Y mae efe ei hun yn boddi yn y pedwar Vedas ; y mae yn boddi ei ddysgyblion hefyd. ||104||
Kabeer, pa bechodau bynnag y mae'r meidrol wedi'u cyflawni, mae'n ceisio cadw'n gudd dan orchudd.
Ond yn y diwedd, fe'u datguddir i gyd, pan fydd y Barnwr Cyfiawn o Dharma yn ymchwilio. ||105||
Kabeer, yr wyt wedi rhoi'r gorau i fyfyrio ar yr Arglwydd, a chodaist deulu mawr.
Rydych chi'n parhau i ymwneud â materion bydol, ond nid oes yr un o'ch brodyr a'ch perthnasau ar ôl. ||106||
Kabeer, y rhai a fyfyriant ar yr Arglwydd, ac a gyfodant liw nos i ddeffro ysbrydion y meirw,
a ailymgnawdolir fel nadroedd, a bwyta eu hiliogaeth eu hunain. ||107||
Kabeer, y wraig sy'n rhoi'r gorau i fyfyrio ar yr Arglwydd, ac yn cadw ympryd defodol Ahoi,
a ailymgnawdolir fel asyn, i gario beichiau trymion. ||108||
Kabeer, y doethineb mwyaf craff, yw llafarganu a myfyrio ar yr Arglwydd yn y galon.
Mae fel chwareu ar fochyn; os byddwch chi'n cwympo, ni fyddwch chi'n dod o hyd i unrhyw le i orffwys. ||109||
Cabeer, gwyn ei fyd y genau honno, yr hwn sydd yn dywedyd Enw yr Arglwydd.
Mae'n puro'r corff, a'r pentref cyfan hefyd. ||110||
Kabeer, y teulu hwnnw sydd dda, yn yr hwn y genir caethwas yr Arglwydd.
Ond y mae y teulu hwnw nad yw caethwas yr Arglwydd wedi ei eni ynddo mor ddiwerth a chwyn. ||111||
Kabeer, mae gan rai lawer o geffylau, eliffantod a cherbydau, a miloedd o faneri yn chwifio.
Ond gwell yw cardota na'r cysuron hyn, os treulia rhywun ei ddyddiau yn myfyrio er cof am yr Arglwydd. ||112||
Kabeer, rwyf wedi crwydro ar draws y byd, gan gario'r drwm ar fy ysgwydd.
Nid oes neb yn perthyn i neb arall; Rwyf wedi edrych arno a'i astudio'n ofalus. ||113||
Mae'r perlau ar wasgar ar y ffordd; y dyn dall yn dod ar hyd.
Heb Oleuni Arglwydd y Bydysawd, mae'r byd yn mynd heibio iddynt. ||114||
Mae fy nheulu wedi boddi, O Kabeer, ers genedigaeth fy mab Kamaal.
Mae wedi rhoi'r gorau i fyfyrio ar yr Arglwydd, er mwyn dod â chyfoeth adref. ||115||
Kabeer, dos allan i gyfarfod y dyn sanctaidd; peidiwch â mynd â neb arall gyda chi.
Peidiwch â throi'n ôl - daliwch ati. Beth bynnag a fydd, a fydd. ||116||
Kabeer, paid â rhwymo dy hun â'r gadwyn honno, sy'n rhwymo'r holl fyd.
Fel y collir yr halen yn y blawd, felly hefyd y collir eich corff aur. ||117||
Kabeer, mae'r alarch enaid yn hedfan i ffwrdd, ac mae'r corff yn cael ei gladdu, ac mae'n dal i wneud ystumiau.
Hyd yn oed wedyn, nid yw'r marwol yn rhoi'r gorau i'r olwg greulon yn ei lygaid. ||118||
Kabeer: â'm llygaid, mi a'th welaf, Arglwydd; â'm clustiau, clywaf Dy Enw.
Â'm tafod llafarganaf Dy Enw; Rwy'n ymgorffori Eich Traed Lotus yn fy nghalon. ||119||
Kabeer, rydw i wedi cael fy arbed rhag nefoedd ac uffern, trwy ras y Gwir Guru.
O'r dechrau i'r diwedd, yr wyf yn aros yn llawenydd Traed Lotus yr Arglwydd. ||120||
Kabeer, sut alla i hyd yn oed ddisgrifio maint llawenydd Traed Lotus yr Arglwydd?
Ni allaf ddisgrifio ei ogoniant aruchel; mae'n rhaid ei weld yn cael ei werthfawrogi. ||121||
Kabeer, sut alla i ddisgrifio'r hyn rydw i wedi'i weld? Ni fydd neb yn credu fy ngeiriau.
Yr Arglwydd yn union fel y mae. Preswyliaf mewn hyfrydwch, Gan ganu Ei Glodforedd Ef. ||122||