ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 28
ਇਹੁ ਜਨਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਇ ਕੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
eihu janam padaarath paae kai har naam na chetai liv laae |ഈ മനുഷ്യജീവിതത്തിൻ്റെ അനുഗ്രഹം ലഭിച്ചിട്ടുണ്ട്, എന്നിട്ടും, ആളുകൾ അവരുടെ ചിന്തകൾ കർത്താവിൻ്റെ നാമത്തിൽ സ്നേഹപൂർവ്വം കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നില്ല.
ਪਗਿ ਖਿਸਿਐ ਰਹਣਾ ਨਹੀ ਆਗੈ ਠਉਰੁ ਨ ਪਾਇ ॥
pag khisiaai rahanaa nahee aagai tthaur na paae |അവരുടെ കാലുകൾ വഴുതുന്നു, അവർക്ക് ഇനി ഇവിടെ താമസിക്കാൻ കഴിയില്ല. അടുത്ത ലോകത്ത്, അവർക്ക് വിശ്രമിക്കാൻ ഒരിടവും കണ്ടെത്താനാവില്ല.
ਓਹ ਵੇਲਾ ਹਥਿ ਨ ਆਵਈ ਅੰਤਿ ਗਇਆ ਪਛੁਤਾਇ ॥
oh velaa hath na aavee ant geaa pachhutaae |ഈ അവസരം ഇനി വരില്ല. അവസാനം ഖേദിച്ചും പശ്ചാത്തപിച്ചും അവർ പിരിഞ്ഞുപോകുന്നു.
ਜਿਸੁ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋ ਉਬਰੈ ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੪॥
jis nadar kare so ubarai har setee liv laae |4|കർത്താവ് തൻ്റെ കൃപയാൽ അനുഗ്രഹിക്കുന്നവർ രക്ഷിക്കപ്പെടുന്നു; അവർ കർത്താവിനോട് സ്നേഹപൂർവ്വം ഇണങ്ങിച്ചേർന്നിരിക്കുന്നു. ||4||
ਦੇਖਾ ਦੇਖੀ ਸਭ ਕਰੇ ਮਨਮੁਖਿ ਬੂਝ ਨ ਪਾਇ ॥
dekhaa dekhee sabh kare manamukh boojh na paae |അവരെല്ലാം കാട്ടിത്തരുന്നു, നടിക്കുന്നു, പക്ഷേ സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖർക്ക് മനസ്സിലാകുന്നില്ല.
ਜਿਨ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਿਰਦਾ ਸੁਧੁ ਹੈ ਸੇਵ ਪਈ ਤਿਨ ਥਾਇ ॥
jin guramukh hiradaa sudh hai sev pee tin thaae |ഹൃദയശുദ്ധിയുള്ള ആ ഗുരുമുഖന്മാർ - അവരുടെ സേവനം സ്വീകരിക്കപ്പെടുന്നു.
ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਹਿ ਹਰਿ ਨਿਤ ਪੜਹਿ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਇ ਸਮਾਇ ॥
har gun gaaveh har nit parreh har gun gaae samaae |അവർ കർത്താവിൻ്റെ മഹത്വമുള്ള സ്തുതി പാടുന്നു; അവർ ഓരോ ദിവസവും കർത്താവിനെക്കുറിച്ച് വായിക്കുന്നു. ഭഗവാനെ സ്തുതിച്ചുകൊണ്ട് അവർ ആഗിരണത്തിൽ ലയിക്കുന്നു.
