ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री गुरु ग्रन्थ साहिबः
पुटः - 412
ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋ ਫੁਨਿ ਹੋਇ ॥
जो तिसु भावै सो फुनि होइ ॥यद् तस्य प्रीतिः भवति, तत् भवति।
ਸੁਣਿ ਭਰਥਰਿ ਨਾਨਕੁ ਕਹੈ ਬੀਚਾਰੁ ॥
सुणि भरथरि नानकु कहै बीचारु ॥शृणु भर्तृयोगि - नानकः विचार्य वदति;
ਨਿਰਮਲ ਨਾਮੁ ਮੇਰਾ ਆਧਾਰੁ ॥੮॥੧॥
निरमल नामु मेरा आधारु ॥८॥१॥the Immaculate Name मम एकमात्रं समर्थनम् अस्ति। ||८||१||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥
आसा महला १ ॥आसा, प्रथम मेहल : १.
ਸਭਿ ਜਪ ਸਭਿ ਤਪ ਸਭ ਚਤੁਰਾਈ ॥
सभि जप सभि तप सभ चतुराई ॥ध्यानं सर्वं तपः सर्वं चतुरयुक्तिः ।
ਊਝੜਿ ਭਰਮੈ ਰਾਹਿ ਨ ਪਾਈ ॥
ऊझड़ि भरमै राहि न पाई ॥प्रान्तरे भ्रमितुं नेतुम्, परन्तु सः मार्गं न प्राप्नोति।
ਬਿਨੁ ਬੂਝੇ ਕੋ ਥਾਇ ਨ ਪਾਈ ॥
बिनु बूझे को थाइ न पाई ॥अवगमनं विना सः अनुमोदितः न भवति;
ਨਾਮ ਬਿਹੂਣੈ ਮਾਥੇ ਛਾਈ ॥੧॥
नाम बिहूणै माथे छाई ॥१॥नाम विना भगवतः नाम, भस्म शिरसि क्षिप्यते। ||१||
ਸਾਚ ਧਣੀ ਜਗੁ ਆਇ ਬਿਨਾਸਾ ॥
साच धणी जगु आइ बिनासा ॥सत्यं स्वामी; जगत् आगच्छति गच्छति च।
ਛੂਟਸਿ ਪ੍ਰਾਣੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਦਾਸਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
छूटसि प्राणी गुरमुखि दासा ॥१॥ रहाउ ॥मर्त्यः मुक्तः, यथा गुरमुखः, यथा भगवतः दासः। ||१||विराम||
ਜਗੁ ਮੋਹਿ ਬਾਧਾ ਬਹੁਤੀ ਆਸਾ ॥
जगु मोहि बाधा बहुती आसा ॥बहुकामेषु सङ्गैः संसारः बद्धः।
ਗੁਰਮਤੀ ਇਕਿ ਭਏ ਉਦਾਸਾ ॥
गुरमती इकि भए उदासा ॥गुरुशिक्षाद्वारा केचन कामरहिताः भवन्ति।
ਅੰਤਰਿ ਨਾਮੁ ਕਮਲੁ ਪਰਗਾਸਾ ॥
अंतरि नामु कमलु परगासा ॥तेषां अन्तः नाम, तेषां हृदयं कमलं प्रफुल्लितं भवति।
ਤਿਨੑ ਕਉ ਨਾਹੀ ਜਮ ਕੀ ਤ੍ਰਾਸਾ ॥੨॥
तिन कउ नाही जम की त्रासा ॥२॥तेषां मृत्युभयं नास्ति। ||२||
ਜਗੁ ਤ੍ਰਿਅ ਜਿਤੁ ਕਾਮਣਿ ਹਿਤਕਾਰੀ ॥
जगु त्रिअ जितु कामणि हितकारी ॥जगतः पुरुषाः स्त्रिया जिता भवन्ति; ते स्त्रियः प्रेम्णा भवन्ति।
ਪੁਤ੍ਰ ਕਲਤ੍ਰ ਲਗਿ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰੀ ॥
पुत्र कलत्र लगि नामु विसारी ॥सन्तानपत्न्यासक्ताः नाम विस्मरन्ति।
ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ਬਾਜੀ ਹਾਰੀ ॥
बिरथा जनमु गवाइआ बाजी हारी ॥ते एतत् मानवजीवनं व्यर्थं अपव्ययन्ति, द्यूते क्रीडां च हारयन्ति।
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਕਰਣੀ ਸਾਰੀ ॥੩॥
सतिगुरु सेवे करणी सारी ॥३॥सच्चे गुरुसेवना ही उत्तम व्यवसाय। ||३||
ਬਾਹਰਹੁ ਹਉਮੈ ਕਹੈ ਕਹਾਏ ॥
बाहरहु हउमै कहै कहाए ॥अहङ्कारपूर्वकं सार्वजनिकरूपेण यः वदति, २.
