اي پيءُ، روح جيڪو يوگي جي حيثيت ۾ اتحاد ۾ متحد آهي، اُهو سڄي عمر عظيم ذات ۾ متحد رهي ٿو.
جنهن کي حاصل ڪيل امر نامي، بي مثال رب جو نالو، ان جو جسم روحاني حڪمت جي لذت حاصل ڪري ٿو. ||1||روڪ||
رب جي شهر ۾، هو پنهنجي يوگڪ پوزيشن ۾ ويٺو آهي، ۽ هو پنهنجي خواهش ۽ تڪرار کي ڇڏي ٿو.
سُرن جو آواز ان جي سهڻي راڳ مان گونجي ٿو ۽ ڏينهن رات هو ناد جي آواز سان ڀرجي ٿو وڃي. ||2||
منهنجو پيالو عکاس مراقبو آهي، ۽ روحاني حڪمت منهنجي هلڻ واري لٺ آهي؛ رب جي موجودگيءَ ۾ رهڻ لاءِ اها خاڪ آهي جيڪا مان پنهنجي جسم تي لاڳو ڪريان ٿو.
رب جي ساراهه منهنجو ڌنڌو آهي. ۽ گرو مُخ وانگر جيئڻ منهنجو خالص مذهب آهي. ||3||
منهنجو آرام اهو آهي ته رب جي نور کي سڀني ۾ ڏسڻ ۾ اچي، جيتوڻيڪ انهن جا روپ ۽ رنگ تمام گهڻا آهن.
نانڪ چوي ٿو، ٻڌ، اي ڀارتري يوگي: پيار صرف خدا جي عظيم خدا سان. ||4||3||37||
آسا، پهرين مهل:
روحاني دانائي کي پنهنجو گل ٺاهيو ۽ مراقبي کي پنهنجا خوشبودار گل بنايو. چڱن ڪمن کي جڙي ٻوٽي ڏيو.
اچو ته عقيدت واري عقيدت کي ٻرندڙ باهه، ۽ توهان جي محبت کي سيرامڪ پيالو. اهڙيءَ طرح زندگيءَ جو مٺو امرت ڀريو پيو آهي. ||1||
اي بابا، ذهن نام سان مست آهي، ان جي امرت ۾ پيئي. اُهو رب جي محبت ۾ سمايل رهي ٿو.
رات ڏينهن، رب جي محبت سان جڙيل رهي، شبد جي آسماني موسيقي گونجي ٿي. ||1||روڪ||
ڪامل رب قدرتي طور حق جو پيالو ان کي ڏئي ٿو، جنهن تي هو پنهنجي فضل جي نظر رکي ٿو.
جيڪو هن امرت ۾ واپار ڪري ٿو، سو دنيا جي شراب کي ڪيئن پياري سگهندو؟ ||2||
گروءَ جي تعليمات، امبروسيل باني - انهن ۾ پيئڻ سان، هڪ قابل قبول ۽ مشهور ٿي وڃي ٿو.
جنهن کي رب جي درٻار ۽ سندس درگاهه جي برڪت واري نظر سان پيار آهي، ان لاءِ ڇوٽڪارو يا جنت ڇا آهي؟ ||3||
رب جي ساراهه سان ڀريل، هڪ هميشه لاء بيراجي، هڪ ڇڏيندڙ آهي، ۽ ڪنهن جي زندگي جوا ۾ نه وڃايو وڃي.
نانڪ چوي ٿو، ٻڌ، اي ڀارتاري يوگي: رب جي نشہ ۾ پيئو. ||4||4||38||
آسا، پهرين مهل:
خراسان تي حملو ڪري بابر هندستان کي خوفزده ڪري ڇڏيو.
خالق پاڻ ملامت نه پر مغل کي موت جو قاصد ڪري موڪليو آهي.
ايترو ته قتلام ٿيو جو ماڻهو رڙيون ڪرڻ لڳا. ڇا تو کي رحم نه آيو، رب؟ ||1||
اي خالق، تون سڀني جو مالڪ آهين.
جيڪڏهن ڪو طاقتور ماڻهو ڪنهن ٻئي ماڻهوءَ تي حملو ڪري، ته پوءِ ڪنهن کي به سندن دل ۾ ڪو ڏک محسوس نه ٿيندو. ||1||روڪ||
پر جيڪڏهن ڪو طاقتور شير رڍن جي رڍ تي حملو ڪري انهن کي ماري ٿو، ته ان جي مالڪ کي ان جو جواب ڏيڻ گهرجي.
هن قيمتي ملڪ کي ڪتن جي هٿان اجاڙي ۽ ناپاڪ ڪيو ويو آهي، ۽ مئل ڏانهن ڪو به ڌيان نه ٿو ڏئي.
تون پاڻ ئي متحد آهين، ۽ تون پاڻ جدا آهين. مان تنهنجي عظيم عظمت کي ڏسان ٿو. ||2||
ڪو ماڻهو پنهنجو پاڻ کي وڏو نالو ڏئي سگهي ٿو، ۽ ذهن جي خوشين ۾ خوش ٿي سگهي ٿو،
پر رب ۽ ماسٽر جي نظر ۾، هو صرف هڪ کير آهي، اناج لاء جيڪو هو کائي ٿو.
اي نانڪ، صرف هڪ ئي شخص جيڪو جيئرو رهڻ دوران پنهنجي انا جي ڪري مري وڃي ٿو، اي نانڪ، رب جي نالي کي ڳائڻ سان برڪت حاصل ڪري ٿو. ||3||5||39||
راگ آسا، ٻيو بيت، ٽيون مهل:
هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
رب جي درشن جو برڪت وارو نظارو وڏي خوش نصيبي سان ملي ٿو.
گرو جي ڪلام جي ذريعي، سچي لاتعلقي حاصل ٿئي ٿي.
فلسفي جا ڇهه نظام وسيع آهن،