ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 143
ਖੁੰਢਾ ਅੰਦਰਿ ਰਖਿ ਕੈ ਦੇਨਿ ਸੁ ਮਲ ਸਜਾਇ ॥
khundtaa andar rakh kai den su mal sajaae |തുടർന്ന്, അത് തടി ഉരുളകൾക്കിടയിൽ സ്ഥാപിച്ച് തകർത്തു.
ਰਸੁ ਕਸੁ ਟਟਰਿ ਪਾਈਐ ਤਪੈ ਤੈ ਵਿਲਲਾਇ ॥
ras kas ttattar paaeeai tapai tai vilalaae |എന്ത് ശിക്ഷയാണ് അതിന് നൽകിയിരിക്കുന്നത്! അതിൻ്റെ നീര് പിഴിഞ്ഞ് കുടത്തിൽ വയ്ക്കുന്നു; ചൂടാകുമ്പോൾ അത് ഞരങ്ങുകയും നിലവിളിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਭੀ ਸੋ ਫੋਗੁ ਸਮਾਲੀਐ ਦਿਚੈ ਅਗਿ ਜਾਲਾਇ ॥
bhee so fog samaaleeai dichai ag jaalaae |എന്നിട്ട്, ചതച്ച ചൂരൽ ശേഖരിച്ച് താഴെയുള്ള തീയിൽ കത്തിക്കുന്നു.
ਨਾਨਕ ਮਿਠੈ ਪਤਰੀਐ ਵੇਖਹੁ ਲੋਕਾ ਆਇ ॥੨॥
naanak mitthai patareeai vekhahu lokaa aae |2|നാനാക്ക്: വരൂ, ആളുകളേ, മധുരമുള്ള കരിമ്പ് എങ്ങനെ കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നുവെന്ന് കാണുക! ||2||
ਪਵੜੀ ॥
pavarree |പൗറി:
ਇਕਨਾ ਮਰਣੁ ਨ ਚਿਤਿ ਆਸ ਘਣੇਰਿਆ ॥
eikanaa maran na chit aas ghaneriaa |ചിലർ മരണത്തെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കുന്നില്ല; അവർ വലിയ പ്രതീക്ഷകൾ നൽകുന്നു.
ਮਰਿ ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਨਿਤ ਕਿਸੈ ਨ ਕੇਰਿਆ ॥
mar mar jameh nit kisai na keriaa |അവർ മരിക്കുന്നു, വീണ്ടും ജനിക്കുന്നു, മരിക്കുന്നു, വീണ്ടും വീണ്ടും. അവയ്ക്ക് ഒരു പ്രയോജനവുമില്ല!
ਆਪਨੜੈ ਮਨਿ ਚਿਤਿ ਕਹਨਿ ਚੰਗੇਰਿਆ ॥
aapanarrai man chit kahan changeriaa |അവരുടെ ബോധ മനസ്സിൽ, അവർ സ്വയം നല്ലവരാണെന്ന് വിളിക്കുന്നു.
ਜਮਰਾਜੈ ਨਿਤ ਨਿਤ ਮਨਮੁਖ ਹੇਰਿਆ ॥
jamaraajai nit nit manamukh heriaa |മരണത്തിൻ്റെ മാലാഖമാരുടെ രാജാവ് സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള ആ മന്മുഖന്മാരെ വീണ്ടും വീണ്ടും വേട്ടയാടുന്നു.
ਮਨਮੁਖ ਲੂਣ ਹਾਰਾਮ ਕਿਆ ਨ ਜਾਣਿਆ ॥
manamukh loon haaraam kiaa na jaaniaa |മൻമുഖങ്ങൾ അവരുടെ സ്വന്തത്തോട് തന്നെ വ്യാജമാണ്; തങ്ങൾക്കു നൽകപ്പെട്ടതിൽ അവർ നന്ദി കാണിക്കുന്നില്ല.
ਬਧੇ ਕਰਨਿ ਸਲਾਮ ਖਸਮ ਨ ਭਾਣਿਆ ॥
badhe karan salaam khasam na bhaaniaa |കേവലം ആരാധനാക്രമങ്ങൾ അനുഷ്ഠിക്കുന്നവർ തങ്ങളുടെ നാഥനും യജമാനനും പ്രീതികരമല്ല.
