ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री गुरु ग्रन्थ साहिबः
पुटः - 1015
ਕਿਤੀ ਚਖਉ ਸਾਡੜੇ ਕਿਤੀ ਵੇਸ ਕਰੇਉ ॥
किती चखउ साडड़े किती वेस करेउ ॥मया बहवः रसाः आस्वादिताः, बहूनि वस्त्राणि च धारितानि,
ਪਿਰ ਬਿਨੁ ਜੋਬਨੁ ਬਾਦਿ ਗਇਅਮੁ ਵਾਢੀ ਝੂਰੇਦੀ ਝੂਰੇਉ ॥੫॥
पिर बिनु जोबनु बादि गइअमु वाढी झूरेदी झूरेउ ॥५॥किन्तु मम पतिं विना भगवन्तं मम यौवनं व्यर्थं स्खलति; वियुक्तोऽस्मि तेन रुदामि वेदनाम् । ||५||
ਸਚੇ ਸੰਦਾ ਸਦੜਾ ਸੁਣੀਐ ਗੁਰ ਵੀਚਾਰਿ ॥
सचे संदा सदड़ा सुणीऐ गुर वीचारि ॥गुरुं चिन्तयन् सत्येश्वरस्य सन्देशः श्रुतः।
ਸਚੇ ਸਚਾ ਬੈਹਣਾ ਨਦਰੀ ਨਦਰਿ ਪਿਆਰਿ ॥੬॥
सचे सचा बैहणा नदरी नदरि पिआरि ॥६॥सत्यं सच्चे भगवतः गृहम्; तस्य अनुग्रहेण अहं तं प्रेम करोमि। ||६||
ਗਿਆਨੀ ਅੰਜਨੁ ਸਚ ਕਾ ਡੇਖੈ ਡੇਖਣਹਾਰੁ ॥
गिआनी अंजनु सच का डेखै डेखणहारु ॥आध्यात्मिकगुरुः सत्यस्य लेपनं नेत्रेषु प्रयोजयति, ईश्वरं द्रष्टारं च पश्यति।
ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਜਾਣੀਐ ਹਉਮੈ ਗਰਬੁ ਨਿਵਾਰਿ ॥੭॥
गुरमुखि बूझै जाणीऐ हउमै गरबु निवारि ॥७॥गुरमुखः ज्ञात्वा अवगन्तुं आगच्छति; अहङ्कारः अभिमानः च वशीकृताः भवन्ति। ||७||
ਤਉ ਭਾਵਨਿ ਤਉ ਜੇਹੀਆ ਮੂ ਜੇਹੀਆ ਕਿਤੀਆਹ ॥
तउ भावनि तउ जेहीआ मू जेहीआ कितीआह ॥स्वसदृशैः भगवन् प्रसीदसि; मम सदृशाः बहवः अधिकाः सन्ति।
ਨਾਨਕ ਨਾਹੁ ਨ ਵੀਛੁੜੈ ਤਿਨ ਸਚੈ ਰਤੜੀਆਹ ॥੮॥੧॥੯॥
नानक नाहु न वीछुड़ै तिन सचै रतड़ीआह ॥८॥१॥९॥सत्यसंयुक्तेभ्यः पतिः न विरहति नानक । ||८||१||९||
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥
मारू महला १ ॥मारू, प्रथम मेहल : १.
