Cofiwch y man hwnnw lle mae'n rhaid i chi fynd. ||58||
Fareed, y gweithredoedd hynny nad ydynt yn dod â rhinwedd - anghofio am y gweithredoedd hynny.
Fel arall, byddwch yn cael eich cywilyddio, yn Llys yr Arglwydd. ||59||
Ffarwel, gweithia i'th Arglwydd a'th Feistr; chwalu amheuon eich calon.
Mae gan y dervishes, y ffyddloniaid gostyngedig, ddygnwch amyneddgar coed. ||60||
Wel, mae fy nillad yn ddu, a'm gwisg yn ddu.
Rwy'n crwydro o gwmpas yn llawn o bechodau, ac eto mae pobl yn fy ngalw i'n dervish - dyn sanctaidd. ||61||
Ni fydd y cnwd sy'n cael ei losgi yn blodeuo, hyd yn oed os yw wedi'i socian mewn dŵr.
Ffarwel, y mae hi a adawyd gan ei Gwr Arglwydd, yn galaru ac yn galaru. ||62||
Pan yn wyryf, mae'n llawn awydd; ond pan briodo hi, yna y mae ei helbulon yn dechreu.
Fare, mae hi'n edifar hon, na all hi fod yn wyryf eto. ||63||
Mae'r elyrch wedi glanio mewn pwll bach o ddŵr halen.
Y maent yn trochi yn eu biliau, ond nid ydynt yn yfed; maent yn hedfan i ffwrdd, yn dal yn sychedig. ||64||
Mae'r elyrch yn hedfan i ffwrdd, ac yn glanio yn y meysydd grawn. Mae'r bobl yn mynd i'w hymlid i ffwrdd.
Nid yw'r bobl ddifeddwl yn gwybod nad yw'r elyrch yn bwyta'r grawn. ||65||
Mae'r adar oedd yn byw yn y pyllau wedi hedfan i ffwrdd ac wedi gadael.
Farw, bydd y pwll gorlifo hefyd yn mynd heibio, a dim ond y blodau lotus sy'n aros. ||66||
Ffaru, maen fydd eich gobennydd, a'r ddaear fydd eich gwely. Bydd y mwydod yn bwyta i'ch cnawd.
Bydd oesoedd di-rif yn mynd heibio, a byddwch chi'n dal i fod yn gorwedd ar un ochr. ||67||
Ofer, fe dryllia dy gorff hardd, a rhwygir llinyn cynnil yr anadl.
Ym mha dŷ y bydd Negesydd Marwolaeth yn westai heddiw? ||68||
Ofer, fe dryllia dy gorff hardd, a rhwygir llinyn cynnil yr anadl.
Y cyfeillion hynny fu'n faich ar y ddaear - sut y gallant ddod heddiw? ||69||
Fared: O ci di-ffydd, nid yw hon yn ffordd dda o fyw.
Dydych chi byth yn dod i'r mosg ar gyfer eich pum gweddi ddyddiol. ||70||
Cyfod, Ffarwel, a glanha dy hun; llafarganu dy weddi foreol.
Y pen nad yw'n plygu i'r Arglwydd - torrwch i ffwrdd a thynnu'r pen hwnnw. ||71||
Y pen hwnnw nad yw'n plygu i'r Arglwydd - beth sydd i'w wneud â'r pen hwnnw?
Rhowch ef yn y lle tân, yn lle coed tân. ||72||
Farw, pa le mae dy fam a'th dad, y rhai a esgorodd arnat?
Y maent wedi eich gadael, ond er hyny, nid ydych yn argyhoeddedig y bydd raid i chwi fyned hefyd. ||73||
Ffarwel, gwastatáu dy feddwl; llyfnha'r bryniau a'r dyffrynnoedd.
O hyn ymlaen, ni fydd tanau uffern hyd yn oed yn nesáu atoch chi. ||74||
Pumed Mehl:
Ffarwel, mae'r Creawdwr yn y Greadigaeth, ac mae'r Greadigaeth yn aros yn Nuw.
Pwy allwn ni ei alw'n ddrwg? Nid oes neb hebddo Ef. ||75||
Wel, os ar y diwrnod hwnnw pan dorrwyd fy llinyn bogail, roedd fy ngwddf wedi'i dorri yn lle hynny,
Ni fyddwn wedi syrthio i gymaint o drafferthion, nac wedi mynd trwy gymaint o galedi. ||76||
Mae fy nannedd, fy nhraed, fy llygaid a'm clustiau wedi rhoi'r gorau i weithio.
Mae fy nghorff yn gweiddi, "Mae'r rhai roeddwn i'n eu hadnabod wedi fy ngadael!" ||77||
Ffared, ateb drwg â daioni; paid â llenwi dy feddwl â dicter.