ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 300
ਮਨੁ ਤਨੁ ਸੀਤਲੁ ਸਾਂਤਿ ਸਹਜ ਲਾਗਾ ਪ੍ਰਭ ਕੀ ਸੇਵ ॥
man tan seetal saant sahaj laagaa prabh kee sev |എൻ്റെ മനസ്സും ശരീരവും തണുത്തുറഞ്ഞിരിക്കുന്നു, അവബോധജന്യമായ സമാധാനത്തിലും സമനിലയിലും; ദൈവത്തെ സേവിക്കുന്നതിനായി ഞാൻ എന്നെത്തന്നെ സമർപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു.
ਟੂਟੇ ਬੰਧਨ ਬਹੁ ਬਿਕਾਰ ਸਫਲ ਪੂਰਨ ਤਾ ਕੇ ਕਾਮ ॥
ttootte bandhan bahu bikaar safal pooran taa ke kaam |ഭഗവാൻ്റെ നാമത്തെ സ്മരിച്ചുകൊണ്ട് ധ്യാനിക്കുന്നവൻ - അവൻ്റെ ബന്ധങ്ങൾ തകർന്നിരിക്കുന്നു, അവൻ്റെ എല്ലാ പാപങ്ങളും മായ്ച്ചു,
ਦੁਰਮਤਿ ਮਿਟੀ ਹਉਮੈ ਛੁਟੀ ਸਿਮਰਤ ਹਰਿ ਕੋ ਨਾਮ ॥
duramat mittee haumai chhuttee simarat har ko naam |അവൻ്റെ പ്രവൃത്തികൾ പൂർണ്ണമായി ഫലവത്താകുന്നു; അവൻ്റെ ദുഷ്ടബുദ്ധി അപ്രത്യക്ഷമാകുന്നു, അവൻ്റെ അഹംഭാവം കീഴടക്കുന്നു.
ਸਰਨਿ ਗਹੀ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਕੀ ਮਿਟਿਆ ਆਵਾ ਗਵਨ ॥
saran gahee paarabraham kee mittiaa aavaa gavan |പരമാത്മാവായ ദൈവത്തിൻ്റെ സങ്കേതത്തിലേക്ക് കൊണ്ടുപോകുമ്പോൾ, പുനർജന്മത്തിലെ അവൻ്റെ വരവും പോക്കും അവസാനിച്ചു.
ਆਪਿ ਤਰਿਆ ਕੁਟੰਬ ਸਿਉ ਗੁਣ ਗੁਬਿੰਦ ਪ੍ਰਭ ਰਵਨ ॥
aap tariaa kuttanb siau gun gubind prabh ravan |അവൻ തൻ്റെ കുടുംബത്തോടൊപ്പം, പ്രപഞ്ചനാഥനായ ദൈവത്തെ സ്തുതിച്ചുകൊണ്ട് സ്വയം രക്ഷിക്കുന്നു.
ਹਰਿ ਕੀ ਟਹਲ ਕਮਾਵਣੀ ਜਪੀਐ ਪ੍ਰਭ ਕਾ ਨਾਮੁ ॥
har kee ttahal kamaavanee japeeai prabh kaa naam |ഞാൻ ഭഗവാനെ സേവിക്കുന്നു, ദൈവനാമം ജപിക്കുന്നു.
ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਤੇ ਪਾਇਆ ਨਾਨਕ ਸੁਖ ਬਿਸ੍ਰਾਮੁ ॥੧੫॥
gur poore te paaeaa naanak sukh bisraam |15|തികഞ്ഞ ഗുരുവിൽ നിന്ന് നാനാക്ക് സമാധാനവും സുഖസൗകര്യങ്ങളും നേടിയിട്ടുണ്ട്. ||15||
ਸਲੋਕੁ ॥
salok |സലോക്:
ਪੂਰਨੁ ਕਬਹੁ ਨ ਡੋਲਤਾ ਪੂਰਾ ਕੀਆ ਪ੍ਰਭ ਆਪਿ ॥
pooran kabahu na ddolataa pooraa keea prabh aap |തികഞ്ഞ വ്യക്തി ഒരിക്കലും പതറില്ല; ദൈവം തന്നെ അവനെ പൂർണനാക്കി.
