चित्तहत्या कः सिद्धः, चमत्कारिक-आध्यात्मिक-सत्त्वः इति स्थापितः? ||१||
कः स मौनमुनिः मनः हतवान् |
मनः हत्वा ब्रूहि कः त्रायते? ||१||विराम||
सर्वे मनसः माध्यमेन वदन्ति।
मनोवधं विना भक्तिपूजा न क्रियते । ||२||
अस्य रहस्यस्य रहस्यं ज्ञात्वा कबीरः कथयति ।
स्वमनसि पश्यति त्रैलोक्येश्वरम्। ||३||२८||
गौरी, कबीर जी : १.
आकाशे ये नक्षत्राणि दृश्यन्ते
- कः चित्रकारः तान् चित्रितवान् ? ||१||
कथय मे पण्डित किं नभः सक्तम् |
अतीव सौभाग्यशालिनी विदिता यो एतत् जानाति। ||१||विराम||
सूर्यचन्द्रौ स्वप्रकाशं ददति;
ईश्वरस्य सृजनात्मकविस्तारः सर्वत्र विस्तृतः अस्ति। ||२||
कथयति कबीरः, स एव एतत् जानाति,
यस्य हृदयं भगवता पूर्णं मुखं च भगवता पूर्णम्। ||३||२९||
गौरी, कबीर जी : १.
सिमृती वेदसुता हे दैवभ्रातरः |
सा शृङ्खला पाशं च आनीता अस्ति। ||१||
सा स्वनगरे जनान् कारागारं कृतवती अस्ति।
भावासङ्गस्य पाशं कठिनं कृत्वा मृत्युबाणं विनिपातितवती अस्ति। ||१||विराम||
छिनत्नेन सा छिन्ना न भङ्ग्यम् ।
नागभूता सा जगत् खादति । ||२||
मम दृष्टेः पुरतः सा सर्वं जगत् लुण्ठितवती अस्ति ।
वदति कबीरः भगवतः नाम जपन् अहं तां पलायितः अस्मि। ||३||३०||
गौरी, कबीर जी : १.
मया लज्जां गृहीत्वा लङ्घनं संलग्नम्;
सर्वं त्यक्त्वा अहम् अधुना आकाशेषु आरुह्य गच्छामि। ||१||
अहं आत्मचिन्तनं मम पर्वतं कृतवान्,
सहजज्ञानस्य च स्तम्भेषु अहं पादौ स्थापितवान्। ||१||विराम||
आगच्छ, अहं त्वां स्वर्गं प्रति आरुह्य गच्छामि।
यदि त्वं धारयसि तर्हि अहं त्वां आध्यात्मिकप्रेमस्य चाबुकेन प्रहरिष्यामि । ||२||
कथयति कबीरः ये विरक्ताः तिष्ठन्ति
वेदः, कुरानः, बाइबिलः च उत्तमाः सवाराः सन्ति । ||३||३१||
गौरी, कबीर जी : १.
तत् मुखं यत् पूर्वं पञ्च स्वादिष्टानि खादति स्म
- तस्मिन् मुखे प्रयोज्यन्ते ज्वाला मया दृष्टाः। ||१||
हे भगवन् मे राजन् एतस्मात् दुःखेन मुक्तिं कुरु ।
मा अहं अग्निना दग्धः, न पुनः गर्भे निक्षिप्तः। ||१||विराम||
एतावता प्रकारेण उपायेन च शरीरं नश्यति।
केचिद् दहन्ति केचिच्च पृथिव्यां दफनन्ति। ||२||
कथयति कबीर भगवन् मे तव पादकमलं प्रकाशय;
तदनन्तरं गत्वा मां मम मृत्युं प्रति प्रेषयतु। ||३||३२||
गौरी, कबीर जी : १.
स्वयं वह्निः स एव वायुः ।
यदा अस्माकं प्रभुः स्वामी च कस्यचित् दहनं कर्तुम् इच्छति तदा कः तं तारयितुं शक्नोति । ||१||
यदा अहं भगवतः नाम जपयामि तदा मम शरीरं दहति चेत् किं प्रयोजनम् ।
मम चैतन्यं भगवन्नाम्नि लीनः तिष्ठति। ||१||विराम||
कः दग्धः, कस्य च हानिः भवति ।
भगवान् क्रीडति, यथा जगलः कन्दुकेन सह। ||२||
कहे कबीर, भगवतः नाम - रा माँ - अक्षरद्वय जप।
यदि सः भवतः प्रभुः स्वामी च अस्ति तर्हि सः भवतः रक्षणं करिष्यति। ||३||३३||
गौरी, कबीर जी, धो-पाधाय : १.
न मया योगः कृतः, ध्याने वा मम चैतन्यं केन्द्रीकृतम्।
संन्यासं विना माया पलायनं कर्तुं न शक्नोमि। ||१||
कथं मया जीवनं व्यतीतम् ?