ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 1370
ਆਪ ਡੁਬੇ ਚਹੁ ਬੇਦ ਮਹਿ ਚੇਲੇ ਦੀਏ ਬਹਾਇ ॥੧੦੪॥
aap ddube chahu bed meh chele dee bahaae |104|അവൻ തന്നെ നാല് വേദങ്ങളിൽ മുങ്ങുകയാണ്; അവൻ തൻ്റെ ശിഷ്യന്മാരെയും മുക്കിക്കൊല്ലുന്നു. ||104||
ਕਬੀਰ ਜੇਤੇ ਪਾਪ ਕੀਏ ਰਾਖੇ ਤਲੈ ਦੁਰਾਇ ॥
kabeer jete paap kee raakhe talai duraae |കബീർ, മർത്യൻ എന്ത് പാപം ചെയ്തിട്ടുണ്ടെങ്കിലും അവൻ മറവിൽ ഒളിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നു.
ਪਰਗਟ ਭਏ ਨਿਦਾਨ ਸਭ ਜਬ ਪੂਛੇ ਧਰਮ ਰਾਇ ॥੧੦੫॥
paragatt bhe nidaan sabh jab poochhe dharam raae |105|എന്നാൽ അവസാനം, നീതിമാനായ ധർമ്മ ന്യായാധിപൻ അന്വേഷിക്കുമ്പോൾ അവയെല്ലാം വെളിപ്പെടും. ||105||
ਕਬੀਰ ਹਰਿ ਕਾ ਸਿਮਰਨੁ ਛਾਡਿ ਕੈ ਪਾਲਿਓ ਬਹੁਤੁ ਕੁਟੰਬੁ ॥
kabeer har kaa simaran chhaadd kai paalio bahut kuttanb |കബീർ, നിങ്ങൾ കർത്താവിനെ ധ്യാനിക്കുന്നത് ഉപേക്ഷിച്ചു, നിങ്ങൾ ഒരു വലിയ കുടുംബത്തെ വളർത്തി.
ਧੰਧਾ ਕਰਤਾ ਰਹਿ ਗਇਆ ਭਾਈ ਰਹਿਆ ਨ ਬੰਧੁ ॥੧੦੬॥
dhandhaa karataa reh geaa bhaaee rahiaa na bandh |106|നിങ്ങൾ ലൗകിക കാര്യങ്ങളിൽ സ്വയം ഇടപെടുന്നത് തുടരുന്നു, എന്നാൽ നിങ്ങളുടെ സഹോദരന്മാരും ബന്ധുക്കളും ആരും അവശേഷിക്കുന്നില്ല. ||106||
ਕਬੀਰ ਹਰਿ ਕਾ ਸਿਮਰਨੁ ਛਾਡਿ ਕੈ ਰਾਤਿ ਜਗਾਵਨ ਜਾਇ ॥
kabeer har kaa simaran chhaadd kai raat jagaavan jaae |കബീർ, കർത്താവിനെക്കുറിച്ചുള്ള ധ്യാനം ഉപേക്ഷിച്ച്, മരിച്ചവരുടെ ആത്മാക്കളെ ഉണർത്താൻ രാത്രിയിൽ എഴുന്നേൽക്കുന്നവർ,
ਸਰਪਨਿ ਹੋਇ ਕੈ ਅਉਤਰੈ ਜਾਏ ਅਪੁਨੇ ਖਾਇ ॥੧੦੭॥
sarapan hoe kai aautarai jaae apune khaae |107|പാമ്പുകളായി പുനർജന്മം പ്രാപിക്കും, അവരുടെ സന്തതികളെ ഭക്ഷിക്കും. ||107||
ਕਬੀਰ ਹਰਿ ਕਾ ਸਿਮਰਨੁ ਛਾਡਿ ਕੈ ਅਹੋਈ ਰਾਖੈ ਨਾਰਿ ॥
kabeer har kaa simaran chhaadd kai ahoee raakhai naar |കബീർ, ഭഗവാനെക്കുറിച്ചുള്ള ധ്യാനം ഉപേക്ഷിച്ച്, അഹോയിയിലെ ആചാരപരമായ ഉപവാസം ആചരിക്കുന്ന സ്ത്രീ,
ਗਦਹੀ ਹੋਇ ਕੈ ਅਉਤਰੈ ਭਾਰੁ ਸਹੈ ਮਨ ਚਾਰਿ ॥੧੦੮॥
gadahee hoe kai aautarai bhaar sahai man chaar |108|ഭാരമുള്ള ചുമടുകൾ വഹിക്കാൻ കഴുതയായി പുനർജന്മം ചെയ്യും. ||108||
ਕਬੀਰ ਚਤੁਰਾਈ ਅਤਿ ਘਨੀ ਹਰਿ ਜਪਿ ਹਿਰਦੈ ਮਾਹਿ ॥
kabeer chaturaaee at ghanee har jap hiradai maeh |കബീർ, ഹൃദയത്തിൽ ഭഗവാനെ ജപിക്കുകയും ധ്യാനിക്കുകയും ചെയ്യുന്നതാണ് ഏറ്റവും സമർത്ഥമായ ജ്ഞാനം.
