Sri Guru Granth Sahib

Pagina - 441


ਧਾਵਤੁ ਥੰਮਿੑਆ ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਦਸਵਾ ਦੁਆਰੁ ਪਾਇਆ ॥
dhaavat thamiaa satigur miliaai dasavaa duaar paaeaa |

Exitus, vagans anima, occurrens Vero Guru, portam decimam aperit.

ਤਿਥੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਭੋਜਨੁ ਸਹਜ ਧੁਨਿ ਉਪਜੈ ਜਿਤੁ ਸਬਦਿ ਜਗਤੁ ਥੰਮਿੑ ਰਹਾਇਆ ॥
tithai amrit bhojan sahaj dhun upajai jit sabad jagat thami rahaaeaa |

Ibi est cibus ambrosialis Nectar, et celestis resonat musica; mundus stupefacit cantibus Verbi.

ਤਹ ਅਨੇਕ ਵਾਜੇ ਸਦਾ ਅਨਦੁ ਹੈ ਸਚੇ ਰਹਿਆ ਸਮਾਏ ॥
tah anek vaaje sadaa anad hai sache rahiaa samaae |

Multi illic sonant melodiae effusae cantus, sicut unus in veritate.

ਇਉ ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਧਾਵਤੁ ਥੰਮਿੑਆ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਸਿਆ ਆਏ ॥੪॥
eiau kahai naanak satigur miliaai dhaavat thamiaa nij ghar vasiaa aae |4|

Sic Nanak dicit: Vera Guru occurrens, anima vaga stabilis fit, et in se ipso habitatur. ||4||

ਮਨ ਤੂੰ ਜੋਤਿ ਸਰੂਪੁ ਹੈ ਆਪਣਾ ਮੂਲੁ ਪਛਾਣੁ ॥
man toon jot saroop hai aapanaa mool pachhaan |

O mens mea, Formam divinae Luminis es — cognosce originem tuam.

ਮਨ ਹਰਿ ਜੀ ਤੇਰੈ ਨਾਲਿ ਹੈ ਗੁਰਮਤੀ ਰੰਗੁ ਮਾਣੁ ॥
man har jee terai naal hai guramatee rang maan |

mens mea, Dóminus carissimus tecum est; per Guru doctrinam eius amore fruuntur.

ਮੂਲੁ ਪਛਾਣਹਿ ਤਾਂ ਸਹੁ ਜਾਣਹਿ ਮਰਣ ਜੀਵਣ ਕੀ ਸੋਝੀ ਹੋਈ ॥
mool pachhaaneh taan sahu jaaneh maran jeevan kee sojhee hoee |

Agnosce originem tuam, et tunc cognosces virum tuum Dominum, et sic intellige mortem et nativitatem.

ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਏਕੋ ਜਾਣਹਿ ਤਾਂ ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਨ ਹੋਈ ॥
guraparasaadee eko jaaneh taan doojaa bhaau na hoee |

Per Guru gratia unum nosce; ergo non amabis alium.

ਮਨਿ ਸਾਂਤਿ ਆਈ ਵਜੀ ਵਧਾਈ ਤਾ ਹੋਆ ਪਰਵਾਣੁ ॥
man saant aaee vajee vadhaaee taa hoaa paravaan |

Venit pax menti, resonat laetitia; tum diceris.

ਇਉ ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਮਨ ਤੂੰ ਜੋਤਿ ਸਰੂਪੁ ਹੈ ਅਪਣਾ ਮੂਲੁ ਪਛਾਣੁ ॥੫॥
eiau kahai naanak man toon jot saroop hai apanaa mool pachhaan |5|

Sic Nanak dicit: O mens mea, ipsa es imago Domini Luminis; agnoscis veram originem tuam sui. ||5||

ਮਨ ਤੂੰ ਗਾਰਬਿ ਅਟਿਆ ਗਾਰਬਿ ਲਦਿਆ ਜਾਹਿ ॥
man toon gaarab attiaa gaarab ladiaa jaeh |

O mens, tam plena superbia es; fastu onustus, recedes.

