ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 645
ਮਨ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਨੀ ਹਉਮੈ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਇ ॥
man kee saar na jaananee haumai bharam bhulaae |സ്വന്തം മനസ്സിൻ്റെ അവസ്ഥ അവർക്കറിയില്ല; അവർ സംശയത്താലും അഹംഭാവത്താലും വഞ്ചിതരാകുന്നു.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਭਉ ਪਇਆ ਵਡਭਾਗਿ ਵਸਿਆ ਮਨਿ ਆਇ ॥
guraparasaadee bhau peaa vaddabhaag vasiaa man aae |ഗുരുവിൻ്റെ കൃപയാൽ ദൈവഭയം ലഭിക്കും; മഹാഭാഗ്യത്താൽ ഭഗവാൻ മനസ്സിൽ വസിക്കുന്നു.
ਭੈ ਪਇਐ ਮਨੁ ਵਸਿ ਹੋਆ ਹਉਮੈ ਸਬਦਿ ਜਲਾਇ ॥
bhai peaai man vas hoaa haumai sabad jalaae |ദൈവഭയം വരുമ്പോൾ, മനസ്സ് നിയന്ത്രിച്ചു, ശബ്ദത്തിൻ്റെ വചനത്തിലൂടെ, അഹംഭാവം കത്തിക്കുന്നു.
ਸਚਿ ਰਤੇ ਸੇ ਨਿਰਮਲੇ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਇ ॥
sach rate se niramale jotee jot milaae |സത്യത്തിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നവർ കളങ്കമില്ലാത്തവരാണ്; അവരുടെ പ്രകാശം വെളിച്ചത്തിൽ ലയിക്കുന്നു.
ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਨਾਉ ਪਾਇਆ ਨਾਨਕ ਸੁਖਿ ਸਮਾਇ ॥੨॥
satigur miliaai naau paaeaa naanak sukh samaae |2|യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ കണ്ടുമുട്ടിയാൽ നാമം ലഭിക്കും; ഓ നാനാക്ക്, അവൻ സമാധാനത്തിൽ ലയിച്ചിരിക്കുന്നു. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਏਹ ਭੂਪਤਿ ਰਾਣੇ ਰੰਗ ਦਿਨ ਚਾਰਿ ਸੁਹਾਵਣਾ ॥
eh bhoopat raane rang din chaar suhaavanaa |രാജാക്കന്മാരുടെയും ചക്രവർത്തിമാരുടെയും സുഖങ്ങൾ പ്രസാദകരമാണ്, പക്ഷേ അവ കുറച്ച് ദിവസങ്ങൾ മാത്രമേ നിലനിൽക്കൂ.
ਏਹੁ ਮਾਇਆ ਰੰਗੁ ਕਸੁੰਭ ਖਿਨ ਮਹਿ ਲਹਿ ਜਾਵਣਾ ॥
ehu maaeaa rang kasunbh khin meh leh jaavanaa |മായയുടെ ഈ സുഖങ്ങൾ കുങ്കുമപ്പൂവിൻ്റെ നിറം പോലെയാണ്, അത് ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് മാഞ്ഞുപോകുന്നു.
ਚਲਦਿਆ ਨਾਲਿ ਨ ਚਲੈ ਸਿਰਿ ਪਾਪ ਲੈ ਜਾਵਣਾ ॥
chaladiaa naal na chalai sir paap lai jaavanaa |അവൻ പോകുമ്പോൾ അവർ അവനോടുകൂടെ പോകുന്നില്ല; പകരം, അവൻ പാപങ്ങളുടെ ഭാരം തലയിൽ വഹിക്കുന്നു.
ਜਾਂ ਪਕੜਿ ਚਲਾਇਆ ਕਾਲਿ ਤਾਂ ਖਰਾ ਡਰਾਵਣਾ ॥
jaan pakarr chalaaeaa kaal taan kharaa ddaraavanaa |മരണം അവനെ പിടികൂടുകയും അവനെ അകറ്റുകയും ചെയ്യുമ്പോൾ, അവൻ തികച്ചും നിന്ദ്യനായി കാണപ്പെടുന്നു.
