ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 1379
ਧਿਗੁ ਤਿਨੑਾ ਦਾ ਜੀਵਿਆ ਜਿਨਾ ਵਿਡਾਣੀ ਆਸ ॥੨੧॥
dhig tinaa daa jeeviaa jinaa viddaanee aas |21|മറ്റുള്ളവരിൽ പ്രതീക്ഷയർപ്പിക്കുന്നവരുടെ ജീവിതം ശപിക്കപ്പെട്ടതാണ്. ||21||
ਫਰੀਦਾ ਜੇ ਮੈ ਹੋਦਾ ਵਾਰਿਆ ਮਿਤਾ ਆਇੜਿਆਂ ॥
fareedaa je mai hodaa vaariaa mitaa aaeirriaan |ഫരീദ്, എൻ്റെ സുഹൃത്ത് വരുമ്പോൾ ഞാൻ അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ, ഞാൻ എന്നെത്തന്നെ അവനു ബലി നൽകുമായിരുന്നു.
ਹੇੜਾ ਜਲੈ ਮਜੀਠ ਜਿਉ ਉਪਰਿ ਅੰਗਾਰਾ ॥੨੨॥
herraa jalai majeetth jiau upar angaaraa |22|ഇപ്പോൾ എൻ്റെ മാംസം ചൂടുള്ള കനലിൽ ചുവന്നു കത്തുന്നു. ||22||
ਫਰੀਦਾ ਲੋੜੈ ਦਾਖ ਬਿਜਉਰੀਆਂ ਕਿਕਰਿ ਬੀਜੈ ਜਟੁ ॥
fareedaa lorrai daakh bijaureean kikar beejai jatt |ഫരീദ്, കർഷകൻ അക്കേഷ്യ മരങ്ങൾ നട്ടുപിടിപ്പിക്കുന്നു, മുന്തിരിക്ക് ആശംസിക്കുന്നു.
ਹੰਢੈ ਉਂਨ ਕਤਾਇਦਾ ਪੈਧਾ ਲੋੜੈ ਪਟੁ ॥੨੩॥
handtai un kataaeidaa paidhaa lorrai patt |23|അവൻ കമ്പിളി നൂൽക്കുന്നു, പക്ഷേ പട്ട് ധരിക്കാൻ അവൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു. ||23||
ਫਰੀਦਾ ਗਲੀਏ ਚਿਕੜੁ ਦੂਰਿ ਘਰੁ ਨਾਲਿ ਪਿਆਰੇ ਨੇਹੁ ॥
fareedaa galee chikarr door ghar naal piaare nehu |ഫരീദ്, വഴി ചെളി നിറഞ്ഞതാണ്, എൻ്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവൻ്റെ വീട് വളരെ അകലെയാണ്.
ਚਲਾ ਤ ਭਿਜੈ ਕੰਬਲੀ ਰਹਾਂ ਤ ਤੁਟੈ ਨੇਹੁ ॥੨੪॥
chalaa ta bhijai kanbalee rahaan ta tuttai nehu |24|ഞാൻ പുറത്തു പോയാൽ, എൻ്റെ പുതപ്പ് നനഞ്ഞുപോകും, പക്ഷേ ഞാൻ വീട്ടിലിരുന്നാൽ എൻ്റെ ഹൃദയം തകരും. ||24||
ਭਿਜਉ ਸਿਜਉ ਕੰਬਲੀ ਅਲਹ ਵਰਸਉ ਮੇਹੁ ॥
bhijau sijau kanbalee alah varsau mehu |ഭഗവാൻ്റെ പെരുമഴയിൽ നനഞ്ഞ എൻ്റെ പുതപ്പ് നനഞ്ഞിരിക്കുന്നു.
ਜਾਇ ਮਿਲਾ ਤਿਨਾ ਸਜਣਾ ਤੁਟਉ ਨਾਹੀ ਨੇਹੁ ॥੨੫॥
jaae milaa tinaa sajanaa tuttau naahee nehu |25|എൻ്റെ ഹൃദയം തകരാതിരിക്കാൻ ഞാൻ എൻ്റെ സുഹൃത്തിനെ കാണാൻ പോകുന്നു. ||25||
ਫਰੀਦਾ ਮੈ ਭੋਲਾਵਾ ਪਗ ਦਾ ਮਤੁ ਮੈਲੀ ਹੋਇ ਜਾਇ ॥
fareedaa mai bholaavaa pag daa mat mailee hoe jaae |ഫരീദ്, എൻ്റെ തലപ്പാവ് വൃത്തികേടാകുമോ എന്ന് ഞാൻ ആശങ്കാകുലനായിരുന്നു.
