ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 125
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜੀਵੈ ਮਰੈ ਪਰਵਾਣੁ ॥
guramukh jeevai marai paravaan |ജീവിതത്തിലും മരണത്തിലും ഗുരുമുഖന്മാർ ആഘോഷിക്കപ്പെടുന്നു.
ਆਰਜਾ ਨ ਛੀਜੈ ਸਬਦੁ ਪਛਾਣੁ ॥
aarajaa na chheejai sabad pachhaan |അവരുടെ ജീവിതം പാഴായില്ല; അവർ ശബാദിൻ്റെ വചനം മനസ്സിലാക്കുന്നു.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਰੈ ਨ ਕਾਲੁ ਨ ਖਾਏ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੨॥
guramukh marai na kaal na khaae guramukh sach samaavaniaa |2|ഗുരുമുഖന്മാർ മരിക്കുന്നില്ല; അവ മരണത്താൽ നശിപ്പിക്കപ്പെടുന്നില്ല. ഗുരുമുഖന്മാർ യഥാർത്ഥ ഭഗവാനിൽ ലയിച്ചിരിക്കുന്നു. ||2||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਦਰਿ ਸੋਭਾ ਪਾਏ ॥
guramukh har dar sobhaa paae |ഗുരുമുഖന്മാർ ഭഗവാൻ്റെ കോടതിയിൽ ആദരിക്കപ്പെടുന്നു.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਏ ॥
guramukh vichahu aap gavaae |ഗുർമുഖുകൾ ഉള്ളിൽ നിന്ന് സ്വാർത്ഥതയും അഹങ്കാരവും ഇല്ലാതാക്കുന്നു.
ਆਪਿ ਤਰੈ ਕੁਲ ਸਗਲੇ ਤਾਰੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਨਮੁ ਸਵਾਰਣਿਆ ॥੩॥
aap tarai kul sagale taare guramukh janam savaaraniaa |3|അവർ സ്വയം രക്ഷിക്കുന്നു, അവരുടെ എല്ലാ കുടുംബങ്ങളെയും പൂർവ്വികരെയും രക്ഷിക്കുന്നു. ഗുരുമുഖന്മാർ അവരുടെ ജീവൻ വീണ്ടെടുക്കുന്നു. ||3||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਦੁਖੁ ਕਦੇ ਨ ਲਗੈ ਸਰੀਰਿ ॥
guramukh dukh kade na lagai sareer |ഗുരുമുഖന്മാർ ഒരിക്കലും ശാരീരിക വേദന അനുഭവിക്കുന്നില്ല.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਉਮੈ ਚੂਕੈ ਪੀਰ ॥
guramukh haumai chookai peer |ഗുരുമുഖന്മാർക്ക് അഹന്തയുടെ വേദന എടുത്തുകളഞ്ഞു.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਫਿਰਿ ਮੈਲੁ ਨ ਲਾਗੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੪॥
guramukh man niramal fir mail na laagai guramukh sahaj samaavaniaa |4|ഗുർമുഖുകളുടെ മനസ്സ് കളങ്കരഹിതവും ശുദ്ധവുമാണ്; ഒരു മാലിന്യവും ഇനി ഒരിക്കലും അവയിൽ പറ്റിനിൽക്കുകയില്ല. ഗുർമുഖുകൾ സ്വർഗീയ സമാധാനത്തിൽ ലയിക്കുന്നു. ||4||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ॥
guramukh naam milai vaddiaaee |ഗുരുമുഖന്മാർ നാമത്തിൻ്റെ മഹത്വം നേടുന്നു.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਸੋਭਾ ਪਾਈ ॥
guramukh gun gaavai sobhaa paaee |ഗുരുമുഖന്മാർ ഭഗവാൻ്റെ മഹത്തായ സ്തുതികൾ ആലപിക്കുകയും ബഹുമാനം നേടുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਸਦਾ ਅਨੰਦਿ ਰਹੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦੁ ਕਰਾਵਣਿਆ ॥੫॥
