Basant, Pumed Mehl:
Rhoddaist i ni ein henaid, anadl einioes a chorff.
Yr wyf yn ffôl, ond yr wyt wedi fy ngwneud yn hardd, gan gynnwys dy Oleuni ynof.
Yr ydym oll yn gardotwyr, O Dduw ; Yr wyt yn drugarog wrthym.
Gan llafarganu Naam, Enw yr Arglwydd, ni a ddyrchafwyd ac a ddyrchefir. ||1||
O fy Anwylyd, dim ond Ti sydd â'r gallu i weithredu,
a pheri i'r cwbl gael ei wneud. ||1||Saib||
Gan siantio'r Naam, mae'r marwol yn cael ei achub.
Gan llafarganu'r Naam, canfyddir hedd a hyawdledd aruchel.
Gan siantio'r Naam, derbynnir anrhydedd a gogoniant.
Gan siantio'r Naam, ni all unrhyw rwystrau rwystro'ch ffordd. ||2||
Am hyny, yr ydych wedi eich bendithio â'r corph hwn, mor anhawdd ei gael.
O fy Anwyl Dduw, plîs bendithia fi i lefaru y Naam.
Ceir yr heddwch llonydd hwn yn y Saadh Sangat, Cwmni y Sanctaidd.
Boed imi lafarganu a myfyrio o fewn fy nghalon ar Dy Enw, O Dduw. ||3||
Heblaw Ti, nid oes neb o gwbl.
Eich chwarae chi yw popeth; mae'r cyfan yn uno eto i Ti.
Fel mae'n plesio dy Ewyllys, achub fi, Arglwydd.
O Nanak, ceir heddwch trwy gyfarfod â'r Gwrw Perffaith. ||4||4||
Basant, Pumed Mehl:
Fy Anwylyd Duw, fy Mrenin sydd gyda mi.
Gan syllu arno, byw wyf, fy mam.
Wrth ei gofio Ef mewn myfyrdod, nid oes poen na dioddefaint.
Os gwelwch yn dda, tosturiwch wrthyf, ac arwain fi ymlaen i'w gyfarfod. ||1||
Fy Anwylyd yw Cynhaliaeth fy anadl einioes a'm meddwl.
Yr enaid hwn, anadl einioes, a chyfoeth sydd eiddot ti, O Arglwydd. ||1||Saib||
Ceisir ef gan yr angylion, meidrolion a bodau dwyfol.
Nid yw y doethion distaw, y gostyngedig, na'r athrawon crefyddol yn deall Ei ddirgelwch Ef.
Ni ellir disgrifio ei gyflwr a'i faint.
Ym mhob cartref o bob calon, Mae'n treiddio ac yn treiddio. ||2||
Mae ei ffyddloniaid yn llwyr mewn gwynfyd.
Ni ellir dinistrio ei ffyddloniaid.
Nid yw ei ffyddloniaid yn ofni.
Mae ei ffyddloniaid yn fuddugol am byth. ||3||
Pa Ganmoliaeth o'r eiddoch y gallaf ei ddweud?
Mae Duw, Rhoddwr hedd, yn holl-dreiddiol, yn treiddio i bob man.
Mae Nanak yn erfyn am yr un anrheg hon.
Bydd drugarog, a bendithia fi â'th Enw. ||4||5||
Basant, Pumed Mehl:
Wrth i'r planhigyn droi'n wyrdd ar dderbyn dŵr,
yn union felly, yn y Saadh Sangat, Cwmni'r Sanctaidd, mae egotistiaeth yn cael ei ddileu.
Yn union fel y mae'r gwas yn cael ei annog gan ei reolwr,
cawn ein hachub gan y Guru. ||1||
Ti yw'r Rhoddwr Mawr, O Arglwydd Dduw hael.
Bob eiliad, rwy'n ymgrymu'n ostyngedig i Ti. ||1||Saib||
Pwy bynnag sy'n mynd i mewn i'r Saadh Sangat
mae'r bod gostyngedig hwnnw wedi'i drwytho â Chariad y Goruchaf Arglwydd Dduw.
Mae'n cael ei ryddhau o gaethiwed.
Ei ffyddloniaid addoli Ef mewn addoliad; maent yn unedig yn ei Undeb Ef. ||2||
Y mae fy llygaid yn fodlon, gan syllu ar Weledigaeth Fendigaid ei Darshan.
Fy nhafod sy'n canu Anfeidrol Foliant Duw.
Mae fy syched yn diffodd, gan ras Guru.
Bodlonir fy meddwl, â blas aruchel hanfod cynnil yr Arglwydd. ||3||
Mae dy was wedi ymrwymo i wasanaeth Dy Draed,
O Bod Dwyfol Anfeidrol Gyntefig.
Dy Enw yw Gras Achubol pawb.
Mae Nanak wedi derbyn y prawf hwn. ||4||6||
Basant, Pumed Mehl:
Ti yw'r Rhoddwr Mawr; Rydych chi'n parhau i roi.
Yr wyt yn treiddio ac yn treiddio i'm henaid, a'm hanadl einioes.
Rydych chi wedi rhoi pob math o fwydydd a seigiau i mi.
Yr wyf yn annheilwng; Ni wn i'r un o'ch Rhinweddau o gwbl. ||1||
Nid wyf yn deall dim o Dy Werth.