ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്

പേജ് - 1420

ਚਾਰੇ ਕੁੰਡਾ ਝੋਕਿ ਵਰਸਦਾ ਬੂੰਦ ਪਵੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥

chaare kunddaa jhok varasadaa boond pavai sahaj subhaae |

മേഘങ്ങൾ കനത്തതാണ്, താഴ്ന്ന് തൂങ്ങിക്കിടക്കുന്നു, എല്ലാ ഭാഗത്തുനിന്നും മഴ പെയ്യുന്നു; മഴത്തുള്ളി സ്വാഭാവികമായി ലഭിക്കുന്നു.

ਜਲ ਹੀ ਤੇ ਸਭ ਊਪਜੈ ਬਿਨੁ ਜਲ ਪਿਆਸ ਨ ਜਾਇ ॥

jal hee te sabh aoopajai bin jal piaas na jaae |

വെള്ളത്തിൽ നിന്ന്, എല്ലാം ഉത്പാദിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു; വെള്ളമില്ലാതെ ദാഹം ശമിക്കുന്നില്ല.

ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਜਲੁ ਜਿਨਿ ਪੀਆ ਤਿਸੁ ਭੂਖ ਨ ਲਾਗੈ ਆਇ ॥੫੫॥

naanak har jal jin peea tis bhookh na laagai aae |55|

നാനാക്ക്, ഭഗവാൻ്റെ ജലം കുടിക്കുന്നവന് ഇനി ഒരിക്കലും വിശപ്പ് തോന്നുകയില്ല. ||55||

ਬਾਬੀਹਾ ਤੂੰ ਸਹਜਿ ਬੋਲਿ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸੁਭਾਇ ॥

baabeehaa toon sahaj bol sachai sabad subhaae |

ഓ മഴപ്പക്ഷി, സ്വാഭാവികമായ സമാധാനത്തോടും സമനിലയോടും കൂടി, ദൈവത്തിൻ്റെ യഥാർത്ഥ വചനമായ ശബാദ് സംസാരിക്കുക.

ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਤੇਰੈ ਨਾਲਿ ਹੈ ਸਤਿਗੁਰਿ ਦੀਆ ਦਿਖਾਇ ॥

sabh kichh terai naal hai satigur deea dikhaae |

എല്ലാം നിങ്ങളോടൊപ്പമുണ്ട്; യഥാർത്ഥ ഗുരു നിങ്ങൾക്ക് ഇത് കാണിച്ചുതരും.

ਆਪੁ ਪਛਾਣਹਿ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਮਿਲੈ ਵੁਠਾ ਛਹਬਰ ਲਾਇ ॥

aap pachhaaneh preetam milai vutthaa chhahabar laae |

അതിനാൽ നിങ്ങളെത്തന്നെ മനസ്സിലാക്കുക, നിങ്ങളുടെ പ്രിയപ്പെട്ടവരെ കണ്ടുമുട്ടുക. അവൻ്റെ കൃപ പ്രവാഹമായി പെയ്യും.

ਝਿਮਿ ਝਿਮਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਵਰਸਦਾ ਤਿਸਨਾ ਭੁਖ ਸਭ ਜਾਇ ॥

jhim jhim amrit varasadaa tisanaa bhukh sabh jaae |

തുള്ളി തുള്ളിയായി, അംബ്രോസിയൽ അമൃത് മൃദുവായി, സൌമ്യമായി പെയ്യുന്നു; ദാഹവും വിശപ്പും പൂർണ്ണമായും ഇല്ലാതാകുന്നു.

ਕੂਕ ਪੁਕਾਰ ਨ ਹੋਵਈ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਇ ॥

kook pukaar na hovee jotee jot milaae |

നിങ്ങളുടെ നിലവിളികളും നിലവിളികളും നിലച്ചിരിക്കുന്നു; നിങ്ങളുടെ പ്രകാശം വെളിച്ചത്തിൽ ലയിക്കും.

