ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 1329
ਗੁਰੁ ਦਰੀਆਉ ਸਦਾ ਜਲੁ ਨਿਰਮਲੁ ਮਿਲਿਆ ਦੁਰਮਤਿ ਮੈਲੁ ਹਰੈ ॥
gur dareeaau sadaa jal niramal miliaa duramat mail harai |ഗുരു നദിയാണ്, അതിൽ നിന്ന് ശുദ്ധജലം എന്നെന്നേക്കുമായി ലഭിക്കുന്നു; അത് ദുഷിച്ച മനസ്സിൻ്റെ അഴുക്കും മലിനീകരണവും കഴുകിക്കളയുന്നു.
ਸਤਿਗੁਰਿ ਪਾਇਐ ਪੂਰਾ ਨਾਵਣੁ ਪਸੂ ਪਰੇਤਹੁ ਦੇਵ ਕਰੈ ॥੨॥
satigur paaeaai pooraa naavan pasoo paretahu dev karai |2|യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ കണ്ടെത്തുന്നതിലൂടെ, തികഞ്ഞ ശുദ്ധീകരണ കുളി ലഭിക്കും, അത് മൃഗങ്ങളെയും പ്രേതങ്ങളെയും പോലും ദൈവങ്ങളാക്കി മാറ്റുന്നു. ||2||
ਰਤਾ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਤਲ ਹੀਅਲੁ ਸੋ ਗੁਰੁ ਪਰਮਲੁ ਕਹੀਐ ॥
rataa sach naam tal heeal so gur paramal kaheeai |ചന്ദനത്തിരിയുടെ ഗന്ധമുള്ള, യഥാർത്ഥ നാമം ഹൃദയത്തിൻ്റെ അടിത്തട്ടിൽ നിറഞ്ഞുനിൽക്കുന്ന ഗുരുവാണ് അദ്ദേഹം എന്ന് പറയപ്പെടുന്നു.
ਜਾ ਕੀ ਵਾਸੁ ਬਨਾਸਪਤਿ ਸਉਰੈ ਤਾਸੁ ਚਰਣ ਲਿਵ ਰਹੀਐ ॥੩॥
jaa kee vaas banaasapat saurai taas charan liv raheeai |3|അവൻ്റെ പരിമളത്താൽ, സസ്യജാലങ്ങളുടെ ലോകം സുഗന്ധപൂരിതമാകുന്നു. അവൻ്റെ പാദങ്ങളിൽ സ്നേഹപൂർവ്വം ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കുക. ||3||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜੀਅ ਪ੍ਰਾਨ ਉਪਜਹਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਿਵ ਘਰਿ ਜਾਈਐ ॥
guramukh jeea praan upajeh guramukh siv ghar jaaeeai |ആത്മാവിൻ്റെ ജീവൻ ഗുർമുഖിന് ഉണർന്നു; ഗുർമുഖ് ദൈവത്തിൻ്റെ ഭവനത്തിലേക്ക് പോകുന്നു.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਨਕ ਸਚਿ ਸਮਾਈਐ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਿਜ ਪਦੁ ਪਾਈਐ ॥੪॥੬॥
guramukh naanak sach samaaeeai guramukh nij pad paaeeai |4|6|ഗുർമുഖ്, ഓ നാനാക്ക്, യഥാർത്ഥത്തിൽ ലയിക്കുന്നു; ഗുർമുഖ് സ്വയം ഉന്നതമായ അവസ്ഥ കൈവരിക്കുന്നു. ||4||6||
ਪ੍ਰਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
prabhaatee mahalaa 1 |പ്രഭാതീ, ആദ്യ മെഹൽ:
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਵਿਦਿਆ ਵੀਚਾਰੈ ਪੜਿ ਪੜਿ ਪਾਵੈ ਮਾਨੁ ॥
guraparasaadee vidiaa veechaarai parr parr paavai maan |ഗുരുവിൻ്റെ കൃപയാൽ, ആദ്ധ്യാത്മിക ജ്ഞാനം ധ്യാനിക്കുക; അത് വായിക്കുകയും പഠിക്കുകയും ചെയ്യുക, നിങ്ങൾ ബഹുമാനിക്കപ്പെടും.