ਨਾਨਕ ਤਿਨ ਕੀ ਬਾਣੀ ਸਦਾ ਸਚੁ ਹੈ ਜਿ ਨਾਮਿ ਰਹੇ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੫॥੪॥੩੭॥
naanak tin kee baanee sadaa sach hai ji naam rahe liv laae |5|4|37|ഓ നാനാക്ക്, നാമത്തോട് സ്നേഹപൂർവ്വം ഇണങ്ങിയവരുടെ വാക്കുകൾ എക്കാലവും സത്യമാണ്. ||5||4||37||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
sireeraag mahalaa 3 |സിരീ രാഗ്, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਜਿਨੀ ਇਕ ਮਨਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਗੁਰਮਤੀ ਵੀਚਾਰਿ ॥
jinee ik man naam dhiaaeaa guramatee veechaar |നാമത്തെ ഏകമനസ്സോടെ ധ്യാനിക്കുന്നവരും ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങളെ ധ്യാനിക്കുന്നവരും
ਤਿਨ ਕੇ ਮੁਖ ਸਦ ਉਜਲੇ ਤਿਤੁ ਸਚੈ ਦਰਬਾਰਿ ॥
tin ke mukh sad ujale tith sachai darabaar |- അവരുടെ മുഖങ്ങൾ യഥാർത്ഥ കർത്താവിൻ്റെ കോടതിയിൽ എന്നേക്കും തിളങ്ങുന്നു.
ਓਇ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਵਹਿ ਸਦਾ ਸਦਾ ਸਚੈ ਨਾਮਿ ਪਿਆਰਿ ॥੧॥
oe amrit peeveh sadaa sadaa sachai naam piaar |1|അവർ എന്നെന്നേക്കുമായി അംബ്രോസിയൽ അമൃതിൽ കുടിക്കുന്നു, അവർ യഥാർത്ഥ നാമത്തെ സ്നേഹിക്കുന്നു. ||1||
ਭਾਈ ਰੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਪਤਿ ਹੋਇ ॥
bhaaee re guramukh sadaa pat hoe |വിധിയുടെ സഹോദരങ്ങളേ, ഗുരുമുഖന്മാർ എന്നേക്കും ബഹുമാനിക്കപ്പെടുന്നു.
ਹਰਿ ਹਰਿ ਸਦਾ ਧਿਆਈਐ ਮਲੁ ਹਉਮੈ ਕਢੈ ਧੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
har har sadaa dhiaaeeai mal haumai kadtai dhoe |1| rahaau |അവർ ഭഗവാനെ എന്നേക്കും ധ്യാനിക്കുന്നു, ഹർ, ഹർ, അവർ അഹംഭാവത്തിൻ്റെ മാലിന്യങ്ങൾ കഴുകിക്കളയുന്നു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਮਨਮੁਖ ਨਾਮੁ ਨ ਜਾਣਨੀ ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਪਤਿ ਜਾਇ ॥
manamukh naam na jaananee vin naavai pat jaae |സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖർ നാമം അറിയുന്നില്ല. പേരില്ലാതെ, അവർക്ക് അവരുടെ ബഹുമാനം നഷ്ടപ്പെടും.
ਸਬਦੈ ਸਾਦੁ ਨ ਆਇਓ ਲਾਗੇ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ॥
sabadai saad na aaeio laage doojai bhaae |അവർ ശബാദിൻ്റെ രുചി ആസ്വദിക്കുന്നില്ല; അവർ ദ്വന്ദ്വത്തിൻ്റെ സ്നേഹത്തോട് ചേർന്നുനിൽക്കുന്നു.
ਵਿਸਟਾ ਕੇ ਕੀੜੇ ਪਵਹਿ ਵਿਚਿ ਵਿਸਟਾ ਸੇ ਵਿਸਟਾ ਮਾਹਿ ਸਮਾਇ ॥੨॥
visattaa ke keerre paveh vich visattaa se visattaa maeh samaae |2|ചാണകത്തിൻ്റെ അഴുക്കിലെ പുഴുക്കളാണവർ. അവർ വളത്തിൽ വീഴുന്നു, വളം അവർ ആഗിരണം ചെയ്യുന്നു. ||2||
ਤਿਨ ਕਾ ਜਨਮੁ ਸਫਲੁ ਹੈ ਜੋ ਚਲਹਿ ਸਤਗੁਰ ਭਾਇ ॥
tin kaa janam safal hai jo chaleh satagur bhaae |യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ ഹിതമനുസരിച്ച് നടക്കുന്നവരുടെ ജീവിതം സഫലമാണ്.
