ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شري گرو گرنتھ صاحب
صفحو - 440
ਪਿਰੁ ਸੰਗਿ ਕਾਮਣਿ ਜਾਣਿਆ ਗੁਰਿ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਈ ਰਾਮ ॥
pir sang kaaman jaaniaa gur mel milaaee raam |ڪنوار ڄاڻي ٿي ته هن جو مڙس هن سان گڏ آهي. گرو هن کي هن اتحاد ۾ متحد ڪري ٿو.
ਅੰਤਰਿ ਸਬਦਿ ਮਿਲੀ ਸਹਜੇ ਤਪਤਿ ਬੁਝਾਈ ਰਾਮ ॥
antar sabad milee sahaje tapat bujhaaee raam |هن جي دل ۾، هوءَ شبد سان ملي ٿي، ۽ هن جي خواهش جي باهه آسانيءَ سان سڙي وڃي ٿي.
ਸਬਦਿ ਤਪਤਿ ਬੁਝਾਈ ਅੰਤਰਿ ਸਾਂਤਿ ਆਈ ਸਹਜੇ ਹਰਿ ਰਸੁ ਚਾਖਿਆ ॥
sabad tapat bujhaaee antar saant aaee sahaje har ras chaakhiaa |شبد خواهشن جي باهه کي ٻوڙي ڇڏيو آهي، ۽ هن جي دل ۾ سڪون ۽ سڪون اچي ويو آهي. هوءَ آسانيءَ سان رب جي ذات کي چکي ٿي.
ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਅਪਣੇ ਸਦਾ ਰੰਗੁ ਮਾਣੇ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸੁਭਾਖਿਆ ॥
mil preetam apane sadaa rang maane sachai sabad subhaakhiaa |پنهنجي محبوب سان ملڻ سان، هوءَ مسلسل سندس پيار مان لطف اندوز ٿي رهي آهي، ۽ سندس ڪلام سچي ڪلام سان گونجي ٿو.
ਪੜਿ ਪੜਿ ਪੰਡਿਤ ਮੋਨੀ ਥਾਕੇ ਭੇਖੀ ਮੁਕਤਿ ਨ ਪਾਈ ॥
parr parr panddit monee thaake bhekhee mukat na paaee |مسلسل پڙهڻ ۽ پڙهندي، پنڊت، عالم ۽ خاموش بابا بيزار ٿي ويا آهن. مذهبي لباس پائڻ سان ڇوٽڪارو حاصل نه ٿيندو آهي.
ਨਾਨਕ ਬਿਨੁ ਭਗਤੀ ਜਗੁ ਬਉਰਾਨਾ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਈ ॥੩॥
naanak bin bhagatee jag bauraanaa sachai sabad milaaee |3|اي نانڪ، بغير عبادت جي، دنيا چريو ٿي وئي آهي. سچي ڪلام جي ذريعي، انسان رب سان ملي ٿو. ||3||
ਸਾ ਧਨ ਮਨਿ ਅਨਦੁ ਭਇਆ ਹਰਿ ਜੀਉ ਮੇਲਿ ਪਿਆਰੇ ਰਾਮ ॥
saa dhan man anad bheaa har jeeo mel piaare raam |برڪت روح جي دل ۾ داخل ٿئي ٿي، جيڪا پنهنجي محبوب رب سان ملي ٿي.
ਸਾ ਧਨ ਹਰਿ ਕੈ ਰਸਿ ਰਸੀ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਅਪਾਰੇ ਰਾਮ ॥
saa dhan har kai ras rasee gur kai sabad apaare raam |روح جي دلہن کي رب جي شاندار ذات سان، گرو جي لفظ جي بي مثال ڪلام جي ذريعي جذب ڪيو ويو آهي.
ਸਬਦਿ ਅਪਾਰੇ ਮਿਲੇ ਪਿਆਰੇ ਸਦਾ ਗੁਣ ਸਾਰੇ ਮਨਿ ਵਸੇ ॥
sabad apaare mile piaare sadaa gun saare man vase |گروءَ جي ڪلام جي بي مثال ڪلام ذريعي، هوءَ پنهنجي محبوب سان ملي ٿي؛ هوءَ مسلسل غور ڪري ٿي ۽ هن جي شاندار خوبين کي پنهنجي ذهن ۾ رکي ٿي.
ਸੇਜ ਸੁਹਾਵੀ ਜਾ ਪਿਰਿ ਰਾਵੀ ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਅਵਗਣ ਨਸੇ ॥
sej suhaavee jaa pir raavee mil preetam avagan nase |هن جي بستري کي سينگاريو ويو جڏهن هوء پنهنجي مڙس رب کي لطف اندوز ڪيو. محبوب سان ملاقات ڪري، سندس عيب ٽٽي ويا.
