Salok, Mehl Cyntaf:
O Nanak, un cerbyd ac un cerbydwr sydd gan enaid y corff.
Mewn oedran ar ôl oedran maent yn newid; mae'r doeth ysbrydol yn deall hyn.
Yn Oes Aur Sat Yuga, bodlonrwydd oedd y cerbyd a chyfiawnder y cerbydwr.
Yn Oes Arian Traytaa Yuga, celibacy oedd y cerbyd a grym y cerbydwr.
Yn Oes Pres Dwaapar Yuga, penyd oedd y cerbyd a'r gwirionedd y cerbydwr.
Yn Oes Haearn Kali Yuga, tân yw'r cerbyd ac anwiredd y cerbydwr. ||1||
Mehl Cyntaf:
Dywed y Sama Veda fod yr Arglwydd Feistr wedi ei wisgo mewn gwyn ; yn Oes y Gwirionedd,
Yr oedd pawb yn dymuno Gwirionedd, yn aros yn y Gwirionedd, ac wedi eu huno yn y Gwirionedd.
Dywed y Rig Veda fod Duw yn treiddio ac yn treiddio i bob man ;
yn mysg y duwiau, Enw yr Arglwydd yw y mwyaf dyrchafedig.
Gan siantio'r Enw, mae pechodau'n cilio;
O Nanak, felly, mae rhywun yn cael iachawdwriaeth.
Yn y Jujar Veda, gwnaeth Kaan Krishna o lwyth Yaadva hudo Chandraavali trwy rym.
Daeth â'r Goeden Elysian i'w laeth-forwyn, ac ymhyfrydodd yn Brindaaban.
Yn Oes Dywyll Kali Yuga, daeth yr Atharva Veda yn amlwg; Daeth Allah yn Enw Duw.
Dechreuodd dynion wisgo gwisgoedd a gwisgoedd glas; Tyrciaid a Pat'haans yn cymryd grym.
Mae pob un o'r pedwar Vedas yn honni eu bod yn wir.
Wrth eu darllen a'u hastudio, ceir pedair o athrawiaethau.
Gydag addoliad defosiynol cariadus, yn aros mewn gostyngeiddrwydd,
O Nanak, cyrhaeddir iachawdwriaeth. ||2||
Pauree:
Aberth wyf i'r Gwir Guru ; wrth ei gyfarfod, yr wyf wedi dyfod i goleddu yr Arglwydd Feistr.
Y mae wedi fy nysgu ac wedi rhoi eli iachusol doethineb ysbrydol imi, a chyda'r llygaid hyn yr wyf yn gweld y byd.
Mae'r delwyr hynny sy'n cefnu ar eu Harglwydd a'u Meistr ac yn glynu wrth un arall, yn cael eu boddi.
Y Gwir Gwrw yw'r cwch, ond ychydig yw'r rhai sy'n sylweddoli hyn.
Gan roi ei ras, mae'n eu cario draw. ||13||
Salok, Mehl Cyntaf:
Mae'r goeden simmal yn union fel saeth; mae'n dal iawn, ac yn drwchus iawn.
Ond mae'r adar hynny sy'n ymweld ag ef, gobeithio, yn gadael yn siomedig.
Mae ei ffrwythau yn ddi-flas, ei flodau'n gyfoglyd, a'i ddail yn ddiwerth.
Melysrwydd a gostyngeiddrwydd, O Nanak, yw hanfod rhinwedd a daioni.
Mae pawb yn ymgrymu iddo'i hun; nid oes neb yn ymgrymu i'r llall.
Pan roddir rhywbeth ar y raddfa gydbwyso a'i bwyso, mae'r ochr sy'n disgyn yn drymach.
Y mae y pechadur, fel yr heliwr ceirw, yn ymgrymu ddwywaith cymaint.
Ond beth a ellir ei gyflawni trwy ymgrymu'r pen, pan fo'r galon yn amhur? ||1||
Mehl Cyntaf:
Rydych chi'n darllen eich llyfrau ac yn dweud eich gweddïau, ac yna'n cymryd rhan mewn dadl;
yr wyt yn addoli meini ac yn eistedd fel crëyr, yn esgus bod yn Samaadhi.
Yr wyt yn dweud celwydd â'th enau, ac yn addurno'ch hun ag addurniadau gwerthfawr;
rydych chi'n adrodd tair llinell y Gayatri deirgwaith y dydd.
Amgylch dy wddf y mae rosari, ac ar dy dalcen y mae nod cysegredig;
ar dy ben y mae twrban, ac yr wyt yn gwisgo dau frethyn lwyn.
Pe baech yn gwybod natur Duw,
byddech yn gwybod bod yr holl gredoau a defodau hyn yn ofer.
Meddai Nanak, myfyria â ffydd ddofn;
heb y Gwir Guru, does neb yn dod o hyd i'r Ffordd. ||2||
Pauree:
Gan gefnu ar fyd prydferthwch, a dillad hardd, rhaid ymadael.
Mae'n cael gwobrau ei weithredoedd da a drwg.
Gall gyhoeddi pa orchmynion bynnag a ddymuna, ond bydd yn rhaid iddo gymryd i'r llwybr cul o hyn ymlaen.