ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 1056
ਬਿਖਿਆ ਕਾਰਣਿ ਲਬੁ ਲੋਭੁ ਕਮਾਵਹਿ ਦੁਰਮਤਿ ਕਾ ਦੋਰਾਹਾ ਹੇ ॥੯॥
bikhiaa kaaran lab lobh kamaaveh duramat kaa doraahaa he |9|വിഷത്തിനു വേണ്ടി, അവർ അത്യാഗ്രഹത്തിലും ഉടമസ്ഥതയിലും ദുഷിച്ച ദ്വന്ദ്വത്തിലും പ്രവർത്തിക്കുന്നു. ||9||
ਪੂਰਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਭਗਤਿ ਦ੍ਰਿੜਾਏ ॥
pooraa satigur bhagat drirraae |തികഞ്ഞ യഥാർത്ഥ ഗുരു ഉള്ളിൽ ഭക്തിനിർഭരമായ ആരാധന നട്ടുപിടിപ്പിക്കുന്നു.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਚਿਤੁ ਲਾਏ ॥
gur kai sabad har naam chit laae |ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിലെ വചനത്തിലൂടെ, അവൻ തൻ്റെ ബോധം ഭഗവാൻ്റെ നാമത്തിൽ സ്നേഹപൂർവ്വം കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നു.
ਮਨਿ ਤਨਿ ਹਰਿ ਰਵਿਆ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਮਨਿ ਭੀਨੈ ਭਗਤਿ ਸਲਾਹਾ ਹੇ ॥੧੦॥
man tan har raviaa ghatt antar man bheenai bhagat salaahaa he |10|ഭഗവാൻ അവൻ്റെ മനസ്സിലും ശരീരത്തിലും ഹൃദയത്തിലും വ്യാപിക്കുന്നു; ഉള്ളിൽ അവൻ്റെ മനസ്സ് ഭക്തിനിർഭരമായ ആരാധനയിലും ഭഗവാനെ സ്തുതിച്ചും കുതിർന്നിരിക്കുന്നു. ||10||
ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਚਾ ਅਸੁਰ ਸੰਘਾਰਣੁ ॥
meraa prabh saachaa asur sanghaaran |എൻ്റെ യഥാർത്ഥ കർത്താവായ ദൈവം ഭൂതങ്ങളെ നശിപ്പിക്കുന്നവനാണ്.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਭਗਤਿ ਨਿਸਤਾਰਣੁ ॥
gur kai sabad bhagat nisataaran |ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിലൂടെ അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ ഭക്തർ രക്ഷിക്കപ്പെടുന്നു.
ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਚਾ ਸਦ ਹੀ ਸਾਚਾ ਸਿਰਿ ਸਾਹਾ ਪਾਤਿਸਾਹਾ ਹੇ ॥੧੧॥
meraa prabh saachaa sad hee saachaa sir saahaa paatisaahaa he |11|എൻ്റെ യഥാർത്ഥ കർത്താവായ ദൈവം എന്നേക്കും സത്യമാണ്. അവൻ രാജാക്കന്മാരുടെ തലയ്ക്ക് മേൽ ചക്രവർത്തിയാണ്. ||11||
ਸੇ ਭਗਤ ਸਚੇ ਤੇਰੈ ਮਨਿ ਭਾਏ ॥
se bhagat sache terai man bhaae |നിങ്ങളുടെ മനസ്സിന് പ്രസാദകരമായ ആ ഭക്തർ സത്യമാണ്.
ਦਰਿ ਕੀਰਤਨੁ ਕਰਹਿ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਏ ॥
dar keeratan kareh gur sabad suhaae |അവർ അവൻ്റെ വാതിൽക്കൽ അവൻ്റെ സ്തുതികളുടെ കീർത്തനം ആലപിക്കുന്നു; ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിൻ്റെ വചനത്താൽ അവർ അലങ്കരിക്കപ്പെടുകയും ഉയർത്തപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ਅਨਦਿਨੁ ਗਾਵਹਿ ਨਿਰਧਨ ਕਾ ਨਾਮੁ ਵੇਸਾਹਾ ਹੇ ॥੧੨॥
saachee baanee anadin gaaveh niradhan kaa naam vesaahaa he |12|രാവും പകലും അവർ അവൻ്റെ ബാനിയുടെ യഥാർത്ഥ വചനം ആലപിക്കുന്നു. നാമം പാവപ്പെട്ടവരുടെ സമ്പത്താണ്. ||12||
ਜਿਨ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਵਿਛੋੜਹਿ ਨਾਹੀ ॥
jin aape mel vichhorreh naahee |കർത്താവേ, നീ ഒന്നിപ്പിക്കുന്നവർ ഇനി ഒരിക്കലും വേർപിരിയുകയില്ല.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸਦਾ ਸਾਲਾਹੀ ॥
gur kai sabad sadaa saalaahee |ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിലൂടെ അവർ അങ്ങയെ എന്നും സ്തുതിക്കുന്നു.
