ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്

പേജ് - 37

ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਓ ਕਰਿ ਵੇਖਹੁ ਮਨਿ ਵੀਚਾਰਿ ॥

bin satigur kinai na paaeio kar vekhahu man veechaar |

യഥാർത്ഥ ഗുരുവില്ലാതെ ആരും അവനെ കണ്ടെത്തിയില്ല; ഇത് നിങ്ങളുടെ മനസ്സിൽ പ്രതിഫലിപ്പിച്ച് കാണുക.

ਮਨਮੁਖ ਮੈਲੁ ਨ ਉਤਰੈ ਜਿਚਰੁ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਨ ਕਰੇ ਪਿਆਰੁ ॥੧॥

manamukh mail na utarai jichar gur sabad na kare piaar |1|

സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖങ്ങളുടെ മാലിന്യം കഴുകിയില്ല; അവർക്ക് ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തോട് സ്നേഹമില്ല. ||1||

ਮਨ ਮੇਰੇ ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਚਲੁ ॥

man mere satigur kai bhaanai chal |

എൻ്റെ മനസ്സേ, യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനോട് ഇണങ്ങി നടക്കുക.

ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਸਹਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਵਹਿ ਤਾ ਸੁਖ ਲਹਹਿ ਮਹਲੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

nij ghar vaseh amrit peeveh taa sukh laheh mahal |1| rahaau |

നിങ്ങളുടെ സ്വന്തം ഉള്ളിൻ്റെ ഭവനത്തിൽ വസിക്കുക, അംബ്രോസിയൽ അമൃതിൽ കുടിക്കുക; നിങ്ങൾ അവൻ്റെ സാന്നിദ്ധ്യത്തിൻ്റെ മാളികയുടെ സമാധാനം പ്രാപിക്കും. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||

ਅਉਗੁਣਵੰਤੀ ਗੁਣੁ ਕੋ ਨਹੀ ਬਹਣਿ ਨ ਮਿਲੈ ਹਦੂਰਿ ॥

aaugunavantee gun ko nahee bahan na milai hadoor |

അധർമ്മികൾക്ക് ഗുണമില്ല; അവൻ്റെ സന്നിധിയിൽ ഇരിക്കാൻ അവരെ അനുവദിക്കുന്നില്ല.

ਮਨਮੁਖਿ ਸਬਦੁ ਨ ਜਾਣਈ ਅਵਗਣਿ ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਦੂਰਿ ॥

manamukh sabad na jaanee avagan so prabh door |

സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖർ ശബ്ദത്തെ അറിയുന്നില്ല; സദ്‌ഗുണമില്ലാത്തവർ ദൈവത്തിൽ നിന്ന് അകന്നിരിക്കുന്നു.

ਜਿਨੀ ਸਚੁ ਪਛਾਣਿਆ ਸਚਿ ਰਤੇ ਭਰਪੂਰਿ ॥

jinee sach pachhaaniaa sach rate bharapoor |

സത്യവനെ തിരിച്ചറിയുന്നവർ സത്യവുമായി വ്യാപൃതരാകുന്നു.

ਗੁਰਸਬਦੀ ਮਨੁ ਬੇਧਿਆ ਪ੍ਰਭੁ ਮਿਲਿਆ ਆਪਿ ਹਦੂਰਿ ॥੨॥

gurasabadee man bedhiaa prabh miliaa aap hadoor |2|

ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിൻ്റെ വചനത്താൽ അവരുടെ മനസ്സ് തുളച്ചുകയറുന്നു, ദൈവം തന്നെ അവരെ അവൻ്റെ സാന്നിധ്യത്തിലേക്ക് ആനയിക്കുന്നു. ||2||

ਆਪੇ ਰੰਗਣਿ ਰੰਗਿਓਨੁ ਸਬਦੇ ਲਇਓਨੁ ਮਿਲਾਇ ॥

aape rangan rangion sabade leion milaae |

അവൻ്റെ സ്നേഹത്തിൻ്റെ നിറത്തിൽ അവൻ തന്നെ നമ്മെ ചായം പൂശുന്നു; അവൻ്റെ ശബാദിൻ്റെ വചനത്തിലൂടെ അവൻ നമ്മെ തന്നോട് ഒന്നിപ്പിക്കുന്നു.

