ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Pagina - 768
ਅੰਦਰਹੁ ਦੁਰਮਤਿ ਦੂਜੀ ਖੋਈ ਸੋ ਜਨੁ ਹਰਿ ਲਿਵ ਲਾਗਾ ॥
andarahu duramat doojee khoee so jan har liv laagaa |Qui malitiam animi et dualitatem ab intra se removet, humilem amanter mentem in Dominum intendit.
ਜਿਨ ਕਉ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕੀਨੀ ਮੇਰੈ ਸੁਆਮੀ ਤਿਨ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਏ ॥
jin kau kripaa keenee merai suaamee tin anadin har gun gaae |Ii, quibus dominus ac magister meus largitur gratiam suam, decantant laudes domini, nocte ac die.
ਸੁਣਿ ਮਨ ਭੀਨੇ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਏ ॥੨॥
sun man bheene sahaj subhaae |2|Gloriosas laudes Domini audiens, amore perfusus sum intuenti. ||2||
ਜੁਗ ਮਹਿ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਨਿਸਤਾਰਾ ॥
jug meh raam naam nisataaraa |Hac aetate emancipatio venit nisi a Nomine Domini.
ਗੁਰ ਤੇ ਉਪਜੈ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਾ ॥
gur te upajai sabad veechaaraa |Meditatio contemplativa Verbi Shabad ex Guru emanat.
ਗੁਰਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਾ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਪਿਆਰਾ ਜਿਸੁ ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਸੁ ਪਾਏ ॥
gurasabad veechaaraa raam naam piaaraa jis kirapaa kare su paae |Guru's Shabad contemplans, Nomen Domini amat; solus illud obtinet, cui miseretur Dominus.
ਸਹਜੇ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਕਿਲਵਿਖ ਸਭਿ ਗਵਾਏ ॥
sahaje gun gaavai din raatee kilavikh sabh gavaae |In pace et vibrat, decantat laudes Domini die ac nocte, et deleantur omnia peccata.
ਸਭੁ ਕੋ ਤੇਰਾ ਤੂ ਸਭਨਾ ਕਾ ਹਉ ਤੇਰਾ ਤੂ ਹਮਾਰਾ ॥
sabh ko teraa too sabhanaa kaa hau teraa too hamaaraa |Tua sunt omnia, et omnibus es. Tuus sum, et meus es.
ਜੁਗ ਮਹਿ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਨਿਸਤਾਰਾ ॥੩॥
jug meh raam naam nisataaraa |3|Hac aetate emancipatio venit nisi a Nomine Domini. ||3||
ਸਾਜਨ ਆਇ ਵੁਠੇ ਘਰ ਮਾਹੀ ॥
saajan aae vutthe ghar maahee |Venit amicus meus, ut habitaret in domo cordis mei;
ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਹਿ ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਅਘਾਹੀ ॥
har gun gaaveh tripat aghaahee |cantantes Magnificat Domini, unus impletur et impletur.
ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਇ ਸਦਾ ਤ੍ਰਿਪਤਾਸੀ ਫਿਰਿ ਭੂਖ ਨ ਲਾਗੈ ਆਏ ॥
har gun gaae sadaa tripataasee fir bhookh na laagai aae |Gloriosas laudes canentes Domino, satiatur in aeternum, nunquam esuriet.
ਦਹ ਦਿਸਿ ਪੂਜ ਹੋਵੈ ਹਰਿ ਜਨ ਕੀ ਜੋ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਏ ॥
dah dis pooj hovai har jan kee jo har har naam dhiaae |Humilis ille famulus Domini, Qui meditatur Nomen Domini, Har, Har, colitur in decem directionibus.
ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਆਪੇ ਜੋੜਿ ਵਿਛੋੜੇ ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਕੋ ਦੂਜਾ ਨਾਹੀ ॥
naanak har aape jorr vichhorre har bin ko doojaa naahee |Nanak, Ipse iungit ac separat; non est alius a Domino.
ਸਾਜਨ ਆਇ ਵੁਠੇ ਘਰ ਮਾਹੀ ॥੪॥੧॥
saajan aae vutthe ghar maahee |4|1|Venit amicus meus, ut habitaret in domo cordis mei. ||4||1||
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |Deus uniuersalis uniuersalis. Per Gratiam Veri Guru:
ਰਾਗੁ ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੩ ਘਰੁ ੩ ॥
raag soohee mahalaa 3 ghar 3 |Raag Soohee, Tertia Mehl, Tertia Domus;
ਭਗਤ ਜਨਾ ਕੀ ਹਰਿ ਜੀਉ ਰਾਖੈ ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਰਖਦਾ ਆਇਆ ਰਾਮ ॥
bhagat janaa kee har jeeo raakhai jug jug rakhadaa aaeaa raam |Dilectus Dominus humiles suos devotos protegit; per ssecula protexit.
ਸੋ ਭਗਤੁ ਜੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਹਉਮੈ ਸਬਦਿ ਜਲਾਇਆ ਰਾਮ ॥
so bhagat jo guramukh hovai haumai sabad jalaaeaa raam |Illi studiosi qui Gurmukh fiunt, suum ego per Verbum Shabad incendunt.
