ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री गुरु ग्रन्थ साहिबः
पुटः - 931
ਓਹੁ ਬਿਧਾਤਾ ਮਨੁ ਤਨੁ ਦੇਇ ॥
ओहु बिधाता मनु तनु देइ ॥सः दैवस्य शिल्पकारः अस्ति; सः अस्मान् मनसा शरीरेण च आशीर्वादं ददाति।
ਓਹੁ ਬਿਧਾਤਾ ਮਨਿ ਮੁਖਿ ਸੋਇ ॥
ओहु बिधाता मनि मुखि सोइ ॥सः दैवस्य वास्तुकारः मम मनसि मुखे च अस्ति।
ਪ੍ਰਭੁ ਜਗਜੀਵਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥
प्रभु जगजीवनु अवरु न कोइ ॥ईश्वरः जगतः जीवनम् अस्ति; अन्यः सर्वथा नास्ति।
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਪਤਿ ਹੋਇ ॥੯॥
नानक नामि रते पति होइ ॥९॥नानके नाम भगवतः नाम ओतप्रोत, एकः सम्मानितः भवति। ||९||
ਰਾਜਨ ਰਾਮ ਰਵੈ ਹਿਤਕਾਰਿ ॥
राजन राम रवै हितकारि ॥सार्वभौमराजस्य नाम यो प्रीत्या जपेत् ।
ਰਣ ਮਹਿ ਲੂਝੈ ਮਨੂਆ ਮਾਰਿ ॥
रण महि लूझै मनूआ मारि ॥युद्धं कृत्वा स्वस्य मनः जयति;
ਰਾਤਿ ਦਿਨੰਤਿ ਰਹੈ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ॥
राति दिनंति रहै रंगि राता ॥दिवारात्रौ भगवतः प्रेम्णा ओतप्रोतः तिष्ठति।
ਤੀਨਿ ਭਵਨ ਜੁਗ ਚਾਰੇ ਜਾਤਾ ॥
तीनि भवन जुग चारे जाता ॥त्रैलोक्येषु चतुर्षु युगेषु च प्रसिद्धः ।
ਜਿਨਿ ਜਾਤਾ ਸੋ ਤਿਸ ਹੀ ਜੇਹਾ ॥
जिनि जाता सो तिस ही जेहा ॥भगवन्तं वेद, तस्य सदृशो भवति।
ਅਤਿ ਨਿਰਮਾਇਲੁ ਸੀਝਸਿ ਦੇਹਾ ॥
अति निरमाइलु सीझसि देहा ॥सः सर्वथा अमलः भवति, तस्य शरीरं पवित्रं भवति।
ਰਹਸੀ ਰਾਮੁ ਰਿਦੈ ਇਕ ਭਾਇ ॥
रहसी रामु रिदै इक भाइ ॥तस्य हृदयं प्रसन्नं, एकेश्वरप्रेमेण।
ਅੰਤਰਿ ਸਬਦੁ ਸਾਚਿ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੧੦॥
अंतरि सबदु साचि लिव लाइ ॥१०॥सः प्रेम्णा शबादस्य सत्यवचने अन्तः गभीरं ध्यानं केन्द्रीक्रियते। ||१०||
ਰੋਸੁ ਨ ਕੀਜੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਜੈ ਰਹਣੁ ਨਹੀ ਸੰਸਾਰੇ ॥
रोसु न कीजै अंम्रितु पीजै रहणु नही संसारे ॥मा क्रुद्धः - अम्ब्रोसियल-अमृते पिबतु; त्वं संसारे न तिष्ठसि।
ਰਾਜੇ ਰਾਇ ਰੰਕ ਨਹੀ ਰਹਣਾ ਆਇ ਜਾਇ ਜੁਗ ਚਾਰੇ ॥
राजे राइ रंक नही रहणा आइ जाइ जुग चारे ॥शासकाः राजानः दरिद्राः च न तिष्ठन्ति; आगच्छन्ति गच्छन्ति च, चतुर्युगेषु।
ਰਹਣ ਕਹਣ ਤੇ ਰਹੈ ਨ ਕੋਈ ਕਿਸੁ ਪਹਿ ਕਰਉ ਬਿਨੰਤੀ ॥
रहण कहण ते रहै न कोई किसु पहि करउ बिनंती ॥सर्वे वदन्ति यत् ते तिष्ठन्ति, परन्तु तेषु कश्चन अपि न तिष्ठति; अहं कस्मै प्रार्थनां करोमि?
