इह लोके महात्मना धन्यः भविष्यसि, भगवतः प्राङ्गणे च भवतः विश्रामस्थानं प्राप्स्यसि । ||३||
ईश्वरः एव कार्यं करोति, अन्येषां च कार्यं करोति; सर्वं तस्य हस्ते एव अस्ति।
सः एव जीवनं मृत्युं च ददाति; सः अस्माभिः सह अस्ति, अन्तः परं च।
नानकः सर्वहृदयस्य स्वामी ईश्वरस्य अभयारण्यम् अन्वेषयति। ||४||१५||८५||
सिरी राग, पञ्चम मेहल : १.
गुरुः दयालुः अस्ति; वयं ईश्वरस्य अभयारण्यम् अन्विष्यामः।
सत्यगुरुशिक्षणद्वारा सर्वे लौकिकसंलग्नाः निराकृताः भवन्ति।
मम मनसि भगवतः नाम दृढतया निहितम् अस्ति; तस्य अनुग्रहस्य अम्ब्रोसियल-दृष्ट्या अहं उच्चः, मोहितः च अस्मि। ||१||
हे मम मनः सत्यगुरुं सेवस्व।
ईश्वरः एव स्वस्य अनुग्रहं प्रयच्छति; क्षणमात्रमपि तं मा विस्मरतु। ||विरामः||
अगुणनाशकस्य विश्वेश्वरस्य गौरवं स्तुतिं सततं गायन्तु।
भगवन्नामं विना शान्तिः नास्ति। सर्वविधं आडम्बरं कृत्वा अहं एतत् द्रष्टुं आगतः ।
तस्य स्तुतिभिः सहजतया ओतप्रोतः भयंकरं जगत्-समुद्रं लङ्घयन् तारितः भवति। ||२||
तीर्थ-उपवासस्य, तपस्व-आत्म-अनुशासनस्य च लक्षशः युक्तीनां पुण्यं पवित्रस्य पाद-रजः मध्ये प्राप्यते ।
कस्मात् त्वं कर्माणि गोपयितुं प्रयतसे । ईश्वरः सर्वान् पश्यति;
सः नित्यं वर्तमानः अस्ति। मम ईश्वरः सर्वेषु स्थानेषु अन्तरालेषु च सर्वथा व्याप्तः अस्ति। ||३||
सत्यं तस्य साम्राज्यं सत्यं तस्य आज्ञा। सत्यं तस्य सत्याधिकारपीठम्।
सत्यं सृजनात्मकशक्तिः या सः निर्मितवती। सत्यं जगत् यत् तेन निर्मितम्।
हे नानक सत्यनाम जप; अहं तस्मै नित्यं नित्यं यज्ञः अस्मि। ||४||१६||८६||
सिरी राग, पञ्चम मेहल : १.
प्रयासं कुरु, भगवतः नाम जपय च। हे महाभागाः, एतत् धनं अर्जयन्तु।
सन्तसमाजे भगवतः स्मरणं कृत्वा असंख्यावतारानाम् मलिनतां प्रक्षाल्यताम्। ||१||
भगवतः नाम जपं ध्याय च मे मनः।
मनसः कामस्य फलं भोजस्व; सर्वं दुःखं दुःखं च गमिष्यति। ||विरामः||
तस्य कृते त्वया एतत् शरीरं गृहीतम्; ईश्वरं सर्वदा भवद्भिः सह पश्यतु।
ईश्वरः जलं, भूमिं, आकाशं च व्याप्तः अस्ति; सः सर्वान् स्वस्य अनुग्रहदृष्ट्या पश्यति। ||२||
मनः शरीरं च निर्मलं शुद्धं भवति, सच्चिदानन्दं प्रति प्रेम संवहन्।
सर्वध्यानतपः कृतं सत्यं भगवतः पादेषु स्थितः । ||३||
भगवतः अम्ब्रोसियलं नाम रत्नम्, रत्नम्, मौक्तिकम् अस्ति।
सहज-शान्ति-आनन्द-तत्त्वं लभ्यते भृत्य नानक ईश्वरस्य महिमागानात्। ||४||१७||८७||
सिरी राग, पञ्चम मेहल : १.
तत्तत्त्वं शास्त्रं स च शुभलक्षणम्, येन भगवतः नाम जपं कर्तुं आगच्छति।
गुरुणा भगवतः पादकमलधनं दत्तं, अहं च शरणं विना अधुना शरणं प्राप्तवान्।
सत्यराजधानी, सच्चिदानन्दः च तस्य महिमा जप्य, चतुर्विंशतिघण्टाभिः आगच्छति।
स्वस्य अनुग्रहं दत्त्वा ईश्वरः अस्मान् मिलति, वयं च पुनः न म्रियमाणाः, पुनर्जन्मं वा न आगच्छामः, न गच्छामः। ||१||
स्पन्दस्व मनसि भगवन्तं सदा ध्याय एकचित्तप्रेमेण।
सः एकैकस्य हृदयस्य गहने समाहितः अस्ति। सः भवता सह सर्वदा अस्ति, भवतः सहायकः, समर्थकः च इति रूपेण। ||१||विराम||
कथं प्रमायाम्यहं ध्यानस्य सुखं जगत्पतिम् ।
ये तस्य स्वादनं कुर्वन्ति ते तृप्ताः पूर्णाः च भवन्ति; तेषां प्राणाः एतत् उदात्ततत्त्वं जानन्ति।