ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്

പേജ് - 1126

ਸਾਚ ਸਬਦ ਬਿਨੁ ਕਬਹੁ ਨ ਛੂਟਸਿ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਭਇਓ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

saach sabad bin kabahu na chhoottas birathaa janam bheio |1| rahaau |

ശബാദിൻ്റെ യഥാർത്ഥ വചനം കൂടാതെ, നിങ്ങൾ ഒരിക്കലും മോചിപ്പിക്കപ്പെടുകയില്ല, നിങ്ങളുടെ ജീവിതം പൂർണ്ണമായും ഉപയോഗശൂന്യമായിരിക്കും. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||

ਤਨ ਮਹਿ ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਹਉ ਮਮਤਾ ਕਠਿਨ ਪੀਰ ਅਤਿ ਭਾਰੀ ॥

tan meh kaam krodh hau mamataa katthin peer at bhaaree |

ശരീരത്തിനുള്ളിൽ ലൈംഗികാഭിലാഷം, കോപം, അഹംഭാവം, ആസക്തി എന്നിവയുണ്ട്. ഈ വേദന വളരെ വലുതാണ്, സഹിക്കാൻ പ്രയാസമാണ്.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਰਾਮ ਜਪਹੁ ਰਸੁ ਰਸਨਾ ਇਨ ਬਿਧਿ ਤਰੁ ਤੂ ਤਾਰੀ ॥੨॥

guramukh raam japahu ras rasanaa in bidh tar too taaree |2|

ഗുരുമുഖൻ എന്ന നിലയിൽ, ഭഗവാൻ്റെ നാമം ജപിക്കുക, നിങ്ങളുടെ നാവുകൊണ്ട് അത് ആസ്വദിക്കുക; ഇങ്ങനെ നിങ്ങൾ മറുവശത്തേക്ക് കടക്കണം. ||2||

ਬਹਰੇ ਕਰਨ ਅਕਲਿ ਭਈ ਹੋਛੀ ਸਬਦ ਸਹਜੁ ਨਹੀ ਬੂਝਿਆ ॥

bahare karan akal bhee hochhee sabad sahaj nahee boojhiaa |

നിങ്ങളുടെ ചെവികൾ ബധിരമാണ്, നിങ്ങളുടെ ബുദ്ധിക്ക് വിലയില്ല, എന്നിട്ടും, ശബാദിൻ്റെ വചനം നിങ്ങൾക്ക് അവബോധപൂർവ്വം മനസ്സിലാകുന്നില്ല.

ਜਨਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਮਨਮੁਖਿ ਹਾਰਿਆ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਅੰਧੁ ਨ ਸੂਝਿਆ ॥੩॥

janam padaarath manamukh haariaa bin gur andh na soojhiaa |3|

സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖൻ ഈ അമൂല്യമായ മനുഷ്യജീവനെ പാഴാക്കുകയും നഷ്ടപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യുന്നു. ഗുരുവില്ലാതെ അന്ധന് കാഴ്ചയില്ല. ||3||

ਰਹੈ ਉਦਾਸੁ ਆਸ ਨਿਰਾਸਾ ਸਹਜ ਧਿਆਨਿ ਬੈਰਾਗੀ ॥

rahai udaas aas niraasaa sahaj dhiaan bairaagee |

ആഗ്രഹത്തിൻ്റെ നടുവിൽ വേർപിരിഞ്ഞും ആഗ്രഹമുക്തമായും നിലകൊള്ളുന്നവൻ - ആരൊക്കെയോ, അചഞ്ചലമായി, സ്വർഗ്ഗീയ ഭഗവാനെ അവബോധപൂർവ്വം ധ്യാനിക്കുന്നു.