ਦਿਨੁ ਦਿਨੁ ਚੜੈ ਸਵਾਇਆ ਨਾਨਕ ਹੋਤ ਨ ਘਾਟਿ ॥੧੬॥
din din charrai savaaeaa naanak hot na ghaatt |16|അനുദിനം അവൻ അഭിവൃദ്ധി പ്രാപിക്കുന്നു; ഓ നാനാക്ക്, അവൻ പരാജയപ്പെടുകയില്ല. ||16||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਪੂਰਨਮਾ ਪੂਰਨ ਪ੍ਰਭ ਏਕੁ ਕਰਣ ਕਾਰਣ ਸਮਰਥੁ ॥
pooranamaa pooran prabh ek karan kaaran samarath |പൗർണ്ണമി ദിവസം: ദൈവം മാത്രമാണ് പരിപൂർണ്ണൻ; അവൻ കാരണങ്ങളുടെ സർവ്വശക്തനാണ്.
ਜੀਅ ਜੰਤ ਦਇਆਲ ਪੁਰਖੁ ਸਭ ਊਪਰਿ ਜਾ ਕਾ ਹਥੁ ॥
jeea jant deaal purakh sabh aoopar jaa kaa hath |കർത്താവ് എല്ലാ ജീവികളോടും സൃഷ്ടികളോടും ദയയും കരുണയും ഉള്ളവനാണ്; അവൻ്റെ സംരക്ഷണ കരം എല്ലാറ്റിനും മേലെയാണ്.
ਗੁਣ ਨਿਧਾਨ ਗੋਬਿੰਦ ਗੁਰ ਕੀਆ ਜਾ ਕਾ ਹੋਇ ॥
gun nidhaan gobind gur keea jaa kaa hoe |അവൻ ശ്രേഷ്ഠതയുടെ നിധിയാണ്, പ്രപഞ്ചത്തിൻ്റെ നാഥനാണ്; ഗുരുവിലൂടെ അവൻ പ്രവർത്തിക്കുന്നു.
ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਪ੍ਰਭੁ ਸੁਜਾਨੁ ਅਲਖ ਨਿਰੰਜਨ ਸੋਇ ॥
antarajaamee prabh sujaan alakh niranjan soe |ദൈവം, ആന്തരിക-അറിയുന്നവനും, ഹൃദയങ്ങളെ അന്വേഷിക്കുന്നവനും, എല്ലാം അറിയുന്നവനും, അദൃശ്യനും, നിഷ്കളങ്കനുമാണ്.
ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਪਰਮੇਸਰੋ ਸਭ ਬਿਧਿ ਜਾਨਣਹਾਰ ॥
paarabraham paramesaro sabh bidh jaananahaar |പരമാത്മാവായ ദൈവം, അതീന്ദ്രിയമായ ഭഗവാൻ, എല്ലാ വഴികളും മാർഗങ്ങളും അറിയുന്നവനാണ്.
ਸੰਤ ਸਹਾਈ ਸਰਨਿ ਜੋਗੁ ਆਠ ਪਹਰ ਨਮਸਕਾਰ ॥
sant sahaaee saran jog aatth pahar namasakaar |അവൻ തൻ്റെ വിശുദ്ധരുടെ പിന്തുണയാണ്, സങ്കേതം നൽകാനുള്ള ശക്തിയുണ്ട്. ദിവസത്തിൽ ഇരുപത്തിനാല് മണിക്കൂറും ഞാൻ അവനെ വണങ്ങുന്നു.
ਅਕਥ ਕਥਾ ਨਹ ਬੂਝੀਐ ਸਿਮਰਹੁ ਹਰਿ ਕੇ ਚਰਨ ॥
akath kathaa nah boojheeai simarahu har ke charan |അവൻ്റെ സംസാരമില്ലാത്ത സംസാരം മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിയില്ല; ഞാൻ ഭഗവാൻ്റെ പാദങ്ങളെ ധ്യാനിക്കുന്നു.
ਪਤਿਤ ਉਧਾਰਨ ਅਨਾਥ ਨਾਥ ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਭ ਕੀ ਸਰਨ ॥੧੬॥
patit udhaaran anaath naath naanak prabh kee saran |16|അവൻ പാപികളുടെ രക്ഷാകര കൃപയാണ്, യജമാനനില്ലാത്തവരുടെ യജമാനൻ; നാനാക്ക് ദൈവത്തിൻ്റെ സങ്കേതത്തിൽ പ്രവേശിച്ചു. ||16||
ਸਲੋਕੁ ॥
salok |സലോക്:
ਦੁਖ ਬਿਨਸੇ ਸਹਸਾ ਗਇਓ ਸਰਨਿ ਗਹੀ ਹਰਿ ਰਾਇ ॥
dukh binase sahasaa geio saran gahee har raae |ഞാൻ എൻ്റെ രാജാവായ കർത്താവിൻ്റെ സങ്കേതത്തിൽ എത്തിയതുമുതൽ എൻ്റെ വേദന ഒഴിഞ്ഞുപോയി, എൻ്റെ സങ്കടങ്ങൾ നീങ്ങിപ്പോയി.
