ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 312
ਤਿਸੁ ਅਗੈ ਪਿਛੈ ਢੋਈ ਨਾਹੀ ਗੁਰਸਿਖੀ ਮਨਿ ਵੀਚਾਰਿਆ ॥
tis agai pichhai dtoee naahee gurasikhee man veechaariaa |അവൻ ഇവിടെയോ പരലോകമോ ഒരു അഭയസ്ഥാനവും കണ്ടെത്തുകയില്ല; ഗുർസിഖുകാർ ഇത് അവരുടെ മനസ്സിൽ തിരിച്ചറിഞ്ഞു.
ਸਤਿਗੁਰੂ ਨੋ ਮਿਲੇ ਸੇਈ ਜਨ ਉਬਰੇ ਜਿਨ ਹਿਰਦੈ ਨਾਮੁ ਸਮਾਰਿਆ ॥
satiguroo no mile seee jan ubare jin hiradai naam samaariaa |യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ കണ്ടുമുട്ടുന്ന ആ വിനീതൻ രക്ഷിക്കപ്പെടുന്നു; അവൻ തൻ്റെ ഹൃദയത്തിൽ ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമത്തെ വിലമതിക്കുന്നു.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਕੇ ਗੁਰਸਿਖ ਪੁਤਹਹੁ ਹਰਿ ਜਪਿਅਹੁ ਹਰਿ ਨਿਸਤਾਰਿਆ ॥੨॥
jan naanak ke gurasikh putahahu har japiahu har nisataariaa |2|സേവകൻ നാനാക്ക് പറയുന്നു: ഓ ഗുർസിഖുമാരേ, എൻ്റെ മക്കളേ, കർത്താവിനെ ധ്യാനിക്കുക; കർത്താവു മാത്രമേ നിന്നെ രക്ഷിക്കുകയുള്ളൂ. ||2||
ਮਹਲਾ ੩ ॥
mahalaa 3 |മൂന്നാമത്തെ മെഹൽ:
ਹਉਮੈ ਜਗਤੁ ਭੁਲਾਇਆ ਦੁਰਮਤਿ ਬਿਖਿਆ ਬਿਕਾਰ ॥
haumai jagat bhulaaeaa duramat bikhiaa bikaar |ദുഷിച്ച ചിന്തയ്ക്കും അഴിമതിയുടെ വിഷത്തിനും ഒപ്പം അഹംഭാവം ലോകത്തെ വഴിതെറ്റിച്ചു.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਤ ਨਦਰਿ ਹੋਇ ਮਨਮੁਖ ਅੰਧ ਅੰਧਿਆਰ ॥
satigur milai ta nadar hoe manamukh andh andhiaar |യഥാർത്ഥ ഗുരുവുമായുള്ള കണ്ടുമുട്ടൽ, ഭഗവാൻ്റെ കൃപയുടെ ദൃഷ്ടിയാൽ നാം അനുഗ്രഹിക്കപ്പെടും, അതേസമയം സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖൻ ഇരുട്ടിൽ തപ്പിനടക്കുന്നു.
ਨਾਨਕ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਲਏ ਜਿਸ ਨੋ ਸਬਦਿ ਲਾਏ ਪਿਆਰੁ ॥੩॥
naanak aape mel le jis no sabad laae piaar |3|ഓ നാനാക്ക്, തൻറെ ശബ്ദത്തിലെ വചനത്തെ സ്നേഹിക്കാൻ താൻ പ്രചോദിപ്പിക്കുന്നവരെ കർത്താവ് തന്നിലേക്ക് ആഗിരണം ചെയ്യുന്നു. ||3||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਸਚੁ ਸਚੇ ਕੀ ਸਿਫਤਿ ਸਲਾਹ ਹੈ ਸੋ ਕਰੇ ਜਿਸੁ ਅੰਦਰੁ ਭਿਜੈ ॥
sach sache kee sifat salaah hai so kare jis andar bhijai |സത്യവൻ്റെ സ്തുതികളും മഹത്വങ്ങളും സത്യമാണ്; ഉള്ളിൽ മൃദുലമായ മനസ്സുള്ളവയെ അവൻ മാത്രം സംസാരിക്കുന്നു.