ਓਹ ਵੇਲਾ ਹਥਿ ਨ ਆਵੈ ਫਿਰਿ ਪਛੁਤਾਵਣਾ ॥੬॥
oh velaa hath na aavai fir pachhutaavanaa |6|നഷ്ടപ്പെട്ട ആ അവസരം ഇനി അവൻ്റെ കൈകളിൽ വരില്ല, അവസാനം അവൻ ഖേദിക്കുന്നു, പശ്ചാത്തപിക്കുന്നു. ||6||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |സലോക്, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਜੋ ਮੁਹ ਫਿਰੇ ਸੇ ਬਧੇ ਦੁਖ ਸਹਾਹਿ ॥
satigur te jo muh fire se badhe dukh sahaeh |യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൽ നിന്ന് മുഖം തിരിക്കുന്നവർ ദുഃഖത്തിലും ബന്ധനത്തിലും സഹിക്കുന്നു.
ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਮਿਲਣੁ ਨ ਪਾਇਨੀ ਜੰਮਹਿ ਤੈ ਮਰਿ ਜਾਹਿ ॥
fir fir milan na paaeinee jameh tai mar jaeh |വീണ്ടും വീണ്ടും, അവർ മരിക്കാൻ വേണ്ടി മാത്രം ജനിക്കുന്നു; അവർക്ക് തങ്ങളുടെ രക്ഷിതാവിനെ കണ്ടുമുട്ടാൻ കഴിയില്ല.
ਸਹਸਾ ਰੋਗੁ ਨ ਛੋਡਈ ਦੁਖ ਹੀ ਮਹਿ ਦੁਖ ਪਾਹਿ ॥
sahasaa rog na chhoddee dukh hee meh dukh paeh |സംശയത്തിൻ്റെ രോഗം വിട്ടുമാറുന്നില്ല, അവർ വേദനയും കൂടുതൽ വേദനയും മാത്രം കണ്ടെത്തുന്നു.
ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਬਖਸਿ ਲੇਹਿ ਸਬਦੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਹਿ ॥੧॥
naanak nadaree bakhas lehi sabade mel milaeh |1|ഓ നാനാക്ക്, കൃപയുള്ള കർത്താവ് ക്ഷമിക്കുകയാണെങ്കിൽ, ഒരാൾ ശബ്ദത്തിൻ്റെ വചനവുമായി ഐക്യപ്പെടുന്നു. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |മൂന്നാമത്തെ മെഹൽ:
ਜੋ ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਮੁਹ ਫਿਰੇ ਤਿਨਾ ਠਉਰ ਨ ਠਾਉ ॥
jo satigur te muh fire tinaa tthaur na tthaau |യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൽ നിന്ന് മുഖം തിരിക്കുന്നവർക്ക് വിശ്രമമോ പാർപ്പിടമോ കണ്ടെത്താനാവില്ല.
ਜਿਉ ਛੁਟੜਿ ਘਰਿ ਘਰਿ ਫਿਰੈ ਦੁਹਚਾਰਣਿ ਬਦਨਾਉ ॥
jiau chhuttarr ghar ghar firai duhachaaran badanaau |ഉപേക്ഷിക്കപ്പെട്ട ഒരു സ്ത്രീയെപ്പോലെ, മോശം സ്വഭാവവും ചീത്തപ്പേരുമായി അവർ വീടുകൾതോറും അലഞ്ഞുനടക്കുന്നു.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬਖਸੀਅਹਿ ਸੇ ਸਤਿਗੁਰ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਉ ॥੨॥
naanak guramukh bakhaseeeh se satigur mel milaau |2|ഓ നാനാക്ക്, ഗുർമുഖുകൾ ക്ഷമിക്കപ്പെടുകയും യഥാർത്ഥ ഗുരുവുമായി ഐക്യപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਜੋ ਸੇਵਹਿ ਸਤਿ ਮੁਰਾਰਿ ਸੇ ਭਵਜਲ ਤਰਿ ਗਇਆ ॥
jo seveh sat muraar se bhavajal tar geaa |അഹന്തയെ നശിപ്പിക്കുന്നവനായ യഥാർത്ഥ കർത്താവിനെ സേവിക്കുന്നവർ ഭയാനകമായ ലോകസമുദ്രം കടക്കുന്നു.
ਜੋ ਬੋਲਹਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਉ ਤਿਨ ਜਮੁ ਛਡਿ ਗਇਆ ॥
jo boleh har har naau tin jam chhadd geaa |ഭഗവാൻ്റെ നാമം ജപിക്കുന്നവർ, ഹർ, ഹർ, മരണത്തിൻ്റെ ദൂതൻ കടന്നുപോകുന്നു.
