ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री गुरु ग्रन्थ साहिबः
पुटः - 737
ਜਿਸ ਨੋ ਲਾਇ ਲਏ ਸੋ ਲਾਗੈ ॥
जिस नो लाइ लए सो लागै ॥स एव आसक्तः, यं स्वयं भगवता आलम्बते।
ਗਿਆਨ ਰਤਨੁ ਅੰਤਰਿ ਤਿਸੁ ਜਾਗੈ ॥
गिआन रतनु अंतरि तिसु जागै ॥आध्यात्मिकप्रज्ञायाः मणिः अन्तः गहने जागरितः भवति।
ਦੁਰਮਤਿ ਜਾਇ ਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਏ ॥
दुरमति जाइ परम पदु पाए ॥दुरात्मना निर्मूलते, परमं पदं च लभते।
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਨਾਮੁ ਧਿਆਏ ॥੩॥
गुरपरसादी नामु धिआए ॥३॥गुरुप्रसादेन ध्याय नाम भगवतः नाम। ||३||
ਦੁਇ ਕਰ ਜੋੜਿ ਕਰਉ ਅਰਦਾਸਿ ॥
दुइ कर जोड़ि करउ अरदासि ॥तालुकौ संपीड्य प्रार्थनां करोमि;
ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਤਾ ਆਣਹਿ ਰਾਸਿ ॥
तुधु भावै ता आणहि रासि ॥यदि त्वां प्रीयते भगवन् आशीर्वादं कुरु मां च ।
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਅਪਨੀ ਭਗਤੀ ਲਾਇ ॥
करि किरपा अपनी भगती लाइ ॥कृपां प्रयच्छ भगवन् भक्त्या च मे ।।
ਜਨ ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਭੁ ਸਦਾ ਧਿਆਇ ॥੪॥੨॥
जन नानक प्रभु सदा धिआइ ॥४॥२॥सेवकः नानकः सदा ईश्वरं ध्यायति। ||४||२||
ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
सूही महला ५ ॥सूही, पञ्चम मेहलः : १.
ਧਨੁ ਸੋਹਾਗਨਿ ਜੋ ਪ੍ਰਭੂ ਪਛਾਨੈ ॥
धनु सोहागनि जो प्रभू पछानै ॥धन्यः सा आत्मा-वधूः, या ईश्वरं साक्षात्करोति।
ਮਾਨੈ ਹੁਕਮੁ ਤਜੈ ਅਭਿਮਾਨੈ ॥
मानै हुकमु तजै अभिमानै ॥तस्य आदेशस्य हुकमम् आज्ञापयति, आत्मनः अभिमानं च त्यजति।
ਪ੍ਰਿਅ ਸਿਉ ਰਾਤੀ ਰਲੀਆ ਮਾਨੈ ॥੧॥
प्रिअ सिउ राती रलीआ मानै ॥१॥प्रियेन ओतप्रोता सा आनन्देन उत्सवं करोति। ||१||
ਸੁਨਿ ਸਖੀਏ ਪ੍ਰਭ ਮਿਲਣ ਨੀਸਾਨੀ ॥
सुनि सखीए प्रभ मिलण नीसानी ॥शृणुत हे मम सहचराः - एते ईश्वरस्य मिलनमार्गे चिह्नानि सन्ति।
ਮਨੁ ਤਨੁ ਅਰਪਿ ਤਜਿ ਲਾਜ ਲੋਕਾਨੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
मनु तनु अरपि तजि लाज लोकानी ॥१॥ रहाउ ॥तस्मै मनः शरीरं च समर्पयतु; अन्येषां प्रीतिं कर्तुं जीवनं त्यजतु। ||१||विराम||
ਸਖੀ ਸਹੇਲੀ ਕਉ ਸਮਝਾਵੈ ॥