ਸਚੁ ਮਿਲੈ ਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਸਾਹਿਬ ਭਾਵਸੀ ॥
sach milai mukh naam saahib bhaavasee |യഥാർത്ഥ ഭഗവാനെ പ്രാപിക്കുകയും അവൻ്റെ നാമം ജപിക്കുകയും ചെയ്യുന്നവർ ഭഗവാനെ പ്രീതിപ്പെടുത്തുന്നു.
ਕਰਸਨਿ ਤਖਤਿ ਸਲਾਮੁ ਲਿਖਿਆ ਪਾਵਸੀ ॥੧੧॥
karasan takhat salaam likhiaa paavasee |11|അവർ കർത്താവിനെ ആരാധിക്കുകയും അവൻ്റെ സിംഹാസനത്തിൽ വണങ്ങുകയും ചെയ്യുന്നു. അവർ മുൻകൂട്ടി നിശ്ചയിച്ച വിധി നിറവേറ്റുന്നു. ||11||
ਮਃ ੧ ਸਲੋਕੁ ॥
mahalaa 1 salok |ആദ്യ മെഹൽ, സലോക്:
ਮਛੀ ਤਾਰੂ ਕਿਆ ਕਰੇ ਪੰਖੀ ਕਿਆ ਆਕਾਸੁ ॥
machhee taaroo kiaa kare pankhee kiaa aakaas |ആഴത്തിലുള്ള വെള്ളത്തിന് മത്സ്യത്തിന് എന്ത് ചെയ്യാൻ കഴിയും? വിശാലമായ ആകാശത്തിന് ഒരു പക്ഷിയെ എന്ത് ചെയ്യാൻ കഴിയും?
ਪਥਰ ਪਾਲਾ ਕਿਆ ਕਰੇ ਖੁਸਰੇ ਕਿਆ ਘਰ ਵਾਸੁ ॥
pathar paalaa kiaa kare khusare kiaa ghar vaas |ജലദോഷത്തിന് ഒരു കല്ലിന് എന്ത് ചെയ്യാൻ കഴിയും? ഒരു നപുംസകത്തിന് എന്താണ് വിവാഹ ജീവിതം?
ਕੁਤੇ ਚੰਦਨੁ ਲਾਈਐ ਭੀ ਸੋ ਕੁਤੀ ਧਾਤੁ ॥
kute chandan laaeeai bhee so kutee dhaat |നിങ്ങൾക്ക് ഒരു നായയിൽ ചന്ദനത്തൈലം പുരട്ടാം, പക്ഷേ അവൻ ഇപ്പോഴും ഒരു നായ ആയിരിക്കും.
ਬੋਲਾ ਜੇ ਸਮਝਾਈਐ ਪੜੀਅਹਿ ਸਿੰਮ੍ਰਿਤਿ ਪਾਠ ॥
bolaa je samajhaaeeai parreeeh sinmrit paatth |ബധിരനായ ഒരാളെ സിമ്രിറ്റീസ് വായിച്ച് പഠിപ്പിക്കാൻ നിങ്ങൾ ശ്രമിച്ചേക്കാം, എന്നാൽ അവൻ എങ്ങനെ പഠിക്കും?
ਅੰਧਾ ਚਾਨਣਿ ਰਖੀਐ ਦੀਵੇ ਬਲਹਿ ਪਚਾਸ ॥
andhaa chaanan rakheeai deeve baleh pachaas |ഒരു അന്ധൻ്റെ മുമ്പിൽ നിങ്ങൾ ഒരു വിളക്ക് വയ്ക്കുകയും അമ്പത് വിളക്ക് കത്തിക്കുകയും ചെയ്യാം, എന്നാൽ അവൻ എങ്ങനെ കാണും?
