ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 957
ਰਾਮਕਲੀ ਕੀ ਵਾਰ ਮਹਲਾ ੫ ॥
raamakalee kee vaar mahalaa 5 |രാംകളിയുടെ വാർ, അഞ്ചാമത്തെ മെഹൽ:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |ഒരു സാർവത്രിക സ്രഷ്ടാവായ ദൈവം. യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ അനുഗ്രഹത്താൽ:
ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
salok mahalaa 5 |സലോക്, അഞ്ചാമത്തെ മെഹൽ:
ਜੈਸਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੁਣੀਦਾ ਤੈਸੋ ਹੀ ਮੈ ਡੀਠੁ ॥
jaisaa satigur suneedaa taiso hee mai ddeetth |യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെക്കുറിച്ച് ഞാൻ കേട്ടതുപോലെ, ഞാൻ അവനെ കണ്ടു.
ਵਿਛੁੜਿਆ ਮੇਲੇ ਪ੍ਰਭੂ ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਕਾ ਬਸੀਠੁ ॥
vichhurriaa mele prabhoo har daragah kaa baseetth |വേർപിരിഞ്ഞവരെ അവൻ ദൈവവുമായി വീണ്ടും ഒന്നിപ്പിക്കുന്നു; അവൻ കർത്താവിൻ്റെ കോടതിയിലെ മദ്ധ്യസ്ഥനാണ്.
ਹਰਿ ਨਾਮੋ ਮੰਤ੍ਰੁ ਦ੍ਰਿੜਾਇਦਾ ਕਟੇ ਹਉਮੈ ਰੋਗੁ ॥
har naamo mantru drirraaeidaa katte haumai rog |അവൻ ഭഗവാൻ്റെ നാമത്തിൻ്റെ മന്ത്രം സ്ഥാപിക്കുകയും അഹംഭാവത്തിൻ്റെ രോഗത്തെ ഇല്ലാതാക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰੁ ਤਿਨਾ ਮਿਲਾਇਆ ਜਿਨਾ ਧੁਰੇ ਪਇਆ ਸੰਜੋਗੁ ॥੧॥
naanak satigur tinaa milaaeaa jinaa dhure peaa sanjog |1|ഓ നാനാക്ക്, അവൻ മാത്രമാണ് യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ കണ്ടുമുട്ടുന്നത്, അത്തരം ഒരു ബന്ധം മുൻകൂട്ടി നിശ്ചയിച്ചിട്ടുണ്ട്. ||1||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |അഞ്ചാമത്തെ മെഹൽ:
ਇਕੁ ਸਜਣੁ ਸਭਿ ਸਜਣਾ ਇਕੁ ਵੈਰੀ ਸਭਿ ਵਾਦਿ ॥
eik sajan sabh sajanaa ik vairee sabh vaad |ഏക കർത്താവ് എൻ്റെ സുഹൃത്താണെങ്കിൽ, എല്ലാവരും എൻ്റെ സുഹൃത്തുക്കളാണ്. ഏക കർത്താവ് എൻ്റെ ശത്രുവാണെങ്കിൽ, എല്ലാവരും എന്നോട് യുദ്ധം ചെയ്യുക.
ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਦੇਖਾਲਿਆ ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਸਭ ਬਾਦਿ ॥
gur poorai dekhaaliaa vin naavai sabh baad |പേരില്ലാതെ എല്ലാം ഉപയോഗശൂന്യമാണെന്ന് തികഞ്ഞ ഗുരു എനിക്ക് കാണിച്ചുതന്നു.
ਸਾਕਤ ਦੁਰਜਨ ਭਰਮਿਆ ਜੋ ਲਗੇ ਦੂਜੈ ਸਾਦਿ ॥
saakat durajan bharamiaa jo lage doojai saad |അവിശ്വാസികളും ദുഷ്ടന്മാരും പുനർജന്മത്തിൽ അലയുന്നു; അവ മറ്റ് അഭിരുചികളുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.
