ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 19
ਦਰਿ ਘਰਿ ਢੋਈ ਨ ਲਹੈ ਦਰਗਹ ਝੂਠੁ ਖੁਆਰੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
dar ghar dtoee na lahai daragah jhootth khuaar |1| rahaau |ഈ ലോകത്ത്, നിങ്ങൾക്ക് ഒരു അഭയസ്ഥാനവും ലഭിക്കില്ല; പരലോകത്ത്, നിങ്ങൾ വ്യാജമായതിനാൽ, നിങ്ങൾ കഷ്ടം അനുഭവിക്കും. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਆਪਿ ਸੁਜਾਣੁ ਨ ਭੁਲਈ ਸਚਾ ਵਡ ਕਿਰਸਾਣੁ ॥
aap sujaan na bhulee sachaa vadd kirasaan |യഥാർത്ഥ ഭഗവാൻ തന്നെ എല്ലാം അറിയുന്നു; അവൻ തെറ്റുകൾ ചെയ്യുന്നില്ല. അദ്ദേഹം പ്രപഞ്ചത്തിലെ മഹാനായ കർഷകനാണ്.
ਪਹਿਲਾ ਧਰਤੀ ਸਾਧਿ ਕੈ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਦੇ ਦਾਣੁ ॥
pahilaa dharatee saadh kai sach naam de daan |ആദ്യം, അവൻ നിലം ഒരുക്കുന്നു, പിന്നെ അവൻ യഥാർത്ഥ നാമത്തിൻ്റെ വിത്ത് നടുന്നു.
ਨਉ ਨਿਧਿ ਉਪਜੈ ਨਾਮੁ ਏਕੁ ਕਰਮਿ ਪਵੈ ਨੀਸਾਣੁ ॥੨॥
nau nidh upajai naam ek karam pavai neesaan |2|ഒമ്പത് നിധികൾ ഏകനായ ഭഗവാൻ്റെ നാമത്തിൽ നിന്നാണ് ഉത്പാദിപ്പിക്കുന്നത്. അവൻ്റെ കൃപയാൽ, നമുക്ക് അവൻ്റെ ബാനറും ചിഹ്നവും ലഭിക്കും. ||2||
ਗੁਰ ਕਉ ਜਾਣਿ ਨ ਜਾਣਈ ਕਿਆ ਤਿਸੁ ਚਜੁ ਅਚਾਰੁ ॥
gur kau jaan na jaanee kiaa tis chaj achaar |ചിലർ വളരെ അറിവുള്ളവരാണ്, പക്ഷേ അവർ ഗുരുവിനെ അറിയില്ലെങ്കിൽ, അവരുടെ ജീവിതം കൊണ്ട് എന്ത് പ്രയോജനം?
ਅੰਧੁਲੈ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਮਨਮੁਖਿ ਅੰਧ ਗੁਬਾਰੁ ॥
andhulai naam visaariaa manamukh andh gubaar |അന്ധർ കർത്താവിൻ്റെ നാമമായ നാമം മറന്നിരിക്കുന്നു. സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖർ അന്ധകാരത്തിലാണ്.
ਆਵਣੁ ਜਾਣੁ ਨ ਚੁਕਈ ਮਰਿ ਜਨਮੈ ਹੋਇ ਖੁਆਰੁ ॥੩॥
aavan jaan na chukee mar janamai hoe khuaar |3|പുനർജന്മത്തിൽ അവരുടെ വരവും പോക്കും അവസാനിക്കുന്നില്ല; മരണത്തിലൂടെയും പുനർജന്മത്തിലൂടെയും അവർ പാഴായിപ്പോകുന്നു. ||3||
ਚੰਦਨੁ ਮੋਲਿ ਅਣਾਇਆ ਕੁੰਗੂ ਮਾਂਗ ਸੰਧੂਰੁ ॥
chandan mol anaaeaa kungoo maang sandhoor |വധു ചന്ദനത്തൈലവും സുഗന്ധദ്രവ്യങ്ങളും വാങ്ങി മുടിയിൽ പുരട്ടാം;
ਚੋਆ ਚੰਦਨੁ ਬਹੁ ਘਣਾ ਪਾਨਾ ਨਾਲਿ ਕਪੂਰੁ ॥
choaa chandan bahu ghanaa paanaa naal kapoor |വെറ്റിലയും കർപ്പൂരവും കൊണ്ട് അവളുടെ ശ്വാസം മധുരമാക്കാം.
