ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 651
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |സലോക്, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੀ ਇਸੁ ਮਨ ਕਉ ਮਲੁ ਲਾਗੀ ਕਾਲਾ ਹੋਆ ਸਿਆਹੁ ॥
janam janam kee is man kau mal laagee kaalaa hoaa siaahu |എണ്ണിയാലൊടുങ്ങാത്ത അവതാരങ്ങളുടെ മാലിന്യം ഈ മനസ്സിൽ പറ്റിപ്പിടിച്ചിരിക്കുന്നു; അത് കറുത്തിരുണ്ടിരിക്കുന്നു.
ਖੰਨਲੀ ਧੋਤੀ ਉਜਲੀ ਨ ਹੋਵਈ ਜੇ ਸਉ ਧੋਵਣਿ ਪਾਹੁ ॥
khanalee dhotee ujalee na hovee je sau dhovan paahu |എണ്ണമയമുള്ള തുണിക്കഷണം നൂറ് പ്രാവശ്യം കഴുകിയാലും വെറും കഴുകി വൃത്തിയാക്കാൻ കഴിയില്ല.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਜੀਵਤੁ ਮਰੈ ਉਲਟੀ ਹੋਵੈ ਮਤਿ ਬਦਲਾਹੁ ॥
guraparasaadee jeevat marai ulattee hovai mat badalaahu |ഗുരുവിൻ്റെ കൃപയാൽ, ജീവിച്ചിരിക്കുമ്പോൾത്തന്നെ ഒരാൾ മരിച്ചു; അവൻ്റെ ബുദ്ധി രൂപാന്തരപ്പെടുന്നു, അവൻ ലോകത്തിൽ നിന്ന് വേർപെട്ടു.
ਨਾਨਕ ਮੈਲੁ ਨ ਲਗਈ ਨਾ ਫਿਰਿ ਜੋਨੀ ਪਾਹੁ ॥੧॥
naanak mail na lagee naa fir jonee paahu |1|ഓ നാനാക്ക്, ഒരു മാലിന്യവും അവനിൽ പറ്റിനിൽക്കുന്നില്ല, അവൻ വീണ്ടും ഗർഭപാത്രത്തിൽ വീഴുകയുമില്ല. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |മൂന്നാമത്തെ മെഹൽ:
ਚਹੁ ਜੁਗੀ ਕਲਿ ਕਾਲੀ ਕਾਂਢੀ ਇਕ ਉਤਮ ਪਦਵੀ ਇਸੁ ਜੁਗ ਮਾਹਿ ॥
chahu jugee kal kaalee kaandtee ik utam padavee is jug maeh |കലിയുഗത്തെ ഇരുണ്ട യുഗം എന്ന് വിളിക്കുന്നു, എന്നാൽ ഈ യുഗത്തിലാണ് ഏറ്റവും ഉദാത്തമായ അവസ്ഥ കൈവരിക്കുന്നത്.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਕੀਰਤਿ ਫਲੁ ਪਾਈਐ ਜਿਨ ਕਉ ਹਰਿ ਲਿਖਿ ਪਾਹਿ ॥
guramukh har keerat fal paaeeai jin kau har likh paeh |ഗുരുമുഖന് ഫലം ലഭിക്കുന്നു, ഭഗവാൻ്റെ സ്തുതികളുടെ കീർത്തനം; ഇതാണ് അവൻ്റെ വിധി, കർത്താവ് നിശ്ചയിച്ചത്.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਅਨਦਿਨੁ ਭਗਤਿ ਹਰਿ ਉਚਰਹਿ ਹਰਿ ਭਗਤੀ ਮਾਹਿ ਸਮਾਹਿ ॥੨॥
naanak guraparasaadee anadin bhagat har uchareh har bhagatee maeh samaeh |2|ഓ നാനാക്ക്, ഗുരുവിൻ്റെ കൃപയാൽ, അവൻ രാവും പകലും ഭഗവാനെ ആരാധിക്കുന്നു; അവൻ ഭഗവാൻ്റെ നാമം ജപിക്കുകയും ഭഗവാൻ്റെ ഭക്തിനിർഭരമായ ആരാധനയിൽ മുഴുകുകയും ചെയ്യുന്നു. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਹਰਿ ਹਰਿ ਮੇਲਿ ਸਾਧ ਜਨ ਸੰਗਤਿ ਮੁਖਿ ਬੋਲੀ ਹਰਿ ਹਰਿ ਭਲੀ ਬਾਣਿ ॥
har har mel saadh jan sangat mukh bolee har har bhalee baan |കർത്താവേ, എൻ്റെ വായ്കൊണ്ട് ഗുരുവിൻ്റെ ബാനിയുടെ മഹത്തായ വചനം സംസാരിക്കുന്നതിന്, വിശുദ്ധൻ്റെ കമ്പനിയായ സാദ് സംഗത്തിൽ എന്നെ ഒന്നിപ്പിക്കേണമേ.
ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਾ ਹਰਿ ਨਿਤ ਚਵਾ ਗੁਰਮਤੀ ਹਰਿ ਰੰਗੁ ਸਦਾ ਮਾਣਿ ॥
har gun gaavaa har nit chavaa guramatee har rang sadaa maan |ഞാൻ ഭഗവാൻ്റെ മഹത്വമുള്ള സ്തുതികൾ പാടുന്നു, നിരന്തരം ഭഗവാൻ്റെ നാമം ജപിക്കുന്നു; ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങളിലൂടെ, ഞാൻ ഭഗവാൻ്റെ സ്നേഹം നിരന്തരം ആസ്വദിക്കുന്നു.
ਹਰਿ ਜਪਿ ਜਪਿ ਅਉਖਧ ਖਾਧਿਆ ਸਭਿ ਰੋਗ ਗਵਾਤੇ ਦੁਖਾ ਘਾਣਿ ॥
har jap jap aaukhadh khaadhiaa sabh rog gavaate dukhaa ghaan |എല്ലാ രോഗങ്ങളും കഷ്ടപ്പാടുകളും സുഖപ്പെടുത്തിയ ഭഗവാൻ്റെ നാമത്തെ ധ്യാനിക്കുന്ന മരുന്ന് ഞാൻ കഴിക്കുന്നു.
ਜਿਨਾ ਸਾਸਿ ਗਿਰਾਸਿ ਨ ਵਿਸਰੈ ਸੇ ਹਰਿ ਜਨ ਪੂਰੇ ਸਹੀ ਜਾਣਿ ॥
jinaa saas giraas na visarai se har jan poore sahee jaan |ശ്വസിക്കുമ്പോഴും ഭക്ഷണം കഴിക്കുമ്പോഴും ഭഗവാനെ മറക്കാത്തവർ - അവരെ കർത്താവിൻ്റെ തികഞ്ഞ ദാസന്മാരാണെന്ന് അറിയുന്നു.
ਜੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਆਰਾਧਦੇ ਤਿਨ ਚੂਕੀ ਜਮ ਕੀ ਜਗਤ ਕਾਣਿ ॥੨੨॥
jo guramukh har aaraadhade tin chookee jam kee jagat kaan |22|ആരാധനയോടെ ഭഗവാനെ ആരാധിക്കുന്ന ഗുരുമുഖന്മാർ മരണത്തിൻ്റെ ദൂതനോടും ലോകത്തോടുമുള്ള കീഴ്വണക്കം അവസാനിപ്പിക്കുന്നു. ||22||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |സലോക്, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਰੇ ਜਨ ਉਥਾਰੈ ਦਬਿਓਹੁ ਸੁਤਿਆ ਗਈ ਵਿਹਾਇ ॥
re jan uthaarai dabiohu sutiaa gee vihaae |ഹേ മനുഷ്യാ, നീ ഒരു ദുഃസ്വപ്നത്താൽ പീഡിപ്പിക്കപ്പെട്ടു, നിദ്രയിൽ നിൻ്റെ ജീവിതം കടന്നുപോയി.
ਸਤਿਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਸੁਣਿ ਨ ਜਾਗਿਓ ਅੰਤਰਿ ਨ ਉਪਜਿਓ ਚਾਉ ॥
satigur kaa sabad sun na jaagio antar na upajio chaau |സാക്ഷാൽ ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദം കേട്ട് നീ ഉണർന്നില്ല; നിങ്ങളുടെ ഉള്ളിൽ നിങ്ങൾക്ക് പ്രചോദനമില്ല.