ਸੇ ਦਰਗਹ ਪੈਧੇ ਜਾਹਿ ਜਿਨਾ ਹਰਿ ਜਪਿ ਲਇਆ ॥
se daragah paidhe jaeh jinaa har jap leaa |കർത്താവിനെ ധ്യാനിക്കുന്നവർ ബഹുമാനത്തിൻ്റെ വസ്ത്രം ധരിച്ച് അവൻ്റെ കോടതിയിലേക്ക് പോകുന്നു.
ਹਰਿ ਸੇਵਹਿ ਸੇਈ ਪੁਰਖ ਜਿਨਾ ਹਰਿ ਤੁਧੁ ਮਇਆ ॥
har seveh seee purakh jinaa har tudh meaa |കർത്താവേ, നീ കൃപയാൽ അനുഗ്രഹിക്കുന്നവനേ, അവർ മാത്രമാണ് നിന്നെ സേവിക്കുന്നത്.
ਗੁਣ ਗਾਵਾ ਪਿਆਰੇ ਨਿਤ ਗੁਰਮੁਖਿ ਭ੍ਰਮ ਭਉ ਗਇਆ ॥੭॥
gun gaavaa piaare nit guramukh bhram bhau geaa |7|പ്രിയനേ, ഞാൻ നിൻ്റെ മഹത്വമുള്ള സ്തുതികൾ നിരന്തരം പാടുന്നു; ഗുർമുഖ് എന്ന നിലയിൽ, എൻ്റെ സംശയങ്ങളും ഭയങ്ങളും ദൂരീകരിക്കപ്പെട്ടു. ||7||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |സലോക്, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਥਾਲੈ ਵਿਚਿ ਤੈ ਵਸਤੂ ਪਈਓ ਹਰਿ ਭੋਜਨੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਾਰੁ ॥
thaalai vich tai vasatoo peeo har bhojan amrit saar |പ്ലേറ്റിൽ മൂന്ന് സാധനങ്ങൾ വെച്ചിട്ടുണ്ട്; ഇത് ഭഗവാൻ്റെ മഹത്തായ, അമൃതഭക്ഷണമാണ്.
ਜਿਤੁ ਖਾਧੈ ਮਨੁ ਤ੍ਰਿਪਤੀਐ ਪਾਈਐ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥
jit khaadhai man tripateeai paaeeai mokh duaar |ഇത് കഴിച്ചാൽ മനസ്സിന് സംതൃപ്തി ലഭിക്കുന്നു, മോക്ഷത്തിൻ്റെ വാതിൽ കണ്ടെത്തി.
ਇਹੁ ਭੋਜਨੁ ਅਲਭੁ ਹੈ ਸੰਤਹੁ ਲਭੈ ਗੁਰ ਵੀਚਾਰਿ ॥
eihu bhojan alabh hai santahu labhai gur veechaar |സന്യാസിമാരേ, ഈ ഭക്ഷണം ലഭിക്കുന്നത് വളരെ ബുദ്ധിമുട്ടാണ്; ഗുരുവിനെ ധ്യാനിച്ചാൽ മാത്രമേ അത് ലഭിക്കുകയുള്ളൂ.
ਏਹ ਮੁਦਾਵਣੀ ਕਿਉ ਵਿਚਹੁ ਕਢੀਐ ਸਦਾ ਰਖੀਐ ਉਰਿ ਧਾਰਿ ॥
eh mudaavanee kiau vichahu kadteeai sadaa rakheeai ur dhaar |എന്തിന് ഈ കടങ്കഥ നമ്മുടെ മനസ്സിൽ നിന്ന് തള്ളിക്കളയണം? അത് നമ്മുടെ ഹൃദയത്തിൽ എന്നും സൂക്ഷിക്കണം.
ਏਹ ਮੁਦਾਵਣੀ ਸਤਿਗੁਰੂ ਪਾਈ ਗੁਰਸਿਖਾ ਲਧੀ ਭਾਲਿ ॥
eh mudaavanee satiguroo paaee gurasikhaa ladhee bhaal |യഥാർത്ഥ ഗുരു ഈ കടങ്കഥ ഉയർത്തി. ഗുരുവിൻ്റെ സിഖുകാർ അതിൻ്റെ പരിഹാരം കണ്ടെത്തി.
