ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്

പേജ് - 1289

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥

salok mahalaa 1 |

സലോക്, ആദ്യ മെഹൽ:

ਪਉਣੈ ਪਾਣੀ ਅਗਨੀ ਜੀਉ ਤਿਨ ਕਿਆ ਖੁਸੀਆ ਕਿਆ ਪੀੜ ॥

paunai paanee aganee jeeo tin kiaa khuseea kiaa peerr |

വായു, ജലം, അഗ്നി എന്നിവയിൽ നിന്നാണ് ജീവജാലങ്ങൾ രൂപപ്പെടുന്നത്. അവർ സുഖത്തിനും വേദനയ്ക്കും വിധേയരാണ്.

ਧਰਤੀ ਪਾਤਾਲੀ ਆਕਾਸੀ ਇਕਿ ਦਰਿ ਰਹਨਿ ਵਜੀਰ ॥

dharatee paataalee aakaasee ik dar rahan vajeer |

ഈ ലോകത്തിൽ, അധോലോകത്തിൻ്റെ മദ്ധ്യപ്രദേശങ്ങളിലും, ആകാശത്തിലെ ആകാഷിക് ഈഥറുകളിലും, ചിലർ കർത്താവിൻ്റെ കോടതിയിൽ ശുശ്രൂഷകരായി തുടരുന്നു.

ਇਕਨਾ ਵਡੀ ਆਰਜਾ ਇਕਿ ਮਰਿ ਹੋਹਿ ਜਹੀਰ ॥

eikanaa vaddee aarajaa ik mar hohi jaheer |

ചിലർ ദീർഘകാലം ജീവിക്കുന്നു, മറ്റുള്ളവർ കഷ്ടപ്പെടുകയും മരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਇਕਿ ਦੇ ਖਾਹਿ ਨਿਖੁਟੈ ਨਾਹੀ ਇਕਿ ਸਦਾ ਫਿਰਹਿ ਫਕੀਰ ॥

eik de khaeh nikhuttai naahee ik sadaa fireh fakeer |

ചിലർ കൊടുക്കുകയും കഴിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു, എന്നിട്ടും അവരുടെ സമ്പത്ത് തീർന്നിട്ടില്ല, മറ്റുള്ളവർ എന്നേക്കും ദരിദ്രരായി തുടരുന്നു.

ਹੁਕਮੀ ਸਾਜੇ ਹੁਕਮੀ ਢਾਹੇ ਏਕ ਚਸੇ ਮਹਿ ਲਖ ॥

hukamee saaje hukamee dtaahe ek chase meh lakh |

അവൻ്റെ ഇഷ്ടത്തിൽ അവൻ സൃഷ്ടിക്കുന്നു, അവൻ്റെ ഇച്ഛയിൽ അവൻ ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് ആയിരങ്ങളെ നശിപ്പിക്കുന്നു.

ਸਭੁ ਕੋ ਨਥੈ ਨਥਿਆ ਬਖਸੇ ਤੋੜੇ ਨਥ ॥

sabh ko nathai nathiaa bakhase torre nath |

അവൻ എല്ലാവരേയും തൻ്റെ ചരടുകൊണ്ടു ബന്ധിച്ചിരിക്കുന്നു; അവൻ ക്ഷമിക്കുമ്പോൾ, അവൻ കെട്ടഴിച്ചുകളയുന്നു.

ਵਰਨਾ ਚਿਹਨਾ ਬਾਹਰਾ ਲੇਖੇ ਬਾਝੁ ਅਲਖੁ ॥

varanaa chihanaa baaharaa lekhe baajh alakh |

അവന് നിറമോ സവിശേഷതകളോ ഇല്ല; അവൻ അദൃശ്യനും കണക്കുകൂട്ടലിനുമപ്പുറവുമാണ്.

ਕਿਉ ਕਥੀਐ ਕਿਉ ਆਖੀਐ ਜਾਪੈ ਸਚੋ ਸਚੁ ॥

kiau katheeai kiau aakheeai jaapai sacho sach |

അവനെ എങ്ങനെ വിശേഷിപ്പിക്കാനാകും? സത്യത്തിൻ്റെ വിശ്വസ്തൻ എന്നാണ് അദ്ദേഹം അറിയപ്പെടുന്നത്.

ਕਰਣਾ ਕਥਨਾ ਕਾਰ ਸਭ ਨਾਨਕ ਆਪਿ ਅਕਥੁ ॥

karanaa kathanaa kaar sabh naanak aap akath |

ഹേ നാനാക്, ചെയ്യുന്നതും വിവരിക്കുന്നതുമായ എല്ലാ പ്രവർത്തനങ്ങളും അനിർവചനീയനായ ഭഗവാൻ തന്നെയാണ് ചെയ്യുന്നത്.

