ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 115
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੀ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਇਆ ॥
satigur sevee sabad suhaaeaa |ഞാൻ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ സേവിക്കുന്നു; അവൻ്റെ ശബ്ദത്തിൻ്റെ വചനം മനോഹരമാണ്.
ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਆ ॥
jin har kaa naam man vasaaeaa |അതിലൂടെ ഭഗവാൻ്റെ നാമം മനസ്സിൽ കുടികൊള്ളുന്നു.
ਹਰਿ ਨਿਰਮਲੁ ਹਉਮੈ ਮੈਲੁ ਗਵਾਏ ਦਰਿ ਸਚੈ ਸੋਭਾ ਪਾਵਣਿਆ ॥੨॥
har niramal haumai mail gavaae dar sachai sobhaa paavaniaa |2|ശുദ്ധമായ കർത്താവ് അഹംഭാവത്തിൻ്റെ അഴുക്ക് നീക്കം ചെയ്യുന്നു, സത്യ കോടതിയിൽ ഞങ്ങൾ ബഹുമാനിക്കപ്പെടുന്നു. ||2||
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਨਾਮੁ ਨ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥
bin gur naam na paaeaa jaae |ഗുരുവില്ലാതെ നാമം ലഭിക്കുകയില്ല.
ਸਿਧ ਸਾਧਿਕ ਰਹੇ ਬਿਲਲਾਇ ॥
sidh saadhik rahe bilalaae |സിദ്ധന്മാർക്കും അന്വേഷികൾക്കും അതിൻ്റെ അഭാവം; അവർ കരയുകയും വിലപിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਸੇਵੇ ਸੁਖੁ ਨ ਹੋਵੀ ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਗੁਰੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੩॥
bin gur seve sukh na hovee poorai bhaag gur paavaniaa |3|യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ സേവിക്കാതെ ശാന്തി ലഭിക്കുകയില്ല; തികഞ്ഞ വിധിയിലൂടെ ഗുരുവിനെ കണ്ടെത്തുന്നു. ||3||
ਇਹੁ ਮਨੁ ਆਰਸੀ ਕੋਈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਵੇਖੈ ॥
eihu man aarasee koee guramukh vekhai |ഈ മനസ്സ് ഒരു കണ്ണാടിയാണ്; ഗുരുമുഖൻ എന്ന നിലയിൽ അതിൽ സ്വയം കാണുന്നവർ എത്ര വിരളമാണ്.
ਮੋਰਚਾ ਨ ਲਾਗੈ ਜਾ ਹਉਮੈ ਸੋਖੈ ॥
morachaa na laagai jaa haumai sokhai |ഈഗോയെ കത്തിക്കുന്നവരിൽ തുരുമ്പ് പിടിക്കില്ല.
ਅਨਹਤ ਬਾਣੀ ਨਿਰਮਲ ਸਬਦੁ ਵਜਾਏ ਗੁਰਸਬਦੀ ਸਚਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੪॥
anahat baanee niramal sabad vajaae gurasabadee sach samaavaniaa |4|ബാനിയുടെ അൺസ്ട്രക്ക് മെലഡി ശബാദിൻ്റെ ശുദ്ധമായ പദത്തിലൂടെ മുഴങ്ങുന്നു; ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിലൂടെ നാം സത്യത്തിൽ ലയിച്ചു ചേരുന്നു. ||4||
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਕਿਹੁ ਨ ਦੇਖਿਆ ਜਾਇ ॥
bin satigur kihu na dekhiaa jaae |യഥാർത്ഥ ഗുരുവില്ലാതെ ഭഗവാനെ കാണാൻ കഴിയില്ല.
ਗੁਰਿ ਕਿਰਪਾ ਕਰਿ ਆਪੁ ਦਿਤਾ ਦਿਖਾਇ ॥
gur kirapaa kar aap ditaa dikhaae |അവൻ്റെ കൃപ നൽകി, അവൻ തന്നെ എന്നെ കാണാൻ അനുവദിച്ചു.
