ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री गुरु ग्रन्थ साहिबः
पुटः - 887
ਪੀਵਤ ਅਮਰ ਭਏ ਨਿਹਕਾਮ ॥
पीवत अमर भए निहकाम ॥तस्मिन् पिबन् अमरः भवति निष्कामः ।
ਤਨੁ ਮਨੁ ਸੀਤਲੁ ਅਗਨਿ ਨਿਵਾਰੀ ॥
तनु मनु सीतलु अगनि निवारी ॥शरीरं मनः च शीतलं शान्तं च अग्निः निष्प्रभः ।
ਅਨਦ ਰੂਪ ਪ੍ਰਗਟੇ ਸੰਸਾਰੀ ॥੨॥
अनद रूप प्रगटे संसारी ॥२॥तादृशः सत्त्वः आनन्दमूर्तिः विश्वे प्रसिद्धः । ||२||
ਕਿਆ ਦੇਵਉ ਜਾ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਤੇਰਾ ॥
किआ देवउ जा सभु किछु तेरा ॥किं त्वां प्रदास्यामि भगवन् । सर्वं भवतः एव ।
ਸਦ ਬਲਿਹਾਰਿ ਜਾਉ ਲਖ ਬੇਰਾ ॥
सद बलिहारि जाउ लख बेरा ॥सदा यज्ञोऽस्मि ते शतसहस्रशः ।
ਤਨੁ ਮਨੁ ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਦੇ ਸਾਜਿਆ ॥
तनु मनु जीउ पिंडु दे साजिआ ॥त्वं मां आशीर्वादं दत्तवान्, मम शरीरं, मनः, आत्मा च निर्मितवान्।
ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਨੀਚੁ ਨਿਵਾਜਿਆ ॥੩॥
गुर किरपा ते नीचु निवाजिआ ॥३॥गुरुप्रसादेन अयं नीचः सत्त्वोत्कर्षितः | ||३||
ਖੋਲਿ ਕਿਵਾਰਾ ਮਹਲਿ ਬੁਲਾਇਆ ॥
खोलि किवारा महलि बुलाइआ ॥द्वारं उद्घाट्य त्वं मां स्वसन्निधभवनं प्रति आहूतवान् ।
ਜੈਸਾ ਸਾ ਤੈਸਾ ਦਿਖਲਾਇਆ ॥
जैसा सा तैसा दिखलाइआ ॥यथा त्वं तथा त्वया मयि प्रकटितः ।
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਸਭੁ ਪੜਦਾ ਤੂਟਾ ॥
कहु नानक सभु पड़दा तूटा ॥नानकः वदति, पटलः सर्वथा विदीर्णः अस्ति;
ਹਉ ਤੇਰਾ ਤੂ ਮੈ ਮਨਿ ਵੂਠਾ ॥੪॥੩॥੧੪॥
हउ तेरा तू मै मनि वूठा ॥४॥३॥१४॥अहं तव मम मनसि निहितोऽसि । ||४||३||१४||
ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
रामकली महला ५ ॥रामकली, पंचम मेहलः १.
ਸੇਵਕੁ ਲਾਇਓ ਅਪੁਨੀ ਸੇਵ ॥
सेवकु लाइओ अपुनी सेव ॥सः स्वस्य सेवकं स्वसेवाया: सह सम्बद्धवान् अस्ति।
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਨਾਮੁ ਦੀਓ ਮੁਖਿ ਦੇਵ ॥
अंम्रितु नामु दीओ मुखि देव ॥दिव्यगुरुना अम्ब्रोसियल नाम भगवतः नाम तस्य मुखं पातितवान् अस्ति।
ਸਗਲੀ ਚਿੰਤਾ ਆਪਿ ਨਿਵਾਰੀ ॥
सगली चिंता आपि निवारी ॥तेन सर्वा चिन्ता वशीकृता।
ਤਿਸੁ ਗੁਰ ਕਉ ਹਉ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰੀ ॥੧॥
तिसु गुर कउ हउ सद बलिहारी ॥१॥अहं तस्य गुरुस्य नित्यं यज्ञः अस्मि। ||१||
ਕਾਜ ਹਮਾਰੇ ਪੂਰੇ ਸਤਗੁਰ ॥
काज हमारे पूरे सतगुर ॥सत्यगुरुणा मम कार्याणां सम्यक् समाधानं कृतम्।
ਬਾਜੇ ਅਨਹਦ ਤੂਰੇ ਸਤਗੁਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