ਜੇ ਧਨ ਕੰਤਿ ਨ ਭਾਵਈ ਤ ਸਭਿ ਅਡੰਬਰ ਕੂੜੁ ॥੪॥
je dhan kant na bhaavee ta sabh addanbar koorr |4|എന്നാൽ ഈ വധു തൻ്റെ ഭർത്താവായ കർത്താവിനെ പ്രീതിപ്പെടുത്തുന്നില്ലെങ്കിൽ, ഈ കെണികളെല്ലാം തെറ്റാണ്. ||4||
ਸਭਿ ਰਸ ਭੋਗਣ ਬਾਦਿ ਹਹਿ ਸਭਿ ਸੀਗਾਰ ਵਿਕਾਰ ॥
sabh ras bhogan baad heh sabh seegaar vikaar |അവളുടെ എല്ലാ സുഖങ്ങളും ആസ്വദിക്കുന്നത് വ്യർത്ഥമാണ്, അവളുടെ അലങ്കാരങ്ങളെല്ലാം ദുഷിച്ചതാണ്.
ਜਬ ਲਗੁ ਸਬਦਿ ਨ ਭੇਦੀਐ ਕਿਉ ਸੋਹੈ ਗੁਰਦੁਆਰਿ ॥
jab lag sabad na bhedeeai kiau sohai guraduaar |ശബ്ദത്തിൽ തുളച്ചുകയറുന്നത് വരെ, ഗുരുവിൻ്റെ കവാടത്തിൽ അവൾ എങ്ങനെ സുന്ദരിയായി കാണപ്പെടും?
ਨਾਨਕ ਧੰਨੁ ਸੁਹਾਗਣੀ ਜਿਨ ਸਹ ਨਾਲਿ ਪਿਆਰੁ ॥੫॥੧੩॥
naanak dhan suhaaganee jin sah naal piaar |5|13|ഓ നാനാക്ക്, തൻ്റെ ഭർത്താവായ ഭഗവാനുമായി പ്രണയത്തിലായ ഭാഗ്യവതിയായ വധു ഭാഗ്യവതി. ||5||13||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥
sireeraag mahalaa 1 |സിരീ രാഗ്, ആദ്യ മെഹൽ:
ਸੁੰਞੀ ਦੇਹ ਡਰਾਵਣੀ ਜਾ ਜੀਉ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥
sunyee deh ddaraavanee jaa jeeo vichahu jaae |ആത്മാവ് ഉള്ളിൽ നിന്ന് പുറത്തുപോകുമ്പോൾ ശൂന്യമായ ശരീരം ഭയങ്കരമാണ്.
ਭਾਹਿ ਬਲੰਦੀ ਵਿਝਵੀ ਧੂਉ ਨ ਨਿਕਸਿਓ ਕਾਇ ॥
bhaeh balandee vijhavee dhooau na nikasio kaae |ജീവൻ്റെ ജ്വലിക്കുന്ന അഗ്നി അണഞ്ഞു, ശ്വാസത്തിൻ്റെ പുക ഇനി പുറത്തുവരില്ല.
ਪੰਚੇ ਰੁੰਨੇ ਦੁਖਿ ਭਰੇ ਬਿਨਸੇ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ॥੧॥
panche rune dukh bhare binase doojai bhaae |1|അഞ്ച് ബന്ധുക്കൾ (ഇന്ദ്രിയങ്ങൾ) വേദനയോടെ കരയുന്നു, വിലപിക്കുന്നു, ദ്വൈത സ്നേഹത്താൽ പാഴാകുന്നു. ||1||
ਮੂੜੇ ਰਾਮੁ ਜਪਹੁ ਗੁਣ ਸਾਰਿ ॥
moorre raam japahu gun saar |വിഡ്ഢി, ഭഗവാൻ്റെ നാമം ജപിക്കുക, നിങ്ങളുടെ പുണ്യം കാത്തുസൂക്ഷിക്കുക.
ਹਉਮੈ ਮਮਤਾ ਮੋਹਣੀ ਸਭ ਮੁਠੀ ਅਹੰਕਾਰਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
haumai mamataa mohanee sabh mutthee ahankaar |1| rahaau |അഹംഭാവവും കൈവശാവകാശവും വളരെ ആകർഷകമാണ്; അഹങ്കാരം എല്ലാവരേയും കൊള്ളയടിച്ചു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਜਿਨੀ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਦੂਜੀ ਕਾਰੈ ਲਗਿ ॥
jinee naam visaariaa doojee kaarai lag |നാമം, ഭഗവാൻ്റെ നാമം മറന്നവർ, ദ്വിത്വത്തിൻ്റെ കാര്യങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.
ਦੁਬਿਧਾ ਲਾਗੇ ਪਚਿ ਮੁਏ ਅੰਤਰਿ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਅਗਿ ॥
dubidhaa laage pach mue antar trisanaa ag |ദ്വൈതതയോട് ചേർന്ന്, അവർ അഴുകുകയും മരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു; അവരുടെ ഉള്ളിൽ ആഗ്രഹത്തിൻ്റെ അഗ്നി നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.