सखी सहेली कउ समझावै ॥एकः आत्मा वधूः अन्यं परामर्शयति,
ਸੋਈ ਕਮਾਵੈ ਜੋ ਪ੍ਰਭ ਭਾਵੈ ॥
सोई कमावै जो प्रभ भावै ॥केवलं यत् ईश्वरं प्रीणयति तत् कर्तुं।
ਸਾ ਸੋਹਾਗਣਿ ਅੰਕਿ ਸਮਾਵੈ ॥੨॥
सा सोहागणि अंकि समावै ॥२॥एतादृशी आत्मा वधूः ईश्वरस्य सत्तायां विलीयते। ||२||
ਗਰਬਿ ਗਹੇਲੀ ਮਹਲੁ ਨ ਪਾਵੈ ॥
गरबि गहेली महलु न पावै ॥अभिमानग्रस्तः भगवतः सान्निध्यभवनं न प्राप्नोति।
ਫਿਰਿ ਪਛੁਤਾਵੈ ਜਬ ਰੈਣਿ ਬਿਹਾਵੈ ॥
फिरि पछुतावै जब रैणि बिहावै ॥सा पश्चात्तापं करोति पश्चात्तापं च करोति, यदा तस्याः जीवनरात्रिः गच्छति।
ਕਰਮਹੀਣਿ ਮਨਮੁਖਿ ਦੁਖੁ ਪਾਵੈ ॥੩॥
करमहीणि मनमुखि दुखु पावै ॥३॥अभाग्याः स्वेच्छा मनमुखाः दुःखं प्राप्नुवन्ति। ||३||
ਬਿਨਉ ਕਰੀ ਜੇ ਜਾਣਾ ਦੂਰਿ ॥
बिनउ करी जे जाणा दूरि ॥अहं ईश्वरं प्रार्थयामि, परन्तु सः दूरम् अस्ति इति मन्ये।
ਪ੍ਰਭੁ ਅਬਿਨਾਸੀ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰਿ ॥
प्रभु अबिनासी रहिआ भरपूरि ॥ईश्वरः अविनाशी शाश्वतः च अस्ति; सर्वत्र व्याप्तः व्याप्तः च अस्ति।
ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਗਾਵੈ ਦੇਖਿ ਹਦੂਰਿ ॥੪॥੩॥
जनु नानकु गावै देखि हदूरि ॥४॥३॥सेवकः नानकः तस्य गायति; अहं तं सर्वत्र नित्यं वर्तमानं पश्यामि। ||४||३||
ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
सूही महला ५ ॥सूही, पञ्चम मेहलः : १.
ਗ੍ਰਿਹੁ ਵਸਿ ਗੁਰਿ ਕੀਨਾ ਹਉ ਘਰ ਕੀ ਨਾਰਿ ॥
ग्रिहु वसि गुरि कीना हउ घर की नारि ॥दाता मम सत्त्वस्य गृहमिदं मम वशं कृतवान्। अहम् अधुना भगवतः गृहस्य स्वामिनी अस्मि।
ਦਸ ਦਾਸੀ ਕਰਿ ਦੀਨੀ ਭਤਾਰਿ ॥
दस दासी करि दीनी भतारि ॥दश इन्द्रियाणि कर्मावयवश्च मे भर्ता भगवता दासाः कृताः ।
ਸਗਲ ਸਮਗ੍ਰੀ ਮੈ ਘਰ ਕੀ ਜੋੜੀ ॥
सगल समग्री मै घर की जोड़ी ॥अस्य गृहस्य सर्वाणि संकायानि सुविधानि च मया सङ्गृहीताः।
ਆਸ ਪਿਆਸੀ ਪਿਰ ਕਉ ਲੋੜੀ ॥੧॥
आस पिआसी पिर कउ लोड़ी ॥१॥कामपिपासास्मि भर्तुर्भर्तुः स्पृहा | ||१||
ਕਵਨ ਕਹਾ ਗੁਨ ਕੰਤ ਪਿਆਰੇ ॥
कवन कहा गुन कंत पिआरे ॥प्रियस्य भर्तुः भगवतः के गुणाः महिमाः वर्णव्याः ।
ਸੁਘੜ ਸਰੂਪ ਦਇਆਲ ਮੁਰਾਰੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