ਏਕੁ ਸਬਦੁ ਰਾਮ ਨਾਮ ਨਿਰੋਧਰੁ ਗੁਰੁ ਦੇਵੈ ਪਤਿ ਮਤੀ ॥੧੧॥
एकु सबदु राम नाम निरोधरु गुरु देवै पति मती ॥११॥एकः शबदः भगवतः नाम, त्वां कदापि न विफलं करिष्यति; गुरुः मानं अवगमनं च ददाति। ||११||
ਲਾਜ ਮਰੰਤੀ ਮਰਿ ਗਈ ਘੂਘਟੁ ਖੋਲਿ ਚਲੀ ॥
लाज मरंती मरि गई घूघटु खोलि चली ॥मम लज्जा, संकोचः च मृतः गतः, अहं च अनावरणं मुखं गच्छामि।
ਸਾਸੁ ਦਿਵਾਨੀ ਬਾਵਰੀ ਸਿਰ ਤੇ ਸੰਕ ਟਲੀ ॥
सासु दिवानी बावरी सिर ते संक टली ॥मम उन्मत्तस्य उन्मत्तस्य श्वश्रूतः भ्रमः संशयः च मम शिरः उपरितः दूरीकृतः अस्ति।
ਪ੍ਰੇਮਿ ਬੁਲਾਈ ਰਲੀ ਸਿਉ ਮਨ ਮਹਿ ਸਬਦੁ ਅਨੰਦੁ ॥
प्रेमि बुलाई रली सिउ मन महि सबदु अनंदु ॥मम प्रियया मां हर्षैः लाडैः आहूतवान्; मम मनः शाबादनन्देन पूरितम् अस्ति।
ਲਾਲਿ ਰਤੀ ਲਾਲੀ ਭਈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਈ ਨਿਚਿੰਦੁ ॥੧੨॥
लालि रती लाली भई गुरमुखि भई निचिंदु ॥१२॥प्रियप्रेमसंयुक्तोऽहं गुरमुखः, निश्चिन्तः च अभवम्। ||१२||
ਲਾਹਾ ਨਾਮੁ ਰਤਨੁ ਜਪਿ ਸਾਰੁ ॥
लाहा नामु रतनु जपि सारु ॥नामरत्नं जप, भगवतः लाभं अर्जय।
ਲਬੁ ਲੋਭੁ ਬੁਰਾ ਅਹੰਕਾਰੁ ॥
लबु लोभु बुरा अहंकारु ॥लोभः लोभः दुष्टः अहङ्कारः च;
ਲਾੜੀ ਚਾੜੀ ਲਾਇਤਬਾਰੁ ॥
लाड़ी चाड़ी लाइतबारु ॥निन्दा, inuendo, गपशपं च;
ਮਨਮੁਖੁ ਅੰਧਾ ਮੁਗਧੁ ਗਵਾਰੁ ॥
मनमुखु अंधा मुगधु गवारु ॥स्वेच्छा मनमुखः अन्धः मूर्खः अज्ञानी च।
ਲਾਹੇ ਕਾਰਣਿ ਆਇਆ ਜਗਿ ॥
लाहे कारणि आइआ जगि ॥भगवतः लाभार्जनार्थं मर्त्यः संसारे आगच्छति।
ਹੋਇ ਮਜੂਰੁ ਗਇਆ ਠਗਾਇ ਠਗਿ ॥
होइ मजूरु गइआ ठगाइ ठगि ॥स तु केवलं दासश्रमिकः भवति, लुटेरेण माया च लुण्ठितः भवति।
ਲਾਹਾ ਨਾਮੁ ਪੂੰਜੀ ਵੇਸਾਹੁ ॥
लाहा नामु पूंजी वेसाहु ॥श्रद्धाराजधानीयुक्तं नाम लाभं योऽर्जयति ।
ਨਾਨਕ ਸਚੀ ਪਤਿ ਸਚਾ ਪਾਤਿਸਾਹੁ ॥੧੩॥
नानक सची पति सचा पातिसाहु ॥१३॥सत्यं परमराजेन सत्कृतो नानक । ||१३||
ਆਇ ਵਿਗੂਤਾ ਜਗੁ ਜਮ ਪੰਥੁ ॥