ਸਭਨਾ ਸਿਰਿ ਤੂ ਏਕੋ ਸਾਹਿਬੁ ਸਬਦੇ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹਾ ਹੇ ॥੧੩॥
sabhanaa sir too eko saahib sabade naam salaahaa he |13|നീ എല്ലാറ്റിൻ്റെയും നാഥനും യജമാനനുമാണ്. ശബ്ദത്തിലൂടെ നാമം വാഴ്ത്തപ്പെടുന്നു. ||13||
ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਤੁਧੁਨੋ ਕੋਈ ਨ ਜਾਣੀ ॥
bin sabadai tudhuno koee na jaanee |ശബാദ് ഇല്ലാതെ ആരും നിന്നെ അറിയുകയില്ല.
ਤੁਧੁ ਆਪੇ ਕਥੀ ਅਕਥ ਕਹਾਣੀ ॥
tudh aape kathee akath kahaanee |നിങ്ങൾ തന്നെ പറയാത്ത സംസാരം പറയുന്നു.
ਆਪੇ ਸਬਦੁ ਸਦਾ ਗੁਰੁ ਦਾਤਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪਿ ਸੰਬਾਹਾ ਹੇ ॥੧੪॥
aape sabad sadaa gur daataa har naam jap sanbaahaa he |14|നീ തന്നെയാണ് എക്കാലവും ശബാദ്, ഗുരു, മഹാദാതാവ്; ഭഗവാൻ്റെ നാമം ജപിക്കുക, നിങ്ങൾ നിങ്ങളുടെ നിധി പ്രദാനം ചെയ്യുന്നു. ||14||
ਤੂ ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਸਿਰਜਣਹਾਰਾ ॥
too aape karataa sirajanahaaraa |നിങ്ങൾ തന്നെയാണ് പ്രപഞ്ചത്തിൻ്റെ സ്രഷ്ടാവ്.
ਤੇਰਾ ਲਿਖਿਆ ਕੋਇ ਨ ਮੇਟਣਹਾਰਾ ॥
teraa likhiaa koe na mettanahaaraa |താങ്കൾ എഴുതിയത് ആർക്കും മായ്ക്കാൻ കഴിയില്ല.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਦੇਵਹਿ ਤੂ ਆਪੇ ਸਹਸਾ ਗਣਤ ਨ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੧੫॥
guramukh naam deveh too aape sahasaa ganat na taahaa he |15|ഇനി സംശയമില്ലാത്ത, കണക്കിൽ പെടാത്ത ഗുർമുഖിനെ നിങ്ങൾ തന്നെ നാമം നൽകി അനുഗ്രഹിക്കുന്നു. ||15||
ਭਗਤ ਸਚੇ ਤੇਰੈ ਦਰਵਾਰੇ ॥
bhagat sache terai daravaare |നിങ്ങളുടെ യഥാർത്ഥ ഭക്തർ നിങ്ങളുടെ കോടതിയുടെ വാതിൽക്കൽ നിൽക്കുന്നു.