ਨਾਨਕ ਜਿਸੁ ਬੁਝਾਏ ਸੁ ਬੁਝਸੀ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਗੁਰਮੁਖਿ ਘਾਲਿ ॥੧॥
naanak jis bujhaae su bujhasee har paaeaa guramukh ghaal |1|ഓ നാനാക്ക്, ഇത് മനസ്സിലാക്കാൻ കർത്താവ് പ്രചോദിപ്പിക്കുന്നത് അവൻ മാത്രമാണ്. ഗുരുമുഖന്മാർ കഠിനാധ്വാനം ചെയ്യുകയും ഭഗവാനെ കണ്ടെത്തുകയും ചെയ്യുന്നു. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |മൂന്നാമത്തെ മെഹൽ:
ਜੋ ਧੁਰਿ ਮੇਲੇ ਸੇ ਮਿਲਿ ਰਹੇ ਸਤਿਗੁਰ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ॥
jo dhur mele se mil rahe satigur siau chit laae |ആദിമ ഭഗവാൻ ഏകീകരിക്കുന്നവർ അവനുമായി ഐക്യത്തിൽ നിലകൊള്ളുന്നു; അവർ തങ്ങളുടെ ബോധം യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൽ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നു.
ਆਪਿ ਵਿਛੋੜੇਨੁ ਸੇ ਵਿਛੁੜੇ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਖੁਆਇ ॥
aap vichhorren se vichhurre doojai bhaae khuaae |കർത്താവ് തന്നെ വേർതിരിക്കുന്നവർ വേർപിരിയുന്നു; ദ്വൈതസ്നേഹത്തിൽ അവർ നശിച്ചു.
ਨਾਨਕ ਵਿਣੁ ਕਰਮਾ ਕਿਆ ਪਾਈਐ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਕਮਾਇ ॥੨॥
naanak vin karamaa kiaa paaeeai poorab likhiaa kamaae |2|ഓ നാനാക്ക്, നല്ല കർമ്മം കൂടാതെ, ആർക്കും എന്ത് ലഭിക്കും? അവൻ സ്വീകരിക്കാൻ മുൻകൂട്ടി നിശ്ചയിച്ചിരിക്കുന്നത് അവൻ സമ്പാദിക്കുന്നു. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਬਹਿ ਸਖੀਆ ਜਸੁ ਗਾਵਹਿ ਗਾਵਣਹਾਰੀਆ ॥
beh sakheea jas gaaveh gaavanahaareea |ഒരുമിച്ചിരുന്ന്, സഹപാഠികൾ കർത്താവിൻ്റെ സ്തുതിഗീതങ്ങൾ ആലപിക്കുന്നു.
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹਿਹੁ ਨਿਤ ਹਰਿ ਕਉ ਬਲਿਹਾਰੀਆ ॥
har naam salaahihu nit har kau balihaareea |അവർ കർത്താവിൻ്റെ നാമത്തെ നിരന്തരം സ്തുതിക്കുന്നു; അവർ യഹോവേക്കുള്ള യാഗം ആകുന്നു.
ਜਿਨੀ ਸੁਣਿ ਮੰਨਿਆ ਹਰਿ ਨਾਉ ਤਿਨਾ ਹਉ ਵਾਰੀਆ ॥
jinee sun maniaa har naau tinaa hau vaareea |കർത്താവിൻ്റെ നാമം കേൾക്കുകയും അതിൽ വിശ്വസിക്കുകയും ചെയ്യുന്നവർക്ക് ഞാൻ ഒരു യാഗമാണ്.
ਗੁਰਮੁਖੀਆ ਹਰਿ ਮੇਲੁ ਮਿਲਾਵਣਹਾਰੀਆ ॥
guramukheea har mel milaavanahaareea |കർത്താവേ, അങ്ങയോട് ഐക്യപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന ഗുരുമുഖങ്ങളുമായി ഞാൻ ഐക്യപ്പെടട്ടെ.
ਹਉ ਬਲਿ ਜਾਵਾ ਦਿਨੁ ਰਾਤਿ ਗੁਰ ਦੇਖਣਹਾਰੀਆ ॥੮॥
hau bal jaavaa din raat gur dekhanahaareea |8|രാവും പകലും തങ്ങളുടെ ഗുരുവിനെ കാണുന്നവർക്ക് ഞാൻ ഒരു ത്യാഗമാണ്. ||8||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |സലോക്, മൂന്നാം മെഹൽ: