ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री गुरु ग्रन्थ साहिबः
पुटः - 1391
ਸਵਈਏ ਮਹਲੇ ਦੂਜੇ ਕੇ ੨ ॥
सवईए महले दूजे के २ ॥द्वितीय मेहलस्य प्रशंसायां स्वैयाः : १.
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ੴ सतिगुर प्रसादि ॥एकः सार्वभौमिकः प्रजापतिः ईश्वरः। सच्चे गुरुप्रसादेन : १.
ਸੋਈ ਪੁਰਖੁ ਧੰਨੁ ਕਰਤਾ ਕਾਰਣ ਕਰਤਾਰੁ ਕਰਣ ਸਮਰਥੋ ॥
सोई पुरखु धंनु करता कारण करतारु करण समरथो ॥धन्यः प्रिमलः ईश्वरः प्रजापतिः सर्वशक्तिमान् कारणकारणः।
ਸਤਿਗੁਰੂ ਧੰਨੁ ਨਾਨਕੁ ਮਸਤਕਿ ਤੁਮ ਧਰਿਓ ਜਿਨਿ ਹਥੋ ॥
सतिगुरू धंनु नानकु मसतकि तुम धरिओ जिनि हथो ॥धन्यः सच्चो गुरुनानकः तव ललाटे हस्तं स्थापितवान् ।
ਤ ਧਰਿਓ ਮਸਤਕਿ ਹਥੁ ਸਹਜਿ ਅਮਿਉ ਵੁਠਉ ਛਜਿ ਸੁਰਿ ਨਰ ਗਣ ਮੁਨਿ ਬੋਹਿਯ ਅਗਾਜਿ ॥
त धरिओ मसतकि हथु सहजि अमिउ वुठउ छजि सुरि नर गण मुनि बोहिय अगाजि ॥यदा सः तव ललाटे हस्तं स्थापयति स्म तदा आकाशमृतं प्रवाहैः वर्षितुं आरब्धवान्; तस्य गन्धेन सिक्ताः देवाः मनुष्याः स्वर्गवाचकाः ऋषयः च।
ਮਾਰਿਓ ਕੰਟਕੁ ਕਾਲੁ ਗਰਜਿ ਧਾਵਤੁ ਲੀਓ ਬਰਜਿ ਪੰਚ ਭੂਤ ਏਕ ਘਰਿ ਰਾਖਿ ਲੇ ਸਮਜਿ ॥
मारिओ कंटकु कालु गरजि धावतु लीओ बरजि पंच भूत एक घरि राखि ले समजि ॥त्वं मृत्युराक्षसं क्रूरं आव्हानं कृत्वा वशीकृतवान्; त्वं तव भ्रमणशीलं मनः निगृहीतवान्; पञ्च राक्षसान् त्वया प्रभूत्वा एकस्मिन् गृहे धारयसि ।
ਜਗੁ ਜੀਤਉ ਗੁਰ ਦੁਆਰਿ ਖੇਲਹਿ ਸਮਤ ਸਾਰਿ ਰਥੁ ਉਨਮਨਿ ਲਿਵ ਰਾਖਿ ਨਿਰੰਕਾਰਿ ॥
जगु जीतउ गुर दुआरि खेलहि समत सारि रथु उनमनि लिव राखि निरंकारि ॥गुरुद्वारेण गुरद्वारे त्वया जगत् जित्वा; त्वं समहस्तेन क्रीडां क्रीडसि। निराकारेश्वराय स्वप्रेमप्रवाहं स्थिरं धारयसि।
ਕਹੁ ਕੀਰਤਿ ਕਲ ਸਹਾਰ ਸਪਤ ਦੀਪ ਮਝਾਰ ਲਹਣਾ ਜਗਤ੍ਰ ਗੁਰੁ ਪਰਸਿ ਮੁਰਾਰਿ ॥੧॥
कहु कीरति कल सहार सपत दीप मझार लहणा जगत्र गुरु परसि मुरारि ॥१॥हे कल सहर, सप्तमहाद्वीपेषु लेहना स्तुतिं जप; सः भगवता सह मिलित्वा, जगतः गुरुः अभवत्। ||१||
ਜਾ ਕੀ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਧਾਰ ਕਾਲੁਖ ਖਨਿ ਉਤਾਰ ਤਿਮਰ ਅਗੵਾਨ ਜਾਹਿ ਦਰਸ ਦੁਆਰ ॥
जा की द्रिसटि अंम्रित धार कालुख खनि उतार तिमर अग्यान जाहि दरस दुआर ॥तस्य नेत्रेभ्यः अम्ब्रोसियल-अमृतस्य धारा पापानाम् स्लाइम्, मलिनतां च प्रक्षालयति; तस्य द्वारस्य दर्शनं अज्ञानस्य तमः अपसारयति।
ਓਇ ਜੁ ਸੇਵਹਿ ਸਬਦੁ ਸਾਰੁ ਗਾਖੜੀ ਬਿਖਮ ਕਾਰ ਤੇ ਨਰ ਭਵ ਉਤਾਰਿ ਕੀਏ ਨਿਰਭਾਰ ॥
