ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री गुरु ग्रन्थ साहिबः
पुटः - 1173
ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਚੂਕੈ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥
नदरि करे चूकै अभिमानु ॥यदा भगवता प्रसाददृष्टिः ददाति तदा अहंकारः निर्मूलितः भवति।
ਸਾਚੀ ਦਰਗਹ ਪਾਵੈ ਮਾਨੁ ॥
साची दरगह पावै मानु ॥ततः, मर्त्यः सत् भगवतः प्राङ्गणे सम्मानितः भवति।
ਹਰਿ ਜੀਉ ਵੇਖੈ ਸਦ ਹਜੂਰਿ ॥
हरि जीउ वेखै सद हजूरि ॥स पश्यति प्रियेश्वरं सदा समीपस्थं नित्यं वर्तमानम्।
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰਿ ॥੩॥
गुर कै सबदि रहिआ भरपूरि ॥३॥गुरुशब्दवचनद्वारा सः भगवन्तं सर्वेषु व्याप्तं व्याप्तं च पश्यति। ||३||
ਜੀਅ ਜੰਤ ਕੀ ਕਰੇ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲ ॥
जीअ जंत की करे प्रतिपाल ॥भगवान् सर्वभूतानि प्राणिं च पोषयति।
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਸਦ ਸਮੑਾਲ ॥
गुरपरसादी सद समाल ॥गुरुप्रसादेन तं चिन्तय सदा |
ਦਰਿ ਸਾਚੈ ਪਤਿ ਸਿਉ ਘਰਿ ਜਾਇ ॥
दरि साचै पति सिउ घरि जाइ ॥भगवतः प्राङ्गणे सत्गृहं गमिष्यसि मानेन |
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਵਡਾਈ ਪਾਇ ॥੪॥੩॥
नानक नामि वडाई पाइ ॥४॥३॥नानक भगवन्नामनाम्ना त्वं गौरवमहात्म्येन धन्यः भविष्यसि। ||४||३||
ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
बसंतु महला ३ ॥बसन्त, तृतीय मेहल : १.
ਅੰਤਰਿ ਪੂਜਾ ਮਨ ਤੇ ਹੋਇ ॥
अंतरि पूजा मन ते होइ ॥मनसा अन्तः भगवन्तं पूजयेत्, २.
ਏਕੋ ਵੇਖੈ ਅਉਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥
एको वेखै अउरु न कोइ ॥एकैकं भगवन्तं पश्यति, नान्यं च।
ਦੂਜੈ ਲੋਕੀ ਬਹੁਤੁ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥
दूजै लोकी बहुतु दुखु पाइआ ॥द्वन्द्वस्थाः जनाः घोरदुःखं प्राप्नुवन्ति।
ਸਤਿਗੁਰਿ ਮੈਨੋ ਏਕੁ ਦਿਖਾਇਆ ॥੧॥
सतिगुरि मैनो एकु दिखाइआ ॥१॥सत्यगुरुणा मे एकेश्वरः दर्शितः। ||१||
ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਮਉਲਿਆ ਸਦ ਬਸੰਤੁ ॥
मेरा प्रभु मउलिआ सद बसंतु ॥मम देवः पुष्पितः, सदा वसन्तकाले।
ਇਹੁ ਮਨੁ ਮਉਲਿਆ ਗਾਇ ਗੁਣ ਗੋਬਿੰਦ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
इहु मनु मउलिआ गाइ गुण गोबिंद ॥१॥ रहाउ ॥इदं मनः प्रफुल्लितं भवति, विश्वेश्वरस्य गौरवं स्तुतिं गायति। ||१||विराम||
ਗੁਰ ਪੂਛਹੁ ਤੁਮੑ ਕਰਹੁ ਬੀਚਾਰੁ ॥
गुर पूछहु तुम करहु बीचारु ॥अतः गुरुं परामर्शं कुरुत, तस्य प्रज्ञां च चिन्तयन्तु;
ਤਾਂ ਪ੍ਰਭ ਸਾਚੇ ਲਗੈ ਪਿਆਰੁ ॥
तां प्रभ साचे लगै पिआरु ॥तदा, त्वं सच्चिदानन्देश्वरे प्रेम्णा भविष्यसि।
ਆਪੁ ਛੋਡਿ ਹੋਹਿ ਦਾਸਤ ਭਾਇ ॥
आपु छोडि होहि दासत भाइ ॥आत्मनः अभिमानं त्यक्त्वा तस्य प्रेम्णः सेवकः भव ।
ਤਉ ਜਗਜੀਵਨੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥੨॥
तउ जगजीवनु वसै मनि आइ ॥२॥तदा, जगतः जीवनं भवतः मनसि निवसितुं आगमिष्यति। ||२||
ਭਗਤਿ ਕਰੇ ਸਦ ਵੇਖੈ ਹਜੂਰਿ ॥
भगति करे सद वेखै हजूरि ॥भजस्व भक्त्या सदा नित्यं समीपस्थं पश्य ।
ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸਦ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰਿ ॥
मेरा प्रभु सद रहिआ भरपूरि ॥मम देवः सदा सर्वेषु व्याप्तः व्याप्तः च अस्ति।
ਇਸੁ ਭਗਤੀ ਕਾ ਕੋਈ ਜਾਣੈ ਭੇਉ ॥
इसु भगती का कोई जाणै भेउ ॥अस्याः भक्तिपूजायाः रहस्यं दुर्लभाः अल्पाः एव जानन्ति ।
ਸਭੁ ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਆਤਮ ਦੇਉ ॥੩॥
सभु मेरा प्रभु आतम देउ ॥३॥मम देवः सर्वात्मनः बोधकः अस्ति। ||३||
ਆਪੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਏ ॥
आपे सतिगुरु मेलि मिलाए ॥सच्चः गुरुः एव अस्मान् स्वसंयोगे एकीकरोति।
ਜਗਜੀਵਨ ਸਿਉ ਆਪਿ ਚਿਤੁ ਲਾਏ ॥
जगजीवन सिउ आपि चितु लाए ॥सः एव अस्माकं चैतन्यं जगतः जीवनेन सह भगवता सह सम्बध्दयति।
ਮਨੁ ਤਨੁ ਹਰਿਆ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਏ ॥
मनु तनु हरिआ सहजि सुभाए ॥एवं अस्माकं मनः शरीरं च सहजतया कायाकल्पं भवति।
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਹੇ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥੪॥੪॥
नानक नामि रहे लिव लाए ॥४॥४॥हे नानक, भगवतः नाम नामद्वारा वयं तस्य प्रेमतारस्य अनुकूलाः तिष्ठामः। ||४||४||
ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
बसंतु महला ३ ॥बसन्त, तृतीय मेहल : १.
ਭਗਤਿ ਵਛਲੁ ਹਰਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
भगति वछलु हरि वसै मनि आइ ॥भगवान् स्वभक्तानां कान्ता; तेषां मनसा अन्तः निवसति, .
ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਸਹਜ ਸੁਭਾਇ ॥
गुर किरपा ते सहज सुभाइ ॥गुरुकृपया, सहज सहजता से।
ਭਗਤਿ ਕਰੇ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਖੋਇ ॥
भगति करे विचहु आपु खोइ ॥भक्तिपूजाद्वारा अन्तःतः आत्मदम्भः निर्मूलितः भवति,
ਤਦ ਹੀ ਸਾਚਿ ਮਿਲਾਵਾ ਹੋਇ ॥੧॥
तद ही साचि मिलावा होइ ॥१॥ततः च, सच्चिदानन्देन सह मिलति। ||१||
ਭਗਤ ਸੋਹਹਿ ਸਦਾ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਦੁਆਰਿ ॥
भगत सोहहि सदा हरि प्रभ दुआरि ॥तस्य भक्ताः भगवतः परमेश्वरस्य द्वारे सदा सुन्दराः सन्ति।
ਗੁਰ ਕੈ ਹੇਤਿ ਸਾਚੈ ਪ੍ਰੇਮ ਪਿਆਰਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
गुर कै हेति साचै प्रेम पिआरि ॥१॥ रहाउ ॥गुरुं प्रेम्णा तेषां सच्चिदानन्दं प्रति प्रेम स्नेहः च भवति। ||१||विराम||
ਭਗਤਿ ਕਰੇ ਸੋ ਜਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਇ ॥
भगति करे सो जनु निरमलु होइ ॥भक्त्या भगवन्तं पूजयति स विनयः निर्मलः शुद्धः भवति।
ਗੁਰਸਬਦੀ ਵਿਚਹੁ ਹਉਮੈ ਖੋਇ ॥
गुरसबदी विचहु हउमै खोइ ॥गुरुस्य शबादस्य वचनेन अहङ्कारः अन्तःतः निर्मूलितः भवति।
ਹਰਿ ਜੀਉ ਆਪਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
हरि जीउ आपि वसै मनि आइ ॥मनसः अन्तः वसितुं प्रियः प्रभुः एव आगच्छति,
ਸਦਾ ਸਾਂਤਿ ਸੁਖਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਇ ॥੨॥
सदा सांति सुखि सहजि समाइ ॥२॥मर्त्यः च शान्ति-शान्ति-अन्तर्ज्ञान-सुलभयोः निमग्नः तिष्ठति। ||२||
ਸਾਚਿ ਰਤੇ ਤਿਨ ਸਦ ਬਸੰਤ ॥