ਜਨ ਨਾਨਕਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਬੁਝਿਆ ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਪਰਸਾਦਿ ॥੨॥
jan naanak har prabh bujhiaa gur satigur kai parasaad |2|യഥാർത്ഥ ഗുരുവായ ഗുരുവിൻ്റെ കൃപയാൽ ദാസൻ നാനാക്ക് ഭഗവാനെ തിരിച്ചറിഞ്ഞു. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਥਟਣਹਾਰੈ ਥਾਟੁ ਆਪੇ ਹੀ ਥਟਿਆ ॥
thattanahaarai thaatt aape hee thattiaa |സൃഷ്ടാവായ ഭഗവാൻ സൃഷ്ടിയെ സൃഷ്ടിച്ചു.
ਆਪੇ ਪੂਰਾ ਸਾਹੁ ਆਪੇ ਹੀ ਖਟਿਆ ॥
aape pooraa saahu aape hee khattiaa |അവൻ തന്നെയാണ് തികഞ്ഞ ബാങ്കർ; അവൻ തന്നെ അവൻ്റെ ലാഭം സമ്പാദിക്കുന്നു.
ਆਪੇ ਕਰਿ ਪਾਸਾਰੁ ਆਪੇ ਰੰਗ ਰਟਿਆ ॥
aape kar paasaar aape rang rattiaa |അവൻ തന്നെ വിസ്തൃതമായ പ്രപഞ്ചം ഉണ്ടാക്കി; അവൻ തന്നെ സന്തോഷത്താൽ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.
ਕੁਦਰਤਿ ਕੀਮ ਨ ਪਾਇ ਅਲਖ ਬ੍ਰਹਮਟਿਆ ॥
kudarat keem na paae alakh brahamattiaa |ദൈവത്തിൻ്റെ സർവ്വശക്തമായ സൃഷ്ടിപരമായ ശക്തിയുടെ മൂല്യം കണക്കാക്കാനാവില്ല.
ਅਗਮ ਅਥਾਹ ਬੇਅੰਤ ਪਰੈ ਪਰਟਿਆ ॥
agam athaah beant parai parattiaa |അവൻ അപ്രാപ്യനാണ്, മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിയാത്തവനാണ്, അനന്തമാണ്, ദൂരെയുള്ളവനാണ്.
ਆਪੇ ਵਡ ਪਾਤਿਸਾਹੁ ਆਪਿ ਵਜੀਰਟਿਆ ॥
aape vadd paatisaahu aap vajeerattiaa |അവൻ തന്നെയാണ് ഏറ്റവും വലിയ ചക്രവർത്തി; അദ്ദേഹം തന്നെയാണ് അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ പ്രധാനമന്ത്രി.
ਕੋਇ ਨ ਜਾਣੈ ਕੀਮ ਕੇਵਡੁ ਮਟਿਆ ॥
koe na jaanai keem kevadd mattiaa |അവൻ്റെ വിലയോ അവൻ്റെ വിശ്രമസ്ഥലത്തിൻ്റെ മഹത്വമോ ആർക്കും അറിയില്ല.
ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਆਪਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਰਗਟਿਆ ॥੧॥
sachaa saahib aap guramukh paragattiaa |1|അവൻ തന്നെയാണ് നമ്മുടെ യഥാർത്ഥ നാഥനും യജമാനനും. അവൻ ഗുരുമുഖനോട് സ്വയം വെളിപ്പെടുത്തുന്നു. ||1||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੫ ॥
salok mahalaa 5 |സലോക്, അഞ്ചാമത്തെ മെഹൽ:
ਸੁਣਿ ਸਜਣ ਪ੍ਰੀਤਮ ਮੇਰਿਆ ਮੈ ਸਤਿਗੁਰੁ ਦੇਹੁ ਦਿਖਾਲਿ ॥
sun sajan preetam meriaa mai satigur dehu dikhaal |എൻ്റെ പ്രിയ സുഹൃത്തേ, കേൾക്കൂ: ദയവായി എനിക്ക് യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ കാണിച്ചുതരിക.
ਹਉ ਤਿਸੁ ਦੇਵਾ ਮਨੁ ਆਪਣਾ ਨਿਤ ਹਿਰਦੈ ਰਖਾ ਸਮਾਲਿ ॥
hau tis devaa man aapanaa nit hiradai rakhaa samaal |ഞാൻ എൻ്റെ മനസ്സ് അവനു സമർപ്പിക്കുന്നു; ഞാൻ അവനെ എൻ്റെ ഹൃദയത്തിൽ നിരന്തരം പ്രതിഷ്ഠിച്ചിരിക്കുന്നു.
