ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്

പേജ് - 1308

ਭੈ ਭਾਇ ਭਗਤਿ ਨਿਹਾਲ ਨਾਨਕ ਸਦਾ ਸਦਾ ਕੁਰਬਾਨ ॥੨॥੪॥੪੯॥

bhai bhaae bhagat nihaal naanak sadaa sadaa kurabaan |2|4|49|

ദൈവഭയത്തിലും സ്‌നേഹനിർഭരമായ ഭക്തിയിലും നാനാക്ക് ഉയർന്നുവരുന്നു. ||2||4||49||

ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥

kaanarraa mahalaa 5 |

കാൻറ, അഞ്ചാമത്തെ മെഹൽ:

ਕਰਤ ਕਰਤ ਚਰਚ ਚਰਚ ਚਰਚਰੀ ॥

karat karat charach charach characharee |

സംവാദകർ അവരുടെ വാദങ്ങൾ ചർച്ച ചെയ്യുകയും വാദിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਜੋਗ ਧਿਆਨ ਭੇਖ ਗਿਆਨ ਫਿਰਤ ਫਿਰਤ ਧਰਤ ਧਰਤ ਧਰਚਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

jog dhiaan bhekh giaan firat firat dharat dharat dharacharee |1| rahaau |

യോഗികളും ധ്യാനികളും, മത-ആത്മീയ ആചാര്യന്മാരും, ഭൂമിയിലെങ്ങും അനന്തമായി അലഞ്ഞുനടക്കുന്നു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||

ਅਹੰ ਅਹੰ ਅਹੈ ਅਵਰ ਮੂੜ ਮੂੜ ਮੂੜ ਬਵਰਈ ॥

ahan ahan ahai avar moorr moorr moorr bavaree |

അവർ അഹംഭാവമുള്ളവരും സ്വാർത്ഥരും അഹങ്കാരികളുമാണ്, വിഡ്ഢികളും വിഡ്ഢികളും വിഡ്ഢികളും ഭ്രാന്തന്മാരുമാണ്.

ਜਤਿ ਜਾਤ ਜਾਤ ਜਾਤ ਸਦਾ ਸਦਾ ਸਦਾ ਸਦਾ ਕਾਲ ਹਈ ॥੧॥

jat jaat jaat jaat sadaa sadaa sadaa sadaa kaal hee |1|

അവർ എവിടെ പോയാലും അലഞ്ഞുതിരിഞ്ഞാലും മരണം എപ്പോഴും അവരോടൊപ്പമുണ്ട്. ||1||

ਮਾਨੁ ਮਾਨੁ ਮਾਨੁ ਤਿਆਗਿ ਮਿਰਤੁ ਮਿਰਤੁ ਨਿਕਟਿ ਨਿਕਟਿ ਸਦਾ ਹਈ ॥

maan maan maan tiaag mirat mirat nikatt nikatt sadaa hee |

നിങ്ങളുടെ അഹങ്കാരവും ദുശ്ശാഠ്യമുള്ള ആത്മാഭിമാനവും ഉപേക്ഷിക്കുക; മരണം, അതെ, മരണം, എപ്പോഴും അടുത്താണ്.

ਹਰਿ ਹਰੇ ਹਰੇ ਭਾਜੁ ਕਹਤੁ ਨਾਨਕੁ ਸੁਨਹੁ ਰੇ ਮੂੜ ਬਿਨੁ ਭਜਨ ਭਜਨ ਭਜਨ ਅਹਿਲਾ ਜਨਮੁ ਗਈ ॥੨॥੫॥੫੦॥੧੨॥੬੨॥

har hare hare bhaaj kahat naanak sunahu re moorr bin bhajan bhajan bhajan ahilaa janam gee |2|5|50|12|62|

പ്രകമ്പനം കൊള്ളുകയും ഭഗവാനെ ധ്യാനിക്കുകയും ചെയ്യുക, ഹർ, ഹരേ, ഹരേ. നാനാക്ക് പറയുന്നു, വിഡ്ഢിയേ, കേൾക്കൂ: സ്പന്ദിക്കാതെയും ധ്യാനിക്കാതെയും അവനെക്കുറിച്ച് വസിക്കാതെയും നിങ്ങളുടെ ജീവിതം വെറുതെ പാഴായിപ്പോകുന്നു. ||2||5||50||12||62||

