ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 1279
ਮਨਮੁਖ ਦੂਜੀ ਤਰਫ ਹੈ ਵੇਖਹੁ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲਿ ॥
manamukh doojee taraf hai vekhahu nadar nihaal |സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖ് തെറ്റായ ഭാഗത്താണ്. നിങ്ങളുടെ സ്വന്തം കണ്ണുകൊണ്ട് ഇത് കാണാൻ കഴിയും.
ਫਾਹੀ ਫਾਥੇ ਮਿਰਗ ਜਿਉ ਸਿਰਿ ਦੀਸੈ ਜਮਕਾਲੁ ॥
faahee faathe mirag jiau sir deesai jamakaal |മാനിനെപ്പോലെ കെണിയിൽ അകപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു; മരണത്തിൻ്റെ ദൂതൻ അവൻ്റെ തലയ്ക്ക് മുകളിലൂടെ പറക്കുന്നു.
ਖੁਧਿਆ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਨਿੰਦਾ ਬੁਰੀ ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਵਿਕਰਾਲੁ ॥
khudhiaa trisanaa nindaa buree kaam krodh vikaraal |വിശപ്പും ദാഹവും പരദൂഷണവും ദോഷമാണ്; ലൈംഗികാഭിലാഷവും കോപവും ഭയാനകമാണ്.
ਏਨੀ ਅਖੀ ਨਦਰਿ ਨ ਆਵਈ ਜਿਚਰੁ ਸਬਦਿ ਨ ਕਰੇ ਬੀਚਾਰੁ ॥
enee akhee nadar na aavee jichar sabad na kare beechaar |ശബാദിൻ്റെ വചനം ധ്യാനിക്കുന്നതുവരെ ഇവ നിങ്ങളുടെ കണ്ണുകളാൽ കാണാൻ കഴിയില്ല.
ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਸੰਤੋਖੀਆਂ ਚੂਕੈ ਆਲ ਜੰਜਾਲੁ ॥
tudh bhaavai santokheean chookai aal janjaal |നിന്നെ പ്രസാദിപ്പിക്കുന്നവൻ സംതൃപ്തനാണ്; അവൻ്റെ കുരുക്കുകളെല്ലാം ഒഴിഞ്ഞുപോയി.
ਮੂਲੁ ਰਹੈ ਗੁਰੁ ਸੇਵਿਐ ਗੁਰ ਪਉੜੀ ਬੋਹਿਥੁ ॥
mool rahai gur seviaai gur paurree bohith |ഗുരുവിനെ സേവിക്കുന്നതിലൂടെ അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ മൂലധനം സംരക്ഷിക്കപ്പെടുന്നു. ഏണിയും വള്ളവുമാണ് ഗുരു.
ਨਾਨਕ ਲਗੀ ਤਤੁ ਲੈ ਤੂੰ ਸਚਾ ਮਨਿ ਸਚੁ ॥੧॥
naanak lagee tat lai toon sachaa man sach |1|ഓ നാനാക്ക്, ഭഗവാനോട് ചേർന്നിരിക്കുന്നവൻ സത്ത സ്വീകരിക്കുന്നു; സത്യനാഥാ, മനസ്സ് സത്യമായിരിക്കുമ്പോഴാണ് അങ്ങയെ കണ്ടെത്തുന്നത്. ||1||
ਮਹਲਾ ੧ ॥
mahalaa 1 |ആദ്യ മെഹൽ:
ਹੇਕੋ ਪਾਧਰੁ ਹੇਕੁ ਦਰੁ ਗੁਰ ਪਉੜੀ ਨਿਜ ਥਾਨੁ ॥
heko paadhar hek dar gur paurree nij thaan |ഒരു വഴിയും ഒരു വാതിലുമുണ്ട്. സ്വന്തം സ്ഥലത്ത് എത്താനുള്ള ഏണിയാണ് ഗുരു.
ਰੂੜਉ ਠਾਕੁਰੁ ਨਾਨਕਾ ਸਭਿ ਸੁਖ ਸਾਚਉ ਨਾਮੁ ॥੨॥
roorrau tthaakur naanakaa sabh sukh saachau naam |2|ഞങ്ങളുടെ കർത്താവും യജമാനനും വളരെ സുന്ദരനാണ്, ഓ നാനാക്ക്; എല്ലാ ആശ്വാസവും സമാധാനവും യഥാർത്ഥ കർത്താവിൻ്റെ നാമത്തിലാണ്. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਆਪੀਨੑੈ ਆਪੁ ਸਾਜਿ ਆਪੁ ਪਛਾਣਿਆ ॥
aapeenaai aap saaj aap pachhaaniaa |അവൻ തന്നെത്തന്നെ സൃഷ്ടിച്ചു; അവൻ തന്നെത്തന്നെ മനസ്സിലാക്കുന്നു.