ਇਕਸੁ ਸਤਿਗੁਰ ਬਾਹਰਾ ਧ੍ਰਿਗੁ ਜੀਵਣੁ ਸੰਸਾਰਿ ॥
eikas satigur baaharaa dhrig jeevan sansaar |ഏകനായ സാക്ഷാൽ ഗുരു ഇല്ലെങ്കിൽ ഇഹലോക ജീവിതം ശപിക്കപ്പെട്ടതാണ്.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰੁ ਤਿਨਾ ਮਿਲਾਇਓਨੁ ਜਿਨ ਸਦ ਹੀ ਵਰਤੈ ਨਾਲਿ ॥੧॥
jan naanak satigur tinaa milaaeion jin sad hee varatai naal |1|ഓ ദാസനായ നാനാക്ക്, അവർ മാത്രമാണ് യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ കണ്ടുമുട്ടുന്നത്, അവൻ നിരന്തരം വസിക്കുന്നു. ||1||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |അഞ്ചാമത്തെ മെഹൽ:
ਮੇਰੈ ਅੰਤਰਿ ਲੋਚਾ ਮਿਲਣ ਕੀ ਕਿਉ ਪਾਵਾ ਪ੍ਰਭ ਤੋਹਿ ॥
merai antar lochaa milan kee kiau paavaa prabh tohi |നിന്നെ കാണാനുള്ള ആഗ്രഹം എൻ്റെ ഉള്ളിൽ ഉണ്ട്; ദൈവമേ, ഞാൻ നിന്നെ എങ്ങനെ കണ്ടെത്തും?
ਕੋਈ ਐਸਾ ਸਜਣੁ ਲੋੜਿ ਲਹੁ ਜੋ ਮੇਲੇ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਮੋਹਿ ॥
koee aaisaa sajan lorr lahu jo mele preetam mohi |എൻ്റെ പ്രിയതമയുമായി എന്നെ ഒന്നിപ്പിക്കുന്ന ഒരാളെ, ചില സുഹൃത്തിനെ ഞാൻ അന്വേഷിക്കും.
ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਮੇਲਾਇਆ ਜਤ ਦੇਖਾ ਤਤ ਸੋਇ ॥
gur poorai melaaeaa jat dekhaa tat soe |തികഞ്ഞ ഗുരു എന്നെ അവനോട് ചേർത്തു; ഞാൻ എവിടെ നോക്കിയാലും അവിടെ അവൻ ഉണ്ട്.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਸੇਵਿਆ ਤਿਸੁ ਜੇਵਡੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥੨॥
jan naanak so prabh seviaa tis jevadd avar na koe |2|സേവകൻ നാനാക്ക് ആ ദൈവത്തെ സേവിക്കുന്നു; അവനെപ്പോലെ മഹാനായ മറ്റൊരാൾ ഇല്ല. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਦੇਵਣਹਾਰੁ ਦਾਤਾਰੁ ਕਿਤੁ ਮੁਖਿ ਸਾਲਾਹੀਐ ॥
devanahaar daataar kit mukh saalaaheeai |അവൻ മഹാദാതാവും ഉദാരമതിയുമായ കർത്താവാണ്; ഏതു വായിൽ ഞാൻ അവനെ സ്തുതിക്കും?
ਜਿਸੁ ਰਖੈ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ਰਿਜਕੁ ਸਮਾਹੀਐ ॥
jis rakhai kirapaa dhaar rijak samaaheeai |അവൻ്റെ കാരുണ്യത്തിൽ അവൻ നമ്മെ സംരക്ഷിക്കുകയും സംരക്ഷിക്കുകയും നിലനിർത്തുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਕੋਇ ਨ ਕਿਸ ਹੀ ਵਸਿ ਸਭਨਾ ਇਕ ਧਰ ॥
koe na kis hee vas sabhanaa ik dhar |ആരും മറ്റാരുടെയും നിയന്ത്രണത്തിലല്ല; അവൻ എല്ലാവരുടെയും ഏക പിന്തുണയാണ്.
ਪਾਲੇ ਬਾਲਕ ਵਾਗਿ ਦੇ ਕੈ ਆਪਿ ਕਰ ॥
paale baalak vaag de kai aap kar |അവൻ എല്ലാവരെയും തൻ്റെ മക്കളെപ്പോലെ വിലമതിക്കുന്നു, അവൻ്റെ കൈകൾ നീട്ടി.