ਆਪਾ ਮਧੇ ਆਪੁ ਪਰਗਾਸਿਆ ਪਾਇਆ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਨਾਮੁ ॥੧॥
aapaa madhe aap paragaasiaa paaeaa amrit naam |1|ഒരുവൻ ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ അംബ്രോസിയൽ നാമത്താൽ അനുഗ്രഹിക്കപ്പെടുമ്പോൾ സ്വയം വെളിപ്പെടുന്നു. ||1||
ਕਰਤਾ ਤੂ ਮੇਰਾ ਜਜਮਾਨੁ ॥
karataa too meraa jajamaan |സ്രഷ്ടാവായ നാഥാ, നീ മാത്രമാണ് എൻ്റെ ഉപകാരി.
ਇਕ ਦਖਿਣਾ ਹਉ ਤੈ ਪਹਿ ਮਾਗਉ ਦੇਹਿ ਆਪਣਾ ਨਾਮੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
eik dakhinaa hau tai peh maagau dehi aapanaa naam |1| rahaau |ഞാൻ നിന്നിൽ നിന്ന് ഒരു അനുഗ്രഹം മാത്രം യാചിക്കുന്നു: അങ്ങയുടെ നാമം കൊണ്ട് എന്നെ അനുഗ്രഹിക്കണമേ. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਪੰਚ ਤਸਕਰ ਧਾਵਤ ਰਾਖੇ ਚੂਕਾ ਮਨਿ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥
panch tasakar dhaavat raakhe chookaa man abhimaan |അലഞ്ഞുതിരിയുന്ന അഞ്ച് കള്ളന്മാരെ പിടികൂടി പിടിച്ചുനിർത്തി, മനസ്സിൻ്റെ അഹങ്കാരത്തെ കീഴടക്കുന്നു.
ਦਿਸਟਿ ਬਿਕਾਰੀ ਦੁਰਮਤਿ ਭਾਗੀ ਐਸਾ ਬ੍ਰਹਮ ਗਿਆਨੁ ॥੨॥
disatt bikaaree duramat bhaagee aaisaa braham giaan |2|അഴിമതിയുടെയും ദുഷ്പ്രവൃത്തിയുടെയും ദുഷ്പ്രവണതയുടെയും ദർശനങ്ങൾ ഓടിപ്പോകുന്നു. ദൈവത്തിൻ്റെ ആത്മീയ ജ്ഞാനം അങ്ങനെയാണ്. ||2||
ਜਤੁ ਸਤੁ ਚਾਵਲ ਦਇਆ ਕਣਕ ਕਰਿ ਪ੍ਰਾਪਤਿ ਪਾਤੀ ਧਾਨੁ ॥
jat sat chaaval deaa kanak kar praapat paatee dhaan |സത്യത്തിൻ്റെയും ആത്മനിയന്ത്രണത്തിൻ്റെയും അരിയും കരുണയുടെ ഗോതമ്പും ധ്യാനത്തിൻ്റെ ഇലത്തകിടും നൽകി എന്നെ അനുഗ്രഹിക്കണമേ.
ਦੂਧੁ ਕਰਮੁ ਸੰਤੋਖੁ ਘੀਉ ਕਰਿ ਐਸਾ ਮਾਂਗਉ ਦਾਨੁ ॥੩॥
doodh karam santokh gheeo kar aaisaa maangau daan |3|നല്ല കർമ്മത്തിൻ്റെ പാലും കാരുണ്യത്തിൻ്റെ ശുദ്ധമായ വെണ്ണയും നെയ്യും നൽകി എന്നെ അനുഗ്രഹിക്കണമേ. കർത്താവേ, ഞാൻ നിന്നോട് യാചിക്കുന്ന സമ്മാനങ്ങൾ ഇവയാണ്. ||3||
ਖਿਮਾ ਧੀਰਜੁ ਕਰਿ ਗਊ ਲਵੇਰੀ ਸਹਜੇ ਬਛਰਾ ਖੀਰੁ ਪੀਐ ॥
khimaa dheeraj kar gaoo laveree sahaje bachharaa kheer peeai |ക്ഷമയും ക്ഷമയും എൻ്റെ കറവപ്പശുക്കളായിരിക്കട്ടെ, എൻ്റെ മനസ്സിൻ്റെ പശുക്കുട്ടി ഈ പാലിൽ അവബോധപൂർവ്വം കുടിക്കട്ടെ.