ਜਿਨੀ ਇਕ ਮਨਿ ਇਕੁ ਅਰਾਧਿਆ ਤਿਨ ਕਾ ਕੰਧੁ ਨ ਕਬਹੂ ਛਿਜੈ ॥
jinee ik man ik araadhiaa tin kaa kandh na kabahoo chhijai |ഏകനായ ഭഗവാനെ ഏകമനസ്സോടെ ആരാധിക്കുന്നവർ - അവരുടെ ശരീരം ഒരിക്കലും നശിക്കുകയില്ല.
ਧਨੁ ਧਨੁ ਪੁਰਖ ਸਾਬਾਸਿ ਹੈ ਜਿਨ ਸਚੁ ਰਸਨਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪਿਜੈ ॥
dhan dhan purakh saabaas hai jin sach rasanaa amrit pijai |യഥാർത്ഥ നാമത്തിൻ്റെ അംബ്രോസിയൽ അമൃത് നാവുകൊണ്ട് ആസ്വദിക്കുന്ന വ്യക്തിയാണ് ഭാഗ്യവാനും അനുഗ്രഹീതനും പ്രശംസിക്കപ്പെട്ടവനും.
ਸਚੁ ਸਚਾ ਜਿਨ ਮਨਿ ਭਾਵਦਾ ਸੇ ਮਨਿ ਸਚੀ ਦਰਗਹ ਲਿਜੈ ॥
sach sachaa jin man bhaavadaa se man sachee daragah lijai |സത്യത്തിൻ്റെ സത്യത്തിൽ മനസ്സ് സംതൃപ്തനായ ഒരാൾ ട്രൂ കോടതിയിൽ അംഗീകരിക്കപ്പെടുന്നു.
ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਜਨਮੁ ਸਚਿਆਰੀਆ ਮੁਖ ਉਜਲ ਸਚੁ ਕਰਿਜੈ ॥੨੦॥
dhan dhan janam sachiaareea mukh ujal sach karijai |20|ആ സത്യജീവികളുടെ ജനനം ധന്യമാണ്, ധന്യമാണ്; യഥാർത്ഥ കർത്താവ് അവരുടെ മുഖം പ്രകാശിപ്പിക്കുന്നു. ||20||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |സലോക്, നാലാമത്തെ മെഹൽ:
ਸਾਕਤ ਜਾਇ ਨਿਵਹਿ ਗੁਰ ਆਗੈ ਮਨਿ ਖੋਟੇ ਕੂੜਿ ਕੂੜਿਆਰੇ ॥
saakat jaae niveh gur aagai man khotte koorr koorriaare |വിശ്വാസമില്ലാത്ത സിനിക്കുകൾ പോയി ഗുരുവിൻ്റെ മുന്നിൽ വണങ്ങുന്നു, പക്ഷേ അവരുടെ മനസ്സ് ദുഷിച്ചതും വ്യാജവുമാണ്, പൂർണ്ണമായും തെറ്റാണ്.
ਜਾ ਗੁਰੁ ਕਹੈ ਉਠਹੁ ਮੇਰੇ ਭਾਈ ਬਹਿ ਜਾਹਿ ਘੁਸਰਿ ਬਗੁਲਾਰੇ ॥
jaa gur kahai utthahu mere bhaaee beh jaeh ghusar bagulaare |"എഴുന്നേൽക്കൂ, വിധിയുടെ സഹോദരങ്ങളേ" എന്ന് ഗുരു പറയുമ്പോൾ, അവർ ക്രെയിനുകൾ പോലെ തിങ്ങിനിറഞ്ഞ് ഇരിക്കുന്നു.
ਗੁਰਸਿਖਾ ਅੰਦਰਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਵਰਤੈ ਚੁਣਿ ਕਢੇ ਲਧੋਵਾਰੇ ॥
gurasikhaa andar satigur varatai chun kadte ladhovaare |യഥാർത്ഥ ഗുരു തൻ്റെ ഗുരുസിഖുകാർക്കിടയിൽ പ്രബലനാണ്; അവർ അലഞ്ഞുതിരിയുന്നവരെ തിരഞ്ഞെടുത്ത് പുറത്താക്കുന്നു.
ਓਇ ਅਗੈ ਪਿਛੈ ਬਹਿ ਮੁਹੁ ਛਪਾਇਨਿ ਨ ਰਲਨੀ ਖੋਟੇਆਰੇ ॥
oe agai pichhai beh muhu chhapaaein na ralanee khotteaare |അവിടെയും ഇവിടെയും ഇരുന്നു മുഖം മറയ്ക്കുന്നു; വ്യാജമായതിനാൽ അവയ്ക്ക് യഥാർത്ഥവുമായി ഇടകലരാൻ കഴിയില്ല.