ਆਪੇ ਆਪਿ ਆਪਿ ਮਿਲਿ ਰਹਿਆ ਸਹਜੇ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੫॥
aape aap aap mil rahiaa sahaje sahaj samaavaniaa |5|എല്ലാം സ്വയം, അവൻ തന്നെ വ്യാപിക്കുകയും വ്യാപിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു; അവൻ അവബോധപൂർവ്വം സ്വർഗ്ഗീയ സമാധാനത്തിൽ ലയിച്ചിരിക്കുന്നു. ||5||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਇਕਸੁ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥
guramukh hovai su ikas siau liv laae |ഗുരുമുഖനായി മാറുന്ന ഒരാൾ അവനോടുള്ള സ്നേഹം സ്വീകരിക്കുന്നു.
ਦੂਜਾ ਭਰਮੁ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਜਲਾਏ ॥
doojaa bharam gur sabad jalaae |സന്ദേഹവും ദ്വന്ദ്വവും ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിൻ്റെ വചനത്താൽ ദഹിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു.
ਕਾਇਆ ਅੰਦਰਿ ਵਣਜੁ ਕਰੇ ਵਾਪਾਰਾ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਸਚੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੬॥
kaaeaa andar vanaj kare vaapaaraa naam nidhaan sach paavaniaa |6|അവൻ്റെ ശരീരത്തിനുള്ളിൽ, അവൻ ഇടപാടുകൾ നടത്തുകയും വ്യാപാരം ചെയ്യുകയും യഥാർത്ഥ നാമത്തിൻ്റെ നിധി നേടുകയും ചെയ്യുന്നു. ||6||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਰਣੀ ਹਰਿ ਕੀਰਤਿ ਸਾਰੁ ॥
guramukh karanee har keerat saar |ഗുർമുഖിൻ്റെ ജീവിതരീതി ഉദാത്തമാണ്; അവൻ കർത്താവിൻ്റെ സ്തുതികൾ പാടുന്നു.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਏ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥
guramukh paae mokh duaar |ഗുർമുഖ് രക്ഷയുടെ കവാടം കണ്ടെത്തുന്നു.
ਅਨਦਿਨੁ ਰੰਗਿ ਰਤਾ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਅੰਦਰਿ ਮਹਲਿ ਬੁਲਾਵਣਿਆ ॥੭॥
anadin rang rataa gun gaavai andar mahal bulaavaniaa |7|രാവും പകലും അവൻ കർത്താവിൻ്റെ സ്നേഹത്താൽ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു. അവൻ കർത്താവിൻ്റെ മഹത്വമുള്ള സ്തുതികൾ പാടുന്നു, അവൻ്റെ സാന്നിധ്യത്തിൻ്റെ മാളികയിലേക്ക് അവനെ വിളിക്കുന്നു. ||7||
ਸਤਿਗੁਰੁ ਦਾਤਾ ਮਿਲੈ ਮਿਲਾਇਆ ॥
satigur daataa milai milaaeaa |യഥാർത്ഥ ഗുരു, ദാതാവിനെ കണ്ടുമുട്ടുന്നത് ഭഗവാൻ നമ്മെ നയിക്കുമ്പോഴാണ്.
ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਮਨਿ ਸਬਦੁ ਵਸਾਇਆ ॥
poorai bhaag man sabad vasaaeaa |തികഞ്ഞ വിധിയിലൂടെ ശബ്ദത്തെ മനസ്സിൽ പ്രതിഷ്ഠിക്കുന്നു.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ਹਰਿ ਸਚੇ ਕੇ ਗੁਣ ਗਾਵਣਿਆ ॥੮॥੯॥੧੦॥
naanak naam milai vaddiaaee har sache ke gun gaavaniaa |8|9|10|ഓ നാനാക്ക്, നാമത്തിൻ്റെ മഹത്വം, ഭഗവാൻ്റെ നാമം, യഥാർത്ഥ ഭഗവാൻ്റെ മഹത്വമുള്ള സ്തുതികൾ ജപിച്ചാൽ ലഭിക്കുന്നു. ||8||9||10||
ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥
maajh mahalaa 3 |മാജ്, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਆਪੁ ਵੰਞਾਏ ਤਾ ਸਭ ਕਿਛੁ ਪਾਏ ॥
aap vanyaae taa sabh kichh paae |സ്വന്തത്തെ നഷ്ടപ്പെടുത്തുന്നവർക്ക് എല്ലാം ലഭിക്കും.