ਅੰਬਰੁ ਧਰਤਿ ਵਿਛੋੜਿ ਚੰਦੋਆ ਤਾਣਿਆ ॥
anbar dharat vichhorr chandoaa taaniaa |ആകാശത്തെയും ഭൂമിയെയും വേർപെടുത്തി അവൻ തൻ്റെ മേലാപ്പ് വിരിച്ചിരിക്കുന്നു.
ਵਿਣੁ ਥੰਮੑਾ ਗਗਨੁ ਰਹਾਇ ਸਬਦੁ ਨੀਸਾਣਿਆ ॥
vin thamaa gagan rahaae sabad neesaaniaa |സ്തംഭങ്ങളൊന്നുമില്ലാതെ, അവൻ തൻ്റെ ശബ്ദത്തിൻ്റെ ചിഹ്നത്തിലൂടെ ആകാശത്തെ താങ്ങിനിർത്തുന്നു.
ਸੂਰਜੁ ਚੰਦੁ ਉਪਾਇ ਜੋਤਿ ਸਮਾਣਿਆ ॥
sooraj chand upaae jot samaaniaa |സൂര്യനെയും ചന്ദ്രനെയും സൃഷ്ടിച്ച്, അവൻ തൻ്റെ പ്രകാശം അവയിൽ പകർന്നു.
ਕੀਏ ਰਾਤਿ ਦਿਨੰਤੁ ਚੋਜ ਵਿਡਾਣਿਆ ॥
kee raat dinant choj viddaaniaa |അവൻ രാവും പകലും സൃഷ്ടിച്ചു; അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ അത്ഭുത നാടകങ്ങൾ അത്ഭുതകരമാണ്.
ਤੀਰਥ ਧਰਮ ਵੀਚਾਰ ਨਾਵਣ ਪੁਰਬਾਣਿਆ ॥
teerath dharam veechaar naavan purabaaniaa |അവൻ തീർത്ഥാടനത്തിൻ്റെ പുണ്യസ്ഥലങ്ങൾ സൃഷ്ടിച്ചു, അവിടെ ആളുകൾ ധർമ്മത്തെയും ധർമ്മത്തെയും കുറിച്ച് ചിന്തിക്കുകയും പ്രത്യേക അവസരങ്ങളിൽ ശുദ്ധീകരണ സ്നാനങ്ങൾ നടത്തുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਤੁਧੁ ਸਰਿ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ਕਿ ਆਖਿ ਵਖਾਣਿਆ ॥
tudh sar avar na koe ki aakh vakhaaniaa |നിനക്കു തുല്യനായി മറ്റാരുമില്ല; ഞങ്ങൾക്ക് എങ്ങനെ സംസാരിക്കാനും നിങ്ങളെ വിവരിക്കാനും കഴിയും?
ਸਚੈ ਤਖਤਿ ਨਿਵਾਸੁ ਹੋਰ ਆਵਣ ਜਾਣਿਆ ॥੧॥
sachai takhat nivaas hor aavan jaaniaa |1|നിങ്ങൾ സത്യത്തിൻ്റെ സിംഹാസനത്തിൽ ഇരിക്കുന്നു; മറ്റെല്ലാവരും പുനർജന്മത്തിൽ വരികയും പോവുകയും ചെയ്യുന്നു. ||1||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |സലോക്, ആദ്യ മെഹൽ:
ਨਾਨਕ ਸਾਵਣਿ ਜੇ ਵਸੈ ਚਹੁ ਓਮਾਹਾ ਹੋਇ ॥
naanak saavan je vasai chahu omaahaa hoe |ഓ നാനാക്ക്, സാവൻ മാസത്തിൽ മഴ പെയ്യുമ്പോൾ, നാലെണ്ണം സന്തോഷിക്കുന്നു:
ਨਾਗਾਂ ਮਿਰਗਾਂ ਮਛੀਆਂ ਰਸੀਆਂ ਘਰਿ ਧਨੁ ਹੋਇ ॥੧॥
naagaan miragaan machheean raseean ghar dhan hoe |1|പാമ്പ്, മാനുകൾ, മത്സ്യം, ആനന്ദം തേടുന്ന ധനികർ. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |ആദ്യ മെഹൽ:
ਨਾਨਕ ਸਾਵਣਿ ਜੇ ਵਸੈ ਚਹੁ ਵੇਛੋੜਾ ਹੋਇ ॥
naanak saavan je vasai chahu vechhorraa hoe |ഓ നാനാക്ക്, സാവൻ മാസത്തിൽ മഴ പെയ്യുമ്പോൾ, വേർപിരിയലിൻ്റെ വേദന നാലുപേർ അനുഭവിക്കുന്നു:
ਗਾਈ ਪੁਤਾ ਨਿਰਧਨਾ ਪੰਥੀ ਚਾਕਰੁ ਹੋਇ ॥੨॥
gaaee putaa niradhanaa panthee chaakar hoe |2|പശുക്കുട്ടികളും ദരിദ്രരും യാത്രക്കാരും വേലക്കാരും. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਤੂ ਸਚਾ ਸਚਿਆਰੁ ਜਿਨਿ ਸਚੁ ਵਰਤਾਇਆ ॥
too sachaa sachiaar jin sach varataaeaa |കർത്താവേ, നീ സത്യമാണ്; നിങ്ങൾ യഥാർത്ഥ നീതി വിതരണം ചെയ്യുന്നു.
