ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री गुरु ग्रन्थ साहिबः
पुटः - 238
ਜੋ ਇਸੁ ਮਾਰੇ ਤਿਸ ਕਉ ਭਉ ਨਾਹਿ ॥
जो इसु मारे तिस कउ भउ नाहि ॥यस्मिदं हन्ति तस्य भयं नास्ति ।
ਜੋ ਇਸੁ ਮਾਰੇ ਸੁ ਨਾਮਿ ਸਮਾਹਿ ॥
जो इसु मारे सु नामि समाहि ॥एतत् हन्ति यः नाम लीनः भवति।
ਜੋ ਇਸੁ ਮਾਰੇ ਤਿਸ ਕੀ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਬੁਝੈ ॥
जो इसु मारे तिस की त्रिसना बुझै ॥य एतद् हन्ति तस्य कामाः शमिताः भवन्ति।
ਜੋ ਇਸੁ ਮਾਰੇ ਸੁ ਦਰਗਹ ਸਿਝੈ ॥੨॥
जो इसु मारे सु दरगह सिझै ॥२॥एतत् हन्ति यः भगवतः न्यायालये अनुमोदितः भवति। ||२||
ਜੋ ਇਸੁ ਮਾਰੇ ਸੋ ਧਨਵੰਤਾ ॥
जो इसु मारे सो धनवंता ॥एतद् हन्ति यो धनवान् श्रीमान् ।
ਜੋ ਇਸੁ ਮਾਰੇ ਸੋ ਪਤਿਵੰਤਾ ॥
जो इसु मारे सो पतिवंता ॥य एतद् हन्ति सः माननीयः ।
ਜੋ ਇਸੁ ਮਾਰੇ ਸੋਈ ਜਤੀ ॥
जो इसु मारे सोई जती ॥य इदम् हन्ति सः सत्यं ब्रह्मचारी अस्ति।
ਜੋ ਇਸੁ ਮਾਰੇ ਤਿਸੁ ਹੋਵੈ ਗਤੀ ॥੩॥
जो इसु मारे तिसु होवै गती ॥३॥य एतद् हन्ति स मोक्षं लभते। ||३||
ਜੋ ਇਸੁ ਮਾਰੇ ਤਿਸ ਕਾ ਆਇਆ ਗਨੀ ॥
जो इसु मारे तिस का आइआ गनी ॥य इदं हन्ति - तस्य आगमनं शुभम्।
ਜੋ ਇਸੁ ਮਾਰੇ ਸੁ ਨਿਹਚਲੁ ਧਨੀ ॥
जो इसु मारे सु निहचलु धनी ॥एतत् हन्ति यः स्थिरः धनवान् ।
ਜੋ ਇਸੁ ਮਾਰੇ ਸੋ ਵਡਭਾਗਾ ॥
जो इसु मारे सो वडभागा ॥य एतद् हन्ति सः अतीव सौभाग्यशालिनी भवति।
ਜੋ ਇਸੁ ਮਾਰੇ ਸੁ ਅਨਦਿਨੁ ਜਾਗਾ ॥੪॥
जो इसु मारे सु अनदिनु जागा ॥४॥एतद् हन्ति स जागरितः जागृतः तिष्ठति रात्रौ दिवा च। ||४||
ਜੋ ਇਸੁ ਮਾਰੇ ਸੁ ਜੀਵਨ ਮੁਕਤਾ ॥
जो इसु मारे सु जीवन मुकता ॥य इदं हन्ति जीवन् मुक्ता जीविते मुक्तः |
ਜੋ ਇਸੁ ਮਾਰੇ ਤਿਸ ਕੀ ਨਿਰਮਲ ਜੁਗਤਾ ॥
जो इसु मारे तिस की निरमल जुगता ॥य एतद् हन्ति सः शुद्धं जीवनं जीवति ।
ਜੋ ਇਸੁ ਮਾਰੇ ਸੋਈ ਸੁਗਿਆਨੀ ॥
जो इसु मारे सोई सुगिआनी ॥य एतद् हन्ति सः आध्यात्मिकः बुद्धिमान् भवति।
ਜੋ ਇਸੁ ਮਾਰੇ ਸੁ ਸਹਜ ਧਿਆਨੀ ॥੫॥
जो इसु मारे सु सहज धिआनी ॥५॥य एतत् हन्ति सः सहजतया ध्यायति। ||५||
ਇਸੁ ਮਾਰੀ ਬਿਨੁ ਥਾਇ ਨ ਪਰੈ ॥
इसु मारी बिनु थाइ न परै ॥एतं विना वधं न ग्राह्यम्, .