ਸਰੀਰੁ ਜਲਉ ਗੁਣ ਬਾਹਰਾ ਜੋ ਗੁਰ ਕਾਰ ਨ ਕਮਾਇ ॥
sareer jlau gun baaharaa jo gur kaar na kamaae |ഒരു ഗുണവുമില്ലാത്ത, ഗുരുവിനെ സേവിക്കാത്ത ആ ശരീരം കത്തുന്നു.
ਜਗਤੁ ਜਲੰਦਾ ਡਿਠੁ ਮੈ ਹਉਮੈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ॥
jagat jalandaa dditth mai haumai doojai bhaae |അഹംഭാവത്തിലും ദ്വന്ദ്വസ്നേഹത്തിലും ലോകം എരിഞ്ഞടങ്ങുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു.
ਨਾਨਕ ਗੁਰ ਸਰਣਾਈ ਉਬਰੇ ਸਚੁ ਮਨਿ ਸਬਦਿ ਧਿਆਇ ॥੧॥
naanak gur saranaaee ubare sach man sabad dhiaae |1|ഓ നാനാക്ക്, ഗുരുവിൻ്റെ സങ്കേതം തേടുന്നവർ രക്ഷിക്കപ്പെടുന്നു; അവരുടെ മനസ്സിൽ അവർ ശബാദിൻ്റെ യഥാർത്ഥ വചനം ധ്യാനിക്കുന്നു. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |മൂന്നാമത്തെ മെഹൽ:
ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਹਉਮੈ ਗਈ ਸੋਭਾਵੰਤੀ ਨਾਰਿ ॥
sabad rate haumai gee sobhaavantee naar |ശബാദിൻ്റെ വചനത്തോട് ഇണങ്ങി, ആത്മാവ്-വധു അഹംഭാവത്തിൽ നിന്ന് മുക്തി നേടുന്നു, അവൾ മഹത്വപ്പെടുന്നു.
ਪਿਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਸਦਾ ਚਲੈ ਤਾ ਬਨਿਆ ਸੀਗਾਰੁ ॥
pir kai bhaanai sadaa chalai taa baniaa seegaar |അവൾ അവൻ്റെ ഇഷ്ടത്തിൻ്റെ വഴിയിൽ സ്ഥിരതയോടെ നടന്നാൽ, അവൾ അലങ്കാരങ്ങളാൽ അലങ്കരിച്ചിരിക്കുന്നു.
ਸੇਜ ਸੁਹਾਵੀ ਸਦਾ ਪਿਰੁ ਰਾਵੈ ਹਰਿ ਵਰੁ ਪਾਇਆ ਨਾਰਿ ॥
sej suhaavee sadaa pir raavai har var paaeaa naar |അവളുടെ കിടക്ക മനോഹരമാകുന്നു, അവൾ നിരന്തരം തൻ്റെ ഭർത്താവിനെ ആസ്വദിക്കുന്നു; അവൾ കർത്താവിനെ തൻ്റെ ഭർത്താവായി പ്രാപിക്കുന്നു.
ਨਾ ਹਰਿ ਮਰੈ ਨ ਕਦੇ ਦੁਖੁ ਲਾਗੈ ਸਦਾ ਸੁਹਾਗਣਿ ਨਾਰਿ ॥
naa har marai na kade dukh laagai sadaa suhaagan naar |കർത്താവ് മരിക്കുന്നില്ല, അവൾ ഒരിക്കലും വേദന അനുഭവിക്കുന്നില്ല; അവൾ എന്നെന്നേക്കുമായി സന്തുഷ്ടയായ ആത്മ വധുവാണ്.
ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਮੇਲਿ ਲਈ ਗੁਰ ਕੈ ਹੇਤਿ ਪਿਆਰਿ ॥੨॥
naanak har prabh mel lee gur kai het piaar |2|ഓ നാനാക്ക്, കർത്താവായ ദൈവം അവളെ തന്നോട് കൂട്ടിച്ചേർക്കുന്നു; അവൾ ഗുരുവിനോടുള്ള സ്നേഹവും വാത്സല്യവും ഉൾക്കൊള്ളുന്നു. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਜਿਨਾ ਗੁਰੁ ਗੋਪਿਆ ਆਪਣਾ ਤੇ ਨਰ ਬੁਰਿਆਰੀ ॥
jinaa gur gopiaa aapanaa te nar buriaaree |ഗുരുവിനെ മറച്ചുവെക്കുകയും നിഷേധിക്കുകയും ചെയ്യുന്നവരാണ് ഏറ്റവും ദുഷ്ടന്മാർ.