ਮਾਇਆ ਮੋਹਣੀ ਮੋਹਿਆ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਜੂਨੀ ਭਵਾਹਿ ॥
maaeaa mohanee mohiaa fir fir joonee bhavaeh |

Maya te fascinavit etiam atque etiam attrahens et in reincarnationem traxit.

ਗਾਰਬਿ ਲਾਗਾ ਜਾਹਿ ਮੁਗਧ ਮਨ ਅੰਤਿ ਗਇਆ ਪਛੁਤਾਵਹੇ ॥
gaarab laagaa jaeh mugadh man ant geaa pachhutaavahe |

Adhaerens superbiae, recedes, o stulte mens, et in fine penitebit et penitebit.

ਅਹੰਕਾਰੁ ਤਿਸਨਾ ਰੋਗੁ ਲਗਾ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਵਹੇ ॥
ahankaar tisanaa rog lagaa birathaa janam gavaavahe |

Morbis ego et desiderio laboratis, et vitam vestram in vacuum perdis.

ਮਨਮੁਖ ਮੁਗਧ ਚੇਤਹਿ ਨਾਹੀ ਅਗੈ ਗਇਆ ਪਛੁਤਾਵਹੇ ॥
manamukh mugadh cheteh naahee agai geaa pachhutaavahe |

Stultum se velle manmukh non meminit Domini, et posthac poenitet et poenitet.

ਇਉ ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਮਨ ਤੂੰ ਗਾਰਬਿ ਅਟਿਆ ਗਾਰਬਿ ਲਦਿਆ ਜਾਵਹੇ ॥੬॥
eiau kahai naanak man toon gaarab attiaa gaarab ladiaa jaavahe |6|

Sic Nanak: O mens, superbia plena es; fastu onustus, recedes. ||6||

ਮਨ ਤੂੰ ਮਤ ਮਾਣੁ ਕਰਹਿ ਜਿ ਹਉ ਕਿਛੁ ਜਾਣਦਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਿਮਾਣਾ ਹੋਹੁ ॥
man toon mat maan kareh ji hau kichh jaanadaa guramukh nimaanaa hohu |

Noli, o mens, tam superbe, quam si omnia scis; Dominus Gurmukh humilis et modestus est.

ਅੰਤਰਿ ਅਗਿਆਨੁ ਹਉ ਬੁਧਿ ਹੈ ਸਚਿ ਸਬਦਿ ਮਲੁ ਖੋਹੁ ॥
antar agiaan hau budh hai sach sabad mal khohu |

In intellectu sunt ignorantia et ego; per verum verbum Shabad, haec sordes abstergitur.

ਹੋਹੁ ਨਿਮਾਣਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਅਗੈ ਮਤ ਕਿਛੁ ਆਪੁ ਲਖਾਵਹੇ ॥
hohu nimaanaa satiguroo agai mat kichh aap lakhaavahe |

Esto humilis, et Vero dedo Guru; non apponas identitatem tuam ad ego.

ਆਪਣੈ ਅਹੰਕਾਰਿ ਜਗਤੁ ਜਲਿਆ ਮਤ ਤੂੰ ਆਪਣਾ ਆਪੁ ਗਵਾਵਹੇ ॥
aapanai ahankaar jagat jaliaa mat toon aapanaa aap gavaavahe |

Mundus consumit ego et se ipsum; vide, ne perdas teipsum.

ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਕਰਹਿ ਕਾਰ ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਲਾਗਿ ਰਹੁ ॥
satigur kai bhaanai kareh kaar satigur kai bhaanai laag rahu |

Fac te sequi dulcem veri Guru voluntatem; coniuncta eius dulcissimae voluntatis.