ਸਚਾ ਰੰਗੁ ਨ ਉਤਰੈ ਜੋ ਸਚਿ ਰਤੇ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥

sachaa rang na utarai jo sach rate liv laae |

അവൻ്റെ സ്നേഹത്തോട് ഇണങ്ങിച്ചേർന്നവർക്ക് ഈ യഥാർത്ഥ നിറം മങ്ങുകയില്ല.

ਚਾਰੇ ਕੁੰਡਾ ਭਵਿ ਥਕੇ ਮਨਮੁਖ ਬੂਝ ਨ ਪਾਇ ॥

chaare kunddaa bhav thake manamukh boojh na paae |

സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖർ നാലു ദിക്കുകളിലും ചുറ്റിത്തിരിഞ്ഞ് ക്ഷീണിക്കുന്നു, പക്ഷേ അവർ മനസ്സിലാക്കുന്നില്ല.

ਜਿਸੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਲੇ ਸੋ ਮਿਲੈ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸਮਾਇ ॥੩॥

jis satigur mele so milai sachai sabad samaae |3|

യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനോട് ഐക്യപ്പെട്ട ഒരാൾ ശബ്ദത്തിൻ്റെ യഥാർത്ഥ വചനത്തിൽ കണ്ടുമുട്ടുകയും ലയിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ||3||

ਮਿਤ੍ਰ ਘਣੇਰੇ ਕਰਿ ਥਕੀ ਮੇਰਾ ਦੁਖੁ ਕਾਟੈ ਕੋਇ ॥

mitr ghanere kar thakee meraa dukh kaattai koe |

എൻ്റെ കഷ്ടപ്പാടുകൾ അവസാനിപ്പിക്കാൻ ആർക്കെങ്കിലും കഴിയുമോ എന്ന പ്രതീക്ഷയിൽ ഒരുപാട് സുഹൃത്തുക്കളെ ഉണ്ടാക്കുന്നതിൽ ഞാൻ മടുത്തു.

ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਦੁਖੁ ਕਟਿਆ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਵਾ ਹੋਇ ॥

mil preetam dukh kattiaa sabad milaavaa hoe |

എൻ്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവനുമായുള്ള കൂടിക്കാഴ്ച, എൻ്റെ കഷ്ടപ്പാടുകൾ അവസാനിച്ചു; ശബാദിൻ്റെ വചനവുമായി ഞാൻ ഐക്യം നേടിയിരിക്കുന്നു.

ਸਚੁ ਖਟਣਾ ਸਚੁ ਰਾਸਿ ਹੈ ਸਚੇ ਸਚੀ ਸੋਇ ॥

sach khattanaa sach raas hai sache sachee soe |

സത്യം സമ്പാദിക്കുന്നതിലൂടെയും സത്യത്തിൻ്റെ സമ്പത്ത് ശേഖരിക്കുന്നതിലൂടെയും സത്യസന്ധനായ വ്യക്തി സത്യത്തിൻ്റെ പ്രശസ്തി നേടുന്നു.

ਸਚਿ ਮਿਲੇ ਸੇ ਨ ਵਿਛੁੜਹਿ ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਇ ॥੪॥੨੬॥੫੯॥

sach mile se na vichhurreh naanak guramukh hoe |4|26|59|

ഹേ നാനാക്ക്, സത്യവനെ കണ്ടുമുട്ടിയാൽ, ഗുരുമുഖൻ വീണ്ടും അവനിൽ നിന്ന് വേർപിരിയുകയില്ല. ||4||26||59||

ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥

sireeraag mahalaa 3 |

സിരീ രാഗ്, മൂന്നാം മെഹൽ:

ਆਪੇ ਕਾਰਣੁ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਦੇਖੈ ਆਪਿ ਉਪਾਇ ॥

aape kaaran karataa kare srisatt dekhai aap upaae |

സ്രഷ്ടാവ് തന്നെ സൃഷ്ടിയെ സൃഷ്ടിച്ചു; അവൻ പ്രപഞ്ചത്തെ സൃഷ്ടിച്ചു, അവൻ തന്നെ അതിനെ നിരീക്ഷിക്കുന്നു.