ਅੰਦਰਹੁ ਮੁਕਤੁ ਲੇਪੁ ਕਦੇ ਨ ਲਾਏ ॥
अंदरहु मुकतु लेपु कदे न लाए ॥कदापि अन्तः मुक्तिं न प्राप्नोति।
ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਜਲਾਏ ॥
माइआ मोहु गुर सबदि जलाए ॥यो दहति सङ्गं माया, गुरुशब्दवचनेन,
ਨਿਰਮਲ ਨਾਮੁ ਸਦ ਹਿਰਦੈ ਧਿਆਏ ॥੪॥
निरमल नामु सद हिरदै धिआए ॥४॥ध्यायति सदा हृदये निर्मलं नाम। ||४||
ਧਾਵਤੁ ਰਾਖੈ ਠਾਕਿ ਰਹਾਏ ॥
धावतु राखै ठाकि रहाए ॥सः स्वस्य भ्रमणशीलं मनः निरुध्य, तत् वशं च करोति।
ਸਿਖ ਸੰਗਤਿ ਕਰਮਿ ਮਿਲਾਏ ॥
सिख संगति करमि मिलाए ॥तादृशस्य सिक्खस्य सङ्गतिः प्रसादेन एव लभ्यते।
ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਭੂਲੋ ਆਵੈ ਜਾਏ ॥
गुर बिनु भूलो आवै जाए ॥गुरूं विना भ्रष्टं गच्छति आगमनं च गच्छति।
ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੰਜੋਗਿ ਮਿਲਾਏ ॥੫॥
नदरि करे संजोगि मिलाए ॥५॥दयां दत्त्वा भगवता संयोगे संयोजयति। ||५||
ਰੂੜੋ ਕਹਉ ਨ ਕਹਿਆ ਜਾਈ ॥
रूड़ो कहउ न कहिआ जाई ॥सुन्दरं भगवन्तं वर्णयितुं न शक्नोमि।
ਅਕਥ ਕਥਉ ਨਹ ਕੀਮਤਿ ਪਾਈ ॥
अकथ कथउ नह कीमति पाई ॥अकथितं वदामि; अहं तस्य मूल्यस्य अनुमानं कर्तुं न शक्नोमि।
ਸਭ ਦੁਖ ਤੇਰੇ ਸੂਖ ਰਜਾਈ ॥
सभ दुख तेरे सूख रजाई ॥सर्वाणि दुःखानि सुखानि च तव इच्छायाः आधारेण आगच्छन्ति।
ਸਭਿ ਦੁਖ ਮੇਟੇ ਸਾਚੈ ਨਾਈ ॥੬॥
सभि दुख मेटे साचै नाई ॥६॥सर्वा वेदना सत्यनाम्ना निर्मूलते। ||६||
ਕਰ ਬਿਨੁ ਵਾਜਾ ਪਗ ਬਿਨੁ ਤਾਲਾ ॥
कर बिनु वाजा पग बिनु ताला ॥अहस्तं वाद्यं वादयति, पादरहितं नृत्यति च।
ਜੇ ਸਬਦੁ ਬੁਝੈ ਤਾ ਸਚੁ ਨਿਹਾਲਾ ॥
जे सबदु बुझै ता सचु निहाला ॥यदि तु शबदस्य वचनं अवगच्छति तर्हि स सत्यं भगवन्तं द्रक्ष्यति।
ਅੰਤਰਿ ਸਾਚੁ ਸਭੇ ਸੁਖ ਨਾਲਾ ॥
अंतरि साचु सभे सुख नाला ॥आत्मनः अन्तः सच्चिदानन्देन सह सर्वं सुखम् आगच्छति।
ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਰਾਖੈ ਰਖਵਾਲਾ ॥੭॥
नदरि करे राखै रखवाला ॥७॥दयायाः वर्षणं कृत्वा तं रक्षति रक्षकः। ||७||
ਤ੍ਰਿਭਵਣ ਸੂਝੈ ਆਪੁ ਗਵਾਵੈ ॥
त्रिभवण सूझै आपु गवावै ॥स त्रैलोक्यं विज्ञायते; सः स्वस्य आत्मनः अभिमानं निवारयति।
ਬਾਣੀ ਬੂਝੈ ਸਚਿ ਸਮਾਵੈ ॥
बाणी बूझै सचि समावै ॥वचनस्य बाणीं विज्ञाय सच्चे भगवते लीनः भवति।
ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰੇ ਏਕ ਲਿਵ ਤਾਰਾ ॥
सबदु वीचारे एक लिव तारा ॥शाबादं चिन्तयन् एकेश्वरप्रेमं निषेधयति।
ਨਾਨਕ ਧੰਨੁ ਸਵਾਰਣਹਾਰਾ ॥੮॥੨॥
नानक धंनु सवारणहारा ॥८॥२॥हे नानक धन्यो भगवान् अलङ्कारकर्त्ता | ||८||२||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥
आसा महला १ ॥आसा, प्रथम मेहल : १.