ਇਉ ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਆਪੁ ਛਡਿ ਸੁਖ ਪਾਵਹਿ ਮਨ ਨਿਮਾਣਾ ਹੋਇ ਰਹੁ ॥੭॥
eiau kahai naanak aap chhadd sukh paaveh man nimaanaa hoe rahu |7|

Sic Nanak dicit: Abrenuntia tuae ego et superbiae tuae, et pacem obtine; mens tua in humilitate maneat. ||7||

ਧੰਨੁ ਸੁ ਵੇਲਾ ਜਿਤੁ ਮੈ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲਿਆ ਸੋ ਸਹੁ ਚਿਤਿ ਆਇਆ ॥
dhan su velaa jit mai satigur miliaa so sahu chit aaeaa |

Beata illa hora, cum Veram Guru inveni, et maritus meus venit in conscientiam meam.

ਮਹਾ ਅਨੰਦੁ ਸਹਜੁ ਭਇਆ ਮਨਿ ਤਨਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥
mahaa anand sahaj bheaa man tan sukh paaeaa |

Felix factus sum valde, et mens et corpus invenit talem pacem naturalem.

ਸੋ ਸਹੁ ਚਿਤਿ ਆਇਆ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਆ ਅਵਗਣ ਸਭਿ ਵਿਸਾਰੇ ॥
so sahu chit aaeaa man vasaaeaa avagan sabh visaare |

Dominus meus venit in conscientiam meam; Ipsum in corde meo incepi, et omni vitio renuntiavi.

ਜਾ ਤਿਸੁ ਭਾਣਾ ਗੁਣ ਪਰਗਟ ਹੋਏ ਸਤਿਗੁਰ ਆਪਿ ਸਵਾਰੇ ॥
jaa tis bhaanaa gun paragatt hoe satigur aap savaare |

Virtutes in me apparuerunt, et ipse Verus Guru me ornavit.

ਸੇ ਜਨ ਪਰਵਾਣੁ ਹੋਏ ਜਿਨੑੀ ਇਕੁ ਨਾਮੁ ਦਿੜਿਆ ਦੁਤੀਆ ਭਾਉ ਚੁਕਾਇਆ ॥
se jan paravaan hoe jinaee ik naam dirriaa duteea bhaau chukaaeaa |

Humiles fiunt acceptabiles, qui uni nomini adhaerent, et amori dualitatis abrenuntiant.

ਇਉ ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਧੰਨੁ ਸੁ ਵੇਲਾ ਜਿਤੁ ਮੈ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲਿਆ ਸੋ ਸਹੁ ਚਿਤਿ ਆਇਆ ॥੮॥
eiau kahai naanak dhan su velaa jit mai satigur miliaa so sahu chit aaeaa |8|

Sic Nanak dicit: beatum tempus cum Vera Guru conveni, et maritus meus venit in conscientiam meam. ||8||

ਇਕਿ ਜੰਤ ਭਰਮਿ ਭੁਲੇ ਤਿਨਿ ਸਹਿ ਆਪਿ ਭੁਲਾਏ ॥
eik jant bharam bhule tin seh aap bhulaae |

Nonnulli vagantur, dubitatione illusi; ipse dominus eorum seduxit eos.

ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਫਿਰਹਿ ਹਉਮੈ ਕਰਮ ਕਮਾਏ ॥
doojai bhaae fireh haumai karam kamaae |

Vagantur in amore dualitatis, et faciunt opera sua in ego.

ਤਿਨਿ ਸਹਿ ਆਪਿ ਭੁਲਾਏ ਕੁਮਾਰਗਿ ਪਾਏ ਤਿਨ ਕਾ ਕਿਛੁ ਨ ਵਸਾਈ ॥
tin seh aap bhulaae kumaarag paae tin kaa kichh na vasaaee |

Ipse Dominus eorum seduxit eos, et posuit in via mali. Nihil in illis latet potentia.