ਕਾਨੜਾ ਅਸਟਪਦੀਆ ਮਹਲਾ ੪ ਘਰੁ ੧ ॥

kaanarraa asattapadeea mahalaa 4 ghar 1 |

കാൺരാ, അഷ്ടപാധിയായ, നാലാമത്തെ മെഹൽ, ആദ്യ വീട്:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ik oankaar satigur prasaad |

ഒരു സാർവത്രിക സ്രഷ്ടാവായ ദൈവം. യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ അനുഗ്രഹത്താൽ:

ਜਪਿ ਮਨ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਸੁਖੁ ਪਾਵੈਗੋ ॥

jap man raam naam sukh paavaigo |

മനസ്സേ, ഭഗവാൻ്റെ നാമം ജപിക്കുക, സമാധാനം കണ്ടെത്തുക.

ਜਿਉ ਜਿਉ ਜਪੈ ਤਿਵੈ ਸੁਖੁ ਪਾਵੈ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸਮਾਵੈਗੋ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

jiau jiau japai tivai sukh paavai satigur sev samaavaigo |1| rahaau |

എത്രയധികം ജപിക്കുകയും ധ്യാനിക്കുകയും ചെയ്യുന്നുവോ അത്രയധികം നിങ്ങൾക്ക് സമാധാനമുണ്ടാകും; യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ സേവിക്കുക, ഭഗവാനിൽ ലയിക്കുക. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||

ਭਗਤ ਜਨਾਂ ਕੀ ਖਿਨੁ ਖਿਨੁ ਲੋਚਾ ਨਾਮੁ ਜਪਤ ਸੁਖੁ ਪਾਵੈਗੋ ॥

bhagat janaan kee khin khin lochaa naam japat sukh paavaigo |

ഓരോ നിമിഷവും വിനീതരായ ഭക്തർ അവനുവേണ്ടി കൊതിക്കുന്നു; നാമം ജപിച്ചാൽ അവർ സമാധാനം കണ്ടെത്തുന്നു.

ਅਨ ਰਸ ਸਾਦ ਗਏ ਸਭ ਨੀਕਰਿ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਕਿਛੁ ਨ ਸੁਖਾਵੈਗੋ ॥੧॥

an ras saad ge sabh neekar bin naavai kichh na sukhaavaigo |1|

മറ്റ് സുഖഭോഗങ്ങളുടെ രുചി പൂർണ്ണമായും ഇല്ലാതാകുന്നു; പേരല്ലാതെ മറ്റൊന്നും അവർക്ക് ഇഷ്ടമല്ല. ||1||

ਗੁਰਮਤਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਮੀਠਾ ਲਾਗਾ ਗੁਰੁ ਮੀਠੇ ਬਚਨ ਕਢਾਵੈਗੋ ॥

guramat har har meetthaa laagaa gur meetthe bachan kadtaavaigo |

ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങൾ പിന്തുടരുമ്പോൾ, ഭഗവാൻ അവർക്ക് മധുരമായി തോന്നുന്നു; മധുരമായ വാക്കുകൾ സംസാരിക്കാൻ ഗുരു അവരെ പ്രചോദിപ്പിക്കുന്നു.

ਸਤਿਗੁਰ ਬਾਣੀ ਪੁਰਖੁ ਪੁਰਖੋਤਮ ਬਾਣੀ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਲਾਵੈਗੋ ॥੨॥

satigur baanee purakh purakhotam baanee siau chit laavaigo |2|

യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ ബാനിയുടെ വചനത്തിലൂടെ, ആദിമ കർത്താവായ ദൈവം വെളിപ്പെടുന്നു; അതിനാൽ നിങ്ങളുടെ ബോധം അവൻ്റെ ബാനിയിൽ കേന്ദ്രീകരിക്കുക. ||2||

ਗੁਰਬਾਣੀ ਸੁਨਤ ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਦ੍ਰਵਿਆ ਮਨੁ ਭੀਨਾ ਨਿਜ ਘਰਿ ਆਵੈਗੋ ॥

gurabaanee sunat meraa man draviaa man bheenaa nij ghar aavaigo |

ഗുരുവിൻ്റെ ബാനിയുടെ വചനം കേട്ട് എൻ്റെ മനസ്സ് മയപ്പെടുകയും അതിൽ പൂരിതമാവുകയും ചെയ്തു; എൻ്റെ മനസ്സ് അതിൻ്റെ ഉള്ളിലെ സ്വന്തം വീട്ടിലേക്ക് മടങ്ങി.