ਮਨਿ ਚਿੰਦੇ ਫਲ ਪਾਇਆ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਗੁਨ ਗਾਇ ॥੧੭॥
man chinde fal paaeaa naanak har gun gaae |17|നാനാക്ക്, ഭഗവാൻ്റെ മഹത്വമുള്ള സ്തുതികൾ പാടിക്കൊണ്ട് ഞാൻ എൻ്റെ മനസ്സിൻ്റെ ആഗ്രഹങ്ങളുടെ ഫലം നേടി. ||17||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਕੋਈ ਗਾਵੈ ਕੋ ਸੁਣੈ ਕੋਈ ਕਰੈ ਬੀਚਾਰੁ ॥
koee gaavai ko sunai koee karai beechaar |ചിലർ പാടുന്നു, ചിലർ കേൾക്കുന്നു, ചിലർ ധ്യാനിക്കുന്നു;
ਕੋ ਉਪਦੇਸੈ ਕੋ ਦ੍ਰਿੜੈ ਤਿਸ ਕਾ ਹੋਇ ਉਧਾਰੁ ॥
ko upadesai ko drirrai tis kaa hoe udhaar |ചിലർ പ്രസംഗിക്കുന്നു, ചിലർ നാമം ഉള്ളിൽ സ്ഥാപിക്കുന്നു; ഇങ്ങനെയാണ് അവർ രക്ഷിക്കപ്പെടുന്നത്.
ਕਿਲਬਿਖ ਕਾਟੈ ਹੋਇ ਨਿਰਮਲਾ ਜਨਮ ਜਨਮ ਮਲੁ ਜਾਇ ॥
kilabikh kaattai hoe niramalaa janam janam mal jaae |അവരുടെ പാപകരമായ തെറ്റുകൾ മായ്ച്ചുകളയുകയും അവർ ശുദ്ധരാകുകയും ചെയ്യുന്നു; എണ്ണിയാലൊടുങ്ങാത്ത അവതാരങ്ങളുടെ മാലിന്യം കഴുകി കളയുന്നു.
ਹਲਤਿ ਪਲਤਿ ਮੁਖੁ ਊਜਲਾ ਨਹ ਪੋਹੈ ਤਿਸੁ ਮਾਇ ॥
halat palat mukh aoojalaa nah pohai tis maae |ഇഹത്തിലും പരത്തിലും അവരുടെ മുഖങ്ങൾ പ്രസന്നമായിരിക്കും; അവരെ മായ സ്പർശിക്കുകയില്ല.
ਸੋ ਸੁਰਤਾ ਸੋ ਬੈਸਨੋ ਸੋ ਗਿਆਨੀ ਧਨਵੰਤੁ ॥
so surataa so baisano so giaanee dhanavant |അവർ അവബോധപൂർവ്വം ജ്ഞാനികളാണ്, അവർ വൈഷ്ണവർ, വിഷ്ണുവിനെ ആരാധിക്കുന്നവരാണ്; അവർ ആത്മീയമായി ജ്ഞാനികളും സമ്പന്നരും സമ്പന്നരുമാണ്.
ਸੋ ਸੂਰਾ ਕੁਲਵੰਤੁ ਸੋਇ ਜਿਨਿ ਭਜਿਆ ਭਗਵੰਤੁ ॥
so sooraa kulavant soe jin bhajiaa bhagavant |അവർ ആത്മീയ വീരന്മാരാണ്, കുലീനമായ ജന്മം, കർത്താവായ ദൈവത്തിൽ സ്പന്ദിക്കുന്നവരാണ്.
ਖਤ੍ਰੀ ਬ੍ਰਾਹਮਣੁ ਸੂਦੁ ਬੈਸੁ ਉਧਰੈ ਸਿਮਰਿ ਚੰਡਾਲ ॥
khatree braahaman sood bais udharai simar chanddaal |ഖ്ഷത്രിയരും ബ്രാഹ്മണരും താഴ്ന്ന ജാതിക്കാരായ ശൂദ്രരും വൈശാത്തൊഴിലാളികളും പുറന്തള്ളപ്പെട്ട പരിയാരുമെല്ലാം രക്ഷിക്കപ്പെട്ടു.