ਸਬਦੇ ਸੇਵਨਿ ਭਾਇ ਪਿਆਰੇ ॥
sabade sevan bhaae piaare |അവർ സ്നേഹത്തോടെയും വാത്സല്യത്തോടെയും ശബാദിനെ സേവിക്കുന്നു.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਬੈਰਾਗੀ ਨਾਮੇ ਕਾਰਜੁ ਸੋਹਾ ਹੇ ॥੧੬॥੩॥੧੨॥
naanak naam rate bairaagee naame kaaraj sohaa he |16|3|12|ഓ നാനാക്ക്, നാമത്തോട് ഇണങ്ങിയവർ വേർപിരിഞ്ഞു നിൽക്കുന്നു; നാമത്തിലൂടെ അവരുടെ കാര്യങ്ങൾ പരിഹരിക്കപ്പെടുന്നു. ||16||3||12||
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥
maaroo mahalaa 3 |മാരൂ, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਮੇਰੈ ਪ੍ਰਭਿ ਸਾਚੈ ਇਕੁ ਖੇਲੁ ਰਚਾਇਆ ॥
merai prabh saachai ik khel rachaaeaa |എൻ്റെ യഥാർത്ഥ ദൈവം ഒരു നാടകം അവതരിപ്പിച്ചു.
ਕੋਇ ਨ ਕਿਸ ਹੀ ਜੇਹਾ ਉਪਾਇਆ ॥
koe na kis hee jehaa upaaeaa |മറ്റാരെയും പോലെ അവൻ ആരെയും സൃഷ്ടിച്ചിട്ടില്ല.
ਆਪੇ ਫਰਕੁ ਕਰੇ ਵੇਖਿ ਵਿਗਸੈ ਸਭਿ ਰਸ ਦੇਹੀ ਮਾਹਾ ਹੇ ॥੧॥
aape farak kare vekh vigasai sabh ras dehee maahaa he |1|അവൻ അവരെ വ്യത്യസ്തരാക്കി, അവൻ സന്തോഷത്തോടെ അവരെ നോക്കുന്നു; അവൻ ശരീരത്തിൽ എല്ലാ സുഗന്ധങ്ങളും സ്ഥാപിച്ചു. ||1||
ਵਾਜੈ ਪਉਣੁ ਤੈ ਆਪਿ ਵਜਾਏ ॥
vaajai paun tai aap vajaae |ശ്വാസത്തിൻ്റെ സ്പന്ദനം നിങ്ങൾ തന്നെ സ്പന്ദിക്കുന്നു.
ਸਿਵ ਸਕਤੀ ਦੇਹੀ ਮਹਿ ਪਾਏ ॥
siv sakatee dehee meh paae |ശിവനും ശക്തിയും, ഊർജ്ജവും ദ്രവ്യവും - നിങ്ങൾ അവയെ ശരീരത്തിൽ സ്ഥാപിച്ചിരിക്കുന്നു.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਉਲਟੀ ਹੋਵੈ ਗਿਆਨ ਰਤਨੁ ਸਬਦੁ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੨॥
guraparasaadee ulattee hovai giaan ratan sabad taahaa he |2|ഗുരുവിൻ്റെ കൃപയാൽ, ഒരാൾ ലോകത്തിൽ നിന്ന് അകന്നുപോകുന്നു, ആത്മീയ ജ്ഞാനത്തിൻ്റെ രത്നവും ശബ്ദത്തിൻ്റെ വചനവും കൈവരിക്കുന്നു. ||2||
ਅੰਧੇਰਾ ਚਾਨਣੁ ਆਪੇ ਕੀਆ ॥
andheraa chaanan aape keea |അവൻ തന്നെ ഇരുട്ടും വെളിച്ചവും സൃഷ്ടിച്ചു.
ਏਕੋ ਵਰਤੈ ਅਵਰੁ ਨ ਬੀਆ ॥
eko varatai avar na beea |അവൻ മാത്രം വ്യാപകമാണ്; മറ്റൊന്നും ഇല്ല.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਆਪੁ ਪਛਾਣੈ ਕਮਲੁ ਬਿਗਸੈ ਬੁਧਿ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੩॥
guraparasaadee aap pachhaanai kamal bigasai budh taahaa he |3|സ്വയം സാക്ഷാത്കരിച്ചവൻ്റെ - ഗുരുവിൻ്റെ അനുഗ്രഹത്താൽ അവൻ്റെ മനസ്സിലെ താമര വിരിയുന്നു. ||3||
ਅਪਣੀ ਗਹਣ ਗਤਿ ਆਪੇ ਜਾਣੈ ॥
apanee gahan gat aape jaanai |അവൻ്റെ ആഴവും വ്യാപ്തിയും അവനു മാത്രമേ അറിയൂ.