सुघड़ सरूप दइआल मुरारे ॥१॥ रहाउ ॥सः सर्वज्ञः, सर्वथा सुन्दरः, दयालुः च अस्ति; अहङ्कारनाशकः । ||१||विराम||
ਸਤੁ ਸੀਗਾਰੁ ਭਉ ਅੰਜਨੁ ਪਾਇਆ ॥
सतु सीगारु भउ अंजनु पाइआ ॥अहं सत्येन अलङ्कृतः अस्मि, मया नेत्रेषु ईश्वरभयस्य काजलं प्रयुक्तम्।
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਤੰਬੋਲੁ ਮੁਖਿ ਖਾਇਆ ॥
अंम्रित नामु तंबोलु मुखि खाइआ ॥अम्ब्रोसियल नाम भगवतः नाम सुपारीपत्रं मया चर्वितम्।
ਕੰਗਨ ਬਸਤ੍ਰ ਗਹਨੇ ਬਨੇ ਸੁਹਾਵੇ ॥
कंगन बसत्र गहने बने सुहावे ॥कङ्कणं वस्त्राभरणानि च मे सुन्दराणि शोभन्ते ।
ਧਨ ਸਭ ਸੁਖ ਪਾਵੈ ਜਾਂ ਪਿਰੁ ਘਰਿ ਆਵੈ ॥੨॥
धन सभ सुख पावै जां पिरु घरि आवै ॥२॥आत्मा वधूः सर्वथा सुखी भवति, यदा तस्याः पतिः प्रभुः तस्याः गृहम् आगच्छति। ||२||
ਗੁਣ ਕਾਮਣ ਕਰਿ ਕੰਤੁ ਰੀਝਾਇਆ ॥
गुण कामण करि कंतु रीझाइआ ॥गुणमोहैः प्रलोभितोऽस्मि भर्तारं प्रभुम् ।
ਵਸਿ ਕਰਿ ਲੀਨਾ ਗੁਰਿ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥
वसि करि लीना गुरि भरमु चुकाइआ ॥सः मम सामर्थ्ये अस्ति - गुरुणा मम संशयं दूरीकृतवान्।
ਸਭ ਤੇ ਊਚਾ ਮੰਦਰੁ ਮੇਰਾ ॥
सभ ते ऊचा मंदरु मेरा ॥मम भवनं उच्छ्रितं उन्नतं च अस्ति।
ਸਭ ਕਾਮਣਿ ਤਿਆਗੀ ਪ੍ਰਿਉ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਮੇਰਾ ॥੩॥
सभ कामणि तिआगी प्रिउ प्रीतमु मेरा ॥३॥अन्येषां वधूनां सर्वान् परित्यागं कृत्वा मम कान्ता मम कान्तः अभवत् । ||३||
ਪ੍ਰਗਟਿਆ ਸੂਰੁ ਜੋਤਿ ਉਜੀਆਰਾ ॥
प्रगटिआ सूरु जोति उजीआरा ॥उदितः सूर्यः, तस्य ज्योतिः तेजस्वी भवति।
ਸੇਜ ਵਿਛਾਈ ਸਰਧ ਅਪਾਰਾ ॥
सेज विछाई सरध अपारा ॥अनन्तप्रयत्नेन श्रद्धया च मया मम शयनं सज्जीकृतम्।
ਨਵ ਰੰਗ ਲਾਲੁ ਸੇਜ ਰਾਵਣ ਆਇਆ ॥
नव रंग लालु सेज रावण आइआ ॥मम प्रियः प्रियः नूतनः ताजाः च अस्ति; सः मम शय्यायाः समीपम् आगतः अस्ति मम आनन्दं प्राप्तुं।
ਜਨ ਨਾਨਕ ਪਿਰ ਧਨ ਮਿਲਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥੪॥੪॥
जन नानक पिर धन मिलि सुखु पाइआ ॥४॥४॥हे सेवक नानक मम पतिः प्रभुः आगतः; आत्मा-वधूः शान्तिं प्राप्तवती अस्ति। ||४||४||
ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
सूही महला ५ ॥सूही, पञ्चम मेहलः : १.