ਅਕਥ ਕੀ ਕਥਾ ਸੁਣੇਇ ॥

akath kee kathaa sunee |

വിവരണാതീതമായതിൻ്റെ വിവരണം കേൾക്കുന്നവൻ,

ਰਿਧਿ ਬੁਧਿ ਸਿਧਿ ਗਿਆਨੁ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥੧॥

ridh budh sidh giaan sadaa sukh hoe |1|

സമ്പത്ത്, ബുദ്ധി, പൂർണത, ആത്മീയ ജ്ഞാനം, ശാശ്വത സമാധാനം എന്നിവയാൽ അനുഗ്രഹിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ||1||

ਮਃ ੧ ॥

mahalaa 1 |

ആദ്യ മെഹൽ:

ਅਜਰੁ ਜਰੈ ਤ ਨਉ ਕੁਲ ਬੰਧੁ ॥

ajar jarai ta nau kul bandh |

അസഹനീയമായത് വഹിക്കുന്ന ഒരാൾ ശരീരത്തിൻ്റെ ഒമ്പത് ദ്വാരങ്ങളെ നിയന്ത്രിക്കുന്നു.

ਪੂਜੈ ਪ੍ਰਾਣ ਹੋਵੈ ਥਿਰੁ ਕੰਧੁ ॥

poojai praan hovai thir kandh |

തൻ്റെ ജീവശ്വാസത്താൽ ഭഗവാനെ ആരാധിക്കുകയും ആരാധിക്കുകയും ചെയ്യുന്നവൻ തൻ്റെ ശരീരഭിത്തിയിൽ സ്ഥിരത കൈവരിക്കുന്നു.

ਕਹਾਂ ਤੇ ਆਇਆ ਕਹਾਂ ਏਹੁ ਜਾਣੁ ॥

kahaan te aaeaa kahaan ehu jaan |

അവൻ എവിടെ നിന്നാണ് വന്നത്, അവൻ എവിടെ പോകും?

ਜੀਵਤ ਮਰਤ ਰਹੈ ਪਰਵਾਣੁ ॥

jeevat marat rahai paravaan |

ജീവിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ തന്നെ മരിച്ച നിലയിൽ തുടരുന്ന അവൻ അംഗീകരിക്കപ്പെടുകയും അംഗീകരിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਹੁਕਮੈ ਬੂਝੈ ਤਤੁ ਪਛਾਣੈ ॥

hukamai boojhai tat pachhaanai |

ഭഗവാൻ്റെ കൽപ്പനയുടെ ഹുകം മനസ്സിലാക്കുന്നവൻ യാഥാർത്ഥ്യത്തിൻ്റെ അന്തഃസത്ത മനസ്സിലാക്കുന്നു.

ਇਹੁ ਪਰਸਾਦੁ ਗੁਰੂ ਤੇ ਜਾਣੈ ॥

eihu parasaad guroo te jaanai |

ഇത് ഗുരുവിൻ്റെ കൃപയാൽ അറിയാം.

ਹੋਂਦਾ ਫੜੀਅਗੁ ਨਾਨਕ ਜਾਣੁ ॥

hondaa farreeag naanak jaan |

ഓ നാനാക്ക്, ഇതറിയുക: അഹംഭാവം ബന്ധനത്തിലേക്ക് നയിക്കുന്നു.

ਨਾ ਹਉ ਨਾ ਮੈ ਜੂਨੀ ਪਾਣੁ ॥੨॥

naa hau naa mai joonee paan |2|

അഹങ്കാരവും ആത്മാഭിമാനവുമില്ലാത്തവരെ മാത്രമേ പുനർജന്മത്തിലേക്ക് കടത്തിവിടുന്നുള്ളൂ. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

പൗറി:

ਪੜੑੀਐ ਨਾਮੁ ਸਾਲਾਹ ਹੋਰਿ ਬੁਧਂੀ ਮਿਥਿਆ ॥

parraeeai naam saalaah hor budhanee mithiaa |

കർത്താവിൻ്റെ നാമത്തിൻ്റെ സ്തുതി വായിക്കുക; മറ്റ് ബൗദ്ധിക കാര്യങ്ങൾ തെറ്റാണ്.

ਬਿਨੁ ਸਚੇ ਵਾਪਾਰ ਜਨਮੁ ਬਿਰਥਿਆ ॥

bin sache vaapaar janam birathiaa |

സത്യത്തിൽ ഇടപെടാതെ ജീവിതം വിലപ്പോവില്ല.

ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾਵਾਰੁ ਨ ਕਿਨ ਹੀ ਪਾਇਆ ॥

ant na paaraavaar na kin hee paaeaa |

കർത്താവിൻ്റെ അവസാനമോ പരിമിതിയോ ആരും ഇതുവരെ കണ്ടെത്തിയിട്ടില്ല.

ਸਭੁ ਜਗੁ ਗਰਬਿ ਗੁਬਾਰੁ ਤਿਨ ਸਚੁ ਨ ਭਾਇਆ ॥

sabh jag garab gubaar tin sach na bhaaeaa |

ലോകം മുഴുവൻ അഹങ്കാരത്തിൻ്റെ അന്ധകാരത്താൽ പൊതിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. അത് സത്യത്തെ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നില്ല.

ਚਲੇ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿ ਤਾਵਣਿ ਤਤਿਆ ॥

chale naam visaar taavan tatiaa |

നാമം മറന്ന് ഇഹലോകവാസം വെടിയുന്നവരെ വറചട്ടിയിൽ വറുത്തും.

ਬਲਦੀ ਅੰਦਰਿ ਤੇਲੁ ਦੁਬਿਧਾ ਘਤਿਆ ॥

baladee andar tel dubidhaa ghatiaa |

അവർ ഉള്ളിൽ ദ്വന്ദ്വത്തിൻ്റെ എണ്ണ ഒഴിച്ചു കത്തിക്കുന്നു.

ਆਇਆ ਉਠੀ ਖੇਲੁ ਫਿਰੈ ਉਵਤਿਆ ॥

aaeaa utthee khel firai uvatiaa |

അവർ ലോകത്തിൽ വന്ന് ലക്ഷ്യമില്ലാതെ അലഞ്ഞുനടക്കുന്നു; നാടകം കഴിയുമ്പോൾ അവർ പോകും.

ਨਾਨਕ ਸਚੈ ਮੇਲੁ ਸਚੈ ਰਤਿਆ ॥੨੪॥

naanak sachai mel sachai ratiaa |24|

ഓ നാനാക്ക്, സത്യത്തിൽ മുഴുകി, മനുഷ്യർ സത്യത്തിൽ ലയിക്കുന്നു. ||24||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥

salok mahalaa 1 |

സലോക്, ആദ്യ മെഹൽ:

ਪਹਿਲਾਂ ਮਾਸਹੁ ਨਿੰਮਿਆ ਮਾਸੈ ਅੰਦਰਿ ਵਾਸੁ ॥

pahilaan maasahu ninmiaa maasai andar vaas |

ആദ്യം, മർത്യൻ ജഡത്തിൽ ഗർഭം ധരിക്കുന്നു, തുടർന്ന് അവൻ ജഡത്തിൽ വസിക്കുന്നു.

ਜੀਉ ਪਾਇ ਮਾਸੁ ਮੁਹਿ ਮਿਲਿਆ ਹਡੁ ਚੰਮੁ ਤਨੁ ਮਾਸੁ ॥

jeeo paae maas muhi miliaa hadd cham tan maas |

അവൻ ജീവനോടെ വരുമ്പോൾ അവൻ്റെ വായ് മാംസം എടുക്കുന്നു; അവൻ്റെ അസ്ഥിയും ത്വക്കും ശരീരവും മാംസമാണ്.

ਮਾਸਹੁ ਬਾਹਰਿ ਕਢਿਆ ਮੰਮਾ ਮਾਸੁ ਗਿਰਾਸੁ ॥

maasahu baahar kadtiaa mamaa maas giraas |

അവൻ മാംസത്തിൻ്റെ ഉദരത്തിൽനിന്നു പുറത്തുവരുന്നു;

ਮੁਹੁ ਮਾਸੈ ਕਾ ਜੀਭ ਮਾਸੈ ਕੀ ਮਾਸੈ ਅੰਦਰਿ ਸਾਸੁ ॥

muhu maasai kaa jeebh maasai kee maasai andar saas |

അവൻ്റെ വായ് മാംസം, അവൻ്റെ നാവ് മാംസം; അവൻ്റെ ശ്വാസം ജഡത്തിലാണ്.

ਵਡਾ ਹੋਆ ਵੀਆਹਿਆ ਘਰਿ ਲੈ ਆਇਆ ਮਾਸੁ ॥

vaddaa hoaa veeaahiaa ghar lai aaeaa maas |

അവൻ വളർന്ന് വിവാഹിതനായി, മാംസമുള്ള ഭാര്യയെ തൻ്റെ വീട്ടിലേക്ക് കൊണ്ടുവരുന്നു.