ਕੁਲੁ ਉਧਾਰਹਿ ਆਪਣਾ ਧੰਨੁ ਜਣੇਦੀ ਮਾਇ ॥
kul udhaareh aapanaa dhan janedee maae |അവരുടെ കുടുംബങ്ങൾ രക്ഷിക്കപ്പെട്ടു; അവരെ പ്രസവിച്ച അമ്മമാർ ഭാഗ്യവാന്മാർ.
ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਜਿਸ ਨਉ ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਰਜਾਇ ॥੩॥
har har naam dhiaaeeai jis nau kirapaa kare rajaae |3|അവൻ്റെ ഇഷ്ടത്താൽ അവൻ അവൻ്റെ കൃപ നൽകുന്നു; അങ്ങനെ അനുഗ്രഹിക്കപ്പെട്ടവർ, ഭഗവാൻ്റെ നാമം, ഹർ, ഹർ എന്ന് ധ്യാനിക്കുക. ||3||
ਜਿਨੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ॥
jinee guramukh naam dhiaaeaa vichahu aap gavaae |ഗുരുമുഖന്മാർ നാമം ധ്യാനിക്കുന്നു; അവർ ഉള്ളിൽ നിന്ന് സ്വാർത്ഥതയും അഹങ്കാരവും ഇല്ലാതാക്കുന്നു.
ਓਇ ਅੰਦਰਹੁ ਬਾਹਰਹੁ ਨਿਰਮਲੇ ਸਚੇ ਸਚਿ ਸਮਾਇ ॥
oe andarahu baaharahu niramale sache sach samaae |അവ ശുദ്ധവും ആന്തരികവും ബാഹ്യവുമായവയാണ്; അവർ സത്യത്തിൻ്റെ സത്യത്തിൽ ലയിക്കുന്നു.
ਨਾਨਕ ਆਏ ਸੇ ਪਰਵਾਣੁ ਹਹਿ ਜਿਨ ਗੁਰਮਤੀ ਹਰਿ ਧਿਆਇ ॥੪॥੫॥੩੮॥
naanak aae se paravaan heh jin guramatee har dhiaae |4|5|38|ഓ നാനാക്ക്, ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങൾ പിന്തുടരുകയും ഭഗവാനെ ധ്യാനിക്കുകയും ചെയ്യുന്നവരുടെ വരവ് അനുഗ്രഹീതമാണ്. ||4||5||38||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
sireeraag mahalaa 3 |സിരീ രാഗ്, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਹਰਿ ਭਗਤਾ ਹਰਿ ਧਨੁ ਰਾਸਿ ਹੈ ਗੁਰ ਪੂਛਿ ਕਰਹਿ ਵਾਪਾਰੁ ॥
har bhagataa har dhan raas hai gur poochh kareh vaapaar |ഭഗവാൻ്റെ ഭക്തർക്ക് ഭഗവാൻ്റെ സമ്പത്തും മൂലധനവുമുണ്ട്; ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശത്തോടെ അവർ തങ്ങളുടെ കച്ചവടം തുടരുന്നു.
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹਨਿ ਸਦਾ ਸਦਾ ਵਖਰੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰੁ ॥
har naam salaahan sadaa sadaa vakhar har naam adhaar |അവർ കർത്താവിൻ്റെ നാമത്തെ എന്നേക്കും സ്തുതിക്കുന്നു. കർത്താവിൻ്റെ നാമം അവരുടെ കച്ചവടവും താങ്ങുമാണ്.
ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਦ੍ਰਿੜਾਇਆ ਹਰਿ ਭਗਤਾ ਅਤੁਟੁ ਭੰਡਾਰੁ ॥੧॥
gur poorai har naam drirraaeaa har bhagataa atutt bhanddaar |1|തികഞ്ഞ ഗുരു ഭഗവാൻ്റെ ഭക്തരിൽ ഭഗവാൻ്റെ നാമം സന്നിവേശിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു; അത് ഒഴിച്ചുകൂടാനാവാത്ത നിധിയാണ്. ||1||
ਭਾਈ ਰੇ ਇਸੁ ਮਨ ਕਉ ਸਮਝਾਇ ॥
bhaaee re is man kau samajhaae |വിധിയുടെ സഹോദരങ്ങളേ, നിങ്ങളുടെ മനസ്സിനെ ഇങ്ങനെ ഉപദേശിക്കുക.