ਉਮਕਿਓ ਹੀਉ ਮਿਲਨ ਪ੍ਰਭ ਤਾਈ ॥
उमकिओ हीउ मिलन प्रभ ताई ॥ईश्वरस्य साक्षात्कारस्य तीव्रः आकांक्षा मम हृदये प्रवहति।
ਖੋਜਤ ਚਰਿਓ ਦੇਖਉ ਪ੍ਰਿਅ ਜਾਈ ॥
खोजत चरिओ देखउ प्रिअ जाई ॥मम प्रियं पतिं भगवन्तं अन्वेष्टुं निर्गतोऽस्मि ।
ਸੁਨਤ ਸਦੇਸਰੋ ਪ੍ਰਿਅ ਗ੍ਰਿਹਿ ਸੇਜ ਵਿਛਾਈ ॥
सुनत सदेसरो प्रिअ ग्रिहि सेज विछाई ॥प्रियस्य वार्ताम् श्रुत्वा मया गृहे शयनं विन्यस्तम् ।
ਭ੍ਰਮਿ ਭ੍ਰਮਿ ਆਇਓ ਤਉ ਨਦਰਿ ਨ ਪਾਈ ॥੧॥
भ्रमि भ्रमि आइओ तउ नदरि न पाई ॥१॥भ्रमन् परिभ्रमन् आगतोऽहं न दृष्टोऽपि तं । ||१||
ਕਿਨ ਬਿਧਿ ਹੀਅਰੋ ਧੀਰੈ ਨਿਮਾਨੋ ॥
किन बिधि हीअरो धीरै निमानो ॥कथं एतत् दरिद्रं हृदयं सान्त्वयितुं शक्यते ?
ਮਿਲੁ ਸਾਜਨ ਹਉ ਤੁਝੁ ਕੁਰਬਾਨੋ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
मिलु साजन हउ तुझु कुरबानो ॥१॥ रहाउ ॥आगच्छ मां मिलित्वा मित्र; अहं भवतः यज्ञः अस्मि। ||१||विराम||
ਏਕਾ ਸੇਜ ਵਿਛੀ ਧਨ ਕੰਤਾ ॥
एका सेज विछी धन कंता ॥एकं शयनं वधूस्य भर्तुः भगवतः च प्रसारितम्।
ਧਨ ਸੂਤੀ ਪਿਰੁ ਸਦ ਜਾਗੰਤਾ ॥
धन सूती पिरु सद जागंता ॥वधूः सुप्ता, तस्याः पतिः प्रभुः सदा जागरितः।
ਪੀਓ ਮਦਰੋ ਧਨ ਮਤਵੰਤਾ ॥
पीओ मदरो धन मतवंता ॥वधूः मत्तः, मद्यं पिबितमिव।
ਧਨ ਜਾਗੈ ਜੇ ਪਿਰੁ ਬੋਲੰਤਾ ॥੨॥
धन जागै जे पिरु बोलंता ॥२॥आत्मा वधूः तदा एव जागरति यदा तस्याः पतिः प्रभुः तां आह्वयति। ||२||
ਭਈ ਨਿਰਾਸੀ ਬਹੁਤੁ ਦਿਨ ਲਾਗੇ ॥
भई निरासी बहुतु दिन लागे ॥आशा नष्टा अस्ति - एतावन्तः दिवसाः व्यतीताः।
ਦੇਸ ਦਿਸੰਤਰ ਮੈ ਸਗਲੇ ਝਾਗੇ ॥
देस दिसंतर मै सगले झागे ॥अहं सर्वेषु भूमिषु देशेषु च गतः।