خدا شروع ۾، وچ ۾ ۽ آخر ۾ موجود آهي.
جيڪو به خالق رب پاڻ ڪري ٿو، سو پورو ٿئي ٿو.
ساد سنگت، حضور جي صحبت ۾، شڪ ۽ خوف ٽٽي ويندا آهن، پوءِ ڪو به دردناڪ درد ۾ مبتلا نه ٿيندو آهي. ||6||
مان ڳايان ٿو بلند ترين باني، ڪلام رب العالمين.
ساد سنگت جي پيرن جي مٽي گهران ٿو.
خواهش کي ختم ڪري، خواهش کان آزاد ٿي ويو آهيان. مون پنهنجا سڀ گناهه ساڙي ڇڏيا آهن. ||7||
هي آهي سنتن جو منفرد انداز؛
اهي پاڻ سان گڏ عظيم رب خدا کي ڏسندا آهن.
هر ساهه سان، هو رب، هار، هار جي پوڄا ڪندا آهن. ڪيئن ٿي سگهي ٿو ڪو ايڏو سست هجي جو هن تي غور ڪري؟ ||8||
جتي به ڏسان ٿو، اتي مون کي باطن جو ڄاڻو، دلين جي ڳولا ڪندڙ نظر اچي ٿو.
مان خدا کي ڪڏهن به نه وساريندس، منهنجي پالڻهار ۽ مالڪ کي، هڪ پل لاءِ به.
تنهنجا ٻانها مراقبي ۾ رهن ٿا، ياد ڪري رب جي. تون وڻن، پاڻي ۽ زمين ۾ گھيريل آهين. ||9||
گرم هوا به ڪنهن کي ڇهي نه ٿي
جيڪو رات ڏينهن يادگيريءَ ۾ بيدار رهي ٿو.
هو رب جي يادگيري ۾ خوش ۽ لطف اندوز ٿيندو آهي؛ هن کي مايا سان ڪو به واسطو نه آهي. ||10||
بيماري، ڏک ۽ درد کيس متاثر نه ڪندا آهن.
هو ساد سنگت ۾ رب جي حمد جا گيت ڳائي ٿو.
مهرباني ڪري مون کي پنهنجي نالي سان برڪت ڪر، اي منهنجا پيارا رب خدا. مهرباني ڪري منهنجي دعا ٻڌي، اي خالق. ||11||
تنهنجو نالو زيور آهي، اي منهنجا محبوب رب.
توهان جا غلام توهان جي لامحدود محبت سان ڀريل آهن.
جيڪي تنهنجي محبت سان سرشار آهن، سي تو جهڙا ٿي وڃن ٿا. اهو تمام نادر آهي ته اهي مليا آهن. ||12||
منھنجو دماغ انھن جي پيرن جي مٽيءَ جي تمنا ٿو ڪري
جنهن رب کي ڪڏهن به نه وساريو.
انهن سان صحبت ڪري، مون کي اعليٰ مقام حاصل ٿيندو آهي. رب، منهنجو ساٿي، هميشه مون سان گڏ آهي. ||13||
هو اڪيلو منهنجو پيارو دوست ۽ ساٿي آهي،
جيڪو پنهنجي اندر ۾ هڪ رب جو نالو لڳائي ٿو ۽ بڇڙائي کي ختم ڪري ٿو.
رب جي ان عاجز ٻانهن جون تعليمات بي مثال آهن، جيڪو جنسي خواهش، ڪاوڙ ۽ انا کي ڪڍي ٿو. ||14||
توکان سواءِ، اي منهنجا مالڪ، منهنجو ڪوبه ناهي.
گرو مون کي خدا جي پيرن کي پڪڙڻ جي هدايت ڪئي آهي.
مان قربان آهيان ان ڪامل سچي گروءَ تي، جنهن دوئي جي وهم کي ناس ڪري ڇڏيو آهي. ||15||
هر ساهه سان، مان خدا کي ڪڏهن به نه وساريان.
ڏينهن ۾ چوويهه ڪلاڪ، مان رب، هار، هار جو ذڪر ڪندو آهيان.
اي نانڪ، سنت تنهنجي محبت سان ڀريل آهن. تون عظيم ۽ تمام طاقتور رب آهين. ||16||4||13||
مارو، پنجين مھل:
هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
مان رب جي ڪنول جي پيرن کي مسلسل پنهنجي دل ۾ رکي ٿو.
هر لمحي، مان عاجزي سان مڪمل گرو کي سجدو ڪريان ٿو.
مان پنهنجو جسم، دماغ ۽ هر شيءِ وقف ڪريان ٿو ۽ ان کي رب جي اڳيان پيش ڪريان ٿو. هن جو نالو هن دنيا ۾ سڀ کان وڌيڪ خوبصورت آهي. ||1||
رب ۽ مالڪ کي پنهنجي ذهن مان ڇو وساريو؟
هن توهان کي جسم ۽ روح سان برڪت ڪئي، توهان کي ٺاهي ۽ سينگاريو.
هر ساهه ۽ کاڌي جي لقم سان، خالق پنهنجي مخلوقات جو خيال رکي ٿو، جيڪي انهن جي ڪيل ڪمن مطابق وصول ڪن ٿا. ||2||
ڪو به هن کان خالي هٿ نه موٽندو.
ڏينهن ۾ چوويهه ڪلاڪ، رب کي پنهنجي ذهن ۾ رکو.