भगवतः अम्ब्रोसियामृते पिबन्ति, नित्यं स्थिराः भवन्ति। ते जानन्ति भ्रष्टजलं अस्वादं च अरुचिकरम्।
यदा मम ईश्वरः विश्वेश्वरः दयालुः अभवत् तदा अहं साधसंगतस्य निधिरूपेण पश्यन् आगतः।
सर्वे भोगाः परमो आनन्दः च प्रिये ये भगवतः मणिं मनसि सिवन्ति तेषां कृते आगच्छन्ति।
न विस्मरन्ति क्षणमपि प्राणश्वासस्य समर्थनम्। नित्यं ध्यात्वा जीवन्ति नानक | ||३||
दखाना : १.
यैः स्वकृतैः सह भगवन् मिलसि विलीयते च ।
त्वं स्वयं प्रविष्टोऽसि नानक स्वस्तुतिं श्रुत्वा | ||१||
छन्त: १.
प्रेमस्य मादकं औषधं प्रशासन् अहं जगतः प्रभुं जित्वा अस्मि; मया तस्य मनः मुग्धं कृतम्।
अगाहेश्वरस्य प्रेम्णः आलिंगने अहं सन्तप्रसादेन प्रविष्टः अस्मि ।
भगवतः प्रेम्णा आलिंगने धारितः सुन्दरः दृश्यते, मम सर्वाणि दुःखानि निवृत्तानि सन्ति। भक्तानां प्रेमपूर्णार्चनेन भगवान् तेषां शक्तिं गतः ।
सर्वे भोगाः मनसि निवसितुं आगताः; विश्वेश्वरः प्रसन्नः प्रसादितः च भवति। जन्ममरणं च सर्वथा निराकृतम् अस्ति।
हे मम सहचराः आनन्दगीतानि गायन्तु। मम कामाः सिद्धाः, न पुनः कदाचन माया फसिष्यामि न च कम्पितः ।
मम हस्तं गृहीत्वा नानक मम प्रिय ईश्वरः मां जगत्-सागरेण ग्रसितुं न दास्यति। ||४||
दखाना : १.
स्वामिनः नाम अमूल्यम् अस्ति; तस्य मूल्यं कोऽपि न जानाति।
ललाटेषु शुभं दैवं येषां ते नानक भगवतः प्रेम्णः आनन्दं लभन्ते। ||१||
छन्त: १.
ये जपन्ति ते पवित्राः भवन्ति। ये शृण्वन्ति ते सर्वे धन्याः, ये च लिखन्ति ते पितॄन् तारयन्ति।
ये साधसंगते सम्मिलिताः सन्ति ते भगवतः प्रेम्णा ओतप्रोताः भवन्ति; ते ईश्वरं चिन्तयन्ति, ध्यायन्ति च।
ईश्वरस्य चिन्तनं कुर्वन्तः तेषां जीवनं सुधारितं मोचितं च भवति; ईश्वरः तेषां उपरि स्वस्य सम्यक् दयां वर्षितवान्।
तान् हस्तेन गृहीत्वा भगवता स्तुतिभिः आशीर्वादः दत्तः। न पुनः पुनर्जन्मनि भ्रमितव्यं, न च तेषां मृत्युः कदापि न भवति ।
दयालुः दयालुः सत्यगुरुः माध्यमेन अहं भगवन्तं मिलितवान्; कामं क्रोधं च लोभं च जित्वा मया ।
अस्माकं अवर्णनीयः प्रभुः गुरुः च वर्णयितुं न शक्यते। नानकः भक्तः, सदा यज्ञः तस्मै। ||५||१||३||
सिरी राग, चतुर्थ मेहल, वनजारा ~ व्यापारी : १.
एकः सार्वभौमिकः प्रजापतिः ईश्वरः। सत्यं नाम । गुरुप्रसादेन : १.
हर, हर इति भगवतः नाम उत्तमम् उदात्तम्। सः सर्वान् सृष्टवान्।
भगवान् सर्वभूतानि पोषयति। सः एकैकं हृदयं व्याप्नोति।
तं भगवन्तं सदा ध्यायस्व। तया विना अन्यः सर्वथा नास्ति ।
ये स्वचेतनां माया प्रति भावनात्मकसङ्गतिं केन्द्रीकुर्वन्ति, ते अवश्यमेव गच्छन्ति; ते निराशाः क्रन्दन्तः प्रस्थायन्ते।
सेवकः नानकः अन्ते तस्य एकमात्रं सहचरं नाम भगवतः नाम ध्यायति। ||१||
त्वदतिरिक्तोऽन्योऽस्ति मे भगवन् ।
गुरु-अभयारण्ये भगवान् लभ्यते, हे मम वणिक् मित्र; महता सौभाग्येन स लभ्यते। ||१||विराम||