ਬੈਠਾ ਤਾੜੀ ਲਾਇ ਕਵਲੁ ਛਪਾਇਆ ॥
baitthaa taarree laae kaval chhapaaeaa |ഒരു താമര പോലെ, നിങ്ങൾ ആദിമ ആകാശ മയക്കത്തിൽ ഇരിക്കുന്നു; നിങ്ങൾ കാഴ്ചയിൽ നിന്ന് മറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.
ਬ੍ਰਹਮੈ ਵਡਾ ਕਹਾਇ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥
brahamai vaddaa kahaae ant na paaeaa |ബ്രഹ്മാവിനെ മഹാൻ എന്ന് വിളിക്കുന്നു, പക്ഷേ അവന് പോലും നിങ്ങളുടെ പരിധികൾ അറിയില്ല.
ਨਾ ਤਿਸੁ ਬਾਪੁ ਨ ਮਾਇ ਕਿਨਿ ਤੂ ਜਾਇਆ ॥
naa tis baap na maae kin too jaaeaa |നിനക്ക് അച്ഛനോ അമ്മയോ ഇല്ല; ആരാണ് നിന്നെ പ്രസവിച്ചത്?
ਨਾ ਤਿਸੁ ਰੂਪੁ ਨ ਰੇਖ ਵਰਨ ਸਬਾਇਆ ॥
naa tis roop na rekh varan sabaaeaa |നിങ്ങൾക്ക് രൂപമോ സവിശേഷതയോ ഇല്ല; നിങ്ങൾ എല്ലാ സാമൂഹിക വിഭാഗങ്ങളെയും മറികടക്കുന്നു.
ਨਾ ਤਿਸੁ ਭੁਖ ਪਿਆਸ ਰਜਾ ਧਾਇਆ ॥
naa tis bhukh piaas rajaa dhaaeaa |നിനക്കു വിശപ്പും ദാഹവുമില്ല; നിങ്ങൾ സംതൃപ്തനും സംതൃപ്തനുമാണ്.
ਗੁਰ ਮਹਿ ਆਪੁ ਸਮੋਇ ਸਬਦੁ ਵਰਤਾਇਆ ॥
gur meh aap samoe sabad varataaeaa |നിങ്ങൾ സ്വയം ഗുരുവിൽ ലയിച്ചു; നിങ്ങളുടെ ശബാദിൻ്റെ വചനത്തിലൂടെ നിങ്ങൾ വ്യാപിക്കുന്നു.
ਸਚੇ ਹੀ ਪਤੀਆਇ ਸਚਿ ਸਮਾਇਆ ॥੨॥
sache hee pateeae sach samaaeaa |2|അവൻ യഥാർത്ഥ ഭഗവാനെ പ്രീതിപ്പെടുത്തുമ്പോൾ, മർത്യൻ സത്യത്തിൽ ലയിക്കുന്നു. ||2||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |സലോക്, ആദ്യ മെഹൽ:
ਵੈਦੁ ਬੁਲਾਇਆ ਵੈਦਗੀ ਪਕੜਿ ਢੰਢੋਲੇ ਬਾਂਹ ॥
vaid bulaaeaa vaidagee pakarr dtandtole baanh |ഫിസിഷ്യനെ വിളിച്ചു; അവൻ എൻ്റെ കൈയിൽ തൊട്ടു എൻ്റെ സ്പന്ദനം അനുഭവിച്ചു.