ਗਹਿਲਾ ਰੂਹੁ ਨ ਜਾਣਈ ਸਿਰੁ ਭੀ ਮਿਟੀ ਖਾਇ ॥੨੬॥
gahilaa roohu na jaanee sir bhee mittee khaae |26|ഒരു ദിവസം പൊടി എൻ്റെ തലയും തിന്നുകളയുമെന്ന് ചിന്താശൂന്യനായ ഞാൻ മനസ്സിലാക്കിയില്ല. ||26||
ਫਰੀਦਾ ਸਕਰ ਖੰਡੁ ਨਿਵਾਤ ਗੁੜੁ ਮਾਖਿਓੁ ਮਾਂਝਾ ਦੁਧੁ ॥
fareedaa sakar khandd nivaat gurr maakhio maanjhaa dudh |ഫരീദ്: കരിമ്പ്, മിഠായി, പഞ്ചസാര, മൊളാസസ്, തേൻ, എരുമപ്പാൽ
ਸਭੇ ਵਸਤੂ ਮਿਠੀਆਂ ਰਬ ਨ ਪੁਜਨਿ ਤੁਧੁ ॥੨੭॥
sabhe vasatoo mittheean rab na pujan tudh |27|- ഇവയെല്ലാം മധുരമാണ്, പക്ഷേ അവ നിങ്ങൾക്ക് തുല്യമല്ല. ||27||
ਫਰੀਦਾ ਰੋਟੀ ਮੇਰੀ ਕਾਠ ਕੀ ਲਾਵਣੁ ਮੇਰੀ ਭੁਖ ॥
fareedaa rottee meree kaatth kee laavan meree bhukh |ഫരീദ്, എൻ്റെ അപ്പം മരം കൊണ്ടാണ്, വിശപ്പാണ് എൻ്റെ വിശപ്പ്.
ਜਿਨਾ ਖਾਧੀ ਚੋਪੜੀ ਘਣੇ ਸਹਨਿਗੇ ਦੁਖ ॥੨੮॥
jinaa khaadhee choparree ghane sahanige dukh |28|വെണ്ണ പുരട്ടിയ റൊട്ടി കഴിക്കുന്നവർ കഠിനമായ വേദന അനുഭവിക്കും. ||28||
ਰੁਖੀ ਸੁਖੀ ਖਾਇ ਕੈ ਠੰਢਾ ਪਾਣੀ ਪੀਉ ॥
rukhee sukhee khaae kai tthandtaa paanee peeo |ഉണങ്ങിയ റൊട്ടി കഴിക്കുക, തണുത്ത വെള്ളം കുടിക്കുക.
ਫਰੀਦਾ ਦੇਖਿ ਪਰਾਈ ਚੋਪੜੀ ਨਾ ਤਰਸਾਏ ਜੀਉ ॥੨੯॥
fareedaa dekh paraaee choparree naa tarasaae jeeo |29|ഫരീദ്, മറ്റൊരാളുടെ വെണ്ണ പുരട്ടിയ റൊട്ടി കണ്ടാൽ അവനോട് അസൂയപ്പെടരുത്. ||29||
ਅਜੁ ਨ ਸੁਤੀ ਕੰਤ ਸਿਉ ਅੰਗੁ ਮੁੜੇ ਮੁੜਿ ਜਾਇ ॥
aj na sutee kant siau ang murre murr jaae |ഈ രാത്രി, ഞാൻ എൻ്റെ ഭർത്താവ് കർത്താവിനൊപ്പം ഉറങ്ങിയില്ല, ഇപ്പോൾ എൻ്റെ ശരീരം വേദനിക്കുന്നു.
ਜਾਇ ਪੁਛਹੁ ਡੋਹਾਗਣੀ ਤੁਮ ਕਿਉ ਰੈਣਿ ਵਿਹਾਇ ॥੩੦॥
jaae puchhahu ddohaaganee tum kiau rain vihaae |30|ആളൊഴിഞ്ഞ മണവാട്ടിയോട് പോയി ചോദിക്കൂ, അവൾ അവളുടെ രാത്രി എങ്ങനെ കടന്നുപോകുന്നു. ||30||
ਸਾਹੁਰੈ ਢੋਈ ਨਾ ਲਹੈ ਪੇਈਐ ਨਾਹੀ ਥਾਉ ॥
saahurai dtoee naa lahai peeeai naahee thaau |അമ്മായിയപ്പൻ്റെ വീട്ടിലും മാതാപിതാക്കളുടെ വീട്ടിലും അവൾ വിശ്രമിക്കാൻ ഇടമില്ല.