ਏ ਮਨ ਆਲਸੁ ਕਿਆ ਕਰਹਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
e man aalas kiaa kareh guramukh naam dhiaae |1| rahaau |മനസ്സേ, നീ എന്തിനാണ് ഇത്ര മടിയൻ? ഗുരുമുഖനാകുക, നാമം ധ്യാനിക്കുക. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਹਰਿ ਕਾ ਪਿਆਰੁ ਹੈ ਜੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਰੇ ਬੀਚਾਰੁ ॥
har bhagat har kaa piaar hai je guramukh kare beechaar |ഭഗവാനോടുള്ള സ്നേഹമാണ് ഭഗവാനോടുള്ള ഭക്തി. ഗുർമുഖ് ആഴത്തിൽ പ്രതിഫലിപ്പിക്കുകയും ധ്യാനിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਪਾਖੰਡਿ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਵਈ ਦੁਬਿਧਾ ਬੋਲੁ ਖੁਆਰੁ ॥
paakhandd bhagat na hovee dubidhaa bol khuaar |കാപട്യമെന്നത് ഭക്തി-സംസാരിക്കുന്ന ദ്വന്ദ്വത്തിൻ്റെ വാക്കുകൾ കഷ്ടതയിലേക്ക് നയിക്കുന്നതല്ല.
ਸੋ ਜਨੁ ਰਲਾਇਆ ਨਾ ਰਲੈ ਜਿਸੁ ਅੰਤਰਿ ਬਿਬੇਕ ਬੀਚਾਰੁ ॥੨॥
so jan ralaaeaa naa ralai jis antar bibek beechaar |2|സൂക്ഷ്മമായ ധാരണയും ധ്യാനചിന്തയും നിറഞ്ഞ ആ എളിയ മനുഷ്യർ - മറ്റുള്ളവരുമായി ഇടപഴകുന്നുണ്ടെങ്കിലും, അവർ വ്യത്യസ്തരായി നിലകൊള്ളുന്നു. ||2||
ਸੋ ਸੇਵਕੁ ਹਰਿ ਆਖੀਐ ਜੋ ਹਰਿ ਰਾਖੈ ਉਰਿ ਧਾਰਿ ॥
so sevak har aakheeai jo har raakhai ur dhaar |ഭഗവാനെ ഹൃദയത്തിൽ പ്രതിഷ്ഠിക്കുന്നവരെയാണ് ഭഗവാൻ്റെ ദാസന്മാർ എന്ന് പറയുന്നത്.
ਮਨੁ ਤਨੁ ਸਉਪੇ ਆਗੈ ਧਰੇ ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਮਾਰਿ ॥
man tan saupe aagai dhare haumai vichahu maar |മനസ്സും ശരീരവും ഭഗവാൻ്റെ സന്നിധിയിൽ സമർപ്പിച്ചുകൊണ്ട് അവർ ഉള്ളിൽ നിന്ന് അഹംഭാവത്തെ കീഴടക്കുകയും ഉന്മൂലനം ചെയ്യുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਧਨੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੋ ਪਰਵਾਣੁ ਹੈ ਜਿ ਕਦੇ ਨ ਆਵੈ ਹਾਰਿ ॥੩॥
dhan guramukh so paravaan hai ji kade na aavai haar |3|ഒരിക്കലും പരാജയപ്പെടാത്ത ആ ഗുർമുഖ് അനുഗ്രഹീതനും പ്രശംസിക്കപ്പെട്ടവനുമാണ്. ||3||
ਕਰਮਿ ਮਿਲੈ ਤਾ ਪਾਈਐ ਵਿਣੁ ਕਰਮੈ ਪਾਇਆ ਨ ਜਾਇ ॥
karam milai taa paaeeai vin karamai paaeaa na jaae |അവൻ്റെ കൃപ ലഭിക്കുന്നവർ അവനെ കണ്ടെത്തുന്നു. അവൻ്റെ കൃപയില്ലാതെ അവനെ കണ്ടെത്താനാവില്ല.