ਮਾਸਹੁ ਹੀ ਮਾਸੁ ਊਪਜੈ ਮਾਸਹੁ ਸਭੋ ਸਾਕੁ ॥

maasahu hee maas aoopajai maasahu sabho saak |

മാംസം മാംസത്തിൽ നിന്ന് ഉത്പാദിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു; എല്ലാ ബന്ധുക്കളും മാംസം കൊണ്ടാണ് നിർമ്മിച്ചിരിക്കുന്നത്.

ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਹੁਕਮੁ ਬੁਝੀਐ ਤਾਂ ਕੋ ਆਵੈ ਰਾਸਿ ॥

satigur miliaai hukam bujheeai taan ko aavai raas |

മർത്യൻ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ കണ്ടുമുട്ടുകയും, ഭഗവാൻ്റെ കൽപ്പനയുടെ ഹുക്യം തിരിച്ചറിയുകയും ചെയ്യുമ്പോൾ, അവൻ നവീകരിക്കപ്പെടുന്നു.

ਆਪਿ ਛੁਟੇ ਨਹ ਛੂਟੀਐ ਨਾਨਕ ਬਚਨਿ ਬਿਣਾਸੁ ॥੧॥

aap chhutte nah chhootteeai naanak bachan binaas |1|

സ്വയം മോചിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു, മർത്യൻ മോചനം കണ്ടെത്തുന്നില്ല; ഓ നാനാക്ക്, ശൂന്യമായ വാക്കുകളിലൂടെ ഒരാൾ നശിച്ചു. ||1||

ਮਃ ੧ ॥

mahalaa 1 |

ആദ്യ മെഹൽ:

ਮਾਸੁ ਮਾਸੁ ਕਰਿ ਮੂਰਖੁ ਝਗੜੇ ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ਨਹੀ ਜਾਣੈ ॥

maas maas kar moorakh jhagarre giaan dhiaan nahee jaanai |

വിഡ്ഢികൾ മാംസത്തെക്കുറിച്ചും മാംസത്തെക്കുറിച്ചും തർക്കിക്കുന്നു, പക്ഷേ അവർക്ക് ധ്യാനത്തെയും ആത്മീയ ജ്ഞാനത്തെയും കുറിച്ച് ഒന്നും അറിയില്ല.

ਕਉਣੁ ਮਾਸੁ ਕਉਣੁ ਸਾਗੁ ਕਹਾਵੈ ਕਿਸੁ ਮਹਿ ਪਾਪ ਸਮਾਣੇ ॥

kaun maas kaun saag kahaavai kis meh paap samaane |

എന്താണ് മാംസം, പച്ച പച്ചക്കറികൾ എന്ന് എന്താണ് വിളിക്കുന്നത്? എന്താണ് പാപത്തിലേക്ക് നയിക്കുന്നത്?

ਗੈਂਡਾ ਮਾਰਿ ਹੋਮ ਜਗ ਕੀਏ ਦੇਵਤਿਆ ਕੀ ਬਾਣੇ ॥

gainddaa maar hom jag kee devatiaa kee baane |

കാണ്ടാമൃഗത്തെ കൊല്ലുന്നതും ഹോമയാഗം കഴിക്കുന്നതും ദേവന്മാരുടെ പതിവായിരുന്നു.

ਮਾਸੁ ਛੋਡਿ ਬੈਸਿ ਨਕੁ ਪਕੜਹਿ ਰਾਤੀ ਮਾਣਸ ਖਾਣੇ ॥

maas chhodd bais nak pakarreh raatee maanas khaane |

മാംസാഹാരം ത്യജിക്കുകയും അതിനടുത്ത് ഇരിക്കുമ്പോൾ മൂക്ക് പിടിക്കുകയും ചെയ്യുന്നവർ രാത്രിയിൽ മനുഷ്യരെ വിഴുങ്ങുന്നു.

ਫੜੁ ਕਰਿ ਲੋਕਾਂ ਨੋ ਦਿਖਲਾਵਹਿ ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ਨਹੀ ਸੂਝੈ ॥

farr kar lokaan no dikhalaaveh giaan dhiaan nahee soojhai |

അവർ കാപട്യങ്ങൾ പരിശീലിക്കുകയും മറ്റുള്ളവരുടെ മുമ്പാകെ ഒരു പ്രകടനം നടത്തുകയും ചെയ്യുന്നു, പക്ഷേ അവർക്ക് ധ്യാനത്തെക്കുറിച്ചോ ആത്മീയ ജ്ഞാനത്തെക്കുറിച്ചോ ഒന്നും മനസ്സിലാകുന്നില്ല.