Verum verbum Shabad sine te nunquam eximitur, et vita tua prorsus inutilis erit. ||1||Pause||
In corpore sunt concupiscentia, ira, egotismus et affectio. Hic dolor tantus est, et tam difficilis tolerandi.
Sicut Gurmukh, decanta nomen Domini, et lingua illud sapias; hoc modo in alteram partem transibis. ||2||
Surdae sunt aures tuae, vanus est intellectus tuus, et tamen non intelligitis Verbum Shabad.
Manmukh sui superbus hanc inaestimabilem vitam humanam vastat et eam amittit. Sine Guru, caecus videre non potest. ||3||
Quisquis in medio desiderii dissolutus remanet et expers cupiditatis — et quisquis solutus, intuitive Dominum Coelestium meditatur.
— orat Nanak, ut Gurmukh, dimittitur. Amanter ad Naam, Nomen Domini. ||4||||2||3||
Bhairao, Primum Mehl:
Infirmum et informe fit, pedes et manus concutiuntur, et pellis corporis marcescit et macies.
Oculi eius hebetes sunt, aures eius surdae sunt, et manmukh se superbum non novit Naam. ||1||
O cece, quid veniendo consecutus es in mundum?
Non est Dominus in corde tuo, et non servies Guru. Perditio capitis tui discedere debebis. ||1||Pause||
Lingua tua non imbuitur amore Domini; quicquid dixeris insulsum est et insulsum.
Contumelia Sanctorum indulges; Bestia decens, nobilis non eris. ||2||
Pauci tantum eminentiam essentiam Amrits Amrit, in Unione cum Vera Guru uniti, obtinent.
Quamdiu mortale non intellexit Shabad mysterium, Dei verbum, morte cruciabitur. ||3||
Quicumque ostium unius veri Domini invenit, aliam domum vel ostium nescit.
Per Guru's gratiam summam dignitatem consecutus sum; ideo dicit pauper Nanak. ||4||3||4||
Bhairao, Primum Mehl:
totam noctem in somno consumit; laqueus circa collum eius ligatur. Dies eius in mundanis implicationibus vastatur.
Deum, qui hunc mundum creaverat, ad momentum, ad momentum non cognoscit. ||1||
O mortalis, quam gravem hanc cladem effugies?
Quid tecum attulisti, et quid auferes? Dóminum, Dóminum Dignissimum ac Generíssimum. ||1||Pause||
Lotus cordis sui ipsius manmukh inversum est; Intellectus eius levis est; mens eius caeca est, et caput in rebus mundanis implicatum est.
Mors et renascentia perpetuo capiti immineant; sine nomine, laqueo collum tuum tradetur. ||2||
instabiles gressus tui, et cæci oculi tui; Verbum Shabad, o Parcae germane, nescis.
Shaastras et Vedas tenent mortales tribus Maiae modis ligatum, et sic caecos opera sua facit. ||3||
Perdit capitale - quomodo potest mereri aliquod lucrum? Malignus non habet aliquam sapientiam spiritualem.
Shabad contemplans, in sublimi Domini essentia bibit; O Nanak, fides eius in veritate confirmatur. ||4||5||
Bhairao, Primum Mehl:
Manet apud Guru die ac nocte, et lingua sapit saporem amoris Domini.
alium nescit; Verbum Shabad cognoscit. Ipse novit et percipit Dominum in suo esse profundo. ||1||
Talis humilis mente placet.
Vincit sui fastus, et imbuitur Infinito Domino. Guru ipse servit. ||1||Pause||
Intus, et extra, Dominus Deus Immaculatus. Ante ipsum Primalem Dominum Deum.
Profunda in omnibus et singulis cordi, et inter omnia, pervadit ac pervadit praefiguratio veritatis. ||2||