جيڪو کيس راضي ڪري ٿو، سو اچي ٿو.
ٻڌو، اي ڀرٿاري يوگي - نانڪ غور ويچار کان پوءِ ڳالهائي ٿو؛
خالص نالو ئي منهنجو سهارو آهي. ||8||1||
آسا، پهرين مهل:
سڀ مراقبو، سڀ سادگي، ۽ سڀ چالاڪ چالون،
ڪنهن کي ريگستان ۾ ڀڄڻ لاءِ وٺي وڃي ٿو، پر هن کي رستو نه ٿو ملي.
سمجھ کان سواء، هن کي منظور نه آهي.
رب جي نالي کان سواءِ، ڪنهن جي مٿي تي خاڪ اڇلي ويندي آهي. ||1||
سچو مالڪ آهي. دنيا اچي ۽ وڃي ٿي.
انسان کي آزاد ڪيو ويو آهي، جيئن گرومخ، رب جي غلام وانگر. ||1||روڪ||
دنيا ڪيترين ئي خواهشن سان جڙيل آهي.
گرو جي تعليمات ذريعي، ڪجهه خواهش کان آزاد ٿي ويندا آهن.
انهن جي اندر ۾ نالو آهي، ۽ انهن جي دل جو ڪنول ڦٽي ٿو.
کين موت جو ڪو به خوف ڪونهي. ||2||
دنيا جا مرد عورت جي هٿان فتح ٿين ٿا. اهي عورتن سان پيار ڪن ٿا.
اولاد ۽ زال سان جڙيل، نالو وساريندا آهن.
اُهي انساني زندگي اجايو برباد ڪن ٿا ۽ راند کيڏڻ ۾ گم ٿي وڃن ٿا.
سچي گرو جي خدمت ڪرڻ بهترين پيشو آهي. ||3||
جيڪو عوام ۾ غيرت سان ڳالهائي ٿو،
ڪڏهن به اندر ۾ آزادي حاصل نه ڪندو آهي.
جيڪو پنهنجي مايا جي وابستگي کي ساڙي ٿو، گرو جي ڪلام سان،
هن جي دل ۾ هميشه لاءِ پاڪ اسم تي غور ڪندو آهي. ||4||
هو پنهنجي ٻرندڙ ذهن کي روڪي ٿو، ۽ ان کي قابو ۾ رکي ٿو.
اھڙن سکن جي صحبت رڳو فضل سان حاصل ٿئي ٿي.
گروءَ کان سواءِ، هو گمراهه ٿي وڃي ٿو ۽ اچي ٿو وڃي.
هن جي رحم سان، رب کيس اتحاد ۾ متحد ڪري ٿو. ||5||
مان خوبصورت رب جو بيان نٿو ڪري سگهان.
مان ڳالهايان ٿو ڳالهايان؛ مان سندس قدر جو اندازو نٿو لڳائي سگهان.
سڀ درد ۽ خوشيون تنهنجي مرضي سان اچن ٿيون.
سچي نالي سان سڀ درد ٽٽي ويندا آهن. ||6||
هو هٿن کان سواءِ وڄائيندو آهي ۽ پيرن کان سواءِ رقص ڪندو آهي.
پر جيڪڏهن هو لفظ جي ڪلام کي سمجهي ته پوءِ هو سچي رب کي ڏسندو.
پاڻ ۾ سچي رب سان، سڀ خوشيون اچي وڃن ٿيون.
پنهنجي رحمت جي بارش ڪري، سنڀاليندڙ رب کيس بچائيندو آهي. ||7||
هو ٽنهي جهانن کي سمجهي ٿو. هو پنهنجي خودغرضي کي ختم ڪري ٿو.
هو ڪلام جي باني کي سمجهي ٿو، ۽ هو سچي رب ۾ جذب ٿي وڃي ٿو.
شبد تي غور ڪندي، هن کي هڪ رب سان محبت پيدا ٿئي ٿي.
اي نانڪ، برڪت وارو آهي رب، زيبائشي. ||8||2||
آسا، پهرين مهل:
بيشمار لکڻيون آهن؛ جيڪي لکن ٿا انهن تي فخر ڪن ٿا.
جڏهن ڪو ذهن سچ کي قبول ڪري ٿو، هو سمجهي ٿو ۽ ان جي باري ۾ ڳالهائي ٿو.
لفظ، ڳالهائجن ۽ بار بار پڙهيا وڃن، بيڪار بار آهن.
بيشمار لکڻيون آهن، پر لاتعداد رب اڻ لکيل آهي. ||1||
ڄاڻو ته اهڙو سچو پالڻهار هڪڙو ئي آهي.
سمجهو ته ڄمڻ ۽ مرڻ رب جي مرضي مطابق آهي. ||1||روڪ||
مايا جي وابستگي جي ڪري، دنيا موت جي رسول سان جڙيل آهي.
اهي بندا تڏهن آزاد ٿين ٿا، جڏهن ڪو رب جو نالو ياد ڪري ٿو.
گرو امن جو ڏيندڙ آهي؛ ڪنهن ٻئي جي ڳولا نه ڪريو.
هن دنيا ۾ ۽ آخرت ۾، هو توهان سان گڏ بيٺو آهي. ||2||
جيڪو به لفظ جي ڪلام ۾ مري ٿو، سو هڪ رب سان پيار ڪري ٿو.
جيڪو نه کائيندڙ کائي، تنهن جا شڪ دور ٿي ويا.
هو جيون مکتا آهي - جيئرو رهڻ دوران آزاد ٿيو. نالو هن جي ذهن ۾ رهي ٿو.
گرو مُخ بڻجي، هو سچي رب ۾ ضم ٿي وڃي ٿو. ||3||
جنهن زمين کي پيدا ڪيو ۽ آسمان جا آسماني آسمان،
سڀ قائم ڪيو؛ هو قائم ڪري ٿو ۽ ختم ڪري ٿو.
هو پاڻ ئي سڀني ۾ سمايل آهي.
هو ڪنهن سان به صلاح نه ڪندو آهي. هو پاڻ کي معاف ڪري ٿو. ||4||
تون سمنڊ آهين، جواهر ۽ ياقوت سان ڀريل آهين.
تون پاڪ ۽ پاڪ آهين، نيڪيءَ جو حقيقي خزانو.