ਓਨਾ ਦਾ ਭਖੁ ਸੁ ਓਥੈ ਨਾਹੀ ਜਾਇ ਕੂੜੁ ਲਹਨਿ ਭੇਡਾਰੇ ॥
onaa daa bhakh su othai naahee jaae koorr lahan bheddaare |അവിടെ അവർക്ക് ഭക്ഷണമില്ല; കള്ളം ആടുകളെപ്പോലെ അഴുക്കിൽ പോകുന്നു.
ਜੇ ਸਾਕਤੁ ਨਰੁ ਖਾਵਾਈਐ ਲੋਚੀਐ ਬਿਖੁ ਕਢੈ ਮੁਖਿ ਉਗਲਾਰੇ ॥
je saakat nar khaavaaeeai locheeai bikh kadtai mukh ugalaare |അവിശ്വാസിയായ സിനിക്ക് ഭക്ഷണം നൽകാൻ നിങ്ങൾ ശ്രമിച്ചാൽ, അവൻ അവൻ്റെ വായിൽ നിന്ന് വിഷം തുപ്പും.
ਹਰਿ ਸਾਕਤ ਸੇਤੀ ਸੰਗੁ ਨ ਕਰੀਅਹੁ ਓਇ ਮਾਰੇ ਸਿਰਜਣਹਾਰੇ ॥
har saakat setee sang na kareeahu oe maare sirajanahaare |കർത്താവേ, സ്രഷ്ടാവായ കർത്താവിനാൽ ശപിക്കപ്പെട്ട, വിശ്വാസമില്ലാത്ത സിനിക്കിൻ്റെ കൂട്ടത്തിൽ ഞാൻ അകപ്പെടാതിരിക്കട്ടെ.
ਜਿਸ ਕਾ ਇਹੁ ਖੇਲੁ ਸੋਈ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਮਾਰੇ ॥੧॥
jis kaa ihu khel soee kar vekhai jan naanak naam samaare |1|ഈ നാടകം ഭഗവാൻറേതാണ്; അവൻ അത് നിർവഹിക്കുന്നു, അവൻ അത് നിരീക്ഷിക്കുന്നു. സേവകൻ നാനാക്ക് ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമത്തെ വിലമതിക്കുന്നു. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |നാലാമത്തെ മെഹൽ:
ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਅਗੰਮੁ ਹੈ ਜਿਸੁ ਅੰਦਰਿ ਹਰਿ ਉਰਿ ਧਾਰਿਆ ॥
satigur purakh agam hai jis andar har ur dhaariaa |യഥാർത്ഥ ഗുരു, ആദിമജീവി, അപ്രാപ്യമാണ്; അവൻ തൻ്റെ ഹൃദയത്തിൽ ഭഗവാൻ്റെ നാമം പ്രതിഷ്ഠിച്ചിരിക്കുന്നു.
ਸਤਿਗੁਰੂ ਨੋ ਅਪੜਿ ਕੋਇ ਨ ਸਕਈ ਜਿਸੁ ਵਲਿ ਸਿਰਜਣਹਾਰਿਆ ॥
satiguroo no aparr koe na sakee jis val sirajanahaariaa |യഥാർത്ഥ ഗുരുവിന് തുല്യനാകാൻ ആർക്കും കഴിയില്ല; സൃഷ്ടാവായ കർത്താവ് അവൻ്റെ പക്ഷത്താണ്.
ਸਤਿਗੁਰੂ ਕਾ ਖੜਗੁ ਸੰਜੋਉ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਹੈ ਜਿਤੁ ਕਾਲੁ ਕੰਟਕੁ ਮਾਰਿ ਵਿਡਾਰਿਆ ॥
satiguroo kaa kharrag sanjoau har bhagat hai jit kaal kanttak maar viddaariaa |ഭഗവാനെ ഭക്തിപൂർവ്വം ആരാധിക്കുന്നത് യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ വാളും കവചവുമാണ്; അവൻ പീഡകനായ മരണത്തെ കൊന്ന് പുറത്താക്കി.