ਤਿਨ ਕੀ ਗਤਿ ਅਵਗਤਿ ਤੂੰਹੈ ਜਾਣਹਿ ਜਿਨਿ ਇਹ ਰਚਨ ਰਚਾਈ ॥
tin kee gat avagat toonhai jaaneh jin ih rachan rachaaee |

Tu solus scis sursum et deorsum, Tu qui creavit creaturam.

ਹੁਕਮੁ ਤੇਰਾ ਖਰਾ ਭਾਰਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਿਸੈ ਬੁਝਾਏ ॥
hukam teraa kharaa bhaaraa guramukh kisai bujhaae |

Valde severum est mandatum voluntatis tuae; quam rarus sit Gurmukh qui intelligit.

ਇਉ ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਕਿਆ ਜੰਤ ਵਿਚਾਰੇ ਜਾ ਤੁਧੁ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਏ ॥੯॥
eiau kahai naanak kiaa jant vichaare jaa tudh bharam bhulaae |9|

Sic Nanak dicit: quid faciant pauperes, cum in dubitationem seducentes? ||9||


Index (1 - 1430)
Jap Pagina: 1 - 8
So Dar Pagina: 8 - 10
So Purakh Pagina: 10 - 12
Sohila Pagina: 12 - 13
Siree Raag Pagina: 14 - 93
Raag Maajh Pagina: 94 - 150
Raag Gauree Pagina: 151 - 346
Raag Aasaa Pagina: 347 - 488
Raag Gujri Pagina: 489 - 526
Raag Dayv Gandhaaree Pagina: 527 - 536
Raag Bihaagraa Pagina: 537 - 556
Raag Vadhans Pagina: 557 - 594
Raag Sorath Pagina: 595 - 659
Raag Dhanaasree Pagina: 660 - 695
Raag Jaithsree Pagina: 696 - 710
Raag Todee Pagina: 711 - 718
Raag Bairaaree Pagina: 719 - 720
Raag Tilang Pagina: 721 - 727
Raag Soohee Pagina: 728 - 794
Raag Bilaaval Pagina: 795 - 858
Raag Gond Pagina: 859 - 875
Raag Raamkalee Pagina: 876 - 974
Raag Nat Naaraayan Pagina: 975 - 983
Raag Maalee Gauraa Pagina: 984 - 988
Raag Maaroo Pagina: 989 - 1106
Raag Tukhaari Pagina: 1107 - 1117
Raag Kaydaaraa Pagina: 1118 - 1124
Raag Bhairao Pagina: 1125 - 1167
Raag Basant Pagina: 1168 - 1196
Raag Saarang Pagina: 1197 - 1253
Raag Malaar Pagina: 1254 - 1293
Raag Kaanraa Pagina: 1294 - 1318
Raag Kalyaan Pagina: 1319 - 1326
Raag Prabhaatee Pagina: 1327 - 1351
Raag Jaijaavantee Pagina: 1352 - 1359
Salok Sehshkritee Pagina: 1353 - 1360
Gaathaa Fifth Mehl Pagina: 1360 - 1361
Phunhay Fifth Mehl Pagina: 1361 - 1363
Chaubolas Fifth Mehl Pagina: 1363 - 1364
Salok Kabeer Jee Pagina: 1364 - 1377
Salok Fareed Jee Pagina: 1377 - 1385
Svaiyay Sri Mukhbak Mehl 5 Pagina: 1385 - 1389
Svaiyay First Mehl Pagina: 1389 - 1390
Svaiyay Second Mehl Pagina: 1391 - 1392
Svaiyay Third Mehl Pagina: 1392 - 1396
Svaiyay Fourth Mehl Pagina: 1396 - 1406
Svaiyay Fifth Mehl Pagina: 1406 - 1409
Salok Vaaran Thay Vadheek Pagina: 1410 - 1426
Salok Ninth Mehl Pagina: 1426 - 1429
Mundhaavanee Fifth Mehl Pagina: 1429 - 1429
Raagmala Pagina: 1430 - 1430