ਭੋਲਾ ਵੈਦੁ ਨ ਜਾਣਈ ਕਰਕ ਕਲੇਜੇ ਮਾਹਿ ॥੧॥
bholaa vaid na jaanee karak kaleje maeh |1|മനസ്സിൽ വേദനയുണ്ടെന്ന് വിഡ്ഢിയായ വൈദ്യൻ അറിഞ്ഞില്ല. ||1||
ਮਃ ੨ ॥
mahalaa 2 |രണ്ടാമത്തെ മെഹൽ:
ਵੈਦਾ ਵੈਦੁ ਸੁਵੈਦੁ ਤੂ ਪਹਿਲਾਂ ਰੋਗੁ ਪਛਾਣੁ ॥
vaidaa vaid suvaid too pahilaan rog pachhaan |ഹേ വൈദ്യൻ, നിങ്ങൾ ഒരു സമർത്ഥനായ വൈദ്യനാണ്, നിങ്ങൾ ആദ്യം രോഗം നിർണ്ണയിക്കുകയാണെങ്കിൽ.
ਐਸਾ ਦਾਰੂ ਲੋੜਿ ਲਹੁ ਜਿਤੁ ਵੰਞੈ ਰੋਗਾ ਘਾਣਿ ॥
aaisaa daaroo lorr lahu jit vanyai rogaa ghaan |അത്തരം ഒരു പ്രതിവിധി നിർദേശിക്കുക, അതിലൂടെ എല്ലാത്തരം രോഗങ്ങളും സുഖപ്പെടുത്താം.
ਜਿਤੁ ਦਾਰੂ ਰੋਗ ਉਠਿਅਹਿ ਤਨਿ ਸੁਖੁ ਵਸੈ ਆਇ ॥
jit daaroo rog utthieh tan sukh vasai aae |ആ മരുന്ന് നൽകൂ, അത് രോഗം ഭേദമാക്കുകയും ശരീരത്തിൽ സമാധാനം വന്ന് വസിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਰੋਗੁ ਗਵਾਇਹਿ ਆਪਣਾ ਤ ਨਾਨਕ ਵੈਦੁ ਸਦਾਇ ॥੨॥
rog gavaaeihi aapanaa ta naanak vaid sadaae |2|ഓ നാനാക്, നിങ്ങളുടെ സ്വന്തം രോഗത്തിൽ നിന്ന് മുക്തി നേടുമ്പോൾ മാത്രമേ നിങ്ങൾ ഒരു വൈദ്യനായി അറിയപ്പെടുകയുള്ളൂ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਿਸਨੁ ਮਹੇਸੁ ਦੇਵ ਉਪਾਇਆ ॥
brahamaa bisan mahes dev upaaeaa |ബ്രഹ്മാവും വിഷ്ണുവും ശിവനും ദേവതകളും സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ടു.
ਬ੍ਰਹਮੇ ਦਿਤੇ ਬੇਦ ਪੂਜਾ ਲਾਇਆ ॥
brahame dite bed poojaa laaeaa |ബ്രഹ്മാവിന് വേദങ്ങൾ നൽകുകയും ദൈവത്തെ ആരാധിക്കാൻ കൽപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു.
ਦਸ ਅਵਤਾਰੀ ਰਾਮੁ ਰਾਜਾ ਆਇਆ ॥
das avataaree raam raajaa aaeaa |പത്തു അവതാരങ്ങളും രാമ രാജാവും ഉണ്ടായി.
ਦੈਤਾ ਮਾਰੇ ਧਾਇ ਹੁਕਮਿ ਸਬਾਇਆ ॥
daitaa maare dhaae hukam sabaaeaa |അവൻ്റെ ഇഷ്ടപ്രകാരം, അവർ എല്ലാ ഭൂതങ്ങളെയും വേഗത്തിൽ കൊന്നു.
ਈਸ ਮਹੇਸੁਰੁ ਸੇਵ ਤਿਨੑੀ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥
ees mahesur sev tinaee ant na paaeaa |ശിവൻ അവനെ സേവിക്കുന്നു, പക്ഷേ അവൻ്റെ പരിധികൾ കണ്ടെത്താൻ കഴിയില്ല.
ਸਚੀ ਕੀਮਤਿ ਪਾਇ ਤਖਤੁ ਰਚਾਇਆ ॥
sachee keemat paae takhat rachaaeaa |സത്യത്തിൻ്റെ തത്വങ്ങളിൽ അവൻ തൻ്റെ സിംഹാസനം സ്ഥാപിച്ചു.
ਦੁਨੀਆ ਧੰਧੈ ਲਾਇ ਆਪੁ ਛਪਾਇਆ ॥
duneea dhandhai laae aap chhapaaeaa |അവൻ ലോകത്തെ മുഴുവൻ അതിൻ്റെ ചുമതലകളിലേക്ക് ആജ്ഞാപിച്ചു, അതേസമയം അവൻ തന്നെത്തന്നെ കാഴ്ചയിൽ നിന്ന് മറച്ചു.