ਗੁਰਿ ਰਾਖੇ ਸੇ ਉਬਰੇ ਹੋਰਿ ਮੁਠੀ ਧੰਧੈ ਠਗਿ ॥੨॥
gur raakhe se ubare hor mutthee dhandhai tthag |2|ഗുരുവിനാൽ സംരക്ഷിക്കപ്പെടുന്നവർ രക്ഷിക്കപ്പെടുന്നു; മറ്റുള്ളവരെല്ലാം വഞ്ചനാപരമായ ലൗകികകാര്യങ്ങളാൽ വഞ്ചിക്കപ്പെടുകയും കൊള്ളയടിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു. ||2||
ਮੁਈ ਪਰੀਤਿ ਪਿਆਰੁ ਗਇਆ ਮੁਆ ਵੈਰੁ ਵਿਰੋਧੁ ॥
muee pareet piaar geaa muaa vair virodh |സ്നേഹം മരിക്കുന്നു, സ്നേഹം അപ്രത്യക്ഷമാകുന്നു. വിദ്വേഷവും അകൽച്ചയും മരിക്കുന്നു.
ਧੰਧਾ ਥਕਾ ਹਉ ਮੁਈ ਮਮਤਾ ਮਾਇਆ ਕ੍ਰੋਧੁ ॥
dhandhaa thakaa hau muee mamataa maaeaa krodh |മായയോടുള്ള ആസക്തി, ഉടമസ്ഥത, കോപം എന്നിവയ്ക്കൊപ്പം കെണികൾ അവസാനിക്കുകയും അഹംഭാവം മരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਕਰਮਿ ਮਿਲੈ ਸਚੁ ਪਾਈਐ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਨਿਰੋਧੁ ॥੩॥
karam milai sach paaeeai guramukh sadaa nirodh |3|അവൻ്റെ കാരുണ്യം സ്വീകരിക്കുന്നവർക്ക് യഥാർത്ഥമായത് ലഭിക്കുന്നു. സന്തുലിത നിയന്ത്രണത്തിലാണ് ഗുരുമുഖന്മാർ എന്നേക്കും വസിക്കുന്നത്. ||3||
ਸਚੀ ਕਾਰੈ ਸਚੁ ਮਿਲੈ ਗੁਰਮਤਿ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥
sachee kaarai sach milai guramat palai paae |യഥാർത്ഥ പ്രവൃത്തികളാൽ, യഥാർത്ഥ ഭഗവാനെ കണ്ടുമുട്ടുന്നു, ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങൾ കണ്ടെത്തുന്നു.
ਸੋ ਨਰੁ ਜੰਮੈ ਨਾ ਮਰੈ ਨਾ ਆਵੈ ਨਾ ਜਾਇ ॥
so nar jamai naa marai naa aavai naa jaae |അപ്പോൾ, അവർ ജനനത്തിനും മരണത്തിനും വിധേയരല്ല; അവ പുനർജന്മത്തിൽ വരികയും പോവുകയും ചെയ്യുന്നില്ല.
ਨਾਨਕ ਦਰਿ ਪਰਧਾਨੁ ਸੋ ਦਰਗਹਿ ਪੈਧਾ ਜਾਇ ॥੪॥੧੪॥
naanak dar paradhaan so darageh paidhaa jaae |4|14|ഓ നാനാക്ക്, അവർ കർത്താവിൻ്റെ കവാടത്തിൽ ബഹുമാനിക്കപ്പെടുന്നു; അവർ കർത്താവിൻ്റെ അങ്കണത്തിൽ ബഹുമാനത്തോടെ വസ്ത്രം ധരിക്കുന്നു. ||4||14||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲ ੧ ॥
sireeraag mahal 1 |സിരീ രാഗ്, ആദ്യ മെഹൽ:
ਤਨੁ ਜਲਿ ਬਲਿ ਮਾਟੀ ਭਇਆ ਮਨੁ ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਮਨੂਰੁ ॥
tan jal bal maattee bheaa man maaeaa mohi manoor |ശരീരം കത്തിച്ചു ചാരമായി; മായയോടുള്ള സ്നേഹത്താൽ മനസ്സ് തുരുമ്പെടുത്തു.
ਅਉਗਣ ਫਿਰਿ ਲਾਗੂ ਭਏ ਕੂਰਿ ਵਜਾਵੈ ਤੂਰੁ ॥
aaugan fir laagoo bhe koor vajaavai toor |അപാകതകൾ ഒരാളുടെ ശത്രുക്കളായി മാറുന്നു, അസത്യം ആക്രമണത്തിൻ്റെ ബ്യൂഗിൾ വീശുന്നു.
ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਭਰਮਾਈਐ ਦੁਬਿਧਾ ਡੋਬੇ ਪੂਰੁ ॥੧॥
bin sabadai bharamaaeeai dubidhaa ddobe poor |1|ശബാദിൻ്റെ വചനം കൂടാതെ, ആളുകൾ പുനർജന്മത്തിൽ അലഞ്ഞുതിരിയുന്നു. ദ്വന്ദ്വസ്നേഹത്താൽ, ബഹുജനങ്ങൾ മുങ്ങിമരിച്ചു. ||1||
ਮਨ ਰੇ ਸਬਦਿ ਤਰਹੁ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ॥
man re sabad tarahu chit laae |ഹേ മനസ്സേ, നിൻ്റെ ബോധത്തെ ശബ്ദത്തിൽ കേന്ദ്രീകരിച്ചുകൊണ്ട് നീന്തുക.
ਜਿਨਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਨ ਬੂਝਿਆ ਮਰਿ ਜਨਮੈ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jin guramukh naam na boojhiaa mar janamai aavai jaae |1| rahaau |ഗുരുമുഖനാകാത്തവർക്ക് നാമം മനസ്സിലാകില്ല; അവർ മരിക്കുകയും പുനർജന്മത്തിൽ വരികയും പോവുകയും ചെയ്യുന്നു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਤਨੁ ਸੂਚਾ ਸੋ ਆਖੀਐ ਜਿਸੁ ਮਹਿ ਸਾਚਾ ਨਾਉ ॥
tan soochaa so aakheeai jis meh saachaa naau |ആ ശരീരം ശുദ്ധമാണെന്ന് പറയപ്പെടുന്നു, അതിൽ യഥാർത്ഥ നാമം വസിക്കുന്നു.
ਭੈ ਸਚਿ ਰਾਤੀ ਦੇਹੁਰੀ ਜਿਹਵਾ ਸਚੁ ਸੁਆਉ ॥
bhai sach raatee dehuree jihavaa sach suaau |സത്യഭയത്താൽ ശരീരം മുഴുകിയിരിക്കുന്നവനും, നാവ് സത്യം ആസ്വദിക്കുന്നവനും,
ਸਚੀ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲੀਐ ਬਹੁੜਿ ਨ ਪਾਵੈ ਤਾਉ ॥੨॥
sachee nadar nihaaleeai bahurr na paavai taau |2|കൃപയുടെ യഥാർത്ഥ കർത്താവിൻ്റെ ദൃഷ്ടിയാൽ അത് ആനന്ദത്തിലേക്ക് കൊണ്ടുവരുന്നു. ആ വ്യക്തിക്ക് വീണ്ടും ഗർഭപാത്രത്തിലെ അഗ്നിയിലൂടെ കടന്നുപോകേണ്ടതില്ല. ||2||
ਸਾਚੇ ਤੇ ਪਵਨਾ ਭਇਆ ਪਵਨੈ ਤੇ ਜਲੁ ਹੋਇ ॥
saache te pavanaa bheaa pavanai te jal hoe |സത്യനാഥനിൽ നിന്ന് വായുവും വായുവിൽ നിന്ന് വെള്ളവും ഉണ്ടായി.
ਜਲ ਤੇ ਤ੍ਰਿਭਵਣੁ ਸਾਜਿਆ ਘਟਿ ਘਟਿ ਜੋਤਿ ਸਮੋਇ ॥
jal te tribhavan saajiaa ghatt ghatt jot samoe |വെള്ളത്തിൽ നിന്ന് അവൻ മൂന്ന് ലോകങ്ങളെയും സൃഷ്ടിച്ചു; ഓരോ ഹൃദയത്തിലും അവൻ തൻ്റെ പ്രകാശം പകർന്നു.
ਨਿਰਮਲੁ ਮੈਲਾ ਨਾ ਥੀਐ ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਪਤਿ ਹੋਇ ॥੩॥
niramal mailaa naa theeai sabad rate pat hoe |3|നിഷ്കളങ്കനായ ഭഗവാൻ മലിനമാകുന്നില്ല. ശബ്ദത്തോട് ഇണങ്ങി, ബഹുമാനം ലഭിക്കും. ||3||
ਇਹੁ ਮਨੁ ਸਾਚਿ ਸੰਤੋਖਿਆ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਿਸੁ ਮਾਹਿ ॥
eihu man saach santokhiaa nadar kare tis maeh |ആരുടെ മനസ്സ് സത്യത്തിൽ തൃപ്തിപ്പെട്ടിരിക്കുന്നുവോ അവൻ ഭഗവാൻ്റെ കൃപയാൽ അനുഗ്രഹിക്കപ്പെട്ടവനാണ്.