ਪਿਰੁ ਵਾਤੜੀ ਨ ਪੁਛਈ ਧਨ ਸੋਹਾਗਣਿ ਨਾਉ ॥੩੧॥
pir vaatarree na puchhee dhan sohaagan naau |31|അവളുടെ ഭർത്താവ് കർത്താവ് അവളെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നില്ല; അവൾ എങ്ങനെയുള്ള ഭാഗ്യവതിയും സന്തോഷവതിയുമായ ആത്മ വധുവാണ്? ||31||
ਸਾਹੁਰੈ ਪੇਈਐ ਕੰਤ ਕੀ ਕੰਤੁ ਅਗੰਮੁ ਅਥਾਹੁ ॥
saahurai peeeai kant kee kant agam athaahu |പരലോകത്ത് അവളുടെ അമ്മായിയപ്പൻ്റെ വീട്ടിലും ഇഹലോകത്ത് അവളുടെ മാതാപിതാക്കളുടെ വീട്ടിലും അവൾ അവളുടെ ഭർത്താവായ നാഥനുള്ളതാണ്. അവളുടെ ഭർത്താവ് അപ്രാപ്യനും മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിയാത്തവനുമാണ്.
ਨਾਨਕ ਸੋ ਸੋਹਾਗਣੀ ਜੁ ਭਾਵੈ ਬੇਪਰਵਾਹ ॥੩੨॥
naanak so sohaaganee ju bhaavai beparavaah |32|ഓ നാനാക്ക്, അവൾ സന്തോഷവതിയായ ആത്മ വധുവാണ്, അവൾ തൻ്റെ അശ്രദ്ധനായ നാഥനെ പ്രീതിപ്പെടുത്തുന്നു. ||32||
ਨਾਤੀ ਧੋਤੀ ਸੰਬਹੀ ਸੁਤੀ ਆਇ ਨਚਿੰਦੁ ॥
naatee dhotee sanbahee sutee aae nachind |കുളിച്ചും കുളിച്ചും അലങ്കരിച്ചും വന്ന് ഉത്കണ്ഠയില്ലാതെ ഉറങ്ങുന്നു.
ਫਰੀਦਾ ਰਹੀ ਸੁ ਬੇੜੀ ਹਿੰਙੁ ਦੀ ਗਈ ਕਥੂਰੀ ਗੰਧੁ ॥੩੩॥
fareedaa rahee su berree hing dee gee kathooree gandh |33|ഫരീദ്, അവൾ ഇപ്പോഴും അസ്ഫോറ്റിഡയുടെ മണമാണ്; കസ്തൂരിരംഗൻ്റെ സുഗന്ധം പോയി. ||33||
ਜੋਬਨ ਜਾਂਦੇ ਨਾ ਡਰਾਂ ਜੇ ਸਹ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨ ਜਾਇ ॥
joban jaande naa ddaraan je sah preet na jaae |എൻ്റെ ഭർത്താവായ കർത്താവിൻ്റെ സ്നേഹം നഷ്ടപ്പെടാത്തിടത്തോളം കാലം എൻ്റെ യൗവനം നഷ്ടപ്പെടുമെന്ന് ഞാൻ ഭയപ്പെടുന്നില്ല.
ਫਰੀਦਾ ਕਿਤਂੀ ਜੋਬਨ ਪ੍ਰੀਤਿ ਬਿਨੁ ਸੁਕਿ ਗਏ ਕੁਮਲਾਇ ॥੩੪॥
fareedaa kitanee joban preet bin suk ge kumalaae |34|ഫരീദ്, അവൻ്റെ സ്നേഹമില്ലാതെ എത്രയോ യുവാക്കൾ ഉണങ്ങി ഉണങ്ങിപ്പോയിരിക്കുന്നു. ||34||
ਫਰੀਦਾ ਚਿੰਤ ਖਟੋਲਾ ਵਾਣੁ ਦੁਖੁ ਬਿਰਹਿ ਵਿਛਾਵਣ ਲੇਫੁ ॥
fareedaa chint khattolaa vaan dukh bireh vichhaavan lef |ഫരീദ്, ഉത്കണ്ഠ എൻ്റെ കിടക്കയാണ്, വേദന എൻ്റെ മെത്തയാണ്, വേർപാടിൻ്റെ വേദന എൻ്റെ പുതപ്പും പുതപ്പുമാണ്.
ਏਹੁ ਹਮਾਰਾ ਜੀਵਣਾ ਤੂ ਸਾਹਿਬ ਸਚੇ ਵੇਖੁ ॥੩੫॥
ehu hamaaraa jeevanaa too saahib sache vekh |35|ഇതാ, ഇതാണ് എൻ്റെ ജീവിതം, എൻ്റെ യഥാർത്ഥ കർത്താവും ഗുരുവുമായ ||35||
ਬਿਰਹਾ ਬਿਰਹਾ ਆਖੀਐ ਬਿਰਹਾ ਤੂ ਸੁਲਤਾਨੁ ॥
birahaa birahaa aakheeai birahaa too sulataan |വേർപിരിയലിൻ്റെ വേദനയെക്കുറിച്ചും കഷ്ടപ്പാടുകളെക്കുറിച്ചും പലരും സംസാരിക്കുന്നു; വേദനയേ, നീ എല്ലാറ്റിൻ്റെയും അധിപനാണ്.
