تون ئي سلامتي ڏيندڙ آهين. توهان انهن کي پاڻ ۾ ضم ڪيو.
سڀڪنھن شيء کي هڪ ۽ واحد رب کان اچي ٿو. ٻيو ڪو به نه آهي.
گرومخ ان ڳالهه کي سمجهي ٿو، ۽ سمجهي ٿو. ||9||
پندرهن قمري ڏينهن، هفتي جا ست ڏينهن،
مهينا، موسمون، ڏينهن ۽ راتيون، بار بار اچن ٿيون.
تنهنڪري دنيا هلي ٿي.
اچڻ ۽ وڃڻ رب جي طرفان پيدا ڪيا ويا آهن.
سچو پالڻهار پنهنجي قدرت سان قائم ۽ دائم رهي ٿو.
اي نانڪ، ڪيڏو نه ٿورڙو آهي اهو گرومُخ جيڪو رب جي نالي کي سمجهي ۽ غور ڪري. ||10||1||
بلاول، ٽيون مهل:
بنيادي رب پاڻ ڪائنات ٺاهي.
جاندار ۽ مخلوق مايا جي جذباتي وابستگي ۾ مشغول آهن.
دوئي جي محبت ۾، اهي مادو مادي دنيا سان جڙيل آهن.
بدقسمت ماڻهو مري ويندا آهن، ۽ ايندا ويندا رهندا آهن.
سچي گروءَ سان ملڻ سان، سمجهه حاصل ٿئي ٿي.
پوءِ، مادي دنيا جو وهم ٽٽي پوي ٿو، ۽ سچ ۾ ضم ٿي وڃي ٿو. ||1||
جنهن جي پيشانيءَ تي اهڙي اڳڀرائي لکيل آهي
- ھڪڙو خدا پنھنجي دماغ ۾ رھندو آھي. ||1||روڪ||
هن ڪائنات کي پيدا ڪيو، ۽ هو پاڻ سڀني کي ڏسي ٿو.
تنهنجو رڪارڊ ڪير به ميٽي نه سگهندو، رب.
جيڪڏهن ڪو پاڻ کي سِڌو يا متلاشي سڏائي،
هو شڪ ۾ ڦاٿل آهي، ۽ ايندو ويندو رهندو.
اهو عاجز اڪيلو سمجهي ٿو، جيڪو سچي گرو جي خدمت ڪري ٿو.
پنهنجي انا کي فتح ڪري، هو رب جو دروازو ڳولي ٿو. ||2||
هڪ رب کان، ٻيا سڀ ٺهيل هئا.
هڪڙو رب هر هنڌ پکڙيل آهي. ٻيو ڪو به نه آهي.
دوئي کي ڇڏي، هڪ رب کي سڃاڻي ٿو.
گرو جي ڪلام جي ذريعي، ماڻهو رب جي دروازي ۽ سندس بينر کي سڃاڻي ٿو.
سچي گروءَ سان ملڻ، هڪ رب کي ملي ٿو.
ديوتا اندر ۾ سمايل آهي. ||3||
جيڪو قادر مطلق رب ۽ مالڪ جو آهي
ڪو به هن کي تباهه نٿو ڪري سگهي.
رب جو ٻانهو سندس حفاظت ۾ رهي ٿو.
رب پاڻ کيس بخشي ٿو، ۽ کيس عظيم عظمت سان نوازي ٿو.
هن کان مٿي ڪو به نه آهي.
هن کي ڇو ڊڄڻ گهرجي؟ هن کي ڪڏهن ڊڄڻ گهرجي؟ ||4||
گرو جي تعليمات ذريعي، امن ۽ سڪون جسم ۾ رهي ٿو.
ياد ڪر لفظ ڪلام، ته ڪڏهن به ڏک نه سهندو.
توکي نه اچڻو پوندو، نه وڃڻو پوندو، نه ڏک ۾ مبتلا ٿيڻو پوندو.
رب جي نالي سان، تون آسماني امن ۾ ضم ٿي ويندين.
اي نانڪ، گرومخ هن کي هميشه موجود، هٿ جي ويجهو ڏسي ٿو.
منهنجو خدا هميشه هر هنڌ مڪمل طور تي پکڙيل آهي. ||5||
ڪي بي غرض نوڪر آهن، جڏهن ته ٻيا ڀڄن ٿا، شڪ ۾ ڦاٿل آهن.
رب پاڻ ڪري ٿو، ۽ سڀڪنھن شيءِ جو سبب بڻائيندو آھي.
هڪ رب تمام وسيع آهي. ٻيو ڪو به نه آهي.
انسان شڪايت ڪري سگهي ٿو، جيڪڏهن ڪو ٻيو هجي.
سچي گرو جي خدمت ڪريو؛ هي تمام بهترين عمل آهي.
سچي رب جي درٻار ۾، توهان کي سچو فيصلو ڪيو ويندو. ||6||
سڀ قمري ڏينهن، ۽ هفتي جا ڏينهن خوبصورت آهن، جڏهن ڪو ماڻهو شبد تي غور ڪري ٿو.
جيڪڏهن ڪو سچو گرو جي خدمت ڪري ٿو، ته هو پنهنجي انعام جو ميوو حاصل ڪري ٿو.
شگون ۽ ڏينهن سڀ ايندا ۽ ويندا آهن.
پر گرو جي ڪلام جو ڪلام ابدي ۽ نه مٽجڻ وارو آهي. ان جي ذريعي، هڪ سچي رب ۾ ملي ٿو.
اهي ڏينهن سٺا آهن، جڏهن ماڻهو سچ سان ڀريل آهي.
نالي کان سواءِ، سڀ ڪوڙ ڀوڳين ٿا. ||7||
پاڻ سڳورا مري ويندا آهن ۽ مري ويندا آهن، اهي سڀ کان وڌيڪ خراب حالت ۾ پوندا آهن.
اهي هڪ رب کي ياد نٿا ڪن. اهي duality جي ذريعي گمراهه آهن.
انساني جسم بي شعور، جاهل ۽ انڌو آهي.
سُبَدَ جي ڪلام کان سواءِ، ڪو ڪيئن ٿو پار ڪري؟
خالق پاڻ پيدا ڪري ٿو.
هو پاڻ گرو جي ڪلام تي غور ڪري ٿو. ||8||
مذهبي جنوني هر قسم جا مذهبي لباس پائيندا آهن.
اهي چوڌاري ڦرن ٿا ۽ چوڌاري ڦري رهيا آهن، جيئن بورڊ تي ڪوڙي ڊس.
انهن کي هتي ۽ آخرت ۾ ڪوبه امن نه ملندو.