आइ विगूता जगु जम पंथु ॥मृत्युमार्गे जगत् नष्टम् अस्ति।
ਆਈ ਨ ਮੇਟਣ ਕੋ ਸਮਰਥੁ ॥
आई न मेटण को समरथु ॥माया प्रभावं मेटयितुं कस्यचित् शक्तिः नास्ति।
ਆਥਿ ਸੈਲ ਨੀਚ ਘਰਿ ਹੋਇ ॥
आथि सैल नीच घरि होइ ॥यदि धनं नीचतमस्य विदूषकस्य गृहं गच्छति ।
ਆਥਿ ਦੇਖਿ ਨਿਵੈ ਜਿਸੁ ਦੋਇ ॥
आथि देखि निवै जिसु दोइ ॥तत् धनं दृष्ट्वा सर्वे तस्मै श्रद्धांजलिम् अयच्छन्ति।
ਆਥਿ ਹੋਇ ਤਾ ਮੁਗਧੁ ਸਿਆਨਾ ॥
आथि होइ ता मुगधु सिआना ॥मूर्खोऽपि चतुरः इति चिन्त्यते, यदि सः धनिकः अस्ति।
ਭਗਤਿ ਬਿਹੂਨਾ ਜਗੁ ਬਉਰਾਨਾ ॥
भगति बिहूना जगु बउराना ॥भक्तिपूजां विना जगत् उन्मत्तम्।
ਸਭ ਮਹਿ ਵਰਤੈ ਏਕੋ ਸੋਇ ॥
सभ महि वरतै एको सोइ ॥एकः प्रभुः सर्वेषु समाहितः अस्ति।
ਜਿਸ ਨੋ ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਤਿਸੁ ਪਰਗਟੁ ਹੋਇ ॥੧੪॥
जिस नो किरपा करे तिसु परगटु होइ ॥१४॥सः आत्मानं प्रकाशयति, येषां कृते सः स्वप्रसादेन आशीर्वादं ददाति। ||१४||
ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਥਾਪਿ ਸਦਾ ਨਿਰਵੈਰੁ ॥
जुगि जुगि थापि सदा निरवैरु ॥युगेषु भगवान् नित्यं प्रतिष्ठितः भवति; तस्य प्रतिशोधः नास्ति।
ਜਨਮਿ ਮਰਣਿ ਨਹੀ ਧੰਧਾ ਧੈਰੁ ॥
जनमि मरणि नही धंधा धैरु ॥सः जन्ममरणयोः अधीनः नास्ति; सः लौकिककार्येषु न उलझति।
ਜੋ ਦੀਸੈ ਸੋ ਆਪੇ ਆਪਿ ॥
जो दीसै सो आपे आपि ॥यददृश्यते, तदेव भगवान् एव।
ਆਪਿ ਉਪਾਇ ਆਪੇ ਘਟ ਥਾਪਿ ॥
आपि उपाइ आपे घट थापि ॥आत्मानं सृजन् हृदये प्रतिष्ठापयति।
ਆਪਿ ਅਗੋਚਰੁ ਧੰਧੈ ਲੋਈ ॥
आपि अगोचरु धंधै लोई ॥सः एव अगाह्यः अस्ति; सः जनान् तेषां कार्येषु सम्बध्दयति।
ਜੋਗ ਜੁਗਤਿ ਜਗਜੀਵਨੁ ਸੋਈ ॥
जोग जुगति जगजीवनु सोई ॥सः योगमार्गः जगतः जीवनम् अस्ति।
ਕਰਿ ਆਚਾਰੁ ਸਚੁ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥
करि आचारु सचु सुखु होई ॥धार्मिकजीवनशैलीं जीवन् सत्यशान्तिः लभ्यते।
ਨਾਮ ਵਿਹੂਣਾ ਮੁਕਤਿ ਕਿਵ ਹੋਈ ॥੧੫॥