ਪ੍ਰਣਵਤਿ ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਛੂਟਸਿ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ॥੪॥੨॥੩॥

pranavat naanak guramukh chhoottas raam naam liv laagee |4|2|3|

നാനാക്ക് പ്രാർത്ഥിക്കുന്നു, ഗുർമുഖ് എന്ന നിലയിൽ, അവൻ മോചിതനായി. ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമത്തോട് അവൻ സ്നേഹപൂർവ്വം ഇണങ്ങിച്ചേർന്നിരിക്കുന്നു. ||4||||2||3||

ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੧ ॥

bhairau mahalaa 1 |

ഭൈരോ, ആദ്യ മെഹൽ:

ਭੂੰਡੀ ਚਾਲ ਚਰਣ ਕਰ ਖਿਸਰੇ ਤੁਚਾ ਦੇਹ ਕੁਮਲਾਨੀ ॥

bhoonddee chaal charan kar khisare tuchaa deh kumalaanee |

അവൻ്റെ നടത്തം ദുർബലവും വിചിത്രവുമാകുന്നു, അവൻ്റെ കാലുകളും കൈകളും വിറയ്ക്കുന്നു, അവൻ്റെ ചർമ്മം വാടി ചുളിവുകൾ വീഴുന്നു.

ਨੇਤ੍ਰੀ ਧੁੰਧਿ ਕਰਨ ਭਏ ਬਹਰੇ ਮਨਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਨ ਜਾਨੀ ॥੧॥

netree dhundh karan bhe bahare manamukh naam na jaanee |1|

അവൻ്റെ കണ്ണുകൾ മങ്ങിയതാണ്, അവൻ്റെ ചെവി ബധിരമാണ്, എന്നിട്ടും, സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖന് നാമം അറിയില്ല. ||1||

ਅੰਧੁਲੇ ਕਿਆ ਪਾਇਆ ਜਗਿ ਆਇ ॥

andhule kiaa paaeaa jag aae |

അന്ധനായ മനുഷ്യാ, ലോകത്തിലേക്ക് വന്നതുകൊണ്ട് നിനക്ക് എന്ത് ലഭിച്ചു?

ਰਾਮੁ ਰਿਦੈ ਨਹੀ ਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਚਾਲੇ ਮੂਲੁ ਗਵਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

raam ridai nahee gur kee sevaa chaale mool gavaae |1| rahaau |

ഭഗവാൻ നിങ്ങളുടെ ഹൃദയത്തിലില്ല, നിങ്ങൾ ഗുരുവിനെ സേവിക്കുന്നില്ല. നിങ്ങളുടെ മൂലധനം പാഴാക്കിയ ശേഷം, നിങ്ങൾ പോകേണ്ടിവരും. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||

ਜਿਹਵਾ ਰੰਗਿ ਨਹੀ ਹਰਿ ਰਾਤੀ ਜਬ ਬੋਲੈ ਤਬ ਫੀਕੇ ॥

jihavaa rang nahee har raatee jab bolai tab feeke |

നിങ്ങളുടെ നാവിൽ കർത്താവിൻ്റെ സ്നേഹം നിറഞ്ഞിട്ടില്ല; നിങ്ങൾ പറയുന്നതെന്തും രുചിയില്ലാത്തതും നിസ്സാരവുമാണ്.

ਸੰਤ ਜਨਾ ਕੀ ਨਿੰਦਾ ਵਿਆਪਸਿ ਪਸੂ ਭਏ ਕਦੇ ਹੋਹਿ ਨ ਨੀਕੇ ॥੨॥

sant janaa kee nindaa viaapas pasoo bhe kade hohi na neeke |2|

നിങ്ങൾ വിശുദ്ധന്മാരുടെ ദൂഷണത്തിൽ മുഴുകുന്നു; ഒരു മൃഗമായാൽ, നിങ്ങൾ ഒരിക്കലും കുലീനനാകില്ല. ||2||

ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਕਾ ਰਸੁ ਵਿਰਲੀ ਪਾਇਆ ਸਤਿਗੁਰ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਏ ॥

amrit kaa ras viralee paaeaa satigur mel milaae |

യഥാർത്ഥ ഗുരുവുമായുള്ള ഐക്യത്തിൽ അമൃതിൻ്റെ മഹത്തായ സാരാംശം ചിലർക്ക് മാത്രമേ ലഭിക്കൂ.

