Sed si Verbum meum Veri Guru menti eius non placet, omnes eius apparatus et ornamenta pulchra sunt inutilia. ||3||
Ludite et securi ambulate, o amici et socii; Gloriosas virtutes domini mei ac domini fovete.
Deo servire, sicut Gurmukh placet. Per Verum Guru, ignotum notum est. ||4||
Mulieres et viri, omnes viri ac mulieres, omnes ab uno Domino Deo primo orti sunt.
Humili pedum pulverem mens mea diligit; Dominus obviantes humilibus servis emancipat. ||5||
De vico ad vicum, per omnes civitates erravi; et tunc humilibus Domini servis afflatus, penitus eum cordis nucleum inveni.
Fides et desiderium in me ruit, et mixtus sum Domino; Guru, Guru me servavit. ||6||
Filum halitus mei sublimis et integer factus est; Shabad contemplor, Verbum Veri Guru.
Redii in domum meam interiorem; bibens in ambrosia essentia, mundum video, sine oculis meis. ||7||
Gloriosas virtutes tuas, domine, describere non possum; Tu templum es, et ego vermiculus iustus.
Benedic Nanak cum misericordia tua, et eum Guru coniunge; meditans Dominum meum, consolatus est animus meus, et consolatus est. ||8||5||
Nat, Quartum Mehl:
O mens mea, vibrate, meditare inaccessibilem et infinitum Dominum et Magistrum.
Tantus sum peccator; Tam indignus sum. Et tamen Guru in sua Misericordia me servavit. ||1||Pause||
Personam sanctam et humilem servum Domini inveni; Ipsum, dilecte mi Guru, orationem offero.
Quaeso, benedic me opibus, caput Nominis Domini, et omnem famem et sitim aufer. ||1||
Tinea, cervus, apis bumilis, elephas et pisces, tinea, unaqueque passio est illis moderatrix.
Quinque daemones potentes sunt in corpore; in Guru, Verus Guru haec peccata vertit. ||2||
Quaesivi et quaesivi per Shaastras et Vedas; Naarad sapiens tacitus haec verba proclamat.
Nomine Domini decantando, salus est consecuta; Guru in Sat Sangat, Vera Congregatio salvat. ||3||
Amans Dominum Deum, Ipsum intuetur ut lotum solem.
In monte pavo saltat, cum demissa et gravia nubes pendent. ||4||
Perfidus ambrosio perfunditur cyinc nectare, Sed tamen omnes rami et flores tinguntur veneno.
Quanto quis ante perfidos cyincs humiliatus procumbit, tanto magis provocat, ac pungit, et venenum exspuit. ||5||
Mane cum Sancto Viro, Sancto Sanctorum, qui laudes Domini ad utilitatem omnium decantat.
Ad Sanctum Sanctorum, mens floret, ut lotos, obtinendo aquam exaltata. ||6||
Fluctus avaritiae sunt sicut canes insani cum rabie. Furor omnia perdit.
Cum nuntius ad Curiam Domini et Magistri mei pervenit, Guru gladium sapientiae spiritualis arripiens et eos occidit. ||7||
Salvum me fac, salvum me fac, salvum me fac, Deus meus; largire me misericordia tua, et salva me!
O Nanak, nullum aliud subsidium habeo; Guru, Verum Guru me servavit. ||8||6|| First Set of Six Hymns ||