ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്

പേജ് - 757

ਹਉ ਤਿਨ ਕੈ ਬਲਿਹਾਰਣੈ ਮਨਿ ਹਰਿ ਗੁਣ ਸਦਾ ਰਵੰਨਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

hau tin kai balihaaranai man har gun sadaa ravan |1| rahaau |

ഭഗവാൻ്റെ മഹത്വമുള്ള സ്തുതികൾ മനസ്സിൽ എന്നും ജപിക്കുന്നവർക്ക് ഞാൻ ഒരു ത്യാഗമാണ്. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||

ਗੁਰੁ ਸਰਵਰੁ ਮਾਨ ਸਰੋਵਰੁ ਹੈ ਵਡਭਾਗੀ ਪੁਰਖ ਲਹੰਨਿੑ ॥

gur saravar maan sarovar hai vaddabhaagee purakh lahani |

ഗുരു മാനസരോവർ തടാകം പോലെയാണ്; ഭാഗ്യശാലികൾ മാത്രമേ അവനെ കണ്ടെത്തുകയുള്ളൂ.

ਸੇਵਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਖੋਜਿਆ ਸੇ ਹੰਸੁਲੇ ਨਾਮੁ ਲਹੰਨਿ ॥੨॥

sevak guramukh khojiaa se hansule naam lahan |2|

നിസ്വാർത്ഥ സേവകരായ ഗുരുമുഖന്മാർ ഗുരുവിനെ അന്വേഷിക്കുന്നു; ഹംസ ആത്മാക്കൾ അവിടെ ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമം ഭക്ഷിക്കുന്നു. ||2||

ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਨਿੑ ਰੰਗ ਸਿਉ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮਿ ਲਗੰਨਿੑ ॥

naam dhiaaeini rang siau guramukh naam lagani |

ഗുരുമുഖന്മാർ നാമത്തെ ധ്യാനിക്കുകയും നാമവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടുനിൽക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਧੁਰਿ ਪੂਰਬਿ ਹੋਵੈ ਲਿਖਿਆ ਗੁਰ ਭਾਣਾ ਮੰਨਿ ਲਏਨਿੑ ॥੩॥

dhur poorab hovai likhiaa gur bhaanaa man leni |3|

മുൻകൂട്ടി നിശ്ചയിച്ചത് എന്താണെങ്കിലും അത് ഗുരുവിൻ്റെ ഇഷ്ടമായി സ്വീകരിക്കുക. ||3||

ਵਡਭਾਗੀ ਘਰੁ ਖੋਜਿਆ ਪਾਇਆ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ॥

vaddabhaagee ghar khojiaa paaeaa naam nidhaan |

ഭാഗ്യവശാൽ, ഞാൻ എൻ്റെ വീട്ടിൽ തിരഞ്ഞു, നാമത്തിൻ്റെ നിധി കണ്ടെത്തി.

ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਵੇਖਾਲਿਆ ਪ੍ਰਭੁ ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਪਛਾਨੁ ॥੪॥

gur poorai vekhaaliaa prabh aatam raam pachhaan |4|

തികഞ്ഞ ഗുരു എനിക്ക് ദൈവത്തെ കാണിച്ചു തന്നു; പരമാത്മാവായ ഭഗവാനെ ഞാൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞു. ||4||

ਸਭਨਾ ਕਾ ਪ੍ਰਭੁ ਏਕੁ ਹੈ ਦੂਜਾ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥

sabhanaa kaa prabh ek hai doojaa avar na koe |

എല്ലാവരുടെയും ഒരു ദൈവമുണ്ട്; മറ്റൊന്നും ഇല്ല.

ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਮਨਿ ਵਸੈ ਤਿਤੁ ਘਟਿ ਪਰਗਟੁ ਹੋਇ ॥੫॥

guraparasaadee man vasai tith ghatt paragatt hoe |5|

ഗുരുവിൻ്റെ കൃപയാൽ ഭഗവാൻ മനസ്സിൽ വസിക്കുന്നു; അങ്ങനെയുള്ളവൻ്റെ ഹൃദയത്തിൽ അവൻ വെളിപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ||5||

ਸਭੁ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਬ੍ਰਹਮੁ ਹੈ ਬ੍ਰਹਮੁ ਵਸੈ ਸਭ ਥਾਇ ॥

sabh antarajaamee braham hai braham vasai sabh thaae |

ദൈവം എല്ലാ ഹൃദയങ്ങളെയും അറിയുന്നവനാണ്; ദൈവം എല്ലായിടത്തും വസിക്കുന്നു.