ਨਾ ਭੈਣਾ ਭਰਜਾਈਆ ਨਾ ਸੇ ਸਸੁੜੀਆਹ ॥
ना भैणा भरजाईआ ना से ससुड़ीआह ॥न भगिन्यः, न भगिन्यः, न च श्वश्रूः, न तिष्ठन्ति।
ਸਚਾ ਸਾਕੁ ਨ ਤੁਟਈ ਗੁਰੁ ਮੇਲੇ ਸਹੀਆਹ ॥੧॥
सचा साकु न तुटई गुरु मेले सहीआह ॥१॥भगवता सह यथार्थः सम्बन्धः न भङ्गयितुं शक्यते; स्थापितं भगवता भगिन्यात्मवधूभिः | ||१||
ਬਲਿਹਾਰੀ ਗੁਰ ਆਪਣੇ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰੈ ਜਾਉ ॥
बलिहारी गुर आपणे सद बलिहारै जाउ ॥अहं मम गुरुं यज्ञः अस्मि; अहं तस्मै सदा यज्ञः अस्मि।
ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਏਤਾ ਭਵਿ ਥਕੀ ਗੁਰਿ ਪਿਰੁ ਮੇਲਿਮੁ ਦਿਤਮੁ ਮਿਲਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
गुर बिनु एता भवि थकी गुरि पिरु मेलिमु दितमु मिलाइ ॥१॥ रहाउ ॥गुरुं विना एतावत् दूरं भ्रमन् अहं श्रान्तः अभवम्; अधुना गुरुः मां पतिनाथेन सह मिलित्वा एकीकृतवान्। ||१||विराम||
ਫੁਫੀ ਨਾਨੀ ਮਾਸੀਆ ਦੇਰ ਜੇਠਾਨੜੀਆਹ ॥
फुफी नानी मासीआ देर जेठानड़ीआह ॥मामा मामा पितामहः भगिन्यः च
ਆਵਨਿ ਵੰਞਨਿ ਨਾ ਰਹਨਿ ਪੂਰ ਭਰੇ ਪਹੀਆਹ ॥੨॥
आवनि वंञनि ना रहनि पूर भरे पहीआह ॥२॥- ते सर्वे आगच्छन्ति गच्छन्ति च; ते स्थातुं न शक्नुवन्ति। यथा नौकाभाराः यात्रिकाः आरुह्य गच्छन्ति। ||२||
ਮਾਮੇ ਤੈ ਮਾਮਾਣੀਆ ਭਾਇਰ ਬਾਪ ਨ ਮਾਉ ॥
मामे तै मामाणीआ भाइर बाप न माउ ॥मामामातुलाः मातुलाः च सर्वविधाः, स्थातुं न शक्नुवन्ति।
ਸਾਥ ਲਡੇ ਤਿਨ ਨਾਠੀਆ ਭੀੜ ਘਣੀ ਦਰੀਆਉ ॥੩॥
साथ लडे तिन नाठीआ भीड़ घणी दरीआउ ॥३॥कारवान् पूर्णाः सन्ति, तेषां महती जनसमूहः नदीतीरे भारयति। ||३||
ਸਾਚਉ ਰੰਗਿ ਰੰਗਾਵਲੋ ਸਖੀ ਹਮਾਰੋ ਕੰਤੁ ॥
साचउ रंगि रंगावलो सखी हमारो कंतु ॥सत्यवर्णेन रञ्जितः भगिनीसखी मम पतिः प्रभुः ।