ਹਉਮੈ ਸਬਦਿ ਜਲਾਇਆ ਮੇਰੇ ਹਰਿ ਭਾਇਆ ਜਿਸ ਦੀ ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ॥
haumai sabad jalaaeaa mere har bhaaeaa jis dee saachee baanee |Qui urunt ego per Shabad, placeat Domino meo; oratio eorum vera fit.
ਸਚੀ ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਖਿ ਵਖਾਣੀ ॥
sachee bhagat kareh din raatee guramukh aakh vakhaanee |Domini verum devotionem exercent die ac nocte, sicut Guru eis instruxit.
ਭਗਤਾ ਕੀ ਚਾਲ ਸਚੀ ਅਤਿ ਨਿਰਮਲ ਨਾਮੁ ਸਚਾ ਮਨਿ ਭਾਇਆ ॥
bhagataa kee chaal sachee at niramal naam sachaa man bhaaeaa |Devotorum vivendi ratio vera est et absolute pura; verum nomen eorum mentibus placet.
ਨਾਨਕ ਭਗਤ ਸੋਹਹਿ ਦਰਿ ਸਾਚੈ ਜਿਨੀ ਸਚੋ ਸਚੁ ਕਮਾਇਆ ॥੧॥
naanak bhagat soheh dar saachai jinee sacho sach kamaaeaa |1|O Nanak, illi studiosi, qui veritatem et solam veritatem exercent, speciosam aspiciunt in aula veri Domini. ||1||
ਹਰਿ ਭਗਤਾ ਕੀ ਜਾਤਿ ਪਤਿ ਹੈ ਭਗਤ ਹਰਿ ਕੈ ਨਾਮਿ ਸਮਾਣੇ ਰਾਮ ॥
har bhagataa kee jaat pat hai bhagat har kai naam samaane raam |Dominus est socialis classis et honor deuotorum suorum; Domini devotus merge in Naam nomine Domini.
ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਵਹਿ ਜਿਨ ਗੁਣ ਅਵਗਣ ਪਛਾਣੇ ਰਾਮ ॥
har bhagat kareh vichahu aap gavaaveh jin gun avagan pachhaane raam |Dominum in devotione colunt, et se ab intra se jactant; merita et demerita intelligunt.
ਗੁਣ ਅਉਗਣ ਪਛਾਣੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਵਖਾਣੈ ਭੈ ਭਗਤਿ ਮੀਠੀ ਲਾਗੀ ॥
gun aaugan pachhaanai har naam vakhaanai bhai bhagat meetthee laagee |merita et demerita intelligunt, et nomen Domini cantant; cultus devotio dulcis est illis.
ਅਨਦਿਨੁ ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਘਰ ਹੀ ਮਹਿ ਬੈਰਾਗੀ ॥
anadin bhagat kareh din raatee ghar hee meh bairaagee |Nocte ac die devotione, die ac nocte, et in sui domicilio seiuncta manent.
ਭਗਤੀ ਰਾਤੇ ਸਦਾ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹਰਿ ਜੀਉ ਵੇਖਹਿ ਸਦਾ ਨਾਲੇ ॥
bhagatee raate sadaa man niramal har jeeo vekheh sadaa naale |Devotione imbuti, mentes eorum immaculatae et purae manent in aeternum; Carum Dominum suum semper vident cum illis.
ਨਾਨਕ ਸੇ ਭਗਤ ਹਰਿ ਕੈ ਦਰਿ ਸਾਚੇ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਸਮੑਾਲੇ ॥੨॥
naanak se bhagat har kai dar saache anadin naam samaale |2|O Nanak, illi veraces in aula Domini sunt; nocte ac die habitaverunt in Naam. ||2||
ਮਨਮੁਖ ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਵਿਣੁ ਸਤਿਗੁਰ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਈ ਰਾਮ ॥
manamukh bhagat kareh bin satigur vin satigur bhagat na hoee raam |Manmukhs sui voluntarii ritus devotiones exercere sine Vero Guru, sed sine Vero Guru, nulla devotio est.
ਹਉਮੈ ਮਾਇਆ ਰੋਗਿ ਵਿਆਪੇ ਮਰਿ ਜਨਮਹਿ ਦੁਖੁ ਹੋਈ ਰਾਮ ॥
haumai maaeaa rog viaape mar janameh dukh hoee raam |Morbis egotismi et Maya affliguntur et dolores mortis et renascentiae patiuntur.
ਮਰਿ ਜਨਮਹਿ ਦੁਖੁ ਹੋਈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਪਰਜ ਵਿਗੋਈ ਵਿਣੁ ਗੁਰ ਤਤੁ ਨ ਜਾਨਿਆ ॥
mar janameh dukh hoee doojai bhaae paraj vigoee vin gur tat na jaaniaa |Poenas mortis et renascentis mundus patitur et per amorem dualitatis ruit; sine Guru essentia rei nescitur.
ਭਗਤਿ ਵਿਹੂਣਾ ਸਭੁ ਜਗੁ ਭਰਮਿਆ ਅੰਤਿ ਗਇਆ ਪਛੁਤਾਨਿਆ ॥
bhagat vihoonaa sabh jag bharamiaa ant geaa pachhutaaniaa |absque cultu, omnes in mundo deluduntur et confusi sunt, et in fine cum lamentis recedunt.