ਜਿਨਿ ਜਾਨਿਓ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪਨਾ ਨਾਨਕ ਤਿਸਹਿ ਰਵਾਲ ॥੧੭॥
jin jaanio prabh aapanaa naanak tiseh ravaal |17|ഭഗവാനെ ധ്യാനിക്കുന്നു. തൻ്റെ ദൈവത്തെ അറിയുന്നവരുടെ കാലിലെ പൊടിയാണ് നാനാക്ക്. ||17||
ਗਉੜੀ ਕੀ ਵਾਰ ਮਹਲਾ ੪ ॥
gaurree kee vaar mahalaa 4 |ഗൗരിയിലെ വാർ, നാലാമത്തെ മെഹൽ:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |ഒരു സാർവത്രിക സ്രഷ്ടാവായ ദൈവം. യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ അനുഗ്രഹത്താൽ:
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |സലോക് നാലാമത്തെ മെഹൽ:
ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਦਇਆਲੁ ਹੈ ਜਿਸ ਨੋ ਸਮਤੁ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥
satigur purakh deaal hai jis no samat sabh koe |യഥാർത്ഥ ഗുരു, ആദിമ സത്ത, ദയയും അനുകമ്പയും ഉള്ളവനാണ്; എല്ലാവരും അവന് ഒരുപോലെയാണ്.
ਏਕ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਕਰਿ ਦੇਖਦਾ ਮਨ ਭਾਵਨੀ ਤੇ ਸਿਧਿ ਹੋਇ ॥
ek drisatt kar dekhadaa man bhaavanee te sidh hoe |അവൻ എല്ലാവരെയും നിഷ്പക്ഷമായി കാണുന്നു; മനസ്സിൽ ശുദ്ധമായ വിശ്വാസത്തോടെ, അവൻ പ്രാപിക്കുന്നു.
ਸਤਿਗੁਰ ਵਿਚਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਹੈ ਹਰਿ ਉਤਮੁ ਹਰਿ ਪਦੁ ਸੋਇ ॥
satigur vich amrit hai har utam har pad soe |അംബ്രോസിയൽ അമൃത് യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനുള്ളിലാണ്; അവൻ ഉന്നതനും ഉന്നതനുമാണ്, ദൈവിക പദവിയുള്ളവനാണ്.
ਨਾਨਕ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਹਰਿ ਧਿਆਈਐ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਵੈ ਕੋਇ ॥੧॥
naanak kirapaa te har dhiaaeeai guramukh paavai koe |1|ഓ നാനാക്ക്, അവൻ്റെ കൃപയാൽ ഒരാൾ ഭഗവാനെ ധ്യാനിക്കുന്നു; ഗുരുമുഖന്മാർ അവനെ പ്രാപിക്കുന്നു. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |നാലാമത്തെ മെഹൽ:
ਹਉਮੈ ਮਾਇਆ ਸਭ ਬਿਖੁ ਹੈ ਨਿਤ ਜਗਿ ਤੋਟਾ ਸੰਸਾਰਿ ॥
haumai maaeaa sabh bikh hai nit jag tottaa sansaar |അഹംഭാവവും മായയും ആകെ വിഷമാണ്; ഇവരിൽ ആളുകൾ ഈ ലോകത്ത് തുടർച്ചയായി നഷ്ടം സഹിക്കുന്നു.
ਲਾਹਾ ਹਰਿ ਧਨੁ ਖਟਿਆ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਿ ॥
laahaa har dhan khattiaa guramukh sabad veechaar |ശബാദിൻ്റെ വചനം ധ്യാനിച്ചുകൊണ്ട് ഗുരുമുഖൻ ഭഗവാൻ്റെ നാമത്തിൻ്റെ സമ്പത്തിൻ്റെ ലാഭം നേടുന്നു.
ਹਉਮੈ ਮੈਲੁ ਬਿਖੁ ਉਤਰੈ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਹਰਿ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥
haumai mail bikh utarai har amrit har ur dhaar |ഭഗവാൻ്റെ അംബ്രോസിയൽ നാമം ഹൃദയത്തിൽ പ്രതിഷ്ഠിക്കുമ്പോൾ അഹംഭാവത്തിൻ്റെ വിഷ മാലിന്യങ്ങൾ നീങ്ങുന്നു.