ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री गुरु ग्रन्थ साहिबः
पुटः - 1175
ਦਰਿ ਸਾਚੈ ਸਚੁ ਸੋਭਾ ਹੋਇ ॥
दरि साचै सचु सोभा होइ ॥सत्येश्वरस्य प्राङ्गणे सः सत्यं वैभवं प्राप्नोति।
ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਪਾਵੈ ਸੋਇ ॥੩॥
निज घरि वासा पावै सोइ ॥३॥स्वस्य अन्तःकरणस्य गृहे वसितुं आगच्छति। ||३||
ਆਪਿ ਅਭੁਲੁ ਸਚਾ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥
आपि अभुलु सचा सचु सोइ ॥सः मूर्खः भवितुम् न शक्नोति; स सत्यतमः ।
ਹੋਰਿ ਸਭਿ ਭੂਲਹਿ ਦੂਜੈ ਪਤਿ ਖੋਇ ॥
होरि सभि भूलहि दूजै पति खोइ ॥अन्ये सर्वे मोहिताः भवन्ति; द्वन्द्वे तेषां मानं नष्टं भवति।
ਸਾਚਾ ਸੇਵਹੁ ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ॥
साचा सेवहु साची बाणी ॥अतः सत्येश्वरस्य सेवां कुरुत, तस्य वचनस्य सच्चिदानन्दस्य माध्यमेन।
ਨਾਨਕ ਨਾਮੇ ਸਾਚਿ ਸਮਾਣੀ ॥੪॥੯॥
नानक नामे साचि समाणी ॥४॥९॥नानक नामद्वारा सत्येश्वरे विलीयते | ||४||९||
ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
बसंतु महला ३ ॥बसन्त, तृतीय मेहल : १.
ਬਿਨੁ ਕਰਮਾ ਸਭ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਈ ॥
बिनु करमा सभ भरमि भुलाई ॥सत्कर्मप्रसादं विना सर्वे संशयमोहिताः।
ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਬਹੁਤੁ ਦੁਖੁ ਪਾਈ ॥
माइआ मोहि बहुतु दुखु पाई ॥मायासङ्गे घोरं पीडां प्राप्नुवन्ति ।
ਮਨਮੁਖ ਅੰਧੇ ਠਉਰ ਨ ਪਾਈ ॥
मनमुख अंधे ठउर न पाई ॥अन्धाः स्वेच्छा मनुष्यमुखाः विश्रामस्थानं न विन्दन्ति।
ਬਿਸਟਾ ਕਾ ਕੀੜਾ ਬਿਸਟਾ ਮਾਹਿ ਸਮਾਈ ॥੧॥
बिसटा का कीड़ा बिसटा माहि समाई ॥१॥गोबरेषु कीटाः इव गोबरेषु सड़्गाः। ||१||
ਹੁਕਮੁ ਮੰਨੇ ਸੋ ਜਨੁ ਪਰਵਾਣੁ ॥
हुकमु मंने सो जनु परवाणु ॥भगवतः आज्ञायाः हुकम् आज्ञापयति स विनयशीलः सन् स्वीक्रियते।
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਨਾਮਿ ਨੀਸਾਣੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
गुर कै सबदि नामि नीसाणु ॥१॥ रहाउ ॥गुरुस्य शबादस्य वचनेन सः भगवतः नाम नामस्य चिह्नेन, ध्वजेन च धन्यः भवति। ||१||विराम||
ਸਾਚਿ ਰਤੇ ਜਿਨੑਾ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿ ਪਾਇਆ ॥
साचि रते जिना धुरि लिखि पाइआ ॥तादृशं पूर्वनिर्धारितं दैवं येषां ते नामेन ओतप्रोताः।
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਸਦਾ ਮਨਿ ਭਾਇਆ ॥
हरि का नामु सदा मनि भाइआ ॥भगवतः नाम तेषां मनसः सदा प्रियं भवति।
ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਬਾਣੀ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥
सतिगुर की बाणी सदा सुखु होइ ॥सच्चिगुरुवचनेन बणीद्वारा शाश्वतशान्तिः लभ्यते।
ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਏ ਸੋਇ ॥੨॥
जोती जोति मिलाए सोइ ॥२॥तस्य माध्यमेन कस्यचित् प्रकाशः प्रकाशे विलीयते । ||२||
ਏਕੁ ਨਾਮੁ ਤਾਰੇ ਸੰਸਾਰੁ ॥
एकु नामु तारे संसारु ॥केवलं नाम भगवतः नाम एव जगत् तारयितुं शक्नोति।
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਨਾਮ ਪਿਆਰੁ ॥
गुरपरसादी नाम पिआरु ॥गुरुप्रसादेन नाम प्रेम्णा आगच्छति।
ਬਿਨੁ ਨਾਮੈ ਮੁਕਤਿ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਈ ॥
बिनु नामै मुकति किनै न पाई ॥नाम विना कोऽपि मुक्तिं न लभते।
ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਨਾਮੁ ਪਲੈ ਪਾਈ ॥੩॥
पूरे गुर ते नामु पलै पाई ॥३॥सिद्धगुरुद्वारा नाम प्राप्यते । ||३||
ਸੋ ਬੂਝੈ ਜਿਸੁ ਆਪਿ ਬੁਝਾਏ ॥
सो बूझै जिसु आपि बुझाए ॥स एव अवगच्छति, यं भगवान् स्वयं बोधं करोति।
ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵਾ ਨਾਮੁ ਦ੍ਰਿੜੑਾਏ ॥
सतिगुर सेवा नामु द्रिड़ाए ॥सच्चिगुरुं सेवन्, नाम अन्तर्रोपितम्।
ਜਿਨ ਇਕੁ ਜਾਤਾ ਸੇ ਜਨ ਪਰਵਾਣੁ ॥
जिन इकु जाता से जन परवाणु ॥एकेश्वरं विदुः ये विनयशीलाः सत्त्वाः अनुमोदिताः स्वीकृताः च भवन्ति।
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਦਰਿ ਨੀਸਾਣੁ ॥੪॥੧੦॥
नानक नामि रते दरि नीसाणु ॥४॥१०॥हे नानक नाम ओतप्रोत, ते भगवतः दरबारं गच्छन्ति तस्य ध्वजचिह्नानि च। ||४||१०||
ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
बसंतु महला ३ ॥बसन्त, तृतीय मेहल : १.
ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਮਿਲਾਏ ॥
क्रिपा करे सतिगुरू मिलाए ॥अनुग्रहं दत्त्वा भगवान् मर्त्यं सत्यगुरुं मिलितुं नेति।
ਆਪੇ ਆਪਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਏ ॥
आपे आपि वसै मनि आए ॥भगवान् एव तस्य मनसि स्थातुं आगच्छति।
ਨਿਹਚਲ ਮਤਿ ਸਦਾ ਮਨ ਧੀਰ ॥
निहचल मति सदा मन धीर ॥तस्य बुद्धिः स्थिरं स्थिरं च भवति, तस्य मनः सदा दृढं भवति।
ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਗੁਣੀ ਗਹੀਰ ॥੧॥
हरि गुण गावै गुणी गहीर ॥१॥गुणाब्धिं भगवतः महिमा स्तुतिं गायति। ||१||
ਨਾਮਹੁ ਭੂਲੇ ਮਰਹਿ ਬਿਖੁ ਖਾਇ ॥
नामहु भूले मरहि बिखु खाइ ॥ये विस्मरन्ति नाम, भगवतः नाम - ते मर्त्याः विषभक्षणाः म्रियन्ते।
ਬ੍ਰਿਥਾ ਜਨਮੁ ਫਿਰਿ ਆਵਹਿ ਜਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ब्रिथा जनमु फिरि आवहि जाइ ॥१॥ रहाउ ॥तेषां जीवनं व्यर्थं व्यर्थं भवति, ते पुनर्जन्मनि आगच्छन्ति गच्छन्ति च । ||१||विराम||
ਬਹੁ ਭੇਖ ਕਰਹਿ ਮਨਿ ਸਾਂਤਿ ਨ ਹੋਇ ॥
बहु भेख करहि मनि सांति न होइ ॥धारयन्ति सर्वविधधर्मवस्त्रं न तु शान्तिं मनः ।
ਬਹੁ ਅਭਿਮਾਨਿ ਅਪਣੀ ਪਤਿ ਖੋਇ ॥
बहु अभिमानि अपणी पति खोइ ॥महता अहङ्कारे तेषां मानं नष्टं भवति।
ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ਜਿਨ ਸਬਦੁ ਪਛਾਣਿਆ ॥
से वडभागी जिन सबदु पछाणिआ ॥ये तु शाबादवचनं साक्षात्कयन्ति, ते महता सौभाग्येन धन्याः भवन्ति।
ਬਾਹਰਿ ਜਾਦਾ ਘਰ ਮਹਿ ਆਣਿਆ ॥੨॥
बाहरि जादा घर महि आणिआ ॥२॥ते स्वस्य विक्षेपं मनः गृहं प्रति आनयन्ति। ||२||
ਘਰ ਮਹਿ ਵਸਤੁ ਅਗਮ ਅਪਾਰਾ ॥
घर महि वसतु अगम अपारा ॥अन्तःकरणस्य गृहस्य अन्तः दुर्गमः अनन्तः पदार्थः अस्ति।
ਗੁਰਮਤਿ ਖੋਜਹਿ ਸਬਦਿ ਬੀਚਾਰਾ ॥
गुरमति खोजहि सबदि बीचारा ॥ये तत् लभन्ते, गुरुशिक्षानुसृत्य शबदस्य चिन्तनं कुर्वन्ति।
ਨਾਮੁ ਨਵ ਨਿਧਿ ਪਾਈ ਘਰ ਹੀ ਮਾਹਿ ॥
नामु नव निधि पाई घर ही माहि ॥ये स्वाभ्यन्तरगृहान्तर्गतं नामनिधिनव लभन्ते, ।
ਸਦਾ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਸਚਿ ਸਮਾਹਿ ॥੩॥
सदा रंगि राते सचि समाहि ॥३॥भगवतः प्रेमस्य वर्णेन सदा रञ्जिताः भवन्ति; ते सत्ये लीना भवन्ति। ||३||
ਆਪਿ ਕਰੇ ਕਿਛੁ ਕਰਣੁ ਨ ਜਾਇ ॥
आपि करे किछु करणु न जाइ ॥ईश्वरः एव सर्वं करोति; न कश्चित् स्वयमेव किमपि कर्तुं शक्नोति।
ਆਪੇ ਭਾਵੈ ਲਏ ਮਿਲਾਇ ॥
आपे भावै लए मिलाइ ॥यदा ईश्वरः इच्छति तदा मर्त्यं स्वस्मिन् विलीयते।
ਤਿਸ ਤੇ ਨੇੜੈ ਨਾਹੀ ਕੋ ਦੂਰਿ ॥
तिस ते नेड़ै नाही को दूरि ॥सर्वे तस्य समीपे एव सन्ति; न कश्चित् तस्मात् दूरम् अस्ति।
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰਿ ॥੪॥੧੧॥
नानक नामि रहिआ भरपूरि ॥४॥११॥नानक सर्वत्र व्याप्तं व्याप्तं नाम । ||४||११||
ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
बसंतु महला ३ ॥बसन्त, तृतीय मेहल : १.
ਗੁਰਸਬਦੀ ਹਰਿ ਚੇਤਿ ਸੁਭਾਇ ॥
गुरसबदी हरि चेति सुभाइ ॥गुरुस्य शब्दवचनद्वारा प्रेम्णा भगवन्तं स्मर्यताम्,
ਰਾਮ ਨਾਮ ਰਸਿ ਰਹੈ ਅਘਾਇ ॥
राम नाम रसि रहै अघाइ ॥उदात्ततत्त्वेन च भगवतः नाम तृप्तः तिष्ठसि।
ਕੋਟ ਕੋਟੰਤਰ ਕੇ ਪਾਪ ਜਲਿ ਜਾਹਿ ॥
कोट कोटंतर के पाप जलि जाहि ॥कोटिकोटिप्राणानां पापानि दह्यन्ते।
ਜੀਵਤ ਮਰਹਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਹਿ ॥੧॥
जीवत मरहि हरि नामि समाहि ॥१॥मृतः सन् जीवितः भूत्वा भगवन्नाम्नि लीनः भविष्यसि। ||१||
ਹਰਿ ਕੀ ਦਾਤਿ ਹਰਿ ਜੀਉ ਜਾਣੈ ॥
हरि की दाति हरि जीउ जाणै ॥प्रियेश्वरः स्वयं जानाति स्वस्य उदारान्।
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਇਹੁ ਮਨੁ ਮਉਲਿਆ ਹਰਿ ਗੁਣਦਾਤਾ ਨਾਮੁ ਵਖਾਣੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
गुर कै सबदि इहु मनु मउलिआ हरि गुणदाता नामु वखाणै ॥१॥ रहाउ ॥इदं मनः गुरुशब्दे पुण्यदातुः भगवतः नाम जपन् प्रफुल्लते। ||१||विराम||
ਭਗਵੈ ਵੇਸਿ ਭ੍ਰਮਿ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੋਇ ॥
भगवै वेसि भ्रमि मुकति न होइ ॥न कश्चित् कुङ्कुमवर्णेन परिभ्रमणेन मुक्तः भवति ।
ਬਹੁ ਸੰਜਮਿ ਸਾਂਤਿ ਨ ਪਾਵੈ ਕੋਇ ॥
बहु संजमि सांति न पावै कोइ ॥कठोरात्मनुशासनेन शान्तिः न लभ्यते।
ਗੁਰਮਤਿ ਨਾਮੁ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥
गुरमति नामु परापति होइ ॥किन्तु गुरुशिक्षायाः अनुसरणं कृत्वा भगवतः नाम नाम प्राप्य धन्यः भवति।
ਵਡਭਾਗੀ ਹਰਿ ਪਾਵੈ ਸੋਇ ॥੨॥
वडभागी हरि पावै सोइ ॥२॥महता सौभाग्येन भगवन्तं विन्दति । ||२||
ਕਲਿ ਮਹਿ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਵਡਿਆਈ ॥
कलि महि राम नामि वडिआई ॥अस्मिन् कलियुगस्य कृष्णयुगे भगवतः नामद्वारा गौरवपूर्णं महत्त्वं आगच्छति।