ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 1058
ਸਦਾ ਕਾਰਜੁ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਸੁਹੇਲਾ ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਕਾਰਜੁ ਕੇਹਾ ਹੇ ॥੭॥
sadaa kaaraj sach naam suhelaa bin sabadai kaaraj kehaa he |7|യഥാർത്ഥ നാമത്തിലൂടെ, ഒരാളുടെ പ്രവർത്തനങ്ങൾ എന്നെന്നേക്കുമായി അലങ്കരിക്കപ്പെടുന്നു. ശബ്ദമില്ലാതെ, ആർക്കും എന്തുചെയ്യാൻ കഴിയും? ||7||
ਖਿਨ ਮਹਿ ਹਸੈ ਖਿਨ ਮਹਿ ਰੋਵੈ ॥
khin meh hasai khin meh rovai |ഒരു നിമിഷം, അവൻ ചിരിക്കുന്നു, അടുത്ത നിമിഷം, അവൻ കരയുന്നു.
ਦੂਜੀ ਦੁਰਮਤਿ ਕਾਰਜੁ ਨ ਹੋਵੈ ॥
doojee duramat kaaraj na hovai |ദ്വന്ദ്വവും ദുഷിച്ച ചിന്തയും കാരണം അവൻ്റെ കാര്യങ്ങൾ പരിഹരിക്കപ്പെടുന്നില്ല.
ਸੰਜੋਗੁ ਵਿਜੋਗੁ ਕਰਤੈ ਲਿਖਿ ਪਾਏ ਕਿਰਤੁ ਨ ਚਲੈ ਚਲਾਹਾ ਹੇ ॥੮॥
sanjog vijog karatai likh paae kirat na chalai chalaahaa he |8|ഐക്യവും വേർപിരിയലും സ്രഷ്ടാവ് മുൻകൂട്ടി നിശ്ചയിച്ചതാണ്. ഇതിനകം ചെയ്ത നടപടികൾ തിരിച്ചെടുക്കാൻ കഴിയില്ല. ||8||
ਜੀਵਨ ਮੁਕਤਿ ਗੁਰਸਬਦੁ ਕਮਾਏ ॥
jeevan mukat gurasabad kamaae |ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിൽ ജീവിക്കുന്ന ഒരാൾ ജീവൻ മുക്തനാകുന്നു - ജീവിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ തന്നെ മുക്തനായി.
ਹਰਿ ਸਿਉ ਸਦ ਹੀ ਰਹੈ ਸਮਾਏ ॥
har siau sad hee rahai samaae |അവൻ എന്നേക്കും കർത്താവിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നു.
ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ਹਉਮੈ ਰੋਗੁ ਨ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੯॥
gur kirapaa te milai vaddiaaee haumai rog na taahaa he |9|ഗുരുവിൻ്റെ കൃപയാൽ, മഹത്തായ മഹത്വത്താൽ ഒരുവൻ അനുഗ്രഹിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു; അഹംഭാവം എന്ന രോഗം അവനെ ബാധിച്ചിട്ടില്ല. ||9||
ਰਸ ਕਸ ਖਾਏ ਪਿੰਡੁ ਵਧਾਏ ॥
ras kas khaae pindd vadhaae |സ്വാദിഷ്ടമായ പലഹാരങ്ങൾ കഴിച്ച് അവൻ തൻ്റെ ശരീരം തടിക്കുന്നു
ਭੇਖ ਕਰੈ ਗੁਰਸਬਦੁ ਨ ਕਮਾਏ ॥
bhekh karai gurasabad na kamaae |കൂടാതെ മതപരമായ വസ്ത്രങ്ങൾ ധരിക്കുന്നു, പക്ഷേ അവൻ ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിൽ ജീവിക്കുന്നില്ല.
ਅੰਤਰਿ ਰੋਗੁ ਮਹਾ ਦੁਖੁ ਭਾਰੀ ਬਿਸਟਾ ਮਾਹਿ ਸਮਾਹਾ ਹੇ ॥੧੦॥
antar rog mahaa dukh bhaaree bisattaa maeh samaahaa he |10|അവൻ്റെ അസ്തിത്വത്തിൻ്റെ അണുകേന്ദ്രത്തോടൊപ്പം വലിയ രോഗമാണ്; അവൻ കഠിനമായ വേദന അനുഭവിക്കുന്നു, ഒടുവിൽ വളത്തിൽ മുങ്ങുന്നു. ||10||
ਬੇਦ ਪੜਹਿ ਪੜਿ ਬਾਦੁ ਵਖਾਣਹਿ ॥
bed parreh parr baad vakhaaneh |അവൻ വേദങ്ങൾ വായിക്കുകയും പഠിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു, അവയെക്കുറിച്ച് വാദിക്കുന്നു;
ਘਟ ਮਹਿ ਬ੍ਰਹਮੁ ਤਿਸੁ ਸਬਦਿ ਨ ਪਛਾਣਹਿ ॥
ghatt meh braham tis sabad na pachhaaneh |ദൈവം സ്വന്തം ഹൃദയത്തിൽ ഉണ്ട്, എന്നാൽ അവൻ ശബ്ദത്തിൻ്റെ വചനം തിരിച്ചറിയുന്നില്ല.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਤਤੁ ਬਿਲੋਵੈ ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਰਸੁ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੧੧॥
guramukh hovai su tat bilovai rasanaa har ras taahaa he |11|ഗുരുമുഖനായി മാറുന്ന ഒരാൾ യാഥാർത്ഥ്യത്തിൻ്റെ സത്തയെ ചവിട്ടിമെതിക്കുന്നു; അവൻ്റെ നാവ് ഭഗവാൻ്റെ മഹത്തായ സാരാംശം ആസ്വദിക്കുന്നു. ||11||
ਘਰਿ ਵਥੁ ਛੋਡਹਿ ਬਾਹਰਿ ਧਾਵਹਿ ॥
ghar vath chhoddeh baahar dhaaveh |സ്വന്തം ഹൃദയത്തിനുള്ളിലെ വസ്തുവിനെ ഉപേക്ഷിച്ചവർ പുറത്ത് അലയുന്നു.
ਮਨਮੁਖ ਅੰਧੇ ਸਾਦੁ ਨ ਪਾਵਹਿ ॥
manamukh andhe saad na paaveh |അന്ധന്മാരും സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ളവരുമായ മന്മുഖർ ദൈവത്തിൻ്റെ രസം ആസ്വദിക്കുന്നില്ല.
ਅਨ ਰਸ ਰਾਤੀ ਰਸਨਾ ਫੀਕੀ ਬੋਲੇ ਹਰਿ ਰਸੁ ਮੂਲਿ ਨ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੧੨॥
an ras raatee rasanaa feekee bole har ras mool na taahaa he |12|മറ്റൊരാളുടെ രുചിയിൽ മുഴുകിയ അവരുടെ നാവുകൾ രുചിയില്ലാത്തതും വൃത്തികെട്ടതുമായ വാക്കുകൾ സംസാരിക്കുന്നു. അവർ ഒരിക്കലും ഭഗവാൻ്റെ മഹത്തായ സത്ത ആസ്വദിക്കുന്നില്ല. ||12||
ਮਨਮੁਖ ਦੇਹੀ ਭਰਮੁ ਭਤਾਰੋ ॥
manamukh dehee bharam bhataaro |സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖന് തൻ്റെ ഇണയെ സംബന്ധിച്ച് സംശയമുണ്ട്.
ਦੁਰਮਤਿ ਮਰੈ ਨਿਤ ਹੋਇ ਖੁਆਰੋ ॥
duramat marai nit hoe khuaaro |അവൻ ദുഷിച്ച ചിന്തയാൽ മരിക്കുന്നു, എന്നേക്കും കഷ്ടപ്പെടുന്നു.
ਕਾਮਿ ਕ੍ਰੋਧਿ ਮਨੁ ਦੂਜੈ ਲਾਇਆ ਸੁਪਨੈ ਸੁਖੁ ਨ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੧੩॥
kaam krodh man doojai laaeaa supanai sukh na taahaa he |13|അവൻ്റെ മനസ്സ് ലൈംഗികാഭിലാഷം, കോപം, ദ്വന്ദ്വം എന്നിവയുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു, സ്വപ്നങ്ങളിൽ പോലും അവൻ സമാധാനം കണ്ടെത്തുന്നില്ല. ||13||
ਕੰਚਨ ਦੇਹੀ ਸਬਦੁ ਭਤਾਰੋ ॥
kanchan dehee sabad bhataaro |ശബാദിൻ്റെ വചനം അതിൻ്റെ ഇണയായി ശരീരം സ്വർണ്ണമായിത്തീരുന്നു.
ਅਨਦਿਨੁ ਭੋਗ ਭੋਗੇ ਹਰਿ ਸਿਉ ਪਿਆਰੋ ॥
anadin bhog bhoge har siau piaaro |രാവും പകലും, ആസ്വാദനങ്ങൾ ആസ്വദിച്ച്, കർത്താവിനെ സ്നേഹിക്കുക.
ਮਹਲਾ ਅੰਦਰਿ ਗੈਰ ਮਹਲੁ ਪਾਏ ਭਾਣਾ ਬੁਝਿ ਸਮਾਹਾ ਹੇ ॥੧੪॥
mahalaa andar gair mahal paae bhaanaa bujh samaahaa he |14|സ്വയം എന്ന മാളികയ്ക്കുള്ളിൽ, ഈ മാളികയെ മറികടക്കുന്ന ഭഗവാനെ ഒരാൾ കണ്ടെത്തുന്നു. അവൻ്റെ ഇഷ്ടം മനസ്സിലാക്കി നാം അവനിൽ ലയിക്കുന്നു. ||14||
ਆਪੇ ਦੇਵੈ ਦੇਵਣਹਾਰਾ ॥
aape devai devanahaaraa |മഹാനായ ദാതാവ് തന്നെ നൽകുന്നു.
ਤਿਸੁ ਆਗੈ ਨਹੀ ਕਿਸੈ ਕਾ ਚਾਰਾ ॥
tis aagai nahee kisai kaa chaaraa |അവനെതിരെ നിൽക്കാൻ ആർക്കും അധികാരമില്ല.
ਆਪੇ ਬਖਸੇ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਏ ਤਿਸ ਦਾ ਸਬਦੁ ਅਥਾਹਾ ਹੇ ॥੧੫॥
aape bakhase sabad milaae tis daa sabad athaahaa he |15|അവൻ തന്നെ ക്ഷമിക്കുകയും ശബാദുമായി നമ്മെ ഒന്നിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു; അവൻ്റെ ശബ്ദത്തിൻ്റെ വചനം അവ്യക്തമാണ്. ||15||
ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਸਭੁ ਹੈ ਤਿਸੁ ਕੇਰਾ ॥
jeeo pindd sabh hai tis keraa |ശരീരവും ആത്മാവും എല്ലാം അവനുള്ളതാണ്.
ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਠਾਕੁਰੁ ਮੇਰਾ ॥
sachaa saahib tthaakur meraa |യഥാർത്ഥ കർത്താവ് എൻ്റെ ഏക നാഥനും യജമാനനുമാണ്.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਬਾਣੀ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਹਰਿ ਜਪੁ ਜਾਪਿ ਸਮਾਹਾ ਹੇ ॥੧੬॥੫॥੧੪॥
naanak gurabaanee har paaeaa har jap jaap samaahaa he |16|5|14|ഓ നാനാക്ക്, ഗുരുവിൻ്റെ ബാനിയുടെ വചനത്തിലൂടെ ഞാൻ ഭഗവാനെ കണ്ടെത്തി. ഭഗവാൻ്റെ ജപം ചൊല്ലി ഞാൻ അവനിൽ ലയിക്കുന്നു. ||16||5||14||
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥
maaroo mahalaa 3 |മാരൂ, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਦ ਬੇਦ ਬੀਚਾਰੁ ॥
guramukh naad bed beechaar |വേദങ്ങൾക്കുപകരം നാദിൻ്റെ ശബ്ദപ്രവാഹത്തെക്കുറിച്ചാണ് ഗുരുമുഖ് ചിന്തിക്കുന്നത്.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ਆਪਾਰੁ ॥
guramukh giaan dhiaan aapaar |ഗുരുമുഖൻ അനന്തമായ ആത്മീയ ജ്ഞാനവും ധ്യാനവും നേടുന്നു.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਾਰ ਕਰੇ ਪ੍ਰਭ ਭਾਵੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪੂਰਾ ਪਾਇਦਾ ॥੧॥
guramukh kaar kare prabh bhaavai guramukh pooraa paaeidaa |1|ഗുർമുഖ് ദൈവഹിതത്തിന് അനുസൃതമായി പ്രവർത്തിക്കുന്നു; ഗുരുമുഖൻ പൂർണത കണ്ടെത്തുന്നു. ||1||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਨੂਆ ਉਲਟਿ ਪਰਾਵੈ ॥
guramukh manooaa ulatt paraavai |ഗുർമുഖിൻ്റെ മനസ്സ് ലോകത്തിൽ നിന്ന് അകന്നുപോകുന്നു.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਬਾਣੀ ਨਾਦੁ ਵਜਾਵੈ ॥
guramukh baanee naad vajaavai |ഗുരുവിൻ്റെ ബാനിയുടെ ശബ്ദ പ്രവാഹമായ നാദിനെ ഗുരുമുഖം പ്രകമ്പനം കൊള്ളിക്കുന്നു.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚਿ ਰਤੇ ਬੈਰਾਗੀ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਪਾਇਦਾ ॥੨॥
guramukh sach rate bairaagee nij ghar vaasaa paaeidaa |2|സത്യത്തോട് ഇണങ്ങിച്ചേർന്ന ഗുർമുഖ്, വേർപിരിഞ്ഞ് നിലകൊള്ളുന്നു, ഉള്ളിൽ ആഴത്തിൽ സ്വയം എന്ന ഭവനത്തിൽ വസിക്കുന്നു. ||2||
ਗੁਰ ਕੀ ਸਾਖੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਭਾਖੀ ॥
gur kee saakhee amrit bhaakhee |ഞാൻ ഗുരുവിൻ്റെ അംബ്രോസിയൽ പഠിപ്പിക്കലുകൾ സംസാരിക്കുന്നു.
ਸਚੈ ਸਬਦੇ ਸਚੁ ਸੁਭਾਖੀ ॥
sachai sabade sach subhaakhee |ശബാദിലെ യഥാർത്ഥ വചനത്തിലൂടെ ഞാൻ സ്നേഹപൂർവ്വം സത്യം ജപിക്കുന്നു.
ਸਦਾ ਸਚਿ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਮਨੁ ਮੇਰਾ ਸਚੇ ਸਚਿ ਸਮਾਇਦਾ ॥੩॥
sadaa sach rang raataa man meraa sache sach samaaeidaa |3|സത്യനാഥൻ്റെ സ്നേഹത്താൽ എൻ്റെ മനസ്സ് എന്നേക്കും നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു. ഞാൻ സത്യത്തിൻ്റെ സത്യത്തിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നു. ||3||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਸਤ ਸਰਿ ਨਾਵੈ ॥
guramukh man niramal sat sar naavai |സത്യത്തിൻ്റെ കുളത്തിൽ കുളിക്കുന്ന ഗുരുമുഖൻ്റെ മനസ്സ് കളങ്കരഹിതവും ശുദ്ധവുമാണ്.
ਮੈਲੁ ਨ ਲਾਗੈ ਸਚਿ ਸਮਾਵੈ ॥
mail na laagai sach samaavai |ഒരു മാലിന്യവും അവനിൽ ചേരുന്നില്ല; അവൻ യഥാർത്ഥ കർത്താവിൽ ലയിക്കുന്നു.
ਸਚੋ ਸਚੁ ਕਮਾਵੈ ਸਦ ਹੀ ਸਚੀ ਭਗਤਿ ਦ੍ਰਿੜਾਇਦਾ ॥੪॥
sacho sach kamaavai sad hee sachee bhagat drirraaeidaa |4|അവൻ സത്യമായും എന്നേക്കും സത്യമായി പ്രവർത്തിക്കുന്നു; യഥാർത്ഥ ഭക്തി അവനിൽ സന്നിവേശിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു. ||4||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੁ ਬੈਣੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੁ ਨੈਣੀ ॥
guramukh sach bainee guramukh sach nainee |സത്യമാണ് ഗുരുമുഖൻ്റെ പ്രസംഗം; ഗുരുമുഖൻ്റെ കണ്ണുകൾ സത്യമാണ്.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੁ ਕਮਾਵੈ ਕਰਣੀ ॥
guramukh sach kamaavai karanee |ഗുരുമുഖൻ സത്യത്തെ പരിശീലിക്കുകയും ജീവിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਸਦ ਹੀ ਸਚੁ ਕਹੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਅਵਰਾ ਸਚੁ ਕਹਾਇਦਾ ॥੫॥
sad hee sach kahai din raatee avaraa sach kahaaeidaa |5|അവൻ രാവും പകലും എന്നേക്കും സത്യം സംസാരിക്കുന്നു, സത്യം സംസാരിക്കാൻ മറ്റുള്ളവരെ പ്രചോദിപ്പിക്കുന്നു. ||5||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੀ ਊਤਮ ਬਾਣੀ ॥
guramukh sachee aootam baanee |സത്യവും ഉന്നതവുമാണ് ഗുർമുഖിൻ്റെ സംസാരം.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੋ ਸਚੁ ਵਖਾਣੀ ॥
guramukh sacho sach vakhaanee |ഗുരുമുഖൻ സത്യം സംസാരിക്കുന്നു, സത്യം മാത്രം.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦ ਸੇਵਹਿ ਸਚੋ ਸਚਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਇਦਾ ॥੬॥
guramukh sad seveh sacho sachaa guramukh sabad sunaaeidaa |6|ഗുർമുഖ് എന്നേക്കും സത്യത്തിൻ്റെ സത്യത്തെ സേവിക്കുന്നു; ഗുർമുഖ് ശബ്ദത്തിൻ്റെ വചനം പ്രഖ്യാപിക്കുന്നു. ||6||