ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री गुरु ग्रन्थ साहिबः
पुटः - 768
ਅੰਦਰਹੁ ਦੁਰਮਤਿ ਦੂਜੀ ਖੋਈ ਸੋ ਜਨੁ ਹਰਿ ਲਿਵ ਲਾਗਾ ॥
अंदरहु दुरमति दूजी खोई सो जनु हरि लिव लागा ॥यः दुरात्म्यं द्वन्द्वं च स्वस्य अन्तः निवारयति, सः विनयः प्रेम्णा भगवते मनः केन्द्रीक्रियते।
ਜਿਨ ਕਉ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕੀਨੀ ਮੇਰੈ ਸੁਆਮੀ ਤਿਨ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਏ ॥
जिन कउ क्रिपा कीनी मेरै सुआमी तिन अनदिनु हरि गुण गाए ॥येभ्यः मम प्रभुः गुरुः च स्वप्रसादं प्रयच्छति, ते रात्रौ दिवा भगवतः गौरवं स्तुतिं गायन्ति।
ਸੁਣਿ ਮਨ ਭੀਨੇ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਏ ॥੨॥
सुणि मन भीने सहजि सुभाए ॥२॥भगवतः गौरवपूर्णस्तुतिं श्रुत्वा अहं तस्य प्रेम्णा सहजतया सिक्तः अस्मि। ||२||
ਜੁਗ ਮਹਿ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਨਿਸਤਾਰਾ ॥
जुग महि राम नामु निसतारा ॥अस्मिन् युगे मुक्तिः केवलं भगवतः नाम्ना एव भवति ।
ਗੁਰ ਤੇ ਉਪਜੈ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਾ ॥
गुर ते उपजै सबदु वीचारा ॥शब्दवचनस्य चिन्तनात्मकं ध्यानं गुरुतः उद्भवति।
ਗੁਰਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਾ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਪਿਆਰਾ ਜਿਸੁ ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਸੁ ਪਾਏ ॥
गुरसबदु वीचारा राम नामु पिआरा जिसु किरपा करे सु पाए ॥गुरुस्य शब्दस्य चिन्तनं कृत्वा भगवतः नाम प्रेम्णा आगच्छति; स एव लभते, यस्मै भगवान् दयां करोति।
ਸਹਜੇ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਕਿਲਵਿਖ ਸਭਿ ਗਵਾਏ ॥
सहजे गुण गावै दिनु राती किलविख सभि गवाए ॥शान्तिः शान्तिः च दिवारात्रौ भगवतः स्तुतिं गायति, सर्वाणि पापानि च निर्मूलयन्ति।
ਸਭੁ ਕੋ ਤੇਰਾ ਤੂ ਸਭਨਾ ਕਾ ਹਉ ਤੇਰਾ ਤੂ ਹਮਾਰਾ ॥
सभु को तेरा तू सभना का हउ तेरा तू हमारा ॥सर्वे तव, त्वं च सर्वेषां । अहं तव, त्वं च मम।
ਜੁਗ ਮਹਿ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਨਿਸਤਾਰਾ ॥੩॥
जुग महि राम नामु निसतारा ॥३॥अस्मिन् युगे मुक्तिः केवलं भगवतः नाम्ना एव भवति । ||३||
ਸਾਜਨ ਆਇ ਵੁਠੇ ਘਰ ਮਾਹੀ ॥
साजन आइ वुठे घर माही ॥भगवन्, मम मित्रं मम हृदयस्य गृहस्य अन्तः निवासं कर्तुं आगतः;
ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਹਿ ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਅਘਾਹੀ ॥
हरि गुण गावहि त्रिपति अघाही ॥भगवतः महिमा स्तुतिं गायन् तुष्टः पूर्णः च भवति।
ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਇ ਸਦਾ ਤ੍ਰਿਪਤਾਸੀ ਫਿਰਿ ਭੂਖ ਨ ਲਾਗੈ ਆਏ ॥
हरि गुण गाइ सदा त्रिपतासी फिरि भूख न लागै आए ॥भगवतः महिमा स्तुतिं गायन् सदा तृप्तः भवति, पुनः कदापि क्षुधां न अनुभवति।
ਦਹ ਦਿਸਿ ਪੂਜ ਹੋਵੈ ਹਰਿ ਜਨ ਕੀ ਜੋ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਏ ॥
दह दिसि पूज होवै हरि जन की जो हरि हरि नामु धिआए ॥हरः हर इति नाम ध्यायमानः स विनयशीलः भृत्यः दशदिशः पूज्यते।
ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਆਪੇ ਜੋੜਿ ਵਿਛੋੜੇ ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਕੋ ਦੂਜਾ ਨਾਹੀ ॥
नानक हरि आपे जोड़ि विछोड़े हरि बिनु को दूजा नाही ॥हे नानक स्वयं संयोजयति विरहति च; भगवतः परं नास्ति।
ਸਾਜਨ ਆਇ ਵੁਠੇ ਘਰ ਮਾਹੀ ॥੪॥੧॥
साजन आइ वुठे घर माही ॥४॥१॥भगवान् मम मित्रं मम हृदयस्य गृहस्य अन्तः निवासं कर्तुं आगतः। ||४||१||
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ੴ सतिगुर प्रसादि ॥एकः सार्वभौमिकः प्रजापतिः ईश्वरः। सच्चे गुरुप्रसादेन : १.
