लाभं अर्जयिष्यसि, हानिं च न प्राप्स्यसि, भगवतः प्राङ्गणे भवतः सम्मानः भविष्यति ।
ये भगवन्नामधनेन सङ्गृह्यन्ते ते सत्यं धनिनः, अतीव धन्याः च सन्ति।
अतः उत्थाय उपविष्टे सति भगवतः स्पन्दनं कुर्वन्तु, पवित्रस्य सङ्गतिं साधसंगतं च पोषयन्तु।
हे नानक, दुरात्मना निर्मूलते, यदा परमेश्वरः मनसि निवसितुं आगच्छति। ||२||
सलोक् : १.
त्रिगुणानां ग्रहणे जगत्; कतिपये एव चतुर्थं अवशोषणावस्थां प्राप्नुवन्ति।
हे नानक सन्ताः शुद्धाः निर्मलाः च; तेषां मनसि भगवान् तिष्ठति। ||३||
पौरी : १.
चन्द्रचक्रस्य तृतीया दिवसः- गुणत्रयेण बद्धाः विषं फलं सङ्गृह्णन्ति; इदानीं ते भद्राः, अधुना ते दुष्टाः।
स्वर्गनरकयोः अनन्तं भ्रमन्ति यावत् मृत्युः तान् नाशयति।
सुखदुःखेषु लौकिकनिन्दनेषु च अहङ्कारं कुर्वन्तः जीवनं यापयन्ति।
सृजन्तं न जानन्ति तम्; ते सर्वविधयोजनानि योजनानि च चिन्तयन्ति।
तेषां मनः शरीरं च सुखदुःखैः विक्षिप्तं ज्वरः कदापि न गच्छति ।
ते परमेश्वरस्य सिद्धेश्वरस्य गुरुस्य च गौरवपूर्णं तेजः न अवगच्छन्ति।
एतावन्तः भावात्मकसङ्गेन संशयेन च मग्नाः भवन्ति; ते अत्यन्तं घोरे नरके निवसन्ति।
कृपां कुरु देव, मां च तारयतु! नानकः त्वयि आशां स्थापयति। ||३||
सलोक् : १.
अहङ्कारदर्पं परित्यागं करोति बुद्धिमान् पण्डितः परिष्कृतः ।
चत्वारः कार्डिनल् आशीर्वादाः, सिद्धानां च अष्टाध्यात्मिकशक्तयः लभन्ते नानक, भगवतः नाम स्पन्दनेन ध्यानेन। ||४||
पौरी : १.
चन्द्रचक्रस्य चतुर्थः दिवसः- चतुर्वेदं श्रुत्वा, यथार्थतत्त्वस्य चिन्तनं च मया साक्षात्कृतम्
यत् भगवतः नामस्य उदात्तध्याने सर्वानन्दसान्त्वनानां निधिः लभ्यते।
एकः नरकात् तारितः, दुःखं नश्यति, असंख्यदुःखाः प्रयान्ति,
मृत्युः अभिभूतः, मृत्युदूतात् पलायते, भगवतः स्तुतिकीर्तने लीनः।
भयं प्रयाति, निराकारस्य भगवतः प्रेम्णा ओतप्रोतस्य अम्ब्रोसियामृतस्य आस्वादनं करोति।
वेदना दारिद्र्यं मलं च दूरं भवति, नाम भगवतः नाम समर्थनेन।
दूताः द्रष्टारः मौनर्षयः च शान्तिसागरं जगतः धारकं अन्वेषयन्ति।
मनः शुद्धं भवति, मुखं च तेजस्वी नानक, यदा पवित्रस्य चरणस्य रजः भवति। ||४||
सलोक् : १.
पञ्च दुष्टरागाः मायामग्नस्य मनसि निवसन्ति।
साधसंगते शुद्धो भवति नानक ईश्वरप्रेमसंयुक्तः। ||५||
पौरी : १.
चन्द्रचक्रस्य पञ्चमी दिवसः- ते स्वयं निर्वाचिताः, अत्यन्तं विशिष्टाः, ये जगतः यथार्थं स्वरूपं जानन्ति।
पुष्पाणां बहुवर्णगन्धाः - सर्वे लौकिकाः वञ्चनाः क्षणिकाः मिथ्याश्च।
जनाः न पश्यन्ति, न च अवगच्छन्ति; न किमपि चिन्तयन्ति।
रससुखसङ्गेन विद्धो जगत् अविद्यामग्नः।
शून्यधर्मं ये कुर्वन्ति ते म्रियन्ते पुनः । अनन्तावतारेषु भ्रमन्ति।
न ते प्रजापति भगवन्तं स्मरणेन ध्यायन्ति; तेषां मनः न अवगच्छति।
भगवद्भक्त्या प्रेम्णा न माया दूषिता भवितुमर्हसि सर्वथा ।
नानक कथं दुर्लभाः सन्ति, ये न लौकिकसंलग्नाः। ||५||
सलोक् : १.
षट् शास्त्राणि तं महत्तमं घोषयन्ति; तस्य अन्त्यः सीमा वा नास्ति।
भक्ताः सुन्दराः दृश्यन्ते नानक यदा ते तस्य द्वारे ईश्वरस्य महिमाम् गायन्ति। ||६||
पौरी : १.
चन्द्रचक्रस्य षष्ठी दिनम्- षट् शास्त्रा वदन्ति, असंख्यसिमृतयः प्रतिपादयन्ति,