ਚਉਣੇ ਸੁਇਨਾ ਪਾਈਐ ਚੁਣਿ ਚੁਣਿ ਖਾਵੈ ਘਾਸੁ ॥
chaune sueinaa paaeeai chun chun khaavai ghaas |നിങ്ങൾക്ക് ഒരു കന്നുകാലിക്കൂട്ടത്തിന് മുമ്പിൽ സ്വർണ്ണം വയ്ക്കാം, പക്ഷേ അവർ തിന്നാൻ പുല്ല് പറിക്കും.
ਲੋਹਾ ਮਾਰਣਿ ਪਾਈਐ ਢਹੈ ਨ ਹੋਇ ਕਪਾਸ ॥
lohaa maaran paaeeai dtahai na hoe kapaas |നിങ്ങൾക്ക് ഇരുമ്പിൽ ഫ്ലക്സ് ചേർത്ത് ഉരുക്കിയേക്കാം, പക്ഷേ അത് പരുത്തി പോലെ മൃദുവായിരിക്കില്ല.
ਨਾਨਕ ਮੂਰਖ ਏਹਿ ਗੁਣ ਬੋਲੇ ਸਦਾ ਵਿਣਾਸੁ ॥੧॥
naanak moorakh ehi gun bole sadaa vinaas |1|ഓ നാനാക്ക്, ഇതാണ് വിഡ്ഢിയുടെ സ്വഭാവം-അവൻ പറയുന്നതെല്ലാം ഉപയോഗശൂന്യവും പാഴായതുമാണ്. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |ആദ്യ മെഹൽ:
ਕੈਹਾ ਕੰਚਨੁ ਤੁਟੈ ਸਾਰੁ ॥
kaihaa kanchan tuttai saar |വെങ്കലത്തിൻ്റെയോ സ്വർണ്ണത്തിൻ്റെയോ ഇരുമ്പിൻ്റെയോ കഷണങ്ങൾ പൊട്ടിയാൽ,
ਅਗਨੀ ਗੰਢੁ ਪਾਏ ਲੋਹਾਰੁ ॥
aganee gandt paae lohaar |ലോഹപ്പണിക്കാരൻ അവയെ വീണ്ടും തീയിൽ ഇംതിയാസ് ചെയ്യുന്നു, തുടർന്ന് ബന്ധം സ്ഥാപിക്കപ്പെടുന്നു.
ਗੋਰੀ ਸੇਤੀ ਤੁਟੈ ਭਤਾਰੁ ॥
goree setee tuttai bhataar |ഭർത്താവ് ഭാര്യയെ ഉപേക്ഷിച്ചാൽ,
ਪੁਤਂੀ ਗੰਢੁ ਪਵੈ ਸੰਸਾਰਿ ॥
putanee gandt pavai sansaar |അവരുടെ മക്കൾ അവരെ ലോകത്തിലേക്ക് തിരികെ കൊണ്ടുവന്നേക്കാം, ബന്ധം സ്ഥാപിക്കപ്പെടുന്നു.
ਰਾਜਾ ਮੰਗੈ ਦਿਤੈ ਗੰਢੁ ਪਾਇ ॥
raajaa mangai ditai gandt paae |രാജാവ് ഒരു ആവശ്യം ഉന്നയിക്കുകയും അത് നിറവേറ്റുകയും ചെയ്യുമ്പോൾ, ബന്ധം സ്ഥാപിക്കപ്പെടുന്നു.
ਭੁਖਿਆ ਗੰਢੁ ਪਵੈ ਜਾ ਖਾਇ ॥
bhukhiaa gandt pavai jaa khaae |വിശക്കുന്നവൻ ഭക്ഷിക്കുമ്പോൾ അവൻ സംതൃപ്തനാകുന്നു, ബന്ധം സ്ഥാപിക്കപ്പെടുന്നു.
ਕਾਲਾ ਗੰਢੁ ਨਦੀਆ ਮੀਹ ਝੋਲ ॥
kaalaa gandt nadeea meeh jhol |പട്ടിണിയിൽ, മഴ തോടുകൾ നിറഞ്ഞു കവിഞ്ഞൊഴുകുന്നു, ബന്ധം സ്ഥാപിക്കപ്പെടുന്നു.
ਗੰਢੁ ਪਰੀਤੀ ਮਿਠੇ ਬੋਲ ॥
gandt pareetee mitthe bol |സ്നേഹവും മധുരമുള്ള വാക്കുകളും തമ്മിൽ ഒരു ബന്ധമുണ്ട്.