ਕੋਟਿ ਕਰਮ ਜਾਪ ਤਪ ਕਰੈ ॥
कोटि करम जाप तप करै ॥कोटि-कोटि-संस्कार-जप-तपस्कृत्यपि ।
ਇਸੁ ਮਾਰੀ ਬਿਨੁ ਜਨਮੁ ਨ ਮਿਟੈ ॥
इसु मारी बिनु जनमु न मिटै ॥एतदनहत्या पुनर्जन्मचक्रं न पलायते ।
ਇਸੁ ਮਾਰੀ ਬਿਨੁ ਜਮ ਤੇ ਨਹੀ ਛੁਟੈ ॥੬॥
इसु मारी बिनु जम ते नही छुटै ॥६॥एतं विना वधं मृत्युं न पलायते । ||६||
ਇਸੁ ਮਾਰੀ ਬਿਨੁ ਗਿਆਨੁ ਨ ਹੋਈ ॥
इसु मारी बिनु गिआनु न होई ॥एतं विना हत्वा आध्यात्मिकं प्रज्ञां न लभते ।
ਇਸੁ ਮਾਰੀ ਬਿਨੁ ਜੂਠਿ ਨ ਧੋਈ ॥
इसु मारी बिनु जूठि न धोई ॥अहत्यां विना मलं न प्रक्षाल्यते ।
ਇਸੁ ਮਾਰੀ ਬਿਨੁ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਮੈਲਾ ॥
इसु मारी बिनु सभु किछु मैला ॥एतत् न हत्वा सर्वं मलिनम् अस्ति।
ਇਸੁ ਮਾਰੀ ਬਿਨੁ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਜਉਲਾ ॥੭॥
इसु मारी बिनु सभु किछु जउला ॥७॥एतत् न मारयित्वा सर्वं हारितक्रीडा एव। ||७||
ਜਾ ਕਉ ਭਏ ਕ੍ਰਿਪਾਲ ਕ੍ਰਿਪਾ ਨਿਧਿ ॥
जा कउ भए क्रिपाल क्रिपा निधि ॥यदा दयायाः निधिः प्रभुः कृपां ददाति तदा ।
ਤਿਸੁ ਭਈ ਖਲਾਸੀ ਹੋਈ ਸਗਲ ਸਿਧਿ ॥
तिसु भई खलासी होई सगल सिधि ॥मुक्तिं प्राप्नोति, सर्वथा सिद्धिं च प्राप्नोति।
ਗੁਰਿ ਦੁਬਿਧਾ ਜਾ ਕੀ ਹੈ ਮਾਰੀ ॥
गुरि दुबिधा जा की है मारी ॥गुरुणा हतं द्वन्द्वं यस्य,
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਸੋ ਬ੍ਰਹਮ ਬੀਚਾਰੀ ॥੮॥੫॥
कहु नानक सो ब्रहम बीचारी ॥८॥५॥इति नानकः ईश्वरं चिन्तयति। ||८||५||
ਗਉੜੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
गउड़ी महला ५ ॥गौरी, पञ्चम मेहलः १.
ਹਰਿ ਸਿਉ ਜੁਰੈ ਤ ਸਭੁ ਕੋ ਮੀਤੁ ॥
हरि सिउ जुरै त सभु को मीतु ॥यदा कश्चित् भगवते सक्तः भवति तदा सर्वे तस्य मित्रम् ।
ਹਰਿ ਸਿਉ ਜੁਰੈ ਤ ਨਿਹਚਲੁ ਚੀਤੁ ॥
हरि सिउ जुरै त निहचलु चीतु ॥यदा कश्चित् भगवते सक्तः भवति तदा तस्य चैतन्यं स्थिरं भवति ।
ਹਰਿ ਸਿਉ ਜੁਰੈ ਨ ਵਿਆਪੈ ਕਾੜੑਾ ॥
हरि सिउ जुरै न विआपै काड़ा ॥यदा कश्चित् भगवति सक्तः भवति तदा चिन्ताभिः पीडितः न भवति ।
ਹਰਿ ਸਿਉ ਜੁਰੈ ਤ ਹੋਇ ਨਿਸਤਾਰਾ ॥੧॥
हरि सिउ जुरै त होइ निसतारा ॥१॥यदा कश्चित् भगवते सक्तः भवति तदा सः मुक्तः भवति । ||१||
ਰੇ ਮਨ ਮੇਰੇ ਤੂੰ ਹਰਿ ਸਿਉ ਜੋਰੁ ॥
रे मन मेरे तूं हरि सिउ जोरु ॥हे मम मनसि भगवता सह एकीभवतु।
ਕਾਜਿ ਤੁਹਾਰੈ ਨਾਹੀ ਹੋਰੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
काजि तुहारै नाही होरु ॥१॥ रहाउ ॥अन्यत् किमपि भवतः किमपि प्रयोजनं नास्ति। ||१||विराम||
ਵਡੇ ਵਡੇ ਜੋ ਦੁਨੀਆਦਾਰ ॥
वडे वडे जो दुनीआदार ॥जगतः महान् शक्तिशालिनः जनाः
ਕਾਹੂ ਕਾਜਿ ਨਾਹੀ ਗਾਵਾਰ ॥
काहू काजि नाही गावार ॥न किमपि प्रयोजनं, मूर्ख!
ਹਰਿ ਕਾ ਦਾਸੁ ਨੀਚ ਕੁਲੁ ਸੁਣਹਿ ॥
हरि का दासु नीच कुलु सुणहि ॥भगवतः दासः विनयमूलस्य जायते,
ਤਿਸ ਕੈ ਸੰਗਿ ਖਿਨ ਮਹਿ ਉਧਰਹਿ ॥੨॥
तिस कै संगि खिन महि उधरहि ॥२॥किन्तु तस्य सङ्गमे भवन्तः क्षणमात्रेण उद्धारं प्राप्नुयुः। ||२||
ਕੋਟਿ ਮਜਨ ਜਾ ਕੈ ਸੁਣਿ ਨਾਮ ॥
कोटि मजन जा कै सुणि नाम ॥नाम श्रवणं भगवतः नाम कोटिशोधनस्नानसमम्।
ਕੋਟਿ ਪੂਜਾ ਜਾ ਕੈ ਹੈ ਧਿਆਨ ॥
कोटि पूजा जा कै है धिआन ॥ध्यानं तत्समं कोटिपूजासंस्कारैः ।
ਕੋਟਿ ਪੁੰਨ ਸੁਣਿ ਹਰਿ ਕੀ ਬਾਣੀ ॥
कोटि पुंन सुणि हरि की बाणी ॥भगवतः बनिवचनं श्रुत्वा भिक्षा कोटिदानेन समम्।
ਕੋਟਿ ਫਲਾ ਗੁਰ ਤੇ ਬਿਧਿ ਜਾਣੀ ॥੩॥
कोटि फला गुर ते बिधि जाणी ॥३॥मार्गं ज्ञातुं गुरुद्वारा कोटिफलसमं भवति। ||३||
ਮਨ ਅਪੁਨੇ ਮਹਿ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਚੇਤ ॥
मन अपुने महि फिरि फिरि चेत ॥मनसा अन्तः पुनः पुनः तं चिन्तय ।
ਬਿਨਸਿ ਜਾਹਿ ਮਾਇਆ ਕੇ ਹੇਤ ॥
बिनसि जाहि माइआ के हेत ॥ते च मायाप्रेम गमिष्यति।
ਹਰਿ ਅਬਿਨਾਸੀ ਤੁਮਰੈ ਸੰਗਿ ॥
हरि अबिनासी तुमरै संगि ॥अविनाशी भगवान् त्वया सह सदा वर्तते।
ਮਨ ਮੇਰੇ ਰਚੁ ਰਾਮ ਕੈ ਰੰਗਿ ॥੪॥
मन मेरे रचु राम कै रंगि ॥४॥हे मम मनसि भगवतः प्रेम्णि निमग्नं कुरु। ||४||
ਜਾ ਕੈ ਕਾਮਿ ਉਤਰੈ ਸਭ ਭੂਖ ॥
जा कै कामि उतरै सभ भूख ॥तस्य कृते कार्यं कुर्वन् सर्वः क्षुधा प्रयाति।
ਜਾ ਕੈ ਕਾਮਿ ਨ ਜੋਹਹਿ ਦੂਤ ॥
जा कै कामि न जोहहि दूत ॥तस्य कृते कार्यं कुर्वन् मृत्युदूतः भवन्तं न पश्यति।
ਜਾ ਕੈ ਕਾਮਿ ਤੇਰਾ ਵਡ ਗਮਰੁ ॥
जा कै कामि तेरा वड गमरु ॥तस्य कृते कार्यं कुर्वन् त्वं महिमामहात्म्यं प्राप्स्यसि।
ਜਾ ਕੈ ਕਾਮਿ ਹੋਵਹਿ ਤੂੰ ਅਮਰੁ ॥੫॥
जा कै कामि होवहि तूं अमरु ॥५॥तस्य कृते कार्यं कुर्वन् अमरः भविष्यसि। ||५||
ਜਾ ਕੇ ਚਾਕਰ ਕਉ ਨਹੀ ਡਾਨ ॥
जा के चाकर कउ नही डान ॥तस्य सेवकः दण्डं न प्राप्नोति।
ਜਾ ਕੇ ਚਾਕਰ ਕਉ ਨਹੀ ਬਾਨ ॥
जा के चाकर कउ नही बान ॥तस्य सेवकस्य हानिः न भवति।
ਜਾ ਕੈ ਦਫਤਰਿ ਪੁਛੈ ਨ ਲੇਖਾ ॥
जा कै दफतरि पुछै न लेखा ॥तस्य न्यायालये तस्य सेवकस्य तस्य लेखस्य उत्तरं दातुं न प्रयोजनम्।
ਤਾ ਕੀ ਚਾਕਰੀ ਕਰਹੁ ਬਿਸੇਖਾ ॥੬॥
ता की चाकरी करहु बिसेखा ॥६॥अतः भेदेन तस्य सेवां कुरुत। ||६||
ਜਾ ਕੈ ਊਨ ਨਾਹੀ ਕਾਹੂ ਬਾਤ ॥
जा कै ऊन नाही काहू बात ॥तस्य किमपि अभावः नास्ति।
ਏਕਹਿ ਆਪਿ ਅਨੇਕਹਿ ਭਾਤਿ ॥
एकहि आपि अनेकहि भाति ॥स्वयं एक एव यद्यपि सः एतावता रूपेषु दृश्यते।
ਜਾ ਕੀ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਹੋਇ ਸਦਾ ਨਿਹਾਲ ॥
जा की द्रिसटि होइ सदा निहाल ॥तस्य प्रसाददृष्ट्या त्वं सुखी भविष्यसि सदा ।
ਮਨ ਮੇਰੇ ਕਰਿ ਤਾ ਕੀ ਘਾਲ ॥੭॥
मन मेरे करि ता की घाल ॥७॥अतः तस्य कृते कार्यं कुरुत, हे मम मनः। ||७||
ਨਾ ਕੋ ਚਤੁਰੁ ਨਾਹੀ ਕੋ ਮੂੜਾ ॥
ना को चतुरु नाही को मूड़ा ॥न कश्चित् चतुरः, न कश्चित् मूर्खः।
ਨਾ ਕੋ ਹੀਣੁ ਨਾਹੀ ਕੋ ਸੂਰਾ ॥
ना को हीणु नाही को सूरा ॥न कश्चित् दुर्बलः, न कश्चित् वीरः।