नाम विहूणा मुकति किव होई ॥१५॥नाम विना भगवतः नाम विना कथं कोऽपि मुक्तिं लभेत्। ||१५||
ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਵੇਰੋਧੁ ਸਰੀਰ ॥
विणु नावै वेरोधु सरीर ॥नाम विना स्वशरीरमपि शत्रुः ।
ਕਿਉ ਨ ਮਿਲਹਿ ਕਾਟਹਿ ਮਨ ਪੀਰ ॥
किउ न मिलहि काटहि मन पीर ॥भगवन्तं किमर्थं न मिलित्वा मनसः पीडां हरति।
ਵਾਟ ਵਟਾਊ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥
वाट वटाऊ आवै जाइ ॥पथिकः राजमार्गेण आगच्छति गच्छति च।
ਕਿਆ ਲੇ ਆਇਆ ਕਿਆ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥
किआ ले आइआ किआ पलै पाइ ॥आगत्य किम् आनयत्, गमने किं हरेत् ।
ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਤੋਟਾ ਸਭ ਥਾਇ ॥
विणु नावै तोटा सभ थाइ ॥नाम विना सर्वत्र हानिः भवति ।
ਲਾਹਾ ਮਿਲੈ ਜਾ ਦੇਇ ਬੁਝਾਇ ॥
लाहा मिलै जा देइ बुझाइ ॥लाभः अर्जितः भवति, यदा भगवता अवगमनं ददाति।
ਵਣਜੁ ਵਾਪਾਰੁ ਵਣਜੈ ਵਾਪਾਰੀ ॥
वणजु वापारु वणजै वापारी ॥व्यापारे व्यापारे च वणिक् व्यापारं करोति ।
ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਕੈਸੀ ਪਤਿ ਸਾਰੀ ॥੧੬॥
विणु नावै कैसी पति सारी ॥१६॥नाम विना कथं गौरवं कुलीनतां च लभ्यते । ||१६||
ਗੁਣ ਵੀਚਾਰੇ ਗਿਆਨੀ ਸੋਇ ॥
गुण वीचारे गिआनी सोइ ॥भगवतः गुणचिन्तनं यः करोति सः आध्यात्मिकः ज्ञानी भवति।
ਗੁਣ ਮਹਿ ਗਿਆਨੁ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥
गुण महि गिआनु परापति होइ ॥तस्य गुणैः आध्यात्मिकं प्रज्ञां प्राप्नोति ।
ਗੁਣਦਾਤਾ ਵਿਰਲਾ ਸੰਸਾਰਿ ॥
गुणदाता विरला संसारि ॥कथं दुर्लभं लोके, गुणदाता।
ਸਾਚੀ ਕਰਣੀ ਗੁਰ ਵੀਚਾਰਿ ॥
साची करणी गुर वीचारि ॥सत्यं जीवनपद्धतिः गुरुचिन्तनद्वारा आगच्छति।
ਅਗਮ ਅਗੋਚਰੁ ਕੀਮਤਿ ਨਹੀ ਪਾਇ ॥
अगम अगोचरु कीमति नही पाइ ॥भगवान् दुर्गमः अगाह्यः च अस्ति। तस्य मूल्यं अनुमानितुं न शक्यते।