ਰਾਗੁ ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੩ ਘਰੁ ੩ ॥
रागु सूही महला ३ घरु ३ ॥राग सूही, तृतीय मेहल, तृतीय सदन : १.
ਭਗਤ ਜਨਾ ਕੀ ਹਰਿ ਜੀਉ ਰਾਖੈ ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਰਖਦਾ ਆਇਆ ਰਾਮ ॥
भगत जना की हरि जीउ राखै जुगि जुगि रखदा आइआ राम ॥प्रियः प्रभुः स्वस्य विनयशीलभक्तानाम् रक्षणं करोति; युगपर्यन्तं तेषां रक्षणं कृतवान्।
ਸੋ ਭਗਤੁ ਜੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਹਉਮੈ ਸਬਦਿ ਜਲਾਇਆ ਰਾਮ ॥
सो भगतु जो गुरमुखि होवै हउमै सबदि जलाइआ राम ॥ये भक्ताः गुरमुखाः भवन्ति ते अहङ्कारं दहन्ति, शब्दवचनद्वारा।
ਹਉਮੈ ਸਬਦਿ ਜਲਾਇਆ ਮੇਰੇ ਹਰਿ ਭਾਇਆ ਜਿਸ ਦੀ ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ॥
हउमै सबदि जलाइआ मेरे हरि भाइआ जिस दी साची बाणी ॥ये शब्दद्वारा अहङ्कारं दहन्ति, ते मम भगवतः प्रियाः भवन्ति; तेषां वाक् सत्यं भवति।
ਸਚੀ ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਖਿ ਵਖਾਣੀ ॥
सची भगति करहि दिनु राती गुरमुखि आखि वखाणी ॥ते भगवतः सत्यं भक्तिं कुर्वन्ति, अहोरात्रं, यथा गुरुणा निर्देशितम्।
ਭਗਤਾ ਕੀ ਚਾਲ ਸਚੀ ਅਤਿ ਨਿਰਮਲ ਨਾਮੁ ਸਚਾ ਮਨਿ ਭਾਇਆ ॥
भगता की चाल सची अति निरमल नामु सचा मनि भाइआ ॥भक्तानां जीवनशैली सत्या, सर्वथा शुद्धा च; सत्यं नाम तेषां मनसि प्रियं भवति।
ਨਾਨਕ ਭਗਤ ਸੋਹਹਿ ਦਰਿ ਸਾਚੈ ਜਿਨੀ ਸਚੋ ਸਚੁ ਕਮਾਇਆ ॥੧॥
नानक भगत सोहहि दरि साचै जिनी सचो सचु कमाइआ ॥१॥हे नानक, ये भक्ताः सत्यं सत्यमेव च आचरन्ति ते सत्येश्वरस्य प्राङ्गणे सुन्दराः दृश्यन्ते। ||१||
ਹਰਿ ਭਗਤਾ ਕੀ ਜਾਤਿ ਪਤਿ ਹੈ ਭਗਤ ਹਰਿ ਕੈ ਨਾਮਿ ਸਮਾਣੇ ਰਾਮ ॥
हरि भगता की जाति पति है भगत हरि कै नामि समाणे राम ॥भगवान् स्वभक्तानाम् सामाजिकवर्गः, गौरवः च अस्ति; भगवतः भक्ताः भगवतः नाम्नि नामे विलीनाः भवन्ति।
ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਵਹਿ ਜਿਨ ਗੁਣ ਅਵਗਣ ਪਛਾਣੇ ਰਾਮ ॥
हरि भगति करहि विचहु आपु गवावहि जिन गुण अवगण पछाणे राम ॥भक्त्या भगवन्तं भजन्ति, आत्मनः अन्तः आत्मनः अभिमानं च निर्मूलयन्ति; ते गुणदोषं च अवगच्छन्ति।