ਲੇਖ ਅਸੰਖ ਲਿਖਿ ਲਿਖਿ ਮਾਨੁ ॥
लेख असंख लिखि लिखि मानु ॥असंख्यानि लेखनानि सन्ति; ये तानि लिखन्ति ते तेषु गर्वं कुर्वन्ति।
ਮਨਿ ਮਾਨਿਐ ਸਚੁ ਸੁਰਤਿ ਵਖਾਨੁ ॥
मनि मानिऐ सचु सुरति वखानु ॥यदा मनः सत्यं स्वीकुर्वति तदा सः अवगच्छति, तद् वदति च।
ਕਥਨੀ ਬਦਨੀ ਪੜਿ ਪੜਿ ਭਾਰੁ ॥
कथनी बदनी पड़ि पड़ि भारु ॥वाचाः, उक्ताः पठिताः च पुनः पुनः, निष्प्रयोजनाः भाराः।
ਲੇਖ ਅਸੰਖ ਅਲੇਖੁ ਅਪਾਰੁ ॥੧॥
लेख असंख अलेखु अपारु ॥१॥असंख्यानि लेखनानि सन्ति, परन्तु अनन्तेश्वरः अलिखितः एव तिष्ठति। ||१||
ਐਸਾ ਸਾਚਾ ਤੂੰ ਏਕੋ ਜਾਣੁ ॥
ऐसा साचा तूं एको जाणु ॥तादृशं सत्यं भगवन् एकमेव इति विद्धि।
ਜੰਮਣੁ ਮਰਣਾ ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਣੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
जंमणु मरणा हुकमु पछाणु ॥१॥ रहाउ ॥भगवतः इच्छानुसारं जन्म मृत्युः च आगच्छति इति अवगच्छन्तु। ||१||विराम||
ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਜਗੁ ਬਾਧਾ ਜਮਕਾਲਿ ॥
माइआ मोहि जगु बाधा जमकालि ॥मायासङ्गात् जगत् मृत्युदूतेन बाध्यते ।
ਬਾਂਧਾ ਛੂਟੈ ਨਾਮੁ ਸਮੑਾਲਿ ॥
बांधा छूटै नामु समालि ॥एते बन्धाः मुच्यन्ते यदा नाम भगवतः नाम स्मरेत् ।
ਗੁਰੁ ਸੁਖਦਾਤਾ ਅਵਰੁ ਨ ਭਾਲਿ ॥
गुरु सुखदाता अवरु न भालि ॥गुरुः शान्तिदाता अस्ति; अन्यं मा अन्वेष्यताम्।
ਹਲਤਿ ਪਲਤਿ ਨਿਬਹੀ ਤੁਧੁ ਨਾਲਿ ॥੨॥
हलति पलति निबही तुधु नालि ॥२॥इह लोके परे च तव पार्श्वे तिष्ठति। ||२||
ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਤਾਂ ਏਕ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥
सबदि मरै तां एक लिव लाए ॥शब्दवचने म्रियते यः, एकेश्वरप्रेमम् आलिंगयति।
ਅਚਰੁ ਚਰੈ ਤਾਂ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਏ ॥
अचरु चरै तां भरमु चुकाए ॥अभक्ष्यं यः खादति, तस्य संशयः निवृत्तः भवति।
ਜੀਵਨ ਮੁਕਤੁ ਮਨਿ ਨਾਮੁ ਵਸਾਏ ॥
जीवन मुकतु मनि नामु वसाए ॥सः जीवन् मुक्तः - जीवितः एव मुक्तः; नाम तस्य मनसि तिष्ठति।
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਇ ਤ ਸਚਿ ਸਮਾਏ ॥੩॥
गुरमुखि होइ त सचि समाए ॥३॥गुरमुख भूत्वा सच्चे भगवते विलीयते। ||३||
ਜਿਨਿ ਧਰ ਸਾਜੀ ਗਗਨੁ ਅਕਾਸੁ ॥
जिनि धर साजी गगनु अकासु ॥यः पृथिवीं सृजत् आकाशस्य च आकाशस्य आकाशस्य च ।
ਜਿਨਿ ਸਭ ਥਾਪੀ ਥਾਪਿ ਉਥਾਪਿ ॥
जिनि सभ थापी थापि उथापि ॥सर्वान् स्थापितवान्; स्थापयति विस्थापयति च।
ਸਰਬ ਨਿਰੰਤਰਿ ਆਪੇ ਆਪਿ ॥
सरब निरंतरि आपे आपि ॥सः एव सर्वान् व्याप्तः अस्ति।
ਕਿਸੈ ਨ ਪੂਛੇ ਬਖਸੇ ਆਪਿ ॥੪॥
किसै न पूछे बखसे आपि ॥४॥सः कस्यचित् परामर्शं न करोति; स्वयं क्षमति। ||४||
ਤੂ ਪੁਰੁ ਸਾਗਰੁ ਮਾਣਕ ਹੀਰੁ ॥
तू पुरु सागरु माणक हीरु ॥त्वं महासागरः रत्नमाणिक्यैः अतिप्रवाहितः ।
ਤੂ ਨਿਰਮਲੁ ਸਚੁ ਗੁਣੀ ਗਹੀਰੁ ॥
तू निरमलु सचु गुणी गहीरु ॥त्वं निर्मलः शुद्धः सच्चः सद्गुणनिधिः |