ਸਿਫਤਿ ਸਰਮ ਕਾ ਕਪੜਾ ਮਾਂਗਉ ਹਰਿ ਗੁਣ ਨਾਨਕ ਰਵਤੁ ਰਹੈ ॥੪॥੭॥
sifat saram kaa kaparraa maangau har gun naanak ravat rahai |4|7|എളിമയുടെയും കർത്താവിൻ്റെ സ്തുതിയുടെയും വസ്ത്രങ്ങൾക്കായി ഞാൻ യാചിക്കുന്നു; നാനാക്ക് ഭഗവാൻ്റെ മഹത്വമുള്ള സ്തുതികൾ ആലപിക്കുന്നു. ||4||7||
ਪ੍ਰਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
prabhaatee mahalaa 1 |പ്രഭാതീ, ആദ്യ മെഹൽ:
ਆਵਤੁ ਕਿਨੈ ਨ ਰਾਖਿਆ ਜਾਵਤੁ ਕਿਉ ਰਾਖਿਆ ਜਾਇ ॥
aavat kinai na raakhiaa jaavat kiau raakhiaa jaae |ആരെയും തടയാൻ ആർക്കും കഴിയില്ല; പോകുന്നതിൽ നിന്ന് ഒരാളെ എങ്ങനെ തടയാനാകും?
ਜਿਸ ਤੇ ਹੋਆ ਸੋਈ ਪਰੁ ਜਾਣੈ ਜਾਂ ਉਸ ਹੀ ਮਾਹਿ ਸਮਾਇ ॥੧॥
jis te hoaa soee par jaanai jaan us hee maeh samaae |1|അവൻ മാത്രമേ ഇത് നന്നായി മനസ്സിലാക്കുന്നുള്ളൂ, അവനിൽ നിന്നാണ് എല്ലാ ജീവജാലങ്ങളും വരുന്നത്; എല്ലാം അവനിൽ ലയിച്ചു ലയിച്ചു. ||1||
ਤੂਹੈ ਹੈ ਵਾਹੁ ਤੇਰੀ ਰਜਾਇ ॥
toohai hai vaahu teree rajaae |വഹോ! - നിങ്ങൾ മഹാനാണ്, നിങ്ങളുടെ ഇഷ്ടം അത്ഭുതകരമാണ്.
ਜੋ ਕਿਛੁ ਕਰਹਿ ਸੋਈ ਪਰੁ ਹੋਇਬਾ ਅਵਰੁ ਨ ਕਰਣਾ ਜਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jo kichh kareh soee par hoeibaa avar na karanaa jaae |1| rahaau |നിങ്ങൾ ചെയ്യുന്നതെന്തും, തീർച്ചയായും സംഭവിക്കും. മറ്റൊന്നും സംഭവിക്കില്ല. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਜੈਸੇ ਹਰਹਟ ਕੀ ਮਾਲਾ ਟਿੰਡ ਲਗਤ ਹੈ ਇਕ ਸਖਨੀ ਹੋਰ ਫੇਰ ਭਰੀਅਤ ਹੈ ॥
jaise harahatt kee maalaa ttindd lagat hai ik sakhanee hor fer bhareeat hai |പേർഷ്യൻ ചക്രത്തിൻ്റെ ചങ്ങലയിലെ ബക്കറ്റുകൾ കറങ്ങുന്നു; ഒന്ന് മറ്റൊന്നിനെ നിറയ്ക്കാൻ ശൂന്യമാക്കുന്നു.
ਤੈਸੋ ਹੀ ਇਹੁ ਖੇਲੁ ਖਸਮ ਕਾ ਜਿਉ ਉਸ ਕੀ ਵਡਿਆਈ ॥੨॥
taiso hee ihu khel khasam kaa jiau us kee vaddiaaee |2|ഇത് നമ്മുടെ കർത്താവിൻ്റെയും ഗുരുവിൻ്റെയും കളി പോലെയാണ്; അവൻ്റെ മഹത്വമുള്ള മഹത്വം അങ്ങനെയാണ്. ||2||
ਸੁਰਤੀ ਕੈ ਮਾਰਗਿ ਚਲਿ ਕੈ ਉਲਟੀ ਨਦਰਿ ਪ੍ਰਗਾਸੀ ॥
suratee kai maarag chal kai ulattee nadar pragaasee |അവബോധജന്യമായ അവബോധത്തിൻ്റെ പാത പിന്തുടർന്ന്, ഒരാൾ ലോകത്തിൽ നിന്ന് അകന്നുപോകുന്നു, ഒരാളുടെ ദർശനം പ്രബുദ്ധമാകുന്നു.