ਸਭ ਏਕੋ ਇਕੁ ਵਰਤਦਾ ਅਲਖੁ ਨ ਲਖਿਆ ਜਾਇ ॥

sabh eko ik varatadaa alakh na lakhiaa jaae |

ഏകനായ ഭഗവാൻ എല്ലായിടത്തും വ്യാപിക്കുകയും വ്യാപിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. അദൃശ്യമായത് കാണാൻ കഴിയില്ല.

ਆਪੇ ਪ੍ਰਭੂ ਦਇਆਲੁ ਹੈ ਆਪੇ ਦੇਇ ਬੁਝਾਇ ॥

aape prabhoo deaal hai aape dee bujhaae |

ദൈവം തന്നെ കരുണയുള്ളവനാണ്; അവൻ തന്നെ വിവേകം നൽകുന്നു.

ਗੁਰਮਤੀ ਸਦ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਸਚਿ ਰਹੇ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੧॥

guramatee sad man vasiaa sach rahe liv laae |1|

ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങളിലൂടെ, തന്നോട് സ്നേഹപൂർവ്വം ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നവരുടെ മനസ്സിൽ സത്യൻ എന്നേക്കും വസിക്കുന്നു. ||1||

ਮਨ ਮੇਰੇ ਗੁਰ ਕੀ ਮੰਨਿ ਲੈ ਰਜਾਇ ॥

man mere gur kee man lai rajaae |

എൻ്റെ മനസ്സേ, ഗുരുവിൻ്റെ ഇഷ്ടത്തിനു കീഴടങ്ങുക.

ਮਨੁ ਤਨੁ ਸੀਤਲੁ ਸਭੁ ਥੀਐ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

man tan seetal sabh theeai naam vasai man aae |1| rahaau |

മനസ്സും ശരീരവും പൂർണ്ണമായി തണുപ്പിക്കുകയും ശാന്തമാക്കുകയും ചെയ്യുന്നു, നാമം മനസ്സിൽ കുടികൊള്ളുന്നു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||

ਜਿਨਿ ਕਰਿ ਕਾਰਣੁ ਧਾਰਿਆ ਸੋਈ ਸਾਰ ਕਰੇਇ ॥

jin kar kaaran dhaariaa soee saar karee |

സൃഷ്ടിയെ സൃഷ്ടിച്ചു, അവൻ അതിനെ പിന്തുണയ്ക്കുകയും പരിപാലിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਪਛਾਣੀਐ ਜਾ ਆਪੇ ਨਦਰਿ ਕਰੇਇ ॥

gur kai sabad pachhaaneeai jaa aape nadar karee |

ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിൻ്റെ വചനം സാക്ഷാത്കരിക്കപ്പെടുന്നത്, അവൻ തന്നെ കൃപയുടെ ദർശനം നൽകുമ്പോഴാണ്.

ਸੇ ਜਨ ਸਬਦੇ ਸੋਹਣੇ ਤਿਤੁ ਸਚੈ ਦਰਬਾਰਿ ॥

se jan sabade sohane tith sachai darabaar |

സാക്ഷാൽ ഭഗവാൻ്റെ തിരുമുറ്റത്ത് ശബ്ദത്താൽ ഭംഗിയായി അലങ്കരിച്ചവർ

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਆਪਿ ਮੇਲੇ ਕਰਤਾਰਿ ॥੨॥

guramukh sachai sabad rate aap mele karataar |2|

-ആ ഗുർമുഖുകൾ ശബാദിൻ്റെ യഥാർത്ഥ വചനത്തോട് ഇണങ്ങിച്ചേർന്നിരിക്കുന്നു; സ്രഷ്ടാവ് അവരെ തന്നോട് ഒന്നിപ്പിക്കുന്നു. ||2||

ਗੁਰਮਤੀ ਸਚੁ ਸਲਾਹਣਾ ਜਿਸ ਦਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾਵਾਰੁ ॥

guramatee sach salaahanaa jis daa ant na paaraavaar |

ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങളിലൂടെ, അവസാനമോ പരിമിതികളോ ഇല്ലാത്ത സത്യനെ സ്തുതിക്കുക.