बाजे अनहद तूरे सतगुर ॥१॥ रहाउ ॥सच्चिगुरुः ध्वनिप्रवाहस्य अप्रहृतं रागं स्पन्दति। ||१||विराम||
ਮਹਿਮਾ ਜਾ ਕੀ ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰ ॥
महिमा जा की गहिर गंभीर ॥तस्य महिमा गहनः अगाहः च अस्ति।
ਹੋਇ ਨਿਹਾਲੁ ਦੇਇ ਜਿਸੁ ਧੀਰ ॥
होइ निहालु देइ जिसु धीर ॥यस्य धैर्येण आशीर्वादं ददाति सः आनन्ददायकः भवति।
ਜਾ ਕੇ ਬੰਧਨ ਕਾਟੇ ਰਾਇ ॥
जा के बंधन काटे राइ ॥यस्य बन्धनानि सार्वभौमना विच्छिन्नानि
ਸੋ ਨਰੁ ਬਹੁਰਿ ਨ ਜੋਨੀ ਪਾਇ ॥੨॥
सो नरु बहुरि न जोनी पाइ ॥२॥पुनर्जन्मगर्भे न निक्षिप्तः। ||२||
ਜਾ ਕੈ ਅੰਤਰਿ ਪ੍ਰਗਟਿਓ ਆਪ ॥
जा कै अंतरि प्रगटिओ आप ॥अन्तः भगवतः कान्तिना दीप्तः,
ਤਾ ਕਉ ਨਾਹੀ ਦੂਖ ਸੰਤਾਪ ॥
ता कउ नाही दूख संताप ॥दुःखशोकेन न स्पृश्यते।
ਲਾਲੁ ਰਤਨੁ ਤਿਸੁ ਪਾਲੈ ਪਰਿਆ ॥
लालु रतनु तिसु पालै परिआ ॥रत्नानि रत्नानि च वस्त्रे धारयति।
ਸਗਲ ਕੁਟੰਬ ਓਹੁ ਜਨੁ ਲੈ ਤਰਿਆ ॥੩॥
सगल कुटंब ओहु जनु लै तरिआ ॥३॥त्रायते स विनयः सर्वजन्मभिः सह। ||३||
ਨਾ ਕਿਛੁ ਭਰਮੁ ਨ ਦੁਬਿਧਾ ਦੂਜਾ ॥
ना किछु भरमु न दुबिधा दूजा ॥तस्य न संशयः द्विबुद्धिः द्वैतं वा सर्वथा।
ਏਕੋ ਏਕੁ ਨਿਰੰਜਨ ਪੂਜਾ ॥
एको एकु निरंजन पूजा ॥एकममलं भगवन्तमेव पूजयति पूजयति च।
ਜਤ ਕਤ ਦੇਖਉ ਆਪਿ ਦਇਆਲ ॥
जत कत देखउ आपि दइआल ॥यत्र यत्र पश्यामि तत्र पश्यामि दयालुम् ।
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਭ ਮਿਲੇ ਰਸਾਲ ॥੪॥੪॥੧੫॥
कहु नानक प्रभ मिले रसाल ॥४॥४॥१५॥कथयति नानकः, मया देवः अमृतस्य स्रोतः प्राप्तः। ||४||४||१५||
ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
रामकली महला ५ ॥रामकली, पंचम मेहलः १.
ਤਨ ਤੇ ਛੁਟਕੀ ਅਪਨੀ ਧਾਰੀ ॥
तन ते छुटकी अपनी धारी ॥मम स्वाभिमानः मम शरीरात् निवृत्तः अस्ति।
ਪ੍ਰਭ ਕੀ ਆਗਿਆ ਲਗੀ ਪਿਆਰੀ ॥
प्रभ की आगिआ लगी पिआरी ॥ईश्वरस्य इच्छा मम प्रियः अस्ति।
ਜੋ ਕਿਛੁ ਕਰੈ ਸੁ ਮਨਿ ਮੇਰੈ ਮੀਠਾ ॥
जो किछु करै सु मनि मेरै मीठा ॥यत्किमपि करोति, तत् मम मनसि मधुरं दृश्यते।
ਤਾ ਇਹੁ ਅਚਰਜੁ ਨੈਨਹੁ ਡੀਠਾ ॥੧॥
ता इहु अचरजु नैनहु डीठा ॥१॥ततः च, एतानि नेत्राणि अद्भुतं भगवन्तं पश्यन्ति। ||१||
ਅਬ ਮੋਹਿ ਜਾਨੀ ਰੇ ਮੇਰੀ ਗਈ ਬਲਾਇ ॥
अब मोहि जानी रे मेरी गई बलाइ ॥अधुना, अहं बुद्धिमान् अभवम्, मम राक्षसाः च गता:।
ਬੁਝਿ ਗਈ ਤ੍ਰਿਸਨ ਨਿਵਾਰੀ ਮਮਤਾ ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਲੀਓ ਸਮਝਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
बुझि गई त्रिसन निवारी ममता गुरि पूरै लीओ समझाइ ॥१॥ रहाउ ॥तृष्णा शमते मे सङ्गो निवर्तते । सिद्धगुरुः मां उपदिष्टः। ||१||विराम||