ਜਿਤੁ ਘਰਿ ਨਾਮੁ ਹਰਿ ਸਦਾ ਧਿਆਈਐ ਸੋਹਿਲੜਾ ਜੁਗ ਚਾਰੇ ॥
jit ghar naam har sadaa dhiaaeeai sohilarraa jug chaare |اهو گھر، جنهن ۾ رب جو نالو مسلسل ياد ڪيو ويندو آهي، شاديء جي گيتن سان گونجندو آهي، چارئي عمر.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸਦਾ ਅਨਦੁ ਹੈ ਹਰਿ ਮਿਲਿਆ ਕਾਰਜ ਸਾਰੇ ॥੪॥੧॥੬॥
naanak naam rate sadaa anad hai har miliaa kaaraj saare |4|1|6|اي نانڪ، نام سان ڀريل، اسان هميشه لاء نعمت ۾ آهيون؛ رب سان ملڻ، اسان جا معاملا حل ٿي ويا آهن. ||4||1||6||
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੩ ਛੰਤ ਘਰੁ ੩ ॥
aasaa mahalaa 3 chhant ghar 3 |آسا، ٽيون مهل، ڇٽ، ٽيون بيت:
ਸਾਜਨ ਮੇਰੇ ਪ੍ਰੀਤਮਹੁ ਤੁਮ ਸਹ ਕੀ ਭਗਤਿ ਕਰੇਹੋ ॥
saajan mere preetamahu tum sah kee bhagat kareho |اي منهنجا پيارا دوست، پنهنجو پاڻ کي پنهنجي مڙس جي عبادت ۾ وقف ڪر.
ਗੁਰੁ ਸੇਵਹੁ ਸਦਾ ਆਪਣਾ ਨਾਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਲੇਹੋ ॥
gur sevahu sadaa aapanaa naam padaarath leho |پنهنجي گروءَ جي مسلسل خدمت ڪريو، ۽ نام جي دولت حاصل ڪريو.
ਭਗਤਿ ਕਰਹੁ ਤੁਮ ਸਹੈ ਕੇਰੀ ਜੋ ਸਹ ਪਿਆਰੇ ਭਾਵਏ ॥
bhagat karahu tum sahai keree jo sah piaare bhaave |پنهنجو پاڻ کي پنهنجي مڙس جي رب جي عبادت لاء وقف ڪريو؛ اهو توهان جي محبوب مڙس کي خوش آهي.
ਆਪਣਾ ਭਾਣਾ ਤੁਮ ਕਰਹੁ ਤਾ ਫਿਰਿ ਸਹ ਖੁਸੀ ਨ ਆਵਏ ॥
aapanaa bhaanaa tum karahu taa fir sah khusee na aave |جيڪڏھن تون پنھنجي مرضيءَ سان ھلندين ته پوءِ تنھنجو مڙس توکان راضي نه ٿيندو.
ਭਗਤਿ ਭਾਵ ਇਹੁ ਮਾਰਗੁ ਬਿਖੜਾ ਗੁਰ ਦੁਆਰੈ ਕੋ ਪਾਵਏ ॥
bhagat bhaav ihu maarag bikharraa gur duaarai ko paave |محبت جي عبادت جو هي رستو ڏاڍو ڏکيو آهي. ڪيڏا ناياب آهن، جيڪي ان کي ڳولهي، گوردواريءَ، گروءَ جي دروازي مان.
ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਜਿਸੁ ਕਰੇ ਕਿਰਪਾ ਸੋ ਹਰਿ ਭਗਤੀ ਚਿਤੁ ਲਾਵਏ ॥੧॥
kahai naanak jis kare kirapaa so har bhagatee chit laave |1|نانڪ چوي ٿو ته، جنهن تي رب پنهنجي فضل جي نظر ڪري ٿو، اهو پنهنجي شعور کي رب جي عبادت سان ڳنڍي ٿو. ||1||
ਮੇਰੇ ਮਨ ਬੈਰਾਗੀਆ ਤੂੰ ਬੈਰਾਗੁ ਕਰਿ ਕਿਸੁ ਦਿਖਾਵਹਿ ॥
mere man bairaageea toon bairaag kar kis dikhaaveh |اي منهنجي لاتعلق ذهن، تون پنهنجي لاتعلقي ڪنهن کي ڏيکارين؟
ਹਰਿ ਸੋਹਿਲਾ ਤਿਨੑ ਸਦ ਸਦਾ ਜੋ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਹਿ ॥
har sohilaa tina sad sadaa jo har gun gaaveh |جيڪي رب جي ساراهه جا گيت ڳائين ٿا، اهي هميشه رب جي خوشين ۾ رهن ٿا.