ਘਟਿ ਘਟਿ ਆਪੇ ਹੁਕਮਿ ਵਸੈ ਹੁਕਮੇ ਕਰੇ ਬੀਚਾਰੁ ॥

ghatt ghatt aape hukam vasai hukame kare beechaar |

അവൻ ഓരോ ഹൃദയത്തിലും വസിക്കുന്നു, അവൻ്റെ കൽപ്പനയുടെ ഹുകാം; അവൻ്റെ ഹുകാം മുഖേന ഞങ്ങൾ അവനെ ധ്യാനിക്കുന്നു.

ਗੁਰਸਬਦੀ ਸਾਲਾਹੀਐ ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਖੋਇ ॥

gurasabadee saalaaheeai haumai vichahu khoe |

അതിനാൽ ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിലൂടെ അവനെ സ്തുതിക്കുക, ഉള്ളിൽ നിന്ന് അഹംഭാവത്തെ പുറത്താക്കുക.

ਸਾ ਧਨ ਨਾਵੈ ਬਾਹਰੀ ਅਵਗਣਵੰਤੀ ਰੋਇ ॥੩॥

saa dhan naavai baaharee avaganavantee roe |3|

ഭഗവാൻ്റെ നാമം ഇല്ലാത്ത ആ ആത്മ വധു പുണ്യമില്ലാതെ പ്രവർത്തിക്കുന്നു, അതിനാൽ അവൾ ദുഃഖിക്കുന്നു. ||3||

ਸਚੁ ਸਲਾਹੀ ਸਚਿ ਲਗਾ ਸਚੈ ਨਾਇ ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਹੋਇ ॥

sach salaahee sach lagaa sachai naae tripat hoe |

സത്യവനെ സ്തുതിച്ചുകൊണ്ട്, സത്യത്തിനോട് ചേർന്ന്, ഞാൻ യഥാർത്ഥ നാമത്തിൽ സംതൃപ്തനാണ്.

ਗੁਣ ਵੀਚਾਰੀ ਗੁਣ ਸੰਗ੍ਰਹਾ ਅਵਗੁਣ ਕਢਾ ਧੋਇ ॥

gun veechaaree gun sangrahaa avagun kadtaa dhoe |

അവൻ്റെ സദ്ഗുണങ്ങളെ ധ്യാനിച്ച്, ഞാൻ പുണ്യവും യോഗ്യതയും ശേഖരിക്കുന്നു; പോരായ്മകളിൽ നിന്ന് ഞാൻ സ്വയം കഴുകുന്നു.

ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ਫਿਰਿ ਵੇਛੋੜਾ ਨ ਹੋਇ ॥

aape mel milaaeidaa fir vechhorraa na hoe |

അവൻ തന്നെ നമ്മെ അവൻ്റെ ഐക്യത്തിൽ ഒന്നിപ്പിക്കുന്നു; ഇനി വേർപിരിയലില്ല.

ਨਾਨਕ ਗੁਰੁ ਸਾਲਾਹੀ ਆਪਣਾ ਜਿਦੂ ਪਾਈ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਇ ॥੪॥੨੭॥੬੦॥

naanak gur saalaahee aapanaa jidoo paaee prabh soe |4|27|60|

ഓ നാനാക്ക്, ഞാൻ എൻ്റെ ഗുരുവിനെ സ്തുതിക്കുന്നു; അവനിലൂടെ ഞാൻ ആ ദൈവത്തെ കണ്ടെത്തുന്നു. ||4||27||60||

ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥

sireeraag mahalaa 3 |

സിരീ രാഗ്, മൂന്നാം മെഹൽ:

ਸੁਣਿ ਸੁਣਿ ਕਾਮ ਗਹੇਲੀਏ ਕਿਆ ਚਲਹਿ ਬਾਹ ਲੁਡਾਇ ॥

sun sun kaam gahelee kiaa chaleh baah luddaae |

കാതോർക്കുക, ശ്രവിക്കുക, മണവാട്ടി, നിങ്ങൾ ലൈംഗികാഭിലാഷത്താൽ കീഴടക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു - എന്തുകൊണ്ടാണ് നിങ്ങൾ സന്തോഷത്തോടെ കൈകൾ വീശി അങ്ങനെ നടക്കുന്നത്?