ਗੁਣ ਅਉਗਣ ਪਛਾਣੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਵਖਾਣੈ ਭੈ ਭਗਤਿ ਮੀਠੀ ਲਾਗੀ ॥
गुण अउगण पछाणै हरि नामु वखाणै भै भगति मीठी लागी ॥पुण्यदोषं च विज्ञाय भगवतः नाम जपन्ति; भक्तिपूजा तेषां मधुरा भवति।
ਅਨਦਿਨੁ ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਘਰ ਹੀ ਮਹਿ ਬੈਰਾਗੀ ॥
अनदिनु भगति करहि दिनु राती घर ही महि बैरागी ॥रात्रौ दिवा भक्तिपूजनं अहोरात्रं, आत्मनः गृहे च विरक्ताः तिष्ठन्ति।
ਭਗਤੀ ਰਾਤੇ ਸਦਾ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹਰਿ ਜੀਉ ਵੇਖਹਿ ਸਦਾ ਨਾਲੇ ॥
भगती राते सदा मनु निरमलु हरि जीउ वेखहि सदा नाले ॥भक्त्या ओतप्रोतं तेषां मनः सदा निर्मलं शुद्धं च तिष्ठति; ते स्वप्रियं भगवन्तं सर्वदा तेषां समीपे पश्यन्ति।
ਨਾਨਕ ਸੇ ਭਗਤ ਹਰਿ ਕੈ ਦਰਿ ਸਾਚੇ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਸਮੑਾਲੇ ॥੨॥
नानक से भगत हरि कै दरि साचे अनदिनु नामु समाले ॥२॥भगवतः प्राङ्गणे ते भक्ताः सत्याः नानक; रात्रौ दिवा च नाम वसन्ति। ||२||
ਮਨਮੁਖ ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਵਿਣੁ ਸਤਿਗੁਰ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਈ ਰਾਮ ॥
मनमुख भगति करहि बिनु सतिगुर विणु सतिगुर भगति न होई राम ॥स्वेच्छा मनमुखाः सत्यगुरुं विना भक्तिसंस्कारं कुर्वन्ति, परन्तु सत्यगुरुं विना भक्तिः नास्ति।
ਹਉਮੈ ਮਾਇਆ ਰੋਗਿ ਵਿਆਪੇ ਮਰਿ ਜਨਮਹਿ ਦੁਖੁ ਹੋਈ ਰਾਮ ॥
हउमै माइआ रोगि विआपे मरि जनमहि दुखु होई राम ॥अहङ्कारमायाव्याधिभिः पीडिताः मृत्युपुनर्जन्मदुःखाः ।
ਮਰਿ ਜਨਮਹਿ ਦੁਖੁ ਹੋਈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਪਰਜ ਵਿਗੋਈ ਵਿਣੁ ਗੁਰ ਤਤੁ ਨ ਜਾਨਿਆ ॥
मरि जनमहि दुखु होई दूजै भाइ परज विगोई विणु गुर ततु न जानिआ ॥जगत् मृत्युपुनर्जन्मयोः पीडां भुङ्क्ते, द्वैतप्रेमेण च तस्य नाशः भवति; गुरुं विना यथार्थतत्त्वं न ज्ञायते।
ਭਗਤਿ ਵਿਹੂਣਾ ਸਭੁ ਜਗੁ ਭਰਮਿਆ ਅੰਤਿ ਗਇਆ ਪਛੁਤਾਨਿਆ ॥
भगति विहूणा सभु जगु भरमिआ अंति गइआ पछुतानिआ ॥भक्तिपूजां विना लोके सर्वे मोहिताः भ्रान्ताः च भवन्ति, अन्ते च पश्चात्तापेन प्रस्थायन्ते ।