ਕਰਿ ਬੈਰਾਗੁ ਤੂੰ ਛੋਡਿ ਪਾਖੰਡੁ ਸੋ ਸਹੁ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਜਾਣਏ ॥
kar bairaag toon chhodd paakhandd so sahu sabh kichh jaane |تنهن ڪري لاتعلق ٿي وڃو، ۽ منافقت کي ڇڏي ڏيو؛ تنهنجو پالڻهار سڀ ڪجهه ڄاڻي ٿو.
ਜਲਿ ਥਲਿ ਮਹੀਅਲਿ ਏਕੋ ਸੋਈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਣਏ ॥
jal thal maheeal eko soee guramukh hukam pachhaane |هڪڙو رب پاڻي، زمين ۽ آسمان ۾ پکڙيل آهي. گرومخ پنهنجي مرضي جي حڪم کي محسوس ڪري ٿو.
ਜਿਨਿ ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਤਾ ਹਰੀ ਕੇਰਾ ਸੋਈ ਸਰਬ ਸੁਖ ਪਾਵਏ ॥
jin hukam pachhaataa haree keraa soee sarab sukh paave |جيڪو رب جي حڪم کي سڃاڻي ٿو، ان کي سڀ آرام ۽ راحت ملي ٿي.
ਇਵ ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਸੋ ਬੈਰਾਗੀ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਲਿਵ ਲਾਵਏ ॥੨॥
eiv kahai naanak so bairaagee anadin har liv laave |2|اهڙيءَ طرح نانڪ چوي ٿو ته: اهڙو علحده روح، ڏينهن رات، رب جي محبت ۾ مشغول رهي ٿو. ||2||
ਜਹ ਜਹ ਮਨ ਤੂੰ ਧਾਵਦਾ ਤਹ ਤਹ ਹਰਿ ਤੇਰੈ ਨਾਲੇ ॥
jah jah man toon dhaavadaa tah tah har terai naale |جتي به تون ڀڄن، اي منهنجا ذهن، رب تو وٽ آهي.
ਮਨ ਸਿਆਣਪ ਛੋਡੀਐ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਸਮਾਲੇ ॥
man siaanap chhoddeeai gur kaa sabad samaale |اي منهنجا ذهن، پنهنجي هوشياريءَ کي ڇڏي، ۽ گرو جي ڪلام تي غور ڪر.
ਸਾਥਿ ਤੇਰੈ ਸੋ ਸਹੁ ਸਦਾ ਹੈ ਇਕੁ ਖਿਨੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਹੇ ॥
saath terai so sahu sadaa hai ik khin har naam samaalahe |توهان جو رب هميشه توهان سان گڏ آهي، جيڪڏهن توهان رب جي نالي کي ياد ڪيو، هڪ پل لاءِ به.
ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੇ ਤੇਰੇ ਪਾਪ ਕਟੇ ਅੰਤਿ ਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਵਹੇ ॥
janam janam ke tere paap katte ant param pad paavahe |بيشمار اوتارن جا گناهه ڌوئي ويندا، ۽ آخر ۾ توکي اعليٰ مرتبو ملندو.
ਸਾਚੇ ਨਾਲਿ ਤੇਰਾ ਗੰਢੁ ਲਾਗੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਸਮਾਲੇ ॥
saache naal teraa gandt laagai guramukh sadaa samaale |توهان کي سچي رب سان ڳنڍيو ويندو، ۽ گرومخ جي حيثيت ۾، هن کي هميشه ياد رکو.
ਇਉ ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਜਹ ਮਨ ਤੂੰ ਧਾਵਦਾ ਤਹ ਹਰਿ ਤੇਰੈ ਸਦਾ ਨਾਲੇ ॥੩॥
eiau kahai naanak jah man toon dhaavadaa tah har terai sadaa naale |3|اهڙيءَ طرح نانڪ چوي ٿو: تون جتي به وڃ، اي منهنجا ذهن، رب تو سان گڏ آهي. ||3||
ਸਤਿਗੁਰ ਮਿਲਿਐ ਧਾਵਤੁ ਥੰਮਿੑਆ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਸਿਆ ਆਏ ॥
satigur miliaai dhaavat thamiaa nij ghar vasiaa aae |سچي گروءَ سان ملڻ سان، ڀلندڙ ذهن ثابت قدم رهي ٿو. اهو پنهنجي گهر ۾ رهڻ لاء اچي ٿو.
ਨਾਮੁ ਵਿਹਾਝੇ ਨਾਮੁ ਲਏ ਨਾਮਿ ਰਹੇ ਸਮਾਏ ॥
naam vihaajhe naam le naam rahe samaae |اهو نالو خريد ڪري ٿو، نالو ڳائيندو آهي، ۽ نام ۾ جذب ٿي ويندو آهي.