ओइ जु सेवहि सबदु सारु गाखड़ी बिखम कार ते नर भव उतारि कीए निरभार ॥यः कश्चित् शब्दस्य उदात्ततमस्य वचनस्य चिन्तनस्य एतत् कठिनतमं कार्यं साधयति - ते जनाः भयानकं जगत्-समुद्रं लङ्घयन्ति, स्वपापभारं च त्यजन्ति।
ਸਤਸੰਗਤਿ ਸਹਜ ਸਾਰਿ ਜਾਗੀਲੇ ਗੁਰ ਬੀਚਾਰਿ ਨਿੰਮਰੀ ਭੂਤ ਸਦੀਵ ਪਰਮ ਪਿਆਰਿ ॥
सतसंगति सहज सारि जागीले गुर बीचारि निंमरी भूत सदीव परम पिआरि ॥सत्संगतः, सच्चिदानन्दसङ्घः, आकाशीयः उदात्तः च अस्ति; यः जागृतः जागरूकः च तिष्ठति, गुरुं चिन्तयन्, विनयमूर्तिः, भगवतः परमप्रेमेण सदा ओतप्रोतः भवति।
ਕਹੁ ਕੀਰਤਿ ਕਲ ਸਹਾਰ ਸਪਤ ਦੀਪ ਮਝਾਰ ਲਹਣਾ ਜਗਤ੍ਰ ਗੁਰੁ ਪਰਸਿ ਮੁਰਾਰਿ ॥੨॥
कहु कीरति कल सहार सपत दीप मझार लहणा जगत्र गुरु परसि मुरारि ॥२॥हे कल सहर, सप्तमहाद्वीपेषु लेहना स्तुतिं जप; सः भगवता सह मिलित्वा, जगतः गुरुः अभवत्। ||२||
ਤੈ ਤਉ ਦ੍ਰਿੜਿਓ ਨਾਮੁ ਅਪਾਰੁ ਬਿਮਲ ਜਾਸੁ ਬਿਥਾਰੁ ਸਾਧਿਕ ਸਿਧ ਸੁਜਨ ਜੀਆ ਕੋ ਅਧਾਰੁ ॥
तै तउ द्रिड़िओ नामु अपारु बिमल जासु बिथारु साधिक सिध सुजन जीआ को अधारु ॥त्वं नाम अनन्तेश्वरस्य नाम दृढतया धारयसि; तव विस्तारः निर्मलः अस्ति। सिद्धानां साधकानां च त्वमेव सत्त्वानां च विनयानां च।
ਤੂ ਤਾ ਜਨਿਕ ਰਾਜਾ ਅਉਤਾਰੁ ਸਬਦੁ ਸੰਸਾਰਿ ਸਾਰੁ ਰਹਹਿ ਜਗਤ੍ਰ ਜਲ ਪਦਮ ਬੀਚਾਰ ॥
तू ता जनिक राजा अउतारु सबदु संसारि सारु रहहि जगत्र जल पदम बीचार ॥त्वं राजा जनकस्य अवतारः; तव शबादस्य चिन्तनं सम्पूर्णे जगति उदात्तम् अस्ति। जले पद्म इव लोके तिष्ठसि |
ਕਲਿਪ ਤਰੁ ਰੋਗ ਬਿਦਾਰੁ ਸੰਸਾਰ ਤਾਪ ਨਿਵਾਰੁ ਆਤਮਾ ਤ੍ਰਿਬਿਧਿ ਤੇਰੈ ਏਕ ਲਿਵ ਤਾਰ ॥
कलिप तरु रोग बिदारु संसार ताप निवारु आतमा त्रिबिधि तेरै एक लिव तार ॥एलिसान् वृक्ष इव त्वं सर्वान् रोगान् चिकित्ससि, जगतः दुःखानि च हरसि। त्रिचरणात्मा त्वमेव प्रेम्णा अनुकूलः अस्ति।
ਕਹੁ ਕੀਰਤਿ ਕਲ ਸਹਾਰ ਸਪਤ ਦੀਪ ਮਝਾਰ ਲਹਣਾ ਜਗਤ੍ਰ ਗੁਰੁ ਪਰਸਿ ਮੁਰਾਰਿ ॥੩॥
कहु कीरति कल सहार सपत दीप मझार लहणा जगत्र गुरु परसि मुरारि ॥३॥हे कल सहर, सप्तमहाद्वीपेषु लेहना स्तुतिं जप; सः भगवता सह मिलित्वा, जगतः गुरुः अभवत्। ||३||
ਤੈ ਤਾ ਹਦਰਥਿ ਪਾਇਓ ਮਾਨੁ ਸੇਵਿਆ ਗੁਰੁ ਪਰਵਾਨੁ ਸਾਧਿ ਅਜਗਰੁ ਜਿਨਿ ਕੀਆ ਉਨਮਾਨੁ ॥
तै ता हदरथि पाइओ मानु सेविआ गुरु परवानु साधि अजगरु जिनि कीआ उनमानु ॥भवन्तः पैगम्बरेण महिमापूर्वकं आशीर्वादं प्राप्तवन्तः; मनसर्पवशीकृतं भगवता प्रमाणितं, उदात्तानन्दावस्थायां स्थितं गुरुं सेवसे।
ਹਰਿ ਹਰਿ ਦਰਸ ਸਮਾਨ ਆਤਮਾ ਵੰਤਗਿਆਨ ਜਾਣੀਅ ਅਕਲ ਗਤਿ ਗੁਰ ਪਰਵਾਨ ॥
हरि हरि दरस समान आतमा वंतगिआन जाणीअ अकल गति गुर परवान ॥तव दृष्टिः भगवतः इव अस्ति, तव आत्मा आध्यात्मिकप्रज्ञायाः स्रोतः अस्ति; प्रमाणितगुरुस्य अगाहदशां त्वं जानासि।
ਜਾ ਕੀ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਅਚਲ ਠਾਣ ਬਿਮਲ ਬੁਧਿ ਸੁਥਾਨ ਪਹਿਰਿ ਸੀਲ ਸਨਾਹੁ ਸਕਤਿ ਬਿਦਾਰਿ ॥
जा की द्रिसटि अचल ठाण बिमल बुधि सुथान पहिरि सील सनाहु सकति बिदारि ॥भवतः दृष्टिः अचल-अचल-स्थाने केन्द्रीभूता अस्ति। तव बुद्धिः निर्मलः अस्ति; अत्यन्तं उदात्तस्थाने केन्द्रितम् अस्ति। विनयस्य कवचं धारयन् मायाम् अभिभूतम् |
ਕਹੁ ਕੀਰਤਿ ਕਲ ਸਹਾਰ ਸਪਤ ਦੀਪ ਮਝਾਰ ਲਹਣਾ ਜਗਤ੍ਰ ਗੁਰੁ ਪਰਸਿ ਮੁਰਾਰਿ ॥੪॥
कहु कीरति कल सहार सपत दीप मझार लहणा जगत्र गुरु परसि मुरारि ॥४॥हे कल सहर, सप्तमहाद्वीपेषु लेहना स्तुतिं जप; सः भगवता सह मिलित्वा, जगतः गुरुः अभवत्। ||४||
ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਧਰਤ ਤਮ ਹਰਨ ਦਹਨ ਅਘ ਪਾਪ ਪ੍ਰਨਾਸਨ ॥
द्रिसटि धरत तम हरन दहन अघ पाप प्रनासन ॥अनुग्रहदृष्टिं निक्षिप्य त्वं अन्धकारं निवारयसि, दुष्टं दहसि, पापं च नाशयसि।
ਸਬਦ ਸੂਰ ਬਲਵੰਤ ਕਾਮ ਅਰੁ ਕ੍ਰੋਧ ਬਿਨਾਸਨ ॥
सबद सूर बलवंत काम अरु क्रोध बिनासन ॥त्वं शबदस्य वीर योद्धा ईश्वरस्य वचनम् असि। तव शक्तिः कामं क्रोधं च नाशयति।
ਲੋਭ ਮੋਹ ਵਸਿ ਕਰਣ ਸਰਣ ਜਾਚਿਕ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲਣ ॥
लोभ मोह वसि करण सरण जाचिक प्रतिपालण ॥त्वया लोभं भावात्मकं आसक्तिं च अतिक्रान्तम्; त्वं तव अभयारण्यम् अन्विष्यमाणान् पोषयसि, पोषयसि च।
ਆਤਮ ਰਤ ਸੰਗ੍ਰਹਣ ਕਹਣ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਕਲ ਢਾਲਣ ॥
आतम रत संग्रहण कहण अंम्रित कल ढालण ॥त्वं आत्मानः आनन्दिते प्रेम्णः सङ्गृहीतः; भवतः वचनस्य अम्ब्रोसियल अमृतं जनयितुं सामर्थ्यम् अस्ति।
ਸਤਿਗੁਰੂ ਕਲ ਸਤਿਗੁਰ ਤਿਲਕੁ ਸਤਿ ਲਾਗੈ ਸੋ ਪੈ ਤਰੈ ॥
सतिगुरू कल सतिगुर तिलकु सति लागै सो पै तरै ॥अस्मिन् कलियुगस्य कृष्णयुगे त्वं सच्चः गुरुः, सच्चः गुरुः नियुक्तः असि; यः सत्यं त्वयि सक्तः सः पारं वहति ।
ਗੁਰੁ ਜਗਤ ਫਿਰਣਸੀਹ ਅੰਗਰਉ ਰਾਜੁ ਜੋਗੁ ਲਹਣਾ ਕਰੈ ॥੫॥
गुरु जगत फिरणसीह अंगरउ राजु जोगु लहणा करै ॥५॥सिंहः फेरुपुत्रः गुरुः अङ्गदः जगतः गुरुः; लेहना ध्यानसिद्धियोगं राजयोगं करोति। ||५||