ਸੂਰੀ ਊਪਰਿ ਖੇਲਨਾ ਗਿਰੈ ਤ ਠਾਹਰ ਨਾਹਿ ॥੧੦੯॥
sooree aoopar khelanaa girai ta tthaahar naeh |109|അത് പന്നിയുടെമേൽ കളിക്കുന്നതുപോലെയാണ്; നീ വീണാൽ വിശ്രമസ്ഥലം കാണുകയില്ല. ||109||
ਕਬੀਰ ਸੁੋਈ ਮੁਖੁ ਧੰਨਿ ਹੈ ਜਾ ਮੁਖਿ ਕਹੀਐ ਰਾਮੁ ॥
kabeer suoee mukh dhan hai jaa mukh kaheeai raam |കബീർ, ഭഗവാൻ്റെ നാമം ഉച്ചരിക്കുന്ന ആ വായ അനുഗ്രഹിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.
ਦੇਹੀ ਕਿਸ ਕੀ ਬਾਪੁਰੀ ਪਵਿਤ੍ਰੁ ਹੋਇਗੋ ਗ੍ਰਾਮੁ ॥੧੧੦॥
dehee kis kee baapuree pavitru hoeigo graam |110|അത് ശരീരത്തെയും ഗ്രാമത്തെയും ശുദ്ധീകരിക്കുന്നു. ||110||
ਕਬੀਰ ਸੋਈ ਕੁਲ ਭਲੀ ਜਾ ਕੁਲ ਹਰਿ ਕੋ ਦਾਸੁ ॥
kabeer soee kul bhalee jaa kul har ko daas |കബീർ, ആ കുടുംബം നല്ലതാണ്, അതിൽ കർത്താവിൻ്റെ അടിമ ജനിക്കുന്നു.
ਜਿਹ ਕੁਲ ਦਾਸੁ ਨ ਊਪਜੈ ਸੋ ਕੁਲ ਢਾਕੁ ਪਲਾਸੁ ॥੧੧੧॥
jih kul daas na aoopajai so kul dtaak palaas |111|എന്നാൽ കർത്താവിൻ്റെ അടിമ ജനിക്കാത്ത കുടുംബം കളകൾ പോലെ ഉപയോഗശൂന്യമാണ്. ||111||
ਕਬੀਰ ਹੈ ਗਇ ਬਾਹਨ ਸਘਨ ਘਨ ਲਾਖ ਧਜਾ ਫਹਰਾਹਿ ॥
kabeer hai ge baahan saghan ghan laakh dhajaa faharaeh |കബീർ, ചിലർക്ക് ധാരാളം കുതിരകളും ആനകളും വണ്ടികളും ഉണ്ട്, ആയിരക്കണക്കിന് ബാനറുകൾ അലയടിക്കുന്നു.
ਇਆ ਸੁਖ ਤੇ ਭਿਖੵਾ ਭਲੀ ਜਉ ਹਰਿ ਸਿਮਰਤ ਦਿਨ ਜਾਹਿ ॥੧੧੨॥
eaa sukh te bhikhayaa bhalee jau har simarat din jaeh |112|എന്നാൽ ഈ സുഖസൗകര്യങ്ങളേക്കാൾ ശ്രേഷ്ഠമാണ് ഭിക്ഷാടനം, ഭഗവാനെ സ്മരിച്ചുകൊണ്ട് ദിവസങ്ങൾ ചെലവഴിക്കുകയാണെങ്കിൽ. ||112||
ਕਬੀਰ ਸਭੁ ਜਗੁ ਹਉ ਫਿਰਿਓ ਮਾਂਦਲੁ ਕੰਧ ਚਢਾਇ ॥
kabeer sabh jag hau firio maandal kandh chadtaae |കബീർ, ഡ്രമ്മും തോളിലേറ്റി ഞാൻ ലോകം മുഴുവൻ അലഞ്ഞു.