sadaa anand rahai din raatee guramukh sabad karaavaniaa |5|അവർ രാവും പകലും എന്നേക്കും ആനന്ദത്തിൽ കഴിയുന്നു. ഗുരുമുഖന്മാർ ശബാദിൻ്റെ വചനം പ്രയോഗിക്കുന്നു. ||5||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਅਨਦਿਨੁ ਸਬਦੇ ਰਾਤਾ ॥
guramukh anadin sabade raataa |ഗുർമുഖുകൾ രാത്രിയും പകലും ശബ്ദവുമായി ഇണങ്ങിച്ചേരുന്നു.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜੁਗ ਚਾਰੇ ਹੈ ਜਾਤਾ ॥
guramukh jug chaare hai jaataa |ഗുരുമുഖന്മാർ നാല് യുഗങ്ങളായി അറിയപ്പെടുന്നു.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਸਦਾ ਨਿਰਮਲੁ ਸਬਦੇ ਭਗਤਿ ਕਰਾਵਣਿਆ ॥੬॥
guramukh gun gaavai sadaa niramal sabade bhagat karaavaniaa |6|ഗുർമുഖന്മാർ എപ്പോഴും നിഷ്കളങ്കനായ ഭഗവാൻ്റെ മഹത്വമുള്ള സ്തുതികൾ പാടുന്നു. ശബാദിലൂടെ അവർ ഭക്തിനിർഭരമായ ആരാധന നടത്തുന്നു. ||6||
ਬਾਝੁ ਗੁਰੂ ਹੈ ਅੰਧ ਅੰਧਾਰਾ ॥
baajh guroo hai andh andhaaraa |ഗുരു ഇല്ലെങ്കിൽ ഇരുട്ട് മാത്രം.
ਜਮਕਾਲਿ ਗਰਠੇ ਕਰਹਿ ਪੁਕਾਰਾ ॥
jamakaal garatthe kareh pukaaraa |മരണത്തിൻ്റെ ദൂതൻ പിടികൂടി, ആളുകൾ നിലവിളിക്കുകയും നിലവിളിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਅਨਦਿਨੁ ਰੋਗੀ ਬਿਸਟਾ ਕੇ ਕੀੜੇ ਬਿਸਟਾ ਮਹਿ ਦੁਖੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੭॥
anadin rogee bisattaa ke keerre bisattaa meh dukh paavaniaa |7|രാവും പകലും അവർ രോഗബാധിതരാണ്, ചാണകത്തിലെ പുഴുക്കളെപ്പോലെ, ചാണകത്തിൽ അവർ വേദന സഹിക്കുന്നു. ||7||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੇ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ॥
guramukh aape kare karaae |ഭഗവാൻ മാത്രമേ പ്രവർത്തിക്കുകയുള്ളൂവെന്നും മറ്റുള്ളവരെ പ്രവർത്തിക്കാൻ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നുവെന്നും ഗുരുമുഖന്മാർക്കറിയാം.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਿਰਦੈ ਵੁਠਾ ਆਪਿ ਆਏ ॥
guramukh hiradai vutthaa aap aae |ഗുരുമുഖന്മാരുടെ ഹൃദയത്തിൽ ഭഗവാൻ തന്നെ കുടികൊള്ളുന്നു.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਪਾਵਣਿਆ ॥੮॥੨੫॥੨੬॥
naanak naam milai vaddiaaee poore gur te paavaniaa |8|25|26|ഓ നാനാക്ക്, നാമത്തിലൂടെ മഹത്വം ലഭിക്കുന്നു. തികഞ്ഞ ഗുരുവിൽ നിന്നാണ് അത് ലഭിക്കുന്നത്. ||8||25||26||
ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥
maajh mahalaa 3 |മാജ്, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਏਕਾ ਜੋਤਿ ਜੋਤਿ ਹੈ ਸਰੀਰਾ ॥
ekaa jot jot hai sareeraa |എല്ലാ ശരീരങ്ങളുടെയും പ്രകാശമാണ് ഏക പ്രകാശം.
