جيڪڏهن طاقت آهي ته فخر آهي. جيڪڏهن غرور هوندو ته زوال ٿيندو.
دنياوي ڪمن ۾ مشغول، برباد ٿي ويو.
رب العالمين جي صحبت ۾ غور ۽ فڪر ڪرڻ سان تون ثابت قدم ٿي ويندين. نانڪ وائبرٽ ڪري ٿو ۽ خدا جي خدا تي غور ڪري ٿو. ||12||
خدا جي فضل سان، حقيقي سمجهه ۾ اچي ٿو.
عقل ڦٽي نڪرندي آهي، ۽ انسان کي آسماني نعمتن جي دائري ۾ جاءِ ملندي آهي.
حواسن کي قابو ۾ آندو ويندو آهي، ۽ غرور ڇڏي ويندو آهي.
دل کي ٿڌ ۽ سڪون ملي ٿو، ۽ سنتن جي دانائي اندر ۾ پکڙيل آهي.
اوتار ختم ٿئي ٿو، ۽ رب جي درشن جي برڪت وارو نظارو حاصل ٿئي ٿو.
اي نانڪ، لفظ جي ڪلام جو موسيقيءَ جو اوزار اندر ۾ وڄندو ۽ گونجندو آهي. ||13||
ويد خدا جي شان جي تبليغ ۽ بيان ڪن ٿا؛ ماڻهو انهن کي مختلف طريقن ۽ طريقن سان ٻڌندا آهن.
ٻاجھارو پالڻھار، ھار، ھار، اندر ۾ روحاني دانائي پيدا ڪري ٿو.
نانڪ، رب جي نالي جي تحفي جي طلب ڪري ٿو. گرو عظيم عطا ڪندڙ، دنيا جو رب آهي. ||14||
پنهنجي ماءُ، پيءُ ۽ ڀينرن لاءِ ايترو پريشان نه ٿيو. ٻين ماڻهن جي باري ۾ ايترو پريشان نه ڪريو.
پنهنجي زال، ٻارن ۽ دوستن جي باري ۾ پريشان نه ڪريو. توهان مايا ۾ توهان جي شموليت سان مشغول آهيو.
هڪ رب خدا مهربان ۽ رحم ڪندڙ آهي، اي نانڪ. هو سڀني جاندارن جو پالڻهار ۽ پاليندڙ آهي. ||15||
دولت عارضي آهي؛ شعوري وجود عارضي آهي؛ هر قسم جون اميدون عارضي آهن.
پيار، وابستگي، انا، شڪ، مايا ۽ فساد جي آلودگي عارضي آهي.
انسان بيشمار دفعا جنم جي پيٽ جي باهه مان گذري ٿو. هو مراقبي ۾ رب کي ياد نٿو ڪري. هن جي سمجھ خراب آهي.
اي ڪائنات جا پالڻھار، جڏھن توھان پنھنجو فضل عطا ڪندا آھيو، گنھگار به بچي ويندا آھن. نانڪ ساد سنگت ۾ رهي ٿو، مقدس جي ڪمپني. ||16||
تون جبلن تان هيٺ لهي پون ۽ هيٺاهينءَ وارن علائقن ۾ ڪرين، يا ٻرندڙ باهه ۾ سڙي،
يا پاڻيءَ جي اوچتو لهرن سان وهي ويو؛ پر سڀ کان وڌيڪ خراب درد گهريلو پريشاني آهي، جيڪو موت ۽ ٻيهر جنم جي چڪر جو ذريعو آهي.
اي نانڪ، توهان ڇا ڪري سگهو ٿا، توهان ان جي بندن کي ٽوڙي نٿا سگهو. انسان جو واحد سهارو، لنگر ۽ بنياد آهي ڪلام جو ڪلام، ۽ پاڪ، دوستانه سنت. ||17||
بيشمار درد، بيشمار قتل، ٻيهر جنم، غربت ۽ خوفناڪ بدحالي
اي نانڪ، رب جي نالي جي ياد ڪرڻ سان سڀ تباهه ٿي ويندا آهن، جيئن باهه ڪاٺ جي ڍير کي خاڪ ڪري ڇڏيندي آهي. ||18||
رب جي ياد ڪرڻ سان، اوندهه روشن ٿي ويندي آهي. سندس شان ۾ رهڻ سان، بڇڙا گناهه ناس ٿي ويندا آهن.
رب کي دل ۾ گهرائي، ۽ نيڪ ڪم ڪرڻ جي بيشمار ڪرم سان، هڪ ڀوتن ۾ خوف پيدا ڪري ٿو.
وري جنم ۾ اچڻ ۽ وڃڻ جو سلسلو ختم ٿي ويندو آهي، مڪمل سڪون حاصل ٿيندو آهي، ۽ رب جي درشن جو ثمردار نظارو.
هو حفاظت ڪرڻ تي قادر آهي، هو پنهنجي اوليائن جو عاشق آهي. اي نانڪ، خداوند خدا سڀني کي نعمتن سان برڪت ڪري ٿو. ||19||
جيڪي پوئتي رهجي ويا هئا - رب انهن کي اڳيان آڻيندو آهي. هو نا اميدن جون اميدون پوريون ڪري ٿو.
هو غريبن کي امير بڻائي ٿو، ۽ بيمارن جي بيمارين جو علاج ڪري ٿو.
هو پنهنجي عقيدتمندن کي عقيدت سان نوازي ٿو. اهي رب جي نالي جي ساراهه جا گيت ڳائيندا آهن.
اي نانڪ، جيڪي گروءَ جي خدمت ڪن ٿا، تن کي ملي ٿو عظيم رب العالمين، عظيم عطا ڪندڙ ||20||
هو بي سهارن کي سهارو ڏئي ٿو. رب جو نالو غريبن جي دولت آهي.
عالمن جو پالڻهار آهي مالڪ جو مالڪ نه آهي. خوبصورت وارن وارو رب ڪمزورن جي طاقت آهي.
رب سڀني مخلوقن تي رحم ڪندڙ، ابدي ۽ بدلجندڙ، حليم ۽ عاجز جو خاندان آهي.
سڀ ڄاڻندڙ، ڪامل، اولياءُ خدا، پنهنجي بندن جو عاشق، مجسم رحمت آهي.