ਕੋਈ ਕਾਹੂ ਕੋ ਨਹੀ ਸਭ ਦੇਖੀ ਠੋਕਿ ਬਜਾਇ ॥੧੧੩॥
koee kaahoo ko nahee sabh dekhee tthok bajaae |113|ആരും മറ്റാരുടെയും സ്വന്തമല്ല; ഞാൻ അത് ശ്രദ്ധാപൂർവ്വം പഠിക്കുകയും നോക്കുകയും ചെയ്തു. ||113||
ਮਾਰਗਿ ਮੋਤੀ ਬੀਥਰੇ ਅੰਧਾ ਨਿਕਸਿਓ ਆਇ ॥
maarag motee beethare andhaa nikasio aae |റോഡിൽ മുത്തുകൾ ചിതറിക്കിടക്കുന്നു; അന്ധൻ വരുന്നു.
ਜੋਤਿ ਬਿਨਾ ਜਗਦੀਸ ਕੀ ਜਗਤੁ ਉਲੰਘੇ ਜਾਇ ॥੧੧੪॥
jot binaa jagadees kee jagat ulanghe jaae |114|പ്രപഞ്ചനാഥൻ്റെ പ്രകാശം കൂടാതെ, ലോകം അവരെ കടന്നുപോകുന്നു. ||114||
ਬੂਡਾ ਬੰਸੁ ਕਬੀਰ ਕਾ ਉਪਜਿਓ ਪੂਤੁ ਕਮਾਲੁ ॥
booddaa bans kabeer kaa upajio poot kamaal |കബീർ, എൻ്റെ മകൻ കമാൽ ജനിച്ചത് മുതൽ എൻ്റെ കുടുംബം മുങ്ങിമരിച്ചു.
ਹਰਿ ਕਾ ਸਿਮਰਨੁ ਛਾਡਿ ਕੈ ਘਰਿ ਲੇ ਆਯਾ ਮਾਲੁ ॥੧੧੫॥
har kaa simaran chhaadd kai ghar le aayaa maal |115|വീട്ടിൽ ഐശ്വര്യം കൊണ്ടുവരുന്നതിനായി ഭഗവാനെ ധ്യാനിക്കുന്നത് അവൻ ഉപേക്ഷിച്ചു. ||115||
ਕਬੀਰ ਸਾਧੂ ਕਉ ਮਿਲਨੇ ਜਾਈਐ ਸਾਥਿ ਨ ਲੀਜੈ ਕੋਇ ॥
kabeer saadhoo kau milane jaaeeai saath na leejai koe |കബീർ, വിശുദ്ധനെ കാണാൻ പുറപ്പെടുക; മറ്റാരെയും കൂടെ കൊണ്ടുപോകരുത്.
ਪਾਛੈ ਪਾਉ ਨ ਦੀਜੀਐ ਆਗੈ ਹੋਇ ਸੁ ਹੋਇ ॥੧੧੬॥
paachhai paau na deejeeai aagai hoe su hoe |116|പിന്നോട്ട് പോകരുത് - തുടരുക. എന്ത് വേണമെങ്കിലും ഉണ്ടാകും. ||116||
ਕਬੀਰ ਜਗੁ ਬਾਧਿਓ ਜਿਹ ਜੇਵਰੀ ਤਿਹ ਮਤ ਬੰਧਹੁ ਕਬੀਰ ॥
kabeer jag baadhio jih jevaree tih mat bandhahu kabeer |കബീർ, ലോകത്തെ മുഴുവൻ ബന്ധിക്കുന്ന ആ ചങ്ങലകൊണ്ട് സ്വയം ബന്ധിക്കരുത്.
ਜੈਹਹਿ ਆਟਾ ਲੋਨ ਜਿਉ ਸੋਨ ਸਮਾਨਿ ਸਰੀਰੁ ॥੧੧੭॥
jaiheh aattaa lon jiau son samaan sareer |117|മാവിൽ ഉപ്പ് നഷ്ടപ്പെടുന്നതുപോലെ, നിങ്ങളുടെ സ്വർണ്ണ ശരീരം നഷ്ടപ്പെടും. ||117||
ਕਬੀਰ ਹੰਸੁ ਉਡਿਓ ਤਨੁ ਗਾਡਿਓ ਸੋਝਾਈ ਸੈਨਾਹ ॥
kabeer hans uddio tan gaaddio sojhaaee sainaah |കബീർ, ആത്മാവ്-ഹംസം പറന്നു പോകുന്നു, ശരീരം അടക്കം ചെയ്യുന്നു, എന്നിട്ടും അവൻ ആംഗ്യങ്ങൾ കാണിക്കുന്നു.