ਫਰੀਦਾ ਜਿਤੁ ਤਨਿ ਬਿਰਹੁ ਨ ਊਪਜੈ ਸੋ ਤਨੁ ਜਾਣੁ ਮਸਾਨੁ ॥੩੬॥
fareedaa jit tan birahu na aoopajai so tan jaan masaan |36|ഫരീദേ, ആ ശരീരം, കർത്താവിനോടുള്ള സ്നേഹം തുളുമ്പുന്നില്ല - ആ ശരീരത്തെ ഒരു ശ്മശാനമായി കാണുക. ||36||
ਫਰੀਦਾ ਏ ਵਿਸੁ ਗੰਦਲਾ ਧਰੀਆਂ ਖੰਡੁ ਲਿਵਾੜਿ ॥
fareedaa e vis gandalaa dhareean khandd livaarr |ഫരീദ്, ഇവ പഞ്ചസാരയിൽ പൊതിഞ്ഞ വിഷമുള്ള മുളകളാണ്.
ਇਕਿ ਰਾਹੇਦੇ ਰਹਿ ਗਏ ਇਕਿ ਰਾਧੀ ਗਏ ਉਜਾੜਿ ॥੩੭॥
eik raahede reh ge ik raadhee ge ujaarr |37|ചിലർ അവ നട്ടുപിടിപ്പിച്ച് മരിക്കുന്നു, ചിലത് നശിച്ചു, വിളവെടുക്കുകയും ആസ്വദിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ||37||
ਫਰੀਦਾ ਚਾਰਿ ਗਵਾਇਆ ਹੰਢਿ ਕੈ ਚਾਰਿ ਗਵਾਇਆ ਸੰਮਿ ॥
fareedaa chaar gavaaeaa handt kai chaar gavaaeaa sam |ഫരീദ്, പകലിൻ്റെ മണിക്കൂറുകൾ അലഞ്ഞുതിരിയുന്നു, രാത്രിയുടെ മണിക്കൂറുകൾ ഉറക്കത്തിൽ നഷ്ടപ്പെടുന്നു.
ਲੇਖਾ ਰਬੁ ਮੰਗੇਸੀਆ ਤੂ ਆਂਹੋ ਕੇਰ੍ਹੇ ਕੰਮਿ ॥੩੮॥
lekhaa rab mangeseea too aanho kerhe kam |38|ദൈവം നിങ്ങളുടെ കണക്ക് ചോദിക്കും, നിങ്ങൾ എന്തിനാണ് ഈ ലോകത്തിലേക്ക് വന്നത് എന്ന് ചോദിക്കും. ||38||
ਫਰੀਦਾ ਦਰਿ ਦਰਵਾਜੈ ਜਾਇ ਕੈ ਕਿਉ ਡਿਠੋ ਘੜੀਆਲੁ ॥
fareedaa dar daravaajai jaae kai kiau ddittho gharreeaal |ഫരീദ്, നീ ഭഗവാൻ്റെ വാതിലിൽ പോയിരിക്കുന്നു. നിങ്ങൾ അവിടെ ഗോംഗ് കണ്ടിട്ടുണ്ടോ?
ਏਹੁ ਨਿਦੋਸਾਂ ਮਾਰੀਐ ਹਮ ਦੋਸਾਂ ਦਾ ਕਿਆ ਹਾਲੁ ॥੩੯॥
ehu nidosaan maareeai ham dosaan daa kiaa haal |39|ഈ കുറ്റമറ്റ വസ്തു അടിക്കപ്പെടുന്നു - പാപികളായ നമുക്കായി എന്താണ് കരുതുന്നതെന്ന് സങ്കൽപ്പിക്കുക! ||39||
ਘੜੀਏ ਘੜੀਏ ਮਾਰੀਐ ਪਹਰੀ ਲਹੈ ਸਜਾਇ ॥
gharree gharree maareeai paharee lahai sajaae |ഓരോ മണിക്കൂറിലും അത് അടിക്കുന്നു; അത് എല്ലാ ദിവസവും ശിക്ഷിക്കപ്പെടുന്നു.
ਸੋ ਹੇੜਾ ਘੜੀਆਲ ਜਿਉ ਡੁਖੀ ਰੈਣਿ ਵਿਹਾਇ ॥੪੦॥
so herraa gharreeaal jiau ddukhee rain vihaae |40|ഈ സുന്ദരമായ ശരീരം ഗോങ് പോലെയാണ്; അത് വേദനയോടെ രാത്രി കടന്നുപോകുന്നു. ||40||