ਸਬਦਿ ਦਿਖਾਏ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ॥
sabad dikhaae satigur pooraa |തികഞ്ഞ യഥാർത്ഥ ഗുരു ശബ്ദത്തിൻ്റെ വചനത്തിലൂടെ അത് വെളിപ്പെടുത്തുന്നു.
ਆਪੇ ਫਰਕੁ ਕੀਤੋਨੁ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਆਪੇ ਬਣਤ ਬਣਾਵਣਿਆ ॥੧॥
aape farak keeton ghatt antar aape banat banaavaniaa |1|അവൻ തന്നെ നമ്മുടെ ഹൃദയങ്ങളിൽ വേർപിരിയൽ ബോധം വളർത്തുന്നു; അവൻ തന്നെയാണ് സൃഷ്ടിയെ സൃഷ്ടിച്ചത്. ||1||
ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਹਰਿ ਸਚੇ ਕੇ ਗੁਣ ਗਾਵਣਿਆ ॥
hau vaaree jeeo vaaree har sache ke gun gaavaniaa |ഞാൻ ഒരു ത്യാഗമാണ്, എൻ്റെ ആത്മാവ് ഒരു ത്യാഗമാണ്, യഥാർത്ഥ കർത്താവിൻ്റെ മഹത്വമുള്ള സ്തുതികൾ പാടുന്നവർക്ക്.
ਬਾਝੁ ਗੁਰੂ ਕੋ ਸਹਜੁ ਨ ਪਾਏ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
baajh guroo ko sahaj na paae guramukh sahaj samaavaniaa |1| rahaau |ഗുരുവില്ലാതെ ആർക്കും അവബോധജന്യമായ ജ്ഞാനം ലഭിക്കുന്നില്ല; ഗുർമുഖ് അവബോധജന്യമായ സമാധാനത്തിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਤੂੰ ਆਪੇ ਸੋਹਹਿ ਆਪੇ ਜਗੁ ਮੋਹਹਿ ॥
toon aape soheh aape jag moheh |നിങ്ങൾ സ്വയം സുന്ദരിയാണ്, നിങ്ങൾ തന്നെ ലോകത്തെ വശീകരിക്കുന്നു.
ਤੂੰ ਆਪੇ ਨਦਰੀ ਜਗਤੁ ਪਰੋਵਹਿ ॥
toon aape nadaree jagat paroveh |നിങ്ങൾ തന്നെ, നിങ്ങളുടെ ദയയാൽ, ലോകത്തിൻ്റെ നൂൽ നെയ്യുക.
ਤੂੰ ਆਪੇ ਦੁਖੁ ਸੁਖੁ ਦੇਵਹਿ ਕਰਤੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਦੇਖਾਵਣਿਆ ॥੨॥
toon aape dukh sukh deveh karate guramukh har dekhaavaniaa |2|സ്രഷ്ടാവേ, നീ തന്നെ വേദനയും സന്തോഷവും നൽകുന്നു. ഭഗവാൻ ഗുരുമുഖന് സ്വയം വെളിപ്പെടുത്തുന്നു. ||2||
ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ॥
aape karataa kare karaae |സ്രഷ്ടാവ് സ്വയം പ്രവർത്തിക്കുകയും മറ്റുള്ളവരെ പ്രവർത്തിക്കാൻ പ്രേരിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਆਪੇ ਸਬਦੁ ਗੁਰ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥
aape sabad gur man vasaae |അവനിലൂടെ ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിൻ്റെ വചനം മനസ്സിൽ പ്രതിഷ്ഠിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.
ਸਬਦੇ ਉਪਜੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਖਿ ਸੁਣਾਵਣਿਆ ॥੩॥
sabade upajai amrit baanee guramukh aakh sunaavaniaa |3|ഗുരുവിൻ്റെ ബാനിയിലെ അംബ്രോസിയൽ വാക്ക് ശബ്ദത്തിൻ്റെ വചനത്തിൽ നിന്നാണ് വരുന്നത്. ഗുരുമുഖൻ അത് സംസാരിക്കുകയും കേൾക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ||3||
ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਆਪੇ ਭੁਗਤਾ ॥
aape karataa aape bhugataa |അവൻ തന്നെയാണ് സ്രഷ്ടാവ്, അവൻ തന്നെ ആസ്വദിക്കുന്നവനാണ്.
ਬੰਧਨ ਤੋੜੇ ਸਦਾ ਹੈ ਮੁਕਤਾ ॥
bandhan torre sadaa hai mukataa |ബന്ധനത്തിൽ നിന്ന് പുറത്തുകടക്കുന്നവൻ എന്നെന്നേക്കുമായി മോചിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു.
ਸਦਾ ਮੁਕਤੁ ਆਪੇ ਹੈ ਸਚਾ ਆਪੇ ਅਲਖੁ ਲਖਾਵਣਿਆ ॥੪॥
sadaa mukat aape hai sachaa aape alakh lakhaavaniaa |4|യഥാർത്ഥ കർത്താവ് എന്നെന്നേക്കുമായി മോചിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു. അദൃശ്യനായ ഭഗവാൻ തന്നെത്തന്നെ ദൃശ്യമാക്കുന്നു. ||4||
ਆਪੇ ਮਾਇਆ ਆਪੇ ਛਾਇਆ ॥
aape maaeaa aape chhaaeaa |അവൻ തന്നെ മായയാണ്, അവൻ തന്നെയാണ് മായയും.
ਆਪੇ ਮੋਹੁ ਸਭੁ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ॥
aape mohu sabh jagat upaaeaa |അവൻ തന്നെ പ്രപഞ്ചത്തിലുടനീളം വൈകാരികമായ അടുപ്പം സൃഷ്ടിച്ചിരിക്കുന്നു.
ਆਪੇ ਗੁਣਦਾਤਾ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਆਪੇ ਆਖਿ ਸੁਣਾਵਣਿਆ ॥੫॥
aape gunadaataa gun gaavai aape aakh sunaavaniaa |5|അവൻ തന്നെയാണ് പുണ്യദാതാവ്; അവൻ തന്നെ ഭഗവാൻ്റെ മഹത്വമുള്ള സ്തുതികൾ പാടുന്നു. അവൻ അവ ജപിക്കുകയും കേൾക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ||5||
ਆਪੇ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ਆਪੇ ॥
aape kare karaae aape |അവൻ തന്നെ പ്രവർത്തിക്കുന്നു, മറ്റുള്ളവരെ പ്രവർത്തിക്കാൻ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നു.
ਆਪੇ ਥਾਪਿ ਉਥਾਪੇ ਆਪੇ ॥
aape thaap uthaape aape |അവൻ തന്നെ സ്ഥാപിക്കുകയും വിച്ഛേദിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਤੁਝ ਤੇ ਬਾਹਰਿ ਕਛੂ ਨ ਹੋਵੈ ਤੂੰ ਆਪੇ ਕਾਰੈ ਲਾਵਣਿਆ ॥੬॥
tujh te baahar kachhoo na hovai toon aape kaarai laavaniaa |6|നീയില്ലാതെ ഒന്നും ചെയ്യാൻ കഴിയില്ല. നിങ്ങൾ തന്നെ അവരുടെ എല്ലാ ജോലികളിലും ഏർപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ||6||
ਆਪੇ ਮਾਰੇ ਆਪਿ ਜੀਵਾਏ ॥
aape maare aap jeevaae |അവൻ തന്നെ കൊല്ലുന്നു, അവൻ തന്നെ പുനരുജ്ജീവിപ്പിക്കുന്നു.
ਆਪੇ ਮੇਲੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਏ ॥
aape mele mel milaae |അവൻ തന്നെ നമ്മെ ഒന്നിപ്പിക്കുന്നു, അവനുമായുള്ള ഐക്യത്തിൽ നമ്മെ ഒന്നിപ്പിക്കുന്നു.
ਸੇਵਾ ਤੇ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੭॥
sevaa te sadaa sukh paaeaa guramukh sahaj samaavaniaa |7|നിസ്വാർത്ഥ സേവനത്തിലൂടെ നിത്യശാന്തി ലഭിക്കും. ഗുർമുഖ് അവബോധജന്യമായ സമാധാനത്തിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നു. ||7||