ਹੋਰੁ ਲੋਕੁ ਸੁਣਿ ਸੁਣਿ ਆਖਿ ਵਖਾਣੈ ॥
hor lok sun sun aakh vakhaanai |മറ്റുള്ളവർ പറയുന്നതും പറയുന്നതും കേൾക്കാനും കേൾക്കാനും മാത്രമേ കഴിയൂ.
ਗਿਆਨੀ ਹੋਵੈ ਸੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਸਾਚੀ ਸਿਫਤਿ ਸਲਾਹਾ ਹੇ ॥੪॥
giaanee hovai su guramukh boojhai saachee sifat salaahaa he |4|ആത്മീയമായി ജ്ഞാനിയായ ഒരാൾ, സ്വയം ഗുരുമുഖനായി മനസ്സിലാക്കുന്നു; അവൻ യഥാർത്ഥ കർത്താവിനെ സ്തുതിക്കുന്നു. ||4||
ਦੇਹੀ ਅੰਦਰਿ ਵਸਤੁ ਅਪਾਰਾ ॥
dehee andar vasat apaaraa |അമൂല്യമായ വസ്തുവാണ് ശരീരത്തിനുള്ളിൽ.
ਆਪੇ ਕਪਟ ਖੁਲਾਵਣਹਾਰਾ ॥
aape kapatt khulaavanahaaraa |അവൻ തന്നെ വാതിലുകൾ തുറക്കുന്നു.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਹਜੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਵੈ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਅਗਨਿ ਬੁਝਾਹਾ ਹੇ ॥੫॥
guramukh sahaje amrit peevai trisanaa agan bujhaahaa he |5|ഗുർമുഖ് അവബോധപൂർവ്വം അംബ്രോസിയൽ അമൃതിൽ ഇഴയുന്നു, ആഗ്രഹത്തിൻ്റെ അഗ്നി ശമിക്കുന്നു. ||5||
ਸਭਿ ਰਸ ਦੇਹੀ ਅੰਦਰਿ ਪਾਏ ॥
sabh ras dehee andar paae |അവൻ ശരീരത്തിനുള്ളിൽ എല്ലാ സുഗന്ധങ്ങളും സ്ഥാപിച്ചു.
ਵਿਰਲੇ ਕਉ ਗੁਰੁ ਸਬਦੁ ਬੁਝਾਏ ॥
virale kau gur sabad bujhaae |ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിലൂടെ മനസ്സിലാക്കുന്നവർ എത്ര വിരളമാണ്.
ਅੰਦਰੁ ਖੋਜੇ ਸਬਦੁ ਸਾਲਾਹੇ ਬਾਹਰਿ ਕਾਹੇ ਜਾਹਾ ਹੇ ॥੬॥
andar khoje sabad saalaahe baahar kaahe jaahaa he |6|അതിനാൽ നിങ്ങളുടെ ഉള്ളിൽ അന്വേഷിക്കുക, ശബ്ദത്തെ സ്തുതിക്കുക. എന്തിനാണ് നിങ്ങളുടെ സ്വയം പുറത്ത് ഓടുന്നത്? ||6||
ਵਿਣੁ ਚਾਖੇ ਸਾਦੁ ਕਿਸੈ ਨ ਆਇਆ ॥
vin chaakhe saad kisai na aaeaa |രുചിയില്ലാതെ ആരും രുചി ആസ്വദിക്കില്ല.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆਇਆ ॥
gur kai sabad amrit peeaeaa |ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിലൂടെ അമൃത അമൃത് കുടിക്കുന്നു.
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀ ਅਮਰਾ ਪਦੁ ਹੋਏ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਰਸੁ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੭॥
amrit pee amaraa pad hoe gur kai sabad ras taahaa he |7|ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിൻ്റെ ഉദാത്തമായ സാരാംശം ലഭിക്കുമ്പോൾ അംബ്രോസിയൽ അമൃത് കുടിക്കുകയും അധാർമ്മിക പദവി നേടുകയും ചെയ്യുന്നു. ||7||
ਆਪੁ ਪਛਾਣੈ ਸੋ ਸਭਿ ਗੁਣ ਜਾਣੈ ॥
aap pachhaanai so sabh gun jaanai |സ്വയം ഗ്രഹിക്കുന്നവൻ, എല്ലാ ഗുണങ്ങളും അറിയുന്നു.