ਬੇਦਾ ਗੰਢੁ ਬੋਲੇ ਸਚੁ ਕੋਇ ॥
bedaa gandt bole sach koe |ഒരാൾ സത്യം പറയുമ്പോൾ, വിശുദ്ധ ഗ്രന്ഥങ്ങളുമായി ഒരു ബന്ധം സ്ഥാപിക്കപ്പെടുന്നു.
ਮੁਇਆ ਗੰਢੁ ਨੇਕੀ ਸਤੁ ਹੋਇ ॥
mueaa gandt nekee sat hoe |നന്മയിലൂടെയും സത്യത്തിലൂടെയും മരിച്ചവർ ജീവിച്ചിരിക്കുന്നവരുമായി ഒരു ബന്ധം സ്ഥാപിക്കുന്നു.
ਏਤੁ ਗੰਢਿ ਵਰਤੈ ਸੰਸਾਰੁ ॥
et gandt varatai sansaar |അത്തരം ബന്ധങ്ങളാണ് ലോകത്ത് നിലനിൽക്കുന്നത്.
ਮੂਰਖ ਗੰਢੁ ਪਵੈ ਮੁਹਿ ਮਾਰ ॥
moorakh gandt pavai muhi maar |മുഖത്ത് അടിക്കുമ്പോൾ മാത്രമാണ് വിഡ്ഢി തൻ്റെ ബന്ധങ്ങൾ സ്ഥാപിക്കുന്നത്.
ਨਾਨਕੁ ਆਖੈ ਏਹੁ ਬੀਚਾਰੁ ॥
naanak aakhai ehu beechaar |ആഴത്തിലുള്ള വിചിന്തനത്തിന് ശേഷം നാനാക്ക് പറയുന്നു:
ਸਿਫਤੀ ਗੰਢੁ ਪਵੈ ਦਰਬਾਰਿ ॥੨॥
sifatee gandt pavai darabaar |2|കർത്താവിൻ്റെ സ്തുതിയിലൂടെ, അവൻ്റെ കോടതിയുമായി ഞങ്ങൾ ഒരു ബന്ധം സ്ഥാപിക്കുന്നു. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਆਪੇ ਕੁਦਰਤਿ ਸਾਜਿ ਕੈ ਆਪੇ ਕਰੇ ਬੀਚਾਰੁ ॥
aape kudarat saaj kai aape kare beechaar |അവൻ തന്നെ പ്രപഞ്ചത്തെ സൃഷ്ടിക്കുകയും അലങ്കരിക്കുകയും ചെയ്തു, അവൻ തന്നെ അതിനെ ധ്യാനിക്കുന്നു.
ਇਕਿ ਖੋਟੇ ਇਕਿ ਖਰੇ ਆਪੇ ਪਰਖਣਹਾਰੁ ॥
eik khotte ik khare aape parakhanahaar |ചിലത് വ്യാജമാണ്, ചിലത് യഥാർത്ഥമാണ്. അവൻ തന്നെയാണ് അപ്രൈസർ.
ਖਰੇ ਖਜਾਨੈ ਪਾਈਅਹਿ ਖੋਟੇ ਸਟੀਅਹਿ ਬਾਹਰ ਵਾਰਿ ॥
khare khajaanai paaeeeh khotte satteeeh baahar vaar |യഥാർത്ഥമായവ അവൻ്റെ ട്രഷറിയിൽ നിക്ഷേപിക്കുന്നു, കള്ളപ്പണങ്ങൾ വലിച്ചെറിയപ്പെടുന്നു.
ਖੋਟੇ ਸਚੀ ਦਰਗਹ ਸੁਟੀਅਹਿ ਕਿਸੁ ਆਗੈ ਕਰਹਿ ਪੁਕਾਰ ॥
khotte sachee daragah sutteeeh kis aagai kareh pukaar |കള്ളപ്പണക്കാർ സത്യ കോടതിയിൽ നിന്ന് പുറത്താക്കപ്പെടുന്നു - ആരോടാണ് അവർ പരാതിപ്പെടേണ്ടത്?