ਅਜਹੂ ਜੀਉ ਨ ਛੋਡਈ ਰੰਕਾਈ ਨੈਨਾਹ ॥੧੧੮॥
ajahoo jeeo na chhoddee rankaaee nainaah |118|അപ്പോഴും മർത്യൻ തൻ്റെ കണ്ണുകളിലെ ക്രൂരമായ നോട്ടം കൈവിടുന്നില്ല. ||118||
ਕਬੀਰ ਨੈਨ ਨਿਹਾਰਉ ਤੁਝ ਕਉ ਸ੍ਰਵਨ ਸੁਨਉ ਤੁਅ ਨਾਉ ॥
kabeer nain nihaarau tujh kau sravan sunau tua naau |കബീർ: എൻ്റെ കണ്ണുകളാൽ, ഞാൻ നിന്നെ കാണുന്നു, കർത്താവേ; എൻ്റെ ചെവികൾ കൊണ്ട് ഞാൻ നിൻ്റെ പേര് കേൾക്കുന്നു.
ਬੈਨ ਉਚਰਉ ਤੁਅ ਨਾਮ ਜੀ ਚਰਨ ਕਮਲ ਰਿਦ ਠਾਉ ॥੧੧੯॥
bain uchrau tua naam jee charan kamal rid tthaau |119|എൻ്റെ നാവുകൊണ്ട് ഞാൻ നിൻ്റെ നാമം ജപിക്കുന്നു; ഞാൻ നിൻ്റെ താമര പാദങ്ങൾ എൻ്റെ ഹൃദയത്തിൽ പ്രതിഷ്ഠിക്കുന്നു. ||119||
ਕਬੀਰ ਸੁਰਗ ਨਰਕ ਤੇ ਮੈ ਰਹਿਓ ਸਤਿਗੁਰ ਕੇ ਪਰਸਾਦਿ ॥
kabeer surag narak te mai rahio satigur ke parasaad |കബീർ, യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ കൃപയാൽ ഞാൻ സ്വർഗ്ഗത്തിൽ നിന്നും നരകത്തിൽ നിന്നും രക്ഷപ്പെട്ടു.
ਚਰਨ ਕਮਲ ਕੀ ਮਉਜ ਮਹਿ ਰਹਉ ਅੰਤਿ ਅਰੁ ਆਦਿ ॥੧੨੦॥
charan kamal kee mauj meh rhau ant ar aad |120|തുടക്കം മുതൽ ഒടുക്കം വരെ ഞാൻ ഭഗവാൻ്റെ താമര പാദങ്ങളുടെ സന്തോഷത്തിൽ വസിക്കുന്നു. ||120||
ਕਬੀਰ ਚਰਨ ਕਮਲ ਕੀ ਮਉਜ ਕੋ ਕਹਿ ਕੈਸੇ ਉਨਮਾਨ ॥
kabeer charan kamal kee mauj ko keh kaise unamaan |കബീർ, ഭഗവാൻ്റെ താമരയുടെ പാദങ്ങളുടെ ആനന്ദത്തിൻ്റെ വ്യാപ്തി ഞാൻ എങ്ങനെ വിവരിക്കും?
ਕਹਿਬੇ ਕਉ ਸੋਭਾ ਨਹੀ ਦੇਖਾ ਹੀ ਪਰਵਾਨੁ ॥੧੨੧॥
kahibe kau sobhaa nahee dekhaa hee paravaan |121|അതിൻ്റെ മഹത്തായ മഹത്വം എനിക്ക് വിവരിക്കാനാവില്ല; അത് അഭിനന്ദിക്കപ്പെടുന്നത് കാണേണ്ടതുണ്ട്. ||121||
ਕਬੀਰ ਦੇਖਿ ਕੈ ਕਿਹ ਕਹਉ ਕਹੇ ਨ ਕੋ ਪਤੀਆਇ ॥
kabeer dekh kai kih khau kahe na ko pateeae |കബീർ, ഞാൻ കണ്ടത് എങ്ങനെ വിവരിക്കും? എൻ്റെ വാക്കുകൾ ആരും വിശ്വസിക്കില്ല.
ਹਰਿ ਜੈਸਾ ਤੈਸਾ ਉਹੀ ਰਹਉ ਹਰਖਿ ਗੁਨ ਗਾਇ ॥੧੨੨॥
har jaisaa taisaa uhee rhau harakh gun gaae |122|കർത്താവ് അവൻ ഉള്ളതുപോലെയാണ്. അവൻ്റെ മഹത്വമുള്ള സ്തുതികൾ പാടി ഞാൻ ആനന്ദത്തിൽ വസിക്കുന്നു. ||122||