ਜਬ ਲਗੁ ਸਬਦ ਭੇਦੁ ਨਹੀ ਆਇਆ ਤਬ ਲਗੁ ਕਾਲੁ ਸੰਤਾਏ ॥੩॥

jab lag sabad bhed nahee aaeaa tab lag kaal santaae |3|

ദൈവവചനമായ ശബാദിൻ്റെ രഹസ്യം മർത്യൻ മനസ്സിലാക്കാത്തിടത്തോളം, അവൻ മരണത്താൽ പീഡിപ്പിക്കപ്പെട്ടുകൊണ്ടിരിക്കും. ||3||

ਅਨ ਕੋ ਦਰੁ ਘਰੁ ਕਬਹੂ ਨ ਜਾਨਸਿ ਏਕੋ ਦਰੁ ਸਚਿਆਰਾ ॥

an ko dar ghar kabahoo na jaanas eko dar sachiaaraa |

ഏകനായ കർത്താവിൻ്റെ വാതിൽ കണ്ടെത്തുന്നവൻ മറ്റൊരു വീടോ വാതിലോ അറിയില്ല.

ਗੁਰਪਰਸਾਦਿ ਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਇਆ ਨਾਨਕੁ ਕਹੈ ਵਿਚਾਰਾ ॥੪॥੩॥੪॥

guraparasaad param pad paaeaa naanak kahai vichaaraa |4|3|4|

ഗുരുവിൻ്റെ കൃപയാൽ എനിക്ക് പരമോന്നത പദവി ലഭിച്ചു; പാവം നാനാക്ക് പറയുന്നു. ||4||3||4||

ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੧ ॥

bhairau mahalaa 1 |

ഭൈരോ, ആദ്യ മെഹൽ:

ਸਗਲੀ ਰੈਣਿ ਸੋਵਤ ਗਲਿ ਫਾਹੀ ਦਿਨਸੁ ਜੰਜਾਲਿ ਗਵਾਇਆ ॥

sagalee rain sovat gal faahee dinas janjaal gavaaeaa |

അവൻ രാത്രി മുഴുവൻ ഉറക്കത്തിൽ ചെലവഴിക്കുന്നു; കഴുത്തിൽ കുരുക്ക് കെട്ടിയിരിക്കുന്നു. ലൗകികമായ കുരുക്കുകളിൽ അവൻ്റെ ദിവസം പാഴായിപ്പോകുന്നു.

ਖਿਨੁ ਪਲੁ ਘੜੀ ਨਹੀ ਪ੍ਰਭੁ ਜਾਨਿਆ ਜਿਨਿ ਇਹੁ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ॥੧॥

khin pal gharree nahee prabh jaaniaa jin ihu jagat upaaeaa |1|

ഈ ലോകത്തെ സൃഷ്ടിച്ച ദൈവത്തെ, ഒരു നിമിഷം പോലും, അവൻ അറിയുന്നില്ല. ||1||

ਮਨ ਰੇ ਕਿਉ ਛੂਟਸਿ ਦੁਖੁ ਭਾਰੀ ॥

man re kiau chhoottas dukh bhaaree |

ഹേ മനുഷ്യാ, ഈ ഭയാനകമായ ദുരന്തത്തിൽ നിന്ന് നീ എങ്ങനെ രക്ഷപ്പെടും?

ਕਿਆ ਲੇ ਆਵਸਿ ਕਿਆ ਲੇ ਜਾਵਸਿ ਰਾਮ ਜਪਹੁ ਗੁਣਕਾਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

kiaa le aavas kiaa le jaavas raam japahu gunakaaree |1| rahaau |

നിങ്ങൾ എന്താണ് കൂടെ കൊണ്ടുവന്നത്, നിങ്ങൾ എന്താണ് കൊണ്ടുപോകുന്നത്? ഏറ്റവും യോഗ്യനും ഉദാരമതിയുമായ കർത്താവിനെ ധ്യാനിക്കുക. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||

ਊਂਧਉ ਕਵਲੁ ਮਨਮੁਖ ਮਤਿ ਹੋਛੀ ਮਨਿ ਅੰਧੈ ਸਿਰਿ ਧੰਧਾ ॥

aoondhau kaval manamukh mat hochhee man andhai sir dhandhaa |

സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖൻ്റെ ഹൃദയകമലം തലകീഴായി; അവൻ്റെ ബുദ്ധിക്ക് ആഴം കുറവാണ്; അവൻ്റെ മനസ്സ് അന്ധമാണ്, അവൻ്റെ തല ലൗകികകാര്യങ്ങളിൽ കുടുങ്ങിയിരിക്കുന്നു.