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਰਾਖਿਓ ਗੁਰਿ ਸਰਨਾ ॥
करि किरपा राखिओ गुरि सरना ॥स्वकृपया गुरुणा मां स्वसंरक्षणे स्थापितः।
ਗੁਰਿ ਪਕਰਾਏ ਹਰਿ ਕੇ ਚਰਨਾ ॥
गुरि पकराए हरि के चरना ॥गुरुणा मां भगवतः पादयोः सज्जीकृतम्।
ਬੀਸ ਬਿਸੁਏ ਜਾ ਮਨ ਠਹਰਾਨੇ ॥
बीस बिसुए जा मन ठहराने ॥यदा मनः सर्वथा नियन्त्रणे भवति तदा
ਗੁਰ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਏਕੈ ਹੀ ਜਾਨੇ ॥੨॥
गुर पारब्रहम एकै ही जाने ॥२॥गुरुं परमेश्वरं च एकमेव पश्यति। ||२||
ਜੋ ਜੋ ਕੀਨੋ ਹਮ ਤਿਸ ਕੇ ਦਾਸ ॥
जो जो कीनो हम तिस के दास ॥यं त्वया सृष्टः तस्य दासोऽस्मि ।
ਪ੍ਰਭ ਮੇਰੇ ਕੋ ਸਗਲ ਨਿਵਾਸ ॥
प्रभ मेरे को सगल निवास ॥मम ईश्वरः सर्वेषु निवसति।
ਨਾ ਕੋ ਦੂਤੁ ਨਹੀ ਬੈਰਾਈ ॥
ना को दूतु नही बैराई ॥न मे शत्रवः, न प्रतिद्वन्द्विनः।
ਗਲਿ ਮਿਲਿ ਚਾਲੇ ਏਕੈ ਭਾਈ ॥੩॥
गलि मिलि चाले एकै भाई ॥३॥अहं भ्रातृवत् सर्वैः सह बाहुबाहुं गच्छामि। ||३||
ਜਾ ਕਉ ਗੁਰਿ ਹਰਿ ਦੀਏ ਸੂਖਾ ॥
जा कउ गुरि हरि दीए सूखा ॥यस्य गुरुः भगवता शान्तिपूर्वकं आशीर्वादं ददाति,
ਤਾ ਕਉ ਬਹੁਰਿ ਨ ਲਾਗਹਿ ਦੂਖਾ ॥
ता कउ बहुरि न लागहि दूखा ॥न पुनः दुःखं प्राप्नोति।
ਆਪੇ ਆਪਿ ਸਰਬ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲ ॥
आपे आपि सरब प्रतिपाल ॥सः एव सर्वान् पोषयति।
ਨਾਨਕ ਰਾਤਉ ਰੰਗਿ ਗੋਪਾਲ ॥੪॥੫॥੧੬॥
नानक रातउ रंगि गोपाल ॥४॥५॥१६॥नानकं जगत्पतेः प्रेम्णः ओतप्रोतः अस्ति। ||४||५||१६||
ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
रामकली महला ५ ॥रामकली, पंचम मेहलः १.
ਮੁਖ ਤੇ ਪੜਤਾ ਟੀਕਾ ਸਹਿਤ ॥
मुख ते पड़ता टीका सहित ॥त्वं शास्त्रं पठसि, भाष्याणि च,
ਹਿਰਦੈ ਰਾਮੁ ਨਹੀ ਪੂਰਨ ਰਹਤ ॥
हिरदै रामु नही पूरन रहत ॥किन्तु सिद्धः प्रभुः भवतः हृदये न निवसति।
ਉਪਦੇਸੁ ਕਰੇ ਕਰਿ ਲੋਕ ਦ੍ਰਿੜਾਵੈ ॥
उपदेसु करे करि लोक द्रिड़ावै ॥त्वं परेषां कृते विश्वासं कर्तुं प्रचारयसि,
ਅਪਨਾ ਕਹਿਆ ਆਪਿ ਨ ਕਮਾਵੈ ॥੧॥
अपना कहिआ आपि न कमावै ॥१॥किन्तु भवन्तः यत् प्रचारयन्ति तत् न आचरन्ति। ||१||
ਪੰਡਿਤ ਬੇਦੁ ਬੀਚਾਰਿ ਪੰਡਿਤ ॥
पंडित बेदु बीचारि पंडित ॥पंडित, हे धर्मविद्, वेदस्य चिन्तनम्।
ਮਨ ਕਾ ਕ੍ਰੋਧੁ ਨਿਵਾਰਿ ਪੰਡਿਤ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
मन का क्रोधु निवारि पंडित ॥१॥ रहाउ ॥मनसा क्रोधं निर्मूलय पण्डित | ||१||विराम||
ਆਗੈ ਰਾਖਿਓ ਸਾਲ ਗਿਰਾਮੁ ॥
आगै राखिओ साल गिरामु ॥त्वं स्वस्य शिलादेवं स्वस्य पुरतः स्थापयसि,