ਕਰਦਾ ਅਨਦ ਬਿਨੋਦ ਕਿਛੂ ਨ ਜਾਣੀਐ ॥
karadaa anad binod kichhoo na jaaneeai |ആർക്കും മനസ്സിലാകാത്ത തൻ്റെ ആഹ്ലാദ നാടകങ്ങൾ അദ്ദേഹം അവതരിപ്പിക്കുന്നു.
ਸਰਬ ਧਾਰ ਸਮਰਥ ਹਉ ਤਿਸੁ ਕੁਰਬਾਣੀਐ ॥
sarab dhaar samarath hau tis kurabaaneeai |സർവ്വശക്തനായ കർത്താവ് എല്ലാവർക്കും തൻ്റെ പിന്തുണ നൽകുന്നു; ഞാൻ അവനു ബലിയാണ്.
ਗਾਈਐ ਰਾਤਿ ਦਿਨੰਤੁ ਗਾਵਣ ਜੋਗਿਆ ॥
gaaeeai raat dinant gaavan jogiaa |രാവും പകലും സ്തുതിക്കപ്പെടാൻ യോഗ്യനായവൻ്റെ സ്തുതികൾ പാടുക.
ਜੋ ਗੁਰ ਕੀ ਪੈਰੀ ਪਾਹਿ ਤਿਨੀ ਹਰਿ ਰਸੁ ਭੋਗਿਆ ॥੨॥
jo gur kee pairee paeh tinee har ras bhogiaa |2|ഗുരുവിൻ്റെ പാദങ്ങളിൽ വീഴുന്നവർ ഭഗവാൻ്റെ മഹത്തായ സത്ത ആസ്വദിക്കുന്നു. ||2||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
salok mahalaa 5 |സലോക്, അഞ്ചാമത്തെ മെഹൽ:
ਭੀੜਹੁ ਮੋਕਲਾਈ ਕੀਤੀਅਨੁ ਸਭ ਰਖੇ ਕੁਟੰਬੈ ਨਾਲਿ ॥
bheerrahu mokalaaee keeteean sabh rakhe kuttanbai naal |അവൻ എനിക്കായി ഇടുങ്ങിയ പാത വിശാലമാക്കി, എൻ്റെ കുടുംബത്തോടൊപ്പം എൻ്റെ നിർമലത കാത്തുസൂക്ഷിച്ചു.
ਕਾਰਜ ਆਪਿ ਸਵਾਰਿਅਨੁ ਸੋ ਪ੍ਰਭ ਸਦਾ ਸਭਾਲਿ ॥
kaaraj aap savaarian so prabh sadaa sabhaal |അവൻ തന്നെ എൻ്റെ കാര്യങ്ങൾ ക്രമീകരിക്കുകയും പരിഹരിക്കുകയും ചെയ്തു. ആ ദൈവത്തിൽ ഞാൻ എന്നേക്കും വസിക്കുന്നു.
ਪ੍ਰਭੁ ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਕੰਠਿ ਲਾਇਦਾ ਲਹੁੜੇ ਬਾਲਕ ਪਾਲਿ ॥
prabh maat pitaa kantth laaeidaa lahurre baalak paal |ദൈവം എൻ്റെ അമ്മയും പിതാവുമാണ്; അവൻ എന്നെ അവൻ്റെ ആലിംഗനത്തിൽ ആലിംഗനം ചെയ്യുന്നു, അവൻ്റെ ചെറിയ കുഞ്ഞിനെപ്പോലെ എന്നെ വിലമതിക്കുന്നു.
ਦਇਆਲ ਹੋਏ ਸਭ ਜੀਅ ਜੰਤ੍ਰ ਹਰਿ ਨਾਨਕ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲ ॥੧॥
deaal hoe sabh jeea jantr har naanak nadar nihaal |1|എല്ലാ ജീവികളും ജീവികളും എന്നോട് ദയയും അനുകമ്പയും ഉള്ളവരായി മാറിയിരിക്കുന്നു. ഓ നാനാക്ക്, കർത്താവ് തൻ്റെ കൃപയാൽ എന്നെ അനുഗ്രഹിച്ചിരിക്കുന്നു. ||1||