ਹਰਿ ਜੀਉ ਤਿਨ ਕਾ ਦਰਸਨੁ ਨਾ ਕਰਹੁ ਪਾਪਿਸਟ ਹਤਿਆਰੀ ॥
har jeeo tin kaa darasan naa karahu paapisatt hatiaaree |കർത്താവേ, ഞാൻ അവരെ കാണാതിരിക്കട്ടെ; അവരാണ് ഏറ്റവും വലിയ പാപികളും കൊലപാതകികളും.
ਓਹਿ ਘਰਿ ਘਰਿ ਫਿਰਹਿ ਕੁਸੁਧ ਮਨਿ ਜਿਉ ਧਰਕਟ ਨਾਰੀ ॥
ohi ghar ghar fireh kusudh man jiau dharakatt naaree |അവർ ദുഷ്ടരും ഉപേക്ഷിക്കപ്പെട്ടവരുമായ സ്ത്രീകളെപ്പോലെ അശുദ്ധമായ മനസ്സുമായി വീടുതോറും അലഞ്ഞുനടക്കുന്നു.
ਵਡਭਾਗੀ ਸੰਗਤਿ ਮਿਲੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਵਾਰੀ ॥
vaddabhaagee sangat mile guramukh savaaree |എന്നാൽ വലിയ ഭാഗ്യത്താൽ, അവർ വിശുദ്ധ സംഘത്തെ കണ്ടുമുട്ടിയേക്കാം; ഗുരുമുഖന്മാരായി, അവർ പരിഷ്കരിക്കപ്പെടുന്നു.
ਹਰਿ ਮੇਲਹੁ ਸਤਿਗੁਰ ਦਇਆ ਕਰਿ ਗੁਰ ਕਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ॥੨੩॥
har melahu satigur deaa kar gur kau balihaaree |23|കർത്താവേ, ദയ കാണിക്കൂ, യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ കാണാൻ എന്നെ അനുവദിക്കൂ; ഞാൻ ഗുരുവിന് ബലിയാണ്. ||23||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |സലോക്, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਤੇ ਸੁਖੁ ਊਪਜੈ ਫਿਰਿ ਦੁਖੁ ਨ ਲਗੈ ਆਇ ॥
gur sevaa te sukh aoopajai fir dukh na lagai aae |ഗുരുവിനെ സേവിക്കുന്നതിലൂടെ ശാന്തി ഉണ്ടാകുന്നു, അപ്പോൾ ഒരാൾ വേദന അനുഭവിക്കുന്നില്ല.
ਜੰਮਣੁ ਮਰਣਾ ਮਿਟਿ ਗਇਆ ਕਾਲੈ ਕਾ ਕਿਛੁ ਨ ਬਸਾਇ ॥
jaman maranaa mitt geaa kaalai kaa kichh na basaae |ജനനമരണ ചക്രം അവസാനിക്കുന്നു, മരണത്തിന് മേൽ അധികാരമില്ല.
ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਮਨੁ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਸਚੇ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥
har setee man rav rahiaa sache rahiaa samaae |അവൻ്റെ മനസ്സ് കർത്താവിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നു, അവൻ യഥാർത്ഥ കർത്താവിൽ ലയിച്ചുനിൽക്കുന്നു.
ਨਾਨਕ ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ਤਿੰਨ ਕਉ ਜੋ ਚਲਨਿ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਇ ॥੧॥
naanak hau balihaaree tin kau jo chalan satigur bhaae |1|ഓ നാനാക്ക്, യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ ഹിതത്തിൻ്റെ വഴിയിൽ നടക്കുന്നവർക്ക് ഞാൻ ഒരു ത്യാഗമാണ്. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |മൂന്നാമത്തെ മെഹൽ:
ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਸੁਧੁ ਨ ਹੋਵਈ ਜੇ ਅਨੇਕ ਕਰੈ ਸੀਗਾਰ ॥
bin sabadai sudh na hovee je anek karai seegaar |ശബാദിൻ്റെ വചനം കൂടാതെ, ആത്മാവ്-വധു എല്ലാത്തരം അലങ്കാരങ്ങളാലും സ്വയം അലങ്കരിക്കപ്പെട്ടാലും, വിശുദ്ധി ലഭിക്കില്ല.