साचि रते तिन सद बसंत ॥सत्येन ओतप्रोता ये, वसन्तपुष्पे सदा।
ਮਨੁ ਤਨੁ ਹਰਿਆ ਰਵਿ ਗੁਣ ਗੁਵਿੰਦ ॥
मनु तनु हरिआ रवि गुण गुविंद ॥तेषां मनः शरीरं च कायाकल्पं भवति, विश्वेश्वरस्य गौरवं स्तुतिं वदन्ति।
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਸੂਕਾ ਸੰਸਾਰੁ ॥
बिनु नावै सूका संसारु ॥भगवन्नामं विना शुष्कं शुष्कं च जगत् |
ਅਗਨਿ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਜਲੈ ਵਾਰੋ ਵਾਰ ॥੩॥
अगनि त्रिसना जलै वारो वार ॥३॥कामाग्नौ दहति, पुनः पुनः। ||३||
ਸੋਈ ਕਰੇ ਜਿ ਹਰਿ ਜੀਉ ਭਾਵੈ ॥
सोई करे जि हरि जीउ भावै ॥प्रियेश्वरप्रियं तदेव यः करोति
ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਸਰੀਰਿ ਭਾਣੈ ਚਿਤੁ ਲਾਵੈ ॥
सदा सुखु सरीरि भाणै चितु लावै ॥- तस्य शरीरं सदा शान्तं भवति, तस्य चैतन्यं च भगवतः इच्छायाः सह आसक्तम् अस्ति।
ਅਪਣਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸੇਵੇ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
अपणा प्रभु सेवे सहजि सुभाइ ॥सः सहजतया स्वस्य ईश्वरस्य सेवां करोति।
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥੪॥੫॥
नानक नामु वसै मनि आइ ॥४॥५॥नानकं नाम भगवतः नाम तस्य मनसि स्थातुं आगच्छति। ||४||५||
ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
बसंतु महला ३ ॥बसन्त, तृतीय मेहल : १.
ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਸਬਦਿ ਜਲਾਏ ॥
माइआ मोहु सबदि जलाए ॥मायासक्तिः शब्दवचनेन दह्यते।
ਮਨੁ ਤਨੁ ਹਰਿਆ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਏ ॥
मनु तनु हरिआ सतिगुर भाए ॥सच्चे गुरुप्रेमेण मनः शरीरं च कायाकल्पं भवति।
ਸਫਲਿਓੁ ਬਿਰਖੁ ਹਰਿ ਕੈ ਦੁਆਰਿ ॥
सफलिओु बिरखु हरि कै दुआरि ॥वृक्षः भगवतः द्वारे फलं ददाति,
ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ਨਾਮ ਪਿਆਰਿ ॥੧॥
साची बाणी नाम पिआरि ॥१॥गुरुवचनस्य सच्चिदानीं प्रेम्णा, भगवतः नाम नाम च। ||१||
ਏ ਮਨ ਹਰਿਆ ਸਹਜ ਸੁਭਾਇ ॥
ए मन हरिआ सहज सुभाइ ॥इदं मनः कायाकल्पं भवति, सहजतया सहजतया;
ਸਚ ਫਲੁ ਲਾਗੈ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
सच फलु लागै सतिगुर भाइ ॥१॥ रहाउ ॥सच्चे गुरुं प्रेम्णा सत्यस्य फलं ददाति। ||१||विराम||
ਆਪੇ ਨੇੜੈ ਆਪੇ ਦੂਰਿ ॥
आपे नेड़ै आपे दूरि ॥स्वयं समीपस्थः स्वयं दूरस्थः ।
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਵੇਖੈ ਸਦ ਹਜੂਰਿ ॥
गुर कै सबदि वेखै सद हजूरि ॥गुरुस्य शबादस्य वचनस्य माध्यमेन सः नित्यं वर्तमानः, समीपस्थः दृश्यते।
ਛਾਵ ਘਣੀ ਫੂਲੀ ਬਨਰਾਇ ॥
छाव घणी फूली बनराइ ॥वनस्पतयः प्रफुल्लिताः सघनच्छायां दत्त्वा।
ਗੁਰਮੁਖਿ ਬਿਗਸੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥੨॥
गुरमुखि बिगसै सहजि सुभाइ ॥२॥गुरमुखः प्रफुल्लितः भवति, सहजतया सहजतया। ||२||
ਅਨਦਿਨੁ ਕੀਰਤਨੁ ਕਰਹਿ ਦਿਨ ਰਾਤਿ ॥
अनदिनु कीरतनु करहि दिन राति ॥रात्रौ दिवा भगवतः स्तुतिकीर्तनं गायति अहोरात्रम्।
ਸਤਿਗੁਰਿ ਗਵਾਈ ਵਿਚਹੁ ਜੂਠਿ ਭਰਾਂਤਿ ॥
सतिगुरि गवाई विचहु जूठि भरांति ॥सत्यगुरुः पापं संशयं च अन्तःतः निष्कासयति।