ਮੰਦਾ ਕਿਸ ਨੋ ਆਖੀਐ ਸਬਦਿ ਵੇਖਹੁ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੬॥

mandaa kis no aakheeai sabad vekhahu liv laae |6|

അപ്പോൾ നമ്മൾ ആരെയാണ് ചീത്ത വിളിക്കേണ്ടത്? ഷാബാദിൻ്റെ വചനം കാണുക, സ്നേഹപൂർവ്വം അതിൽ വസിക്കുക. ||6||

ਬੁਰਾ ਭਲਾ ਤਿਚਰੁ ਆਖਦਾ ਜਿਚਰੁ ਹੈ ਦੁਹੁ ਮਾਹਿ ॥

buraa bhalaa tichar aakhadaa jichar hai duhu maeh |

അവൻ ദ്വൈതഭാവത്തിൽ ഇരിക്കുന്നിടത്തോളം മറ്റുള്ളവരെ ചീത്തയെന്നും നല്ലവനെന്നും വിളിക്കുന്നു.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਏਕੋ ਬੁਝਿਆ ਏਕਸੁ ਮਾਹਿ ਸਮਾਇ ॥੭॥

guramukh eko bujhiaa ekas maeh samaae |7|

ഗുരുമുഖൻ ഏകനായ ഭഗവാനെ മനസ്സിലാക്കുന്നു; അവൻ ഏകനായ നാഥനിൽ ലയിച്ചിരിക്കുന്നു. ||7||

ਸੇਵਾ ਸਾ ਪ੍ਰਭ ਭਾਵਸੀ ਜੋ ਪ੍ਰਭੁ ਪਾਏ ਥਾਇ ॥

sevaa saa prabh bhaavasee jo prabh paae thaae |

അത് ദൈവത്തെ പ്രസാദിപ്പിക്കുന്നതും ദൈവത്താൽ അംഗീകരിക്കപ്പെട്ടതുമായ നിസ്വാർത്ഥ സേവനമാണ്.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਆਰਾਧਿਆ ਗੁਰ ਚਰਣੀ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ॥੮॥੨॥੪॥੯॥

jan naanak har aaraadhiaa gur charanee chit laae |8|2|4|9|

സേവകൻ നാനാക്ക് ഭഗവാനെ ആരാധിക്കുന്നു; അവൻ തൻ്റെ ബോധം ഗുരുവിൻ്റെ പാദങ്ങളിൽ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നു. ||8||2||4||9||

ਰਾਗੁ ਸੂਹੀ ਅਸਟਪਦੀਆ ਮਹਲਾ ੪ ਘਰੁ ੨ ॥

raag soohee asattapadeea mahalaa 4 ghar 2 |

രാഗ് സൂഹീ, അഷ്ടപധീയ, നാലാമത്തെ മെഹൽ, രണ്ടാം വീട്:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ik oankaar satigur prasaad |

ഒരു സാർവത്രിക സ്രഷ്ടാവായ ദൈവം. യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ അനുഗ്രഹത്താൽ:

ਕੋਈ ਆਣਿ ਮਿਲਾਵੈ ਮੇਰਾ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਪਿਆਰਾ ਹਉ ਤਿਸੁ ਪਹਿ ਆਪੁ ਵੇਚਾਈ ॥੧॥

koee aan milaavai meraa preetam piaaraa hau tis peh aap vechaaee |1|

ആരെങ്കിലും വന്ന് എൻ്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവളെ കാണാൻ എന്നെ നയിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ; ഞാൻ എന്നെത്തന്നെ അവന് വിൽക്കും. ||1||

ਦਰਸਨੁ ਹਰਿ ਦੇਖਣ ਕੈ ਤਾਈ ॥

darasan har dekhan kai taaee |

ഭഗവാൻ്റെ ദർശനത്തിൻ്റെ അനുഗ്രഹീത ദർശനം ഞാൻ കാംക്ഷിക്കുന്നു.

ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਹਿ ਤਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਲਹਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

kripaa kareh taa satigur meleh har har naam dhiaaee |1| rahaau |

കർത്താവ് എന്നോട് കരുണ കാണിക്കുമ്പോൾ, ഞാൻ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ കണ്ടുമുട്ടുന്നു; ഞാൻ ഭഗവാൻ്റെ നാമം ധ്യാനിക്കുന്നു, ഹർ, ഹർ. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||

ਜੇ ਸੁਖੁ ਦੇਹਿ ਤ ਤੁਝਹਿ ਅਰਾਧੀ ਦੁਖਿ ਭੀ ਤੁਝੈ ਧਿਆਈ ॥੨॥

je sukh dehi ta tujheh araadhee dukh bhee tujhai dhiaaee |2|

നീ എന്നെ സന്തോഷത്തോടെ അനുഗ്രഹിച്ചാൽ ഞാൻ നിന്നെ ആരാധിക്കുകയും ആരാധിക്കുകയും ചെയ്യും. വേദനയിലും ഞാൻ നിന്നെ ധ്യാനിക്കും. ||2||

ਜੇ ਭੁਖ ਦੇਹਿ ਤ ਇਤ ਹੀ ਰਾਜਾ ਦੁਖ ਵਿਚਿ ਸੂਖ ਮਨਾਈ ॥੩॥

je bhukh dehi ta it hee raajaa dukh vich sookh manaaee |3|

നീ എനിക്ക് വിശപ്പ് നൽകിയാലും എനിക്ക് സംതൃപ്തി തോന്നും; ദുഃഖത്തിനിടയിലും ഞാൻ സന്തോഷവാനാണ്. ||3||

ਤਨੁ ਮਨੁ ਕਾਟਿ ਕਾਟਿ ਸਭੁ ਅਰਪੀ ਵਿਚਿ ਅਗਨੀ ਆਪੁ ਜਲਾਈ ॥੪॥

tan man kaatt kaatt sabh arapee vich aganee aap jalaaee |4|

ഞാൻ എൻ്റെ മനസ്സും ശരീരവും കഷണങ്ങളാക്കി, അവയെല്ലാം നിനക്കു സമർപ്പിക്കും; ഞാൻ എന്നെത്തന്നെ തീയിൽ ദഹിപ്പിക്കും. ||4||

ਪਖਾ ਫੇਰੀ ਪਾਣੀ ਢੋਵਾ ਜੋ ਦੇਵਹਿ ਸੋ ਖਾਈ ॥੫॥

pakhaa feree paanee dtovaa jo deveh so khaaee |5|

ഞാൻ നിങ്ങളുടെ മേൽ ഫാൻ വീശുന്നു, നിങ്ങൾക്കായി വെള്ളം കൊണ്ടുപോകുന്നു; നീ തരുന്നതെന്തും ഞാൻ എടുക്കുന്നു. ||5||

ਨਾਨਕੁ ਗਰੀਬੁ ਢਹਿ ਪਇਆ ਦੁਆਰੈ ਹਰਿ ਮੇਲਿ ਲੈਹੁ ਵਡਿਆਈ ॥੬॥

naanak gareeb dteh peaa duaarai har mel laihu vaddiaaee |6|

പാവം നാനാക്ക് കർത്താവിൻ്റെ വാതിൽക്കൽ വീണു; കർത്താവേ, അങ്ങയുടെ മഹത്വമേറിയ മഹത്വത്താൽ എന്നെ അങ്ങുമായി ഒന്നിപ്പിക്കേണമേ. ||6||

ਅਖੀ ਕਾਢਿ ਧਰੀ ਚਰਣਾ ਤਲਿ ਸਭ ਧਰਤੀ ਫਿਰਿ ਮਤ ਪਾਈ ॥੭॥

akhee kaadt dharee charanaa tal sabh dharatee fir mat paaee |7|

എൻ്റെ കണ്ണുകൾ പുറത്തെടുത്ത് ഞാൻ അവയെ നിൻ്റെ കാൽക്കൽ വെക്കുന്നു; ഭൂമി മുഴുവൻ സഞ്ചരിച്ചതിന് ശേഷം ഞാൻ ഇത് മനസ്സിലാക്കി. ||7||

ਜੇ ਪਾਸਿ ਬਹਾਲਹਿ ਤਾ ਤੁਝਹਿ ਅਰਾਧੀ ਜੇ ਮਾਰਿ ਕਢਹਿ ਭੀ ਧਿਆਈ ॥੮॥

je paas bahaaleh taa tujheh araadhee je maar kadteh bhee dhiaaee |8|

അങ്ങ് എന്നെ അങ്ങയുടെ അടുത്ത് ഇരുത്തിയാൽ ഞാൻ അങ്ങയെ ആരാധിക്കുകയും ആരാധിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. നീ എന്നെ അടിച്ച് പുറത്താക്കിയാലും ഞാൻ നിന്നെ ധ്യാനിക്കും. ||8||