ਨਾਨਕ ਸੁਖਿ ਸਵਨਿੑ ਸੋਹਾਗਣੀ ਸਚੈ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇ ॥੫੬॥

naanak sukh savani sohaaganee sachai naam samaae |56|

ഓ നാനാക്ക്, സന്തോഷമുള്ള ആത്മ വധുക്കൾ സമാധാനത്തോടെ ഉറങ്ങുന്നു; അവർ യഥാർത്ഥ നാമത്തിൽ ലയിച്ചിരിക്കുന്നു. ||56||

ਧੁਰਹੁ ਖਸਮਿ ਭੇਜਿਆ ਸਚੈ ਹੁਕਮਿ ਪਠਾਇ ॥

dhurahu khasam bhejiaa sachai hukam patthaae |

ആദിമ നാഥനും യജമാനനും തൻ്റെ കൽപ്പനയുടെ യഥാർത്ഥ ഹുകം അയച്ചു.

ਇੰਦੁ ਵਰਸੈ ਦਇਆ ਕਰਿ ਗੂੜੑੀ ਛਹਬਰ ਲਾਇ ॥

eind varasai deaa kar goorraee chhahabar laae |

ഇന്ദ്രൻ കാരുണ്യപൂർവ്വം മഴ പെയ്യുന്നു.

ਬਾਬੀਹੇ ਤਨਿ ਮਨਿ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ਜਾਂ ਤਤੁ ਬੂੰਦ ਮੁਹਿ ਪਾਇ ॥

baabeehe tan man sukh hoe jaan tat boond muhi paae |

മഴപ്പക്ഷിയുടെ ശരീരവും മനസ്സും സന്തോഷത്തിലാണ്. മഴത്തുള്ളി വായിൽ വീഴുമ്പോൾ മാത്രം.

ਅਨੁ ਧਨੁ ਬਹੁਤਾ ਉਪਜੈ ਧਰਤੀ ਸੋਭਾ ਪਾਇ ॥

an dhan bahutaa upajai dharatee sobhaa paae |

ധാന്യം ഉയരത്തിൽ വളരുന്നു, സമ്പത്ത് വർദ്ധിക്കുന്നു, ഭൂമി സൗന്ദര്യത്താൽ അലങ്കരിച്ചിരിക്കുന്നു.

ਅਨਦਿਨੁ ਲੋਕੁ ਭਗਤਿ ਕਰੇ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸਮਾਇ ॥

anadin lok bhagat kare gur kai sabad samaae |

രാവും പകലും ഭക്തിപൂർവ്വം ഭഗവാനെ ആരാധിക്കുകയും ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിൽ ലയിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਆਪੇ ਸਚਾ ਬਖਸਿ ਲਏ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਕਰੈ ਰਜਾਇ ॥

aape sachaa bakhas le kar kirapaa karai rajaae |

യഥാർത്ഥ കർത്താവ് തന്നെ അവരോട് ക്ഷമിക്കുകയും തൻ്റെ കാരുണ്യത്താൽ അവരെ വർഷിക്കുകയും തൻ്റെ ഇഷ്ടപ്രകാരം നടക്കാൻ അവരെ നയിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਹੁ ਕਾਮਣੀ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸਮਾਇ ॥

har gun gaavahu kaamanee sachai sabad samaae |

വധുക്കളേ, കർത്താവിൻ്റെ മഹത്വമുള്ള സ്തുതികൾ പാടുക, അവൻ്റെ ശബ്ദത്തിൻ്റെ യഥാർത്ഥ വചനത്തിൽ മുഴുകുക.

ਭੈ ਕਾ ਸਹਜੁ ਸੀਗਾਰੁ ਕਰਿਹੁ ਸਚਿ ਰਹਹੁ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥

bhai kaa sahaj seegaar karihu sach rahahu liv laae |

ദൈവഭയം നിങ്ങളുടെ അലങ്കാരമായിരിക്കട്ടെ, യഥാർത്ഥ കർത്താവിനോട് സ്നേഹപൂർവ്വം ഇണങ്ങി നിൽക്കുക.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੋ ਮਨਿ ਵਸੈ ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਲਏ ਛਡਾਇ ॥੫੭॥

naanak naamo man vasai har daragah le chhaddaae |57|

നാനാക്ക്, നാമം മനസ്സിൽ വസിക്കുന്നു, മർത്യൻ ഭഗവാൻ്റെ കോടതിയിൽ രക്ഷിക്കപ്പെടുന്നു. ||57||

ਬਾਬੀਹਾ ਸਗਲੀ ਧਰਤੀ ਜੇ ਫਿਰਹਿ ਊਡਿ ਚੜਹਿ ਆਕਾਸਿ ॥

baabeehaa sagalee dharatee je fireh aoodd charreh aakaas |

മഴപ്പക്ഷി ഭൂമിയിലാകെ അലഞ്ഞുനടക്കുന്നു, ആകാശത്തിലൂടെ ഉയരത്തിൽ പറക്കുന്നു.

ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਜਲੁ ਪਾਈਐ ਚੂਕੈ ਭੂਖ ਪਿਆਸ ॥

satigur miliaai jal paaeeai chookai bhookh piaas |

പക്ഷേ, അത് യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ കാണുമ്പോൾ മാത്രമേ അതിന് ഒരു തുള്ളി വെള്ളം ലഭിക്കുന്നുള്ളൂ, തുടർന്ന് അതിൻ്റെ വിശപ്പും ദാഹവും ശമിക്കുന്നു.

ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਸਭੁ ਤਿਸ ਕਾ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਤਿਸ ਕੈ ਪਾਸਿ ॥

jeeo pindd sabh tis kaa sabh kichh tis kai paas |

ആത്മാവും ശരീരവും എല്ലാം അവനുള്ളതാണ്; എല്ലാം അവൻ്റേതാണ്.

ਵਿਣੁ ਬੋਲਿਆ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਜਾਣਦਾ ਕਿਸੁ ਆਗੈ ਕੀਚੈ ਅਰਦਾਸਿ ॥

vin boliaa sabh kichh jaanadaa kis aagai keechai aradaas |

അവൻ പറയാതെ തന്നെ എല്ലാം അറിയുന്നു; നമ്മുടെ പ്രാർത്ഥന ആരോടാണ് സമർപ്പിക്കേണ്ടത്?

ਨਾਨਕ ਘਟਿ ਘਟਿ ਏਕੋ ਵਰਤਦਾ ਸਬਦਿ ਕਰੇ ਪਰਗਾਸ ॥੫੮॥

naanak ghatt ghatt eko varatadaa sabad kare paragaas |58|

ഓ നാനാക്ക്, ഏകനായ ഭഗവാൻ എല്ലാ ഹൃദയങ്ങളിലും വ്യാപിച്ചുകിടക്കുന്നു; ശബ്ദത്തിൻ്റെ വചനം പ്രകാശം നൽകുന്നു. ||58||

ਨਾਨਕ ਤਿਸੈ ਬਸੰਤੁ ਹੈ ਜਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸਮਾਇ ॥

naanak tisai basant hai ji satigur sev samaae |

ഓ നാനാക്ക്, യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ സേവിക്കുന്നവൻ്റെ അടുത്ത് വസന്തകാലം വരുന്നു.

ਹਰਿ ਵੁਠਾ ਮਨੁ ਤਨੁ ਸਭੁ ਪਰਫੜੈ ਸਭੁ ਜਗੁ ਹਰੀਆਵਲੁ ਹੋਇ ॥੫੯॥

har vutthaa man tan sabh parafarrai sabh jag hareeaaval hoe |59|

കർത്താവ് അവൻ്റെ കരുണ അവൻ്റെ മേൽ വർഷിപ്പിക്കുന്നു, അവൻ്റെ മനസ്സും ശരീരവും പൂർണ്ണമായി പൂക്കുന്നു; ലോകം മുഴുവൻ പച്ചപ്പുള്ളതും പുനരുജ്ജീവിപ്പിക്കുന്നതുമാണ്. ||59||