ਤਹ ਅਨਹਤ ਧੁਨੀ ਬਾਜਹਿ ਨਿਤ ਬਾਜੇ ਨੀਝਰ ਧਾਰ ਚੁਆਵੈਗੋ ॥੩॥

tah anahat dhunee baajeh nit baaje neejhar dhaar chuaavaigo |3|

അൺസ്ട്രക്ക് മെലഡി അവിടെ തുടർച്ചയായി പ്രതിധ്വനിക്കുകയും പ്രതിധ്വനിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു; അമൃതിൻ്റെ പ്രവാഹം നിരന്തരം താഴേക്ക് ഒഴുകുന്നു. ||3||

ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਇਕੁ ਤਿਲ ਤਿਲ ਗਾਵੈ ਮਨੁ ਗੁਰਮਤਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਵੈਗੋ ॥

raam naam ik til til gaavai man guramat naam samaavaigo |

ഓരോ നിമിഷവും ഏകനായ ഭഗവാൻ്റെ നാമം പാടി, ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങൾ പിന്തുടരുമ്പോൾ, മനസ്സ് നാമത്തിൽ ലയിക്കുന്നു.

ਨਾਮੁ ਸੁਣੈ ਨਾਮੋ ਮਨਿ ਭਾਵੈ ਨਾਮੇ ਹੀ ਤ੍ਰਿਪਤਾਵੈਗੋ ॥੪॥

naam sunai naamo man bhaavai naame hee tripataavaigo |4|

നാമം ശ്രവിച്ചാൽ മനസ്സ് നാമത്തിൽ പ്രസാദിക്കുന്നു, നാമത്തിൽ സംതൃപ്തമാകുന്നു. ||4||

ਕਨਿਕ ਕਨਿਕ ਪਹਿਰੇ ਬਹੁ ਕੰਗਨਾ ਕਾਪਰੁ ਭਾਂਤਿ ਬਨਾਵੈਗੋ ॥

kanik kanik pahire bahu kanganaa kaapar bhaant banaavaigo |

ആളുകൾ ധാരാളം വളകൾ ധരിക്കുന്നു, സ്വർണ്ണം കൊണ്ട് തിളങ്ങുന്നു; അവർ എല്ലാത്തരം നല്ല വസ്ത്രങ്ങളും ധരിക്കുന്നു.

ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਸਭਿ ਫੀਕ ਫਿਕਾਨੇ ਜਨਮਿ ਮਰੈ ਫਿਰਿ ਆਵੈਗੋ ॥੫॥

naam binaa sabh feek fikaane janam marai fir aavaigo |5|

എന്നാൽ നാമം കൂടാതെ, അവയെല്ലാം നിഷ്കളങ്കരും നിസ്സംഗരുമാണ്. അവർ ജനിച്ചത്, പുനർജന്മ ചക്രത്തിൽ വീണ്ടും മരിക്കാൻ മാത്രം. ||5||

ਮਾਇਆ ਪਟਲ ਪਟਲ ਹੈ ਭਾਰੀ ਘਰੁ ਘੂਮਨਿ ਘੇਰਿ ਘੁਲਾਵੈਗੋ ॥

maaeaa pattal pattal hai bhaaree ghar ghooman gher ghulaavaigo |

മായയുടെ മൂടുപടം കട്ടിയുള്ളതും കനത്തതുമായ ഒരു മൂടുപടം, ഒരാളുടെ വീടിനെ നശിപ്പിക്കുന്ന ഒരു ചുഴിയാണ്.

ਪਾਪ ਬਿਕਾਰ ਮਨੂਰ ਸਭਿ ਭਾਰੇ ਬਿਖੁ ਦੁਤਰੁ ਤਰਿਓ ਨ ਜਾਵੈਗੋ ॥੬॥

paap bikaar manoor sabh bhaare bikh dutar tario na jaavaigo |6|

പാപങ്ങളും ദുഷിച്ച ദുഷ്പ്രവൃത്തികളും തുരുമ്പിച്ച സ്ലാഗ് പോലെ തികച്ചും ഭാരമുള്ളതാണ്. വിഷമുള്ളതും വഞ്ചനാപരവുമായ ലോകസമുദ്രം കടക്കാൻ അവർ നിങ്ങളെ അനുവദിക്കില്ല. ||6||