ਮਨਿ ਵੀਚਾਰਿ ਦੇਖੁ ਬ੍ਰਹਮ ਗਿਆਨੀ ਕਉਨੁ ਗਿਰਹੀ ਕਉਨੁ ਉਦਾਸੀ ॥੩॥
man veechaar dekh braham giaanee kaun girahee kaun udaasee |3|നിങ്ങളുടെ മനസ്സിൽ ഇത് ധ്യാനിക്കുക, ഹേ ആത്മീയ ഗുരുവേ. ആരാണ് ഗൃഹസ്ഥൻ, ആരാണ് പരിത്യാഗി? ||3||
ਜਿਸ ਕੀ ਆਸਾ ਤਿਸ ਹੀ ਸਉਪਿ ਕੈ ਏਹੁ ਰਹਿਆ ਨਿਰਬਾਣੁ ॥
jis kee aasaa tis hee saup kai ehu rahiaa nirabaan |പ്രത്യാശ കർത്താവിൽ നിന്ന് വരുന്നു; അവനു കീഴടങ്ങി, നാം നിർവാണാവസ്ഥയിൽ തുടരുന്നു.
ਜਿਸ ਤੇ ਹੋਆ ਸੋਈ ਕਰਿ ਮਾਨਿਆ ਨਾਨਕ ਗਿਰਹੀ ਉਦਾਸੀ ਸੋ ਪਰਵਾਣੁ ॥੪॥੮॥
jis te hoaa soee kar maaniaa naanak girahee udaasee so paravaan |4|8|ഞങ്ങൾ അവനിൽ നിന്നാണ് വരുന്നത്; ഹേ നാനാക്ക്, അവനു കീഴടങ്ങുമ്പോൾ ഒരാൾ ഗൃഹസ്ഥനായും പരിത്യാഗിയായും അംഗീകരിക്കപ്പെടുന്നു. ||4||8||
ਪ੍ਰਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
prabhaatee mahalaa 1 |പ്രഭാതീ, ആദ്യ മെഹൽ:
ਦਿਸਟਿ ਬਿਕਾਰੀ ਬੰਧਨਿ ਬਾਂਧੈ ਹਉ ਤਿਸ ਕੈ ਬਲਿ ਜਾਈ ॥
disatt bikaaree bandhan baandhai hau tis kai bal jaaee |തിന്മയും ദുഷിച്ച നോട്ടവും ബന്ധനത്തിൽ ബന്ധിക്കുന്നവന് ഞാൻ ഒരു യാഗമാണ്.
ਪਾਪ ਪੁੰਨ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣੈ ਭੂਲਾ ਫਿਰੈ ਅਜਾਈ ॥੧॥
paap pun kee saar na jaanai bhoolaa firai ajaaee |1|അധർമ്മവും ധർമ്മവും തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം അറിയാത്തവൻ ഉപയോഗശൂന്യമായി അലഞ്ഞുനടക്കുന്നു. ||1||
ਬੋਲਹੁ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾਰ ॥
bolahu sach naam karataar |സ്രഷ്ടാവായ കർത്താവിൻ്റെ യഥാർത്ഥ നാമം സംസാരിക്കുക.
ਫੁਨਿ ਬਹੁੜਿ ਨ ਆਵਣ ਵਾਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
fun bahurr na aavan vaar |1| rahaau |എങ്കിൽ ഇനിയൊരിക്കലും നിനക്ക് ഈ ലോകത്തേക്ക് വരേണ്ടി വരില്ല. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਊਚਾ ਤੇ ਫੁਨਿ ਨੀਚੁ ਕਰਤੁ ਹੈ ਨੀਚ ਕਰੈ ਸੁਲਤਾਨੁ ॥
aoochaa te fun neech karat hai neech karai sulataan |സ്രഷ്ടാവ് ഉയർന്നവരെ താഴ്ന്നവരാക്കി മാറ്റുകയും താഴ്മയുള്ളവരെ രാജാക്കന്മാരാക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਜਿਨੀ ਜਾਣੁ ਸੁਜਾਣਿਆ ਜਗਿ ਤੇ ਪੂਰੇ ਪਰਵਾਣੁ ॥੨॥
jinee jaan sujaaniaa jag te poore paravaan |2|സർവജ്ഞനായ ഭഗവാനെ അറിയുന്നവർ ഇഹലോകത്ത് പൂർണ്ണതയുള്ളവരായി അംഗീകരിക്കപ്പെടുകയും സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു. ||2||
ਤਾ ਕਉ ਸਮਝਾਵਣ ਜਾਈਐ ਜੇ ਕੋ ਭੂਲਾ ਹੋਈ ॥
taa kau samajhaavan jaaeeai je ko bhoolaa hoee |ആരെങ്കിലും തെറ്റിദ്ധരിക്കപ്പെടുകയും വഞ്ചിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്താൽ, നിങ്ങൾ അവനെ ഉപദേശിക്കാൻ പോകണം.