ਸਤਿਗੁਰ ਪਿਛੈ ਭਜਿ ਪਵਹਿ ਏਹਾ ਕਰਣੀ ਸਾਰੁ ॥
satigur pichhai bhaj paveh ehaa karanee saar |അവർ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ ആരാധിക്കുകയും പിന്തുടരുകയും വേണം - ഇതാണ് ശ്രേഷ്ഠതയുടെ ജീവിതശൈലി.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਖੋਟਿਅਹੁ ਖਰੇ ਕਰੇ ਸਬਦਿ ਸਵਾਰਣਹਾਰੁ ॥
satigur khottiahu khare kare sabad savaaranahaar |യഥാർത്ഥ ഗുരു കള്ളപ്പണത്തെ യഥാർത്ഥമാക്കി മാറ്റുന്നു; ശബാദിൻ്റെ വചനത്തിലൂടെ അവൻ നമ്മെ അലങ്കരിക്കുകയും ഉയർത്തുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਸਚੀ ਦਰਗਹ ਮੰਨੀਅਨਿ ਗੁਰ ਕੈ ਪ੍ਰੇਮ ਪਿਆਰਿ ॥
sachee daragah maneean gur kai prem piaar |ഗുരുവിനോട് സ്നേഹവും വാത്സല്യവും അർപ്പിച്ചവരെ സത്യ കോടതിയിൽ ആദരിക്കുന്നു.
ਗਣਤ ਤਿਨਾ ਦੀ ਕੋ ਕਿਆ ਕਰੇ ਜੋ ਆਪਿ ਬਖਸੇ ਕਰਤਾਰਿ ॥੧੨॥
ganat tinaa dee ko kiaa kare jo aap bakhase karataar |12|സ്രഷ്ടാവായ കർത്താവ് തന്നെ ക്ഷമിച്ചവരുടെ മൂല്യം ആർക്കാണ് കണക്കാക്കാൻ കഴിയുക? ||12||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |സലോക്, ആദ്യ മെഹൽ:
ਹਮ ਜੇਰ ਜਿਮੀ ਦੁਨੀਆ ਪੀਰਾ ਮਸਾਇਕਾ ਰਾਇਆ ॥
ham jer jimee duneea peeraa masaaeikaa raaeaa |എല്ലാ ആത്മീയ ഗുരുക്കന്മാരും അവരുടെ ശിഷ്യന്മാരും ലോകത്തെ ഭരണാധികാരികളും മണ്ണിനടിയിൽ അടക്കം ചെയ്യപ്പെടും.
ਮੇ ਰਵਦਿ ਬਾਦਿਸਾਹਾ ਅਫਜੂ ਖੁਦਾਇ ॥
me ravad baadisaahaa afajoo khudaae |ചക്രവർത്തിമാരും കടന്നുപോകും; ദൈവം മാത്രമാണ് ശാശ്വതൻ.
ਏਕ ਤੂਹੀ ਏਕ ਤੁਹੀ ॥੧॥
ek toohee ek tuhee |1|നീ മാത്രം, കർത്താവേ, നീ മാത്രം. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |ആദ്യ മെഹൽ:
ਨ ਦੇਵ ਦਾਨਵਾ ਨਰਾ ॥
n dev daanavaa naraa |മാലാഖമാരോ, ഭൂതങ്ങളോ, മനുഷ്യരോ അല്ല,
ਨ ਸਿਧ ਸਾਧਿਕਾ ਧਰਾ ॥
n sidh saadhikaa dharaa |സിദ്ധന്മാരോ അന്വേഷികളോ ഭൂമിയിൽ അവശേഷിക്കുകയില്ല.
ਅਸਤਿ ਏਕ ਦਿਗਰਿ ਕੁਈ ॥
asat ek digar kuee |വേറെ ആരുണ്ട് അവിടെ?
ਅਸਤਿ ਏਕ ਦਿਗਰਿ ਕੁਈ ॥
asat ek digar kuee |ഏകനായ കർത്താവ് മാത്രമേ ഉള്ളൂ. വേറെ ആരുണ്ട് അവിടെ?