ਗੁਰਸਬਦੀ ਸਚੀ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥
gurasabadee sachee liv laae |ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിൻ്റെ വചനത്തിലൂടെ, അവർ യഥാർത്ഥത്തോടുള്ള സ്നേഹത്തെ പ്രതിഷ്ഠിക്കുന്നു.
ਸਚੁ ਵਣੰਜਹਿ ਸਚੁ ਸੰਘਰਹਿ ਸਚੁ ਵਾਪਾਰੁ ਕਰਾਵਣਿਆ ॥੧॥
sach vananjeh sach sanghareh sach vaapaar karaavaniaa |1|അവർ സത്യത്തിൽ വ്യാപാരം ചെയ്യുന്നു, അവർ സത്യത്തിൽ ശേഖരിക്കുന്നു, അവർ സത്യത്തിൽ മാത്രം ഇടപെടുന്നു. ||1||
ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਹਰਿ ਗੁਣ ਅਨਦਿਨੁ ਗਾਵਣਿਆ ॥
hau vaaree jeeo vaaree har gun anadin gaavaniaa |രാവും പകലും കർത്താവിൻ്റെ മഹത്വമുള്ള സ്തുതികൾ പാടുന്നവർക്ക് ഞാൻ ഒരു ത്യാഗമാണ്, എൻ്റെ ആത്മാവ് ഒരു ത്യാഗമാണ്.
ਹਉ ਤੇਰਾ ਤੂੰ ਠਾਕੁਰੁ ਮੇਰਾ ਸਬਦਿ ਵਡਿਆਈ ਦੇਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
hau teraa toon tthaakur meraa sabad vaddiaaee devaniaa |1| rahaau |ഞാൻ നിങ്ങളുടേതാണ്, നിങ്ങൾ എൻ്റെ കർത്താവും യജമാനനുമാണ്. നിങ്ങളുടെ ശബാദിൻ്റെ വചനത്തിലൂടെ നിങ്ങൾ മഹത്വം നൽകുന്നു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਵੇਲਾ ਵਖਤ ਸਭਿ ਸੁਹਾਇਆ ॥
velaa vakhat sabh suhaaeaa |ആ സമയം, ആ നിമിഷം തികച്ചും മനോഹരമാണ്,
ਜਿਤੁ ਸਚਾ ਮੇਰੇ ਮਨਿ ਭਾਇਆ ॥
jit sachaa mere man bhaaeaa |സത്യവാൻ എൻ്റെ മനസ്സിന് പ്രസാദകരമാകുമ്പോൾ.
ਸਚੇ ਸੇਵਿਐ ਸਚੁ ਵਡਿਆਈ ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਸਚੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੨॥
sache seviaai sach vaddiaaee gur kirapaa te sach paavaniaa |2|സത്യവനെ സേവിക്കുന്നതിലൂടെ യഥാർത്ഥ മഹത്വം ലഭിക്കും. ഗുരുവിൻ്റെ കൃപയാൽ യഥാർത്ഥമായവൻ ലഭിക്കുന്നു. ||2||
ਭਾਉ ਭੋਜਨੁ ਸਤਿਗੁਰਿ ਤੁਠੈ ਪਾਏ ॥
bhaau bhojan satigur tutthai paae |യഥാർത്ഥ ഗുരു പ്രസാദിക്കുമ്പോൾ ആത്മീയ സ്നേഹത്തിൻ്റെ ഭക്ഷണം ലഭിക്കും.
ਅਨ ਰਸੁ ਚੂਕੈ ਹਰਿ ਰਸੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥
an ras chookai har ras man vasaae |ഭഗവാൻ്റെ സാരാംശം മനസ്സിൽ കുടികൊള്ളുമ്പോൾ മറ്റ് സത്തകൾ മറക്കുന്നു.
ਸਚੁ ਸੰਤੋਖੁ ਸਹਜ ਸੁਖੁ ਬਾਣੀ ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਪਾਵਣਿਆ ॥੩॥
sach santokh sahaj sukh baanee poore gur te paavaniaa |3|തികഞ്ഞ ഗുരുവിൻ്റെ വചനമായ ബാനിയിൽ നിന്നാണ് സത്യവും സംതൃപ്തിയും അവബോധജന്യമായ സമാധാനവും സമനിലയും ലഭിക്കുന്നത്. ||3||
ਸਤਿਗੁਰੁ ਨ ਸੇਵਹਿ ਮੂਰਖ ਅੰਧ ਗਵਾਰਾ ॥
satigur na seveh moorakh andh gavaaraa |അന്ധരും അറിവില്ലാത്ത വിഡ്ഢികളും യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ സേവിക്കുന്നില്ല;
ਫਿਰਿ ਓਇ ਕਿਥਹੁ ਪਾਇਨਿ ਮੋਖ ਦੁਆਰਾ ॥
fir oe kithahu paaein mokh duaaraa |അവർ എങ്ങനെ രക്ഷയുടെ കവാടം കണ്ടെത്തും?
ਮਰਿ ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਆਵਹਿ ਜਮ ਦਰਿ ਚੋਟਾ ਖਾਵਣਿਆ ॥੪॥
mar mar jameh fir fir aaveh jam dar chottaa khaavaniaa |4|അവർ മരിക്കുകയും മരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു, വീണ്ടും വീണ്ടും, പുനർജനിക്കുക, വീണ്ടും വീണ്ടും. മരണത്തിൻ്റെ വാതിൽക്കൽ അവർ അടിച്ചു വീഴ്ത്തപ്പെടുന്നു. ||4||
ਸਬਦੈ ਸਾਦੁ ਜਾਣਹਿ ਤਾ ਆਪੁ ਪਛਾਣਹਿ ॥
sabadai saad jaaneh taa aap pachhaaneh |ശബ്ദത്തിൻ്റെ സാരാംശം അറിയുന്നവർ സ്വയം മനസ്സിലാക്കുന്നു.
ਨਿਰਮਲ ਬਾਣੀ ਸਬਦਿ ਵਖਾਣਹਿ ॥
niramal baanee sabad vakhaaneh |ശബ്ദത്തിൻ്റെ വചനം ജപിക്കുന്നവരുടെ സംസാരം കുറ്റമറ്റതാണ്.
ਸਚੇ ਸੇਵਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਨਿ ਨਉ ਨਿਧਿ ਨਾਮੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਵਣਿਆ ॥੫॥
sache sev sadaa sukh paaein nau nidh naam man vasaavaniaa |5|സത്യദൈവത്തെ സേവിക്കുന്നതിലൂടെ അവർ ശാശ്വതമായ സമാധാനം കണ്ടെത്തുന്നു; നാമത്തിൻ്റെ ഒമ്പത് നിധികൾ അവർ മനസ്സിൽ പ്രതിഷ്ഠിക്കുന്നു. ||5||
ਸੋ ਥਾਨੁ ਸੁਹਾਇਆ ਜੋ ਹਰਿ ਮਨਿ ਭਾਇਆ ॥
so thaan suhaaeaa jo har man bhaaeaa |ഭഗവാൻ്റെ മനസ്സിന് ഇമ്പമുള്ള ആ സ്ഥലം മനോഹരമാണ്.
ਸਤਸੰਗਤਿ ਬਹਿ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਇਆ ॥
satasangat beh har gun gaaeaa |അവിടെ, സത് സംഗത്തിൽ ഇരുന്നു, യഥാർത്ഥ സഭ, ഭഗവാൻ്റെ മഹത്വമുള്ള സ്തുതികൾ ആലപിക്കുന്നു.
ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਸਾਲਾਹਹਿ ਸਾਚਾ ਨਿਰਮਲ ਨਾਦੁ ਵਜਾਵਣਿਆ ॥੬॥
anadin har saalaaheh saachaa niramal naad vajaavaniaa |6|രാവും പകലും, സത്യവാൻ സ്തുതിക്കുന്നു; നാടിൻ്റെ നിഷ്കളങ്കമായ ശബ്ദപ്രവാഹം അവിടെ മുഴങ്ങുന്നു. ||6||