ਸਤਿਗੁਰੂ ਕਾ ਰਖਣਹਾਰਾ ਹਰਿ ਆਪਿ ਹੈ ਸਤਿਗੁਰੂ ਕੈ ਪਿਛੈ ਹਰਿ ਸਭਿ ਉਬਾਰਿਆ ॥
satiguroo kaa rakhanahaaraa har aap hai satiguroo kai pichhai har sabh ubaariaa |ഭഗവാൻ തന്നെയാണ് യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ സംരക്ഷകൻ. യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ കാൽപ്പാടുകൾ പിന്തുടരുന്ന എല്ലാവരെയും ഭഗവാൻ രക്ഷിക്കുന്നു.
ਜੋ ਮੰਦਾ ਚਿਤਵੈ ਪੂਰੇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਕਾ ਸੋ ਆਪਿ ਉਪਾਵਣਹਾਰੈ ਮਾਰਿਆ ॥
jo mandaa chitavai poore satiguroo kaa so aap upaavanahaarai maariaa |സമ്പൂർണമായ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെക്കുറിച്ച് മോശമായി ചിന്തിക്കുന്നവൻ - സൃഷ്ടാവായ ഭഗവാൻ തന്നെ അവനെ നശിപ്പിക്കുന്നു.
ਏਹ ਗਲ ਹੋਵੈ ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਸਚੇ ਕੀ ਜਨ ਨਾਨਕ ਅਗਮੁ ਵੀਚਾਰਿਆ ॥੨॥
eh gal hovai har daragah sache kee jan naanak agam veechaariaa |2|ഈ വാക്കുകൾ കർത്താവിൻ്റെ കോടതിയിൽ സത്യമാണെന്ന് സ്ഥിരീകരിക്കപ്പെടും; സേവകൻ നാനാക്ക് ഈ രഹസ്യം വെളിപ്പെടുത്തുന്നു. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਸਚੁ ਸੁਤਿਆ ਜਿਨੀ ਅਰਾਧਿਆ ਜਾ ਉਠੇ ਤਾ ਸਚੁ ਚਵੇ ॥
sach sutiaa jinee araadhiaa jaa utthe taa sach chave |ഉറങ്ങുമ്പോൾ യഥാർത്ഥ കർത്താവിൽ വസിക്കുന്നവർ, ഉണർന്നിരിക്കുമ്പോൾ യഥാർത്ഥ നാമം ഉച്ചരിക്കുന്നു.
ਸੇ ਵਿਰਲੇ ਜੁਗ ਮਹਿ ਜਾਣੀਅਹਿ ਜੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੁ ਰਵੇ ॥
se virale jug meh jaaneeeh jo guramukh sach rave |യഥാർത്ഥ ഭഗവാനിൽ വസിക്കുന്ന ഗുരുമുഖന്മാർ ലോകത്ത് എത്ര വിരളമാണ്.
ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ਤਿਨ ਕਉ ਜਿ ਅਨਦਿਨੁ ਸਚੁ ਲਵੇ ॥
hau balihaaree tin kau ji anadin sach lave |രാവും പകലും സത്യനാമം ജപിക്കുന്നവർക്ക് ഞാൻ ബലിയാണ്.
ਜਿਨ ਮਨਿ ਤਨਿ ਸਚਾ ਭਾਵਦਾ ਸੇ ਸਚੀ ਦਰਗਹ ਗਵੇ ॥
jin man tan sachaa bhaavadaa se sachee daragah gave |യഥാർത്ഥ കർത്താവ് അവരുടെ മനസ്സിനും ശരീരത്തിനും പ്രസാദകരമാണ്; അവർ യഥാർത്ഥ കർത്താവിൻ്റെ കോടതിയിൽ പോകുന്നു.
ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਬੋਲੈ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਸਚੁ ਸਚਾ ਸਦਾ ਨਵੇ ॥੨੧॥
jan naanak bolai sach naam sach sachaa sadaa nave |21|സേവകൻ നാനാക്ക് യഥാർത്ഥ നാമം ജപിക്കുന്നു; യഥാർത്ഥ കർത്താവ് എന്നേക്കും പുതുമയുള്ളവനാണ്. ||21||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |സലോക്, നാലാമത്തെ മെഹൽ:
ਕਿਆ ਸਵਣਾ ਕਿਆ ਜਾਗਣਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤੇ ਪਰਵਾਣੁ ॥
kiaa savanaa kiaa jaaganaa guramukh te paravaan |ആരാണ് ഉറങ്ങുന്നത്, ആരാണ് ഉണർന്നിരിക്കുന്നത്? ഗുരുമുഖം ഉള്ളവരെ അംഗീകരിക്കുന്നു.