ਸਚਿ ਵਿਛੋੜਾ ਨਾ ਥੀਐ ਸੋ ਸਹੁ ਰੰਗਿ ਰਵੰਤੁ ॥੪॥
सचि विछोड़ा ना थीऐ सो सहु रंगि रवंतु ॥४॥सत्यं पतिं भगवन्तं या प्रेम्णा स्मरति सा पुनः न विरहति। ||४||
ਸਭੇ ਰੁਤੀ ਚੰਗੀਆ ਜਿਤੁ ਸਚੇ ਸਿਉ ਨੇਹੁ ॥
सभे रुती चंगीआ जितु सचे सिउ नेहु ॥सर्वे ऋतवः उत्तमाः सन्ति, यस्मिन् आत्मा वधूः सच्चिदानन्दस्य प्रेम्णा पतति।
ਸਾ ਧਨ ਕੰਤੁ ਪਛਾਣਿਆ ਸੁਖਿ ਸੁਤੀ ਨਿਸਿ ਡੇਹੁ ॥੫॥
सा धन कंतु पछाणिआ सुखि सुती निसि डेहु ॥५॥सा आत्मा वधूः पतिं भगवन्तं विदुः शान्तं निशादिनं स्वपिति । ||५||
ਪਤਣਿ ਕੂਕੇ ਪਾਤਣੀ ਵੰਞਹੁ ਧ੍ਰੁਕਿ ਵਿਲਾੜਿ ॥
पतणि कूके पातणी वंञहु ध्रुकि विलाड़ि ॥नौकायां नौकायानचालकः घोषयति यत् हे यात्रिकाः त्वरितम् अतिक्रम्य गच्छन्तु ।
ਪਾਰਿ ਪਵੰਦੜੇ ਡਿਠੁ ਮੈ ਸਤਿਗੁਰ ਬੋਹਿਥਿ ਚਾੜਿ ॥੬॥
पारि पवंदड़े डिठु मै सतिगुर बोहिथि चाड़ि ॥६॥लङ्घन्तः मया दृष्टाः, सत्यगुरुनावयाम्। ||६||
ਹਿਕਨੀ ਲਦਿਆ ਹਿਕਿ ਲਦਿ ਗਏ ਹਿਕਿ ਭਾਰੇ ਭਰ ਨਾਲਿ ॥
हिकनी लदिआ हिकि लदि गए हिकि भारे भर नालि ॥केचन जहाजे आरुह्यन्ते, केचन च पूर्वमेव प्रस्थिताः; केचन स्वभारैः भारिताः भवन्ति।
ਜਿਨੀ ਸਚੁ ਵਣੰਜਿਆ ਸੇ ਸਚੇ ਪ੍ਰਭ ਨਾਲਿ ॥੭॥
जिनी सचु वणंजिआ से सचे प्रभ नालि ॥७॥ये सत्ये व्यवहारं कुर्वन्ति, ते स्वस्य सत्येश्वरेश्वरेण सह तिष्ठन्ति। ||७||
ਨਾ ਹਮ ਚੰਗੇ ਆਖੀਅਹ ਬੁਰਾ ਨ ਦਿਸੈ ਕੋਇ ॥
ना हम चंगे आखीअह बुरा न दिसै कोइ ॥न भद्र उच्यते, न च कञ्चित् दुष्टं पश्यामि।
ਨਾਨਕ ਹਉਮੈ ਮਾਰੀਐ ਸਚੇ ਜੇਹੜਾ ਸੋਇ ॥੮॥੨॥੧੦॥
नानक हउमै मारीऐ सचे जेहड़ा सोइ ॥८॥२॥१०॥अहङ्कारं जित्वा वशं करोति नानक सत्येश्वरसदृशः भवति । ||८||२||१०||
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥
मारू महला १ ॥मारू, प्रथम मेहल : १.
ਨਾ ਜਾਣਾ ਮੂਰਖੁ ਹੈ ਕੋਈ ਨਾ ਜਾਣਾ ਸਿਆਣਾ ॥
ना जाणा मूरखु है कोई ना जाणा सिआणा ॥अहं न मन्ये यत् कोऽपि मूर्खः अस्ति; न कश्चित् चतुरः इति मम विश्वासः।
ਸਦਾ ਸਾਹਿਬ ਕੈ ਰੰਗੇ ਰਾਤਾ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਵਖਾਣਾ ॥੧॥
सदा साहिब कै रंगे राता अनदिनु नामु वखाणा ॥१॥भगवतः गुरुप्रेमेण सदा ओतप्रोतः तस्य नाम जपामि रात्रौ दिवा। ||१||
ਬਾਬਾ ਮੂਰਖੁ ਹਾ ਨਾਵੈ ਬਲਿ ਜਾਉ ॥
बाबा मूरखु हा नावै बलि जाउ ॥हे बाबा, अहम् एवम् मूर्खः, अहं तु नामस्य यज्ञः अस्मि।
ਤੂ ਕਰਤਾ ਤੂ ਦਾਨਾ ਬੀਨਾ ਤੇਰੈ ਨਾਮਿ ਤਰਾਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
तू करता तू दाना बीना तेरै नामि तराउ ॥१॥ रहाउ ॥त्वमेव प्रजापतिः त्वमेव ज्ञानी सर्वदक्षिणः | भवतः नामद्वारा वयं पारं नीताः स्मः। ||१||विराम||
ਮੂਰਖੁ ਸਿਆਣਾ ਏਕੁ ਹੈ ਏਕ ਜੋਤਿ ਦੁਇ ਨਾਉ ॥
मूरखु सिआणा एकु है एक जोति दुइ नाउ ॥स एव मूर्खः बुद्धिमान् च भवति; अन्तः एकस्यैव प्रकाशस्य द्वौ नामौ भवतः।
ਮੂਰਖਾ ਸਿਰਿ ਮੂਰਖੁ ਹੈ ਜਿ ਮੰਨੇ ਨਾਹੀ ਨਾਉ ॥੨॥
मूरखा सिरि मूरखु है जि मंने नाही नाउ ॥२॥अमूढानां मूढानां नाम न विश्वसन्ति। ||२||
ਗੁਰ ਦੁਆਰੈ ਨਾਉ ਪਾਈਐ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਪਲੈ ਨ ਪਾਇ ॥
गुर दुआरै नाउ पाईऐ बिनु सतिगुर पलै न पाइ ॥गुरुद्वारे गुरद्वारे नाम लभ्यते। सत्यगुरुं विना न लभ्यते।
ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਮਨਿ ਵਸੈ ਤਾ ਅਹਿਨਿਸਿ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੩॥
सतिगुर कै भाणै मनि वसै ता अहिनिसि रहै लिव लाइ ॥३॥सच्चिगुरु इच्छया प्रीत्या नाम मनसि निवसति, ततः रात्रौ दिवा भगवति प्रेम्णा लीनः तिष्ठति। ||३||
ਰਾਜੰ ਰੰਗੰ ਰੂਪੰ ਮਾਲੰ ਜੋਬਨੁ ਤੇ ਜੂਆਰੀ ॥
राजं रंगं रूपं मालं जोबनु ते जूआरी ॥शक्तिसुखसुन्दरेषु धनयौवनेषु द्यूते प्राणान् दूरम् ।
ਹੁਕਮੀ ਬਾਧੇ ਪਾਸੈ ਖੇਲਹਿ ਚਉਪੜਿ ਏਕਾ ਸਾਰੀ ॥੪॥
हुकमी बाधे पासै खेलहि चउपड़ि एका सारी ॥४॥ईश्वरस्य आज्ञायाः हुकमेण बद्धाः पासाः क्षिप्यन्ते; सः शतरंजक्रीडायां केवलं एकः खण्डः एव अस्ति। ||४||
ਜਗਿ ਚਤੁਰੁ ਸਿਆਣਾ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਣਾ ਨਾਉ ਪੰਡਿਤ ਪੜਹਿ ਗਾਵਾਰੀ ॥
जगि चतुरु सिआणा भरमि भुलाणा नाउ पंडित पड़हि गावारी ॥संसारः चतुरः बुद्धिमान्, किन्तु संशयेन मोहितः, नाम विस्मरति; पण्डितः धर्मविद्वान् शास्त्रम् अधीते, परन्तु सः अद्यापि मूर्खः एव अस्ति।
ਨਾਉ ਵਿਸਾਰਹਿ ਬੇਦੁ ਸਮਾਲਹਿ ਬਿਖੁ ਭੂਲੇ ਲੇਖਾਰੀ ॥੫॥
नाउ विसारहि बेदु समालहि बिखु भूले लेखारी ॥५॥नाम विस्मृत्य वेदेषु निवसति; सः लिखति, परन्तु